Viki DT/pods. s.33,38/ciąża s.45/powrót s.71

Też kiedyś chciałem wszystko na raz i w sumie to się udawało. Ale z wiekiem niestety ostygłem - bo się już nie daje. Zajechałbym się na śmierć. I tak przy załóżmy dwóch priorytetach jakichś jest tak że po kilku tygodniach dochodzę do ściany i muszę ze 2-3 treningu dać lżejsze na daną partię żeby kontynuować realizację tego celu. Innym wyjściem jest w tym momencie zmiana priorytetu. Zresztą fajnie wtedy widać efekty tzw superkompensacji. Widać że właśnie na tym luzie mięsień odzywa, poprawia wygląd i rozmiary. ogólnie żeby iść do przodu to trzeba umiejętnie balansować na granicy przetrenowania. to o czym pisałem jest jednym ze sposobów w jaki można to dość bezpiecznie robić.

Ja po ciąży zauważyłam ze łatwiej o przetrenowanie i trudniej o dobra regeneracje. Nie da sie wszystkiego na raz.

Na razie bedzie bez treningów i bez diety bo jesteśmy z małym w szpitalu i kilka dni pewnie tu posiedzimy

W szpitalu? Mam nadzieję, że wszystko dobrze. Trzymajcie się!

Ojej dużo zdrówka dla Małego i jak najszybszego powrotu do domu.

Zdrówka Kinga dla Was!

Kurujcie sie jak najszybciej!

Dziękuje Wszystkim Mały złapał prawdopodobnie rotawirusa albo inne podobne paskudztwo. Dzis na szczęście jest juz duzo lepiej
Ja od wczoraj na preclach i drozdzowkach i organizm sie buntuje, mam wzdęcia i ból brzucha, niestety nie mam dostępu do innego jedzenia.
Jedzenie w szpitalu pozostawię bez komentarza, jeszcze nie spotkałam sie z zadnymi zaleceniami zeby tak wygladała dieta małego dziecka. Pomijam juz fakt, ze tu dzieci maja problemy żołądkowi-jelitowe wiec szczególnie trzeba dbać o to co jedzą, a dostają byle co, na pewno nie jest to delikatne dla żołądka.. Jedyne wyjście to przynoszenie jedzenia z domu. Jednemu dziecku lekarz zalecił kompot z jabłek, jak mama zapytała skąd ma wziąć kompot to usłyszała, ze z domu... Na szpitalnym jedzeniu na pewno nikt do zdrowia i sił nie wróci :-/

uf, to dobrze, że się poprawia. niestety, to dramatyczne jedzenie w szpitalach jest powodem,dla którego nie chcę się położyć na diagnozę.

ja jakiś czas temu miałam nieszczęście widzieć, jak żywi się pacjentów onkologicznych..... i to jest dramat
w szpitalu to się można jedynie pochorować jeszcze bardziej

To prawda. Jak sobie przypomnę co po porodzie dawali to nie wiem czy śmiać się czy płakać...