[Spam] Czy się leży, czy się siedzi każdej Lejdi panga się należy %-)

Na studiach miałam basen i sztuki walki - samoobronę w zasadzie. Sztuki walki strasznie mi się spodobały

Wróciłam ponownie, teraz przy drugiej kawce i serniczku końcówce (taki pyszny, że szybko zzostał zjedzony):) Ja i w podstawówce i liceum uwielbiałam w-f (mogłabym mieć tylko takie lekcje):D Obojętne dla mnie było czy gramy w siatkę, kosza, skaczemy w dal, biegamy na czas czy skaczemy przez skrzynię:)

Zoria_Polunocznaja

Ja też lubię i zawsze lubiłam...ale byłam najwyższą dziewczyną w klasie i w liceum przy ważeniu okazało się, że ważę też najwięcej. Koleżanka powiedziała "jakby mi tyle wyszło to od jutra przestałabym jeść". Co też uczyniłam

Ja przed anoreksja ważyłam 56 kg i kochałam jeśc, tak jak kocham teraz. Śmiałam się,kiedy koleżanki katowały się dietami. Zafascynowana jednak pięknymi wysportowanymi ciałami kobiet, postanowiłam także zacząc cwiczyc. W małym miasteczku miałam niewielkie możliwości, ale kochałam wysiłek fizyczny, zaczęłam także jeśc wiecej warzyw, bo gdzieś wyczytałam,że warto. W liceum na corocznym, powakacyjnym ważeniu okazało się,żę schudłam jakieś 4 kg. Wprawiło mnie to w osłupienie, bo niby jak to ? Koleżanki męczą się , głodzą i nic, a ja mam odchudzanie jako efekt uboczny swoich amatorskich cwiczen, a jem co chce i ile chcę ? Nie powiem , spodobało mi się, postanowiłam ten efekt utrwalic i dopiero wówczas zaczęłam tak naprawdę ograniczac jedzenie.Do dzisiaj nie wiem, w którym momencie po prost wymknęło mi się to spod kontroli. Nigdy jednak, jak typowe anorektyczki, nie miałam wypaczonego obrazu swojego ciała, wiedziałam,że jestem za chuda i mam problem z jedzeniem, ale wychodzenie z tych zawirowań zajęło mi mnóstwo czasu.

bo to nie byla anoreksja a uzaleznienie od sportu i diety

Zmieniony przez - markoto w dniu 2014-09-12 13:11:07

ja to do wfu a właściwie nauczycieli to szczęścia nie miałam w podstawówce to była kobieta której było wszystko jedno, weźcie pospacerujcie sobie albo w gume poskaczcie (szkoła miała wtedy sale gimnastyczną wspólną z drugą szkołą więc to miejsce widywało się najczęściej na apelach bo na sali to chłopaki ćwiczą) a w liceum to była porażka bo miła swoje pupilki i one były najlepsze we wszystkim, ja lubiłam lekką atletykę nawet miałam jakieś wyniki w biegach i skokach w dal ale co z tego...ogłonie to była lekcja z której trzeba było się urwać. Właściwie to studia otworzyły mi oczy na ruch i odpowiednią dietę, teraz jak na forum jestem to troszkę żałuje że nie wybrałam jeszcze dietetyki ale wtedy wydawała mi się taka nudna (układaliśmy diety pod linijkę normalnie)

Ja zawsze lubialam sport, chodzilam na sksy a wf byl najlepsza lekcja :)

Kurcze gdyby za mlodu byly takie mozliwosci jak teraz z pewnoscia nie walczylabym cale zycie z nadwaga, choc o silownie otarlam sie wlasnie na studiach to nie bylo tam nikog kto by poprowadzil, doradzil, na silowniach same koksy byly, panie cwiczyly butterflye i brzuchy, no jeszcze na suwnicy czasami ale przysiady byly zarezerwowane dla panow, za to aerobik panowal na calego

a u mnie kurde możliwe, że siłownie zamkną... właściciel lokalu czynsz taki narzucić chce najemcom, że nie będzie się opłacało najmować go... się pochlastam chyba...

a co anoreksji i jedzenia.. ja też się o anę "otarłam"... pojechałam do niemiec jako au-pair, tam szybciutko, bo raptem w 3 miesiące przybyło mi 9 kg.. późne obiado-kolacje (oczywiście wszystko smażone, sosy..), ogółem "zdrowe" niemieckie żarcie i poszło w boczki i nie tylko po pół roku się opanowałam i zaczęłam kontrolować co jem... trochę biegałam... wróciłam do Polski na studia i się zaczęło.. wciąż było mnie za dużo.. przy 47 kg i 165 cm zanikł okres, cera była szara, ciuchy wisiały... aż wstyd pisać, jak wyglądało moje jedzenie.. 2 kromki wasy na śniadanie z serkiem topionym, parówką i 4 plastrami ogórka, na obiad jabłko i to wszystko... potem bieganie wyciągnęło mnie z marazmu i wróciłam na dobrą drogę.

Zmieniony przez - PUSHhard w dniu 2014-09-12 14:32:17

dobra laski spadam weekend się zaczyna