WING TSUN/WING CHUN

Jeśli chodzi o wojsko i umiejetność walki,to nijak ma się to do tego co widujemy na treningach SW.Żołnierz powinien wiedzieć jak szybko zlikwidować zacięcie w broni,jak nią się zasłonić.Można też nią uderzyć,odepchnąć(tu można się wspomoóc ręką,lub nogą),gdy się broń zatnie,by zrobić sobie czas,miejsce aby wypracować sobie sytuację do oddania strzału i wyeliminowania przeciwnika.Broń to główne narzędzie pracy żołnierza,jak zatnie mu sie długa broń,może przejśc na krótką,ma jeszcze też saperkę,nóż.Wszystkim tym musi się umieć posługiwać bez skomplikowanych ruchów i jak Puchatek napisał,do wszystkiego mieć zaadoptowane ze dwie-trzy podstawowe,ale dobrze wytrenowane techniki.Żołnierz musi wiedzieć gdzie strzelać,uderzyć,by był efekt,bo wróg na wojnie prawdopodobnie będzie miał hełm i kamizelkę kuloodporną,które go chronią,musi atakować odsłoniętą część twarzoczaszki i miejsca nie zasłonięte kamizelką kuloodporną,nakolannikami,nałokietnikami.

Zawodnicy też nastawiają się na jak najszybsze skończenie walki, tylko że one nie kończą się przeważnie po kilku sekundach z prostego powodu - obie walczące strony mają umiejętności.

w dawnych czasach gdy umiejetnośc walki była praktycznie i bardzo często stosowana do obrony zycia, mienia itd też nie wygladala tak jak dzisiejszy trening SW i wszechstronność można bylo sobie wsadzić. Umiejac dużo na podobnym poziomie z duzym prawdopodobienstwem przegra się z kims co się w czyms specjalizuje, bo to właśnie ta osoba ( lepsza) zastosuje swoja technikę. tu nie ma czasu na sprawdzaqnie w czym ktoś jest gorszy - albo wyjdzie, albo ... dupa.

Dawni mistrzowie trenowali praktycznie wyłacznie swoje ulubione techniki - max kilka, i szlifowali je do perfekcji. I dziś wg mnie jest to dobra strategia. dobrze umiec wiele, ale lepiej w czyms byc wybitnie dobrym.

Umiejac dużo na podobnym poziomie z duzym prawdopodobienstwem przegra się z kims co się w czyms specjalizuje, bo to właśnie ta osoba ( lepsza) zastosuje swoja technikę. tu nie ma czasu na sprawdzaqnie w czym ktoś jest gorszy - albo wyjdzie, albo ... dupa.

Z tego co wiem, to już w starożytnej Grecji pankration był podstawą szkoleniową do samoobrony i napyerdalania ogólnie. A tak poza tym to skąd wiesz jak było kiedyś?

stąd, że w wielu zachowanych tekstach i przekazach pisze coś takiego - ... był wybitnym wojownikiem i specjalistą w technice X . Nie w stylu X a w konkretnej technice lub 2 -3 technikach. Do dziś dobrzy nauczyciele w kung fu uczą tak, by uczeń znalazł to w czym jest dobry i to ze szczególną pieczołowitością ćwiczył.

Co do Historii to Dacheng ma znacznie większą wiedzę ode mnie.

Jeśli już się tak bardzo specjalizować to po co ćwiczyć w ogóle kopnięcia? Lepiej same techniki ręczne? Raczej nie. Walka na ziemi to krok dalej, rozwój a nie coś co spowolni naszą naukę tego w czym się "specjalizujemy". Bruce Lee też twierdził, że aby być mistrzem sztuk walki trzeba znać parter. To nie jest tak, że tą płaszczyznę walki odkryto w XXI wieku.

Nie zrozumieliśmy się do końca. Chodziło mi o to że warto znać rożne rzeczy - to poszerza horyzonty, pozwala zobaczyć coś o czym nie miało się pojęcia. No i nie jestem przeciwnikiem parteru - to jest naprawdę fajna sprawa, i bardzo skuteczny sposób walki.
Chodziło mi o to, ze jeśli się znajdzie to w czym można być naprawdę dobrym, bo mamy do tego predyspozycje fizyczne i psychiczne, to należy to bardzo intensywnie ćwiczyć. Ale to nie powoduje, że należy się zamykać na wszystko inne - wręcz przeciwnie.
Po prostu uważam jedynie że tak naprawdę nie można być we wszystkim dobrym. Jeśli jest się w czymś naprawdę dobrym, a w innych rzeczach średnim, to naprawdę osiągnęło się bardzo wiele, i jest to wg mnie dobre podejście do sprawy, w kazdym razie lepsze, niż bycie we wszystkim średnim.

Zmieniony przez - Yang32 w dniu 2011-03-19 10:06:01

"Policjant nie potrzebuje umiejętności bicia, musi wiedzieć jak obezwładnić" czyli innymi słowy wyeliminować przeciwnika z dalszych działań.W WC chodzi dokładnie o to samo, celem nie jest walka sama w sobie,to nie sportowa rywalizacja w ringu.Celem jest jak najszybsze zakończenia konfrontacji przy użyciu jak najmniejszej ilości technik w jak najkrótszym czasie.

Jedni mają predyspozycje do bycia policjantami,inni do bicia wroga jako żołnierze, jeszcze inni do bicia się w ringu...Są mali i duzi,chudzi i grubi,szybcy i wolni, słabi i silni,wytrzymali i nie a najczęściej każdy jest mixem tych i innych niewymienionych cech.Stąd tyle styli,broni,metod treningu, strategii walki.
Nie ma najlepszej SW,jest tylko najbardziej odpowiednia dla danego człowieka.WCH jest jedną z wielu form walki.Dla tych,którzy go praktykują widocznie najbardziej odpowiednią, przynajmniej w danym momencie.
Gdyby wszyscy ćwiczyli np.MT od razu znalazłoby się paru reformatorów,którym coś by nie pasowało i wkrótce powstałby nowy styl, w którym wykorzystywali by 100% swoich predyspozycji a nie np.85% (np. z powodu kruchych piszczeli)I o to chodzi

A zaczęło się od lipnych technik WT...Zna ktoś jakieś?
A lipne techniki kyokushinkai?TK?.Lipny boks,judo?Lipne MT?Kto się uderzy w pierś i napisze co w jego stylu niedomaga?
W WT parter

Zmieniony przez - kojanis w dniu 2011-03-26 23:32:05