Dla melonów i rodzynek nowy spam to wypoczynek !!!

jedz, czy ktoś broni?

No mamy sogi, oceny i pochwały/nagany , , musi mieć to jakieś głębsze znaczenie

Madzia ja byłam niejadkiem też zaczęłam jeść jak zaczęłam dojrzewać, nagle świat jedzenia stanął przede mna otworem a jak zaczęłam sama gotować to robiłam takie rzeczy jakich w domu nie znałam

Dorota pewnie, ważne co dzieci jedzą na co dzień, a co tam raz na jakiś czas u koleżanek kolegów czy babć, a niech im na zdrowie pójdzie

Jak dla mnie dziwną teorię usłzyszłam, dlatego zapytałam. :)

Jezusie, laski...
Dajcie jedzenie na stół i tylko taki wybór. Nie chce jeść, niech nie je. Nie chce pić, niech nie pije. Z głodu/pragnienia nie umrze, a może i dobrze mu to zrobi.
Mój syn miewa fazy "nielubienia". Jednego dnia mniam, drugiego już nie lubi. Ostatnio padło na ryby. A że u nas ryba przynajmniej co drugi dzień, to miał chłopak pecha

U mnie w domu (a mam trójkę rodzeństwa) nigdy nie było żadnego wybrzydzania. Rodzice decydowali, co do jedzenia będzie i było.

Zmieniony przez - Martucca w dniu 2014-01-16 15:11:05

Obli - to spytam jeszcze przy okazji - jak przekręcam bilans np. białkiem, to ciąć w miarę proporcjonalnie resztę żeby zamknąć się w założonych kaloriach, czy węgli i tłuszczy jeść jak przykazano, a kalorii tego dnia wychodzi więcej?

Ja tam tez wszystko jadlam... oprocz ryb :P chocby mnie wolami ciagneli to ryby bym nie tknela i wyczuwalam nawet najmniejsza jej ilosc ukrytna gdzies podstepnie w salatce

obliques

tylko tyle mogę dać zmusić ich do swoich przekonań, nie zmuszę

No pracować przez Was nie moge i tą dyskusję - odpowiadam w myślach, bo zaraz na zebranie do córy pędzę. I to do córy, co najgorzej się odżywia (latek 16 laska chuda wyższa ode mnie) ale ostatnio robi postępy i wybory jedzeniowe sama - więc jednak nasiąka naszymi przekonaniami. Porzuciła buły i zaczęła jeść nasz chleb, czekolada raz w tygodniu (tutaj narzuciła sobie ostry reżim ) Staramy sie nie gadać za dużo kazań, po prostu żyjemy sobie (i jemy) radośnie...
A na temat przegrzewania dzieci też mam sporo - wzorce "zimnego wychowu" przywiozłam ze Szwecji, gdzie dzieci w podkolanówkach wełnianych zimą ganiały, więc jak się syn urodził (92 rocznik) to dawaj: łysa głowa, gołe nogi - pozycja na brzuchu w wózku na spacerze -wyobrażacie sobie jaka to sensacja była taki maluch 4 miesięczny, który usiłuje wyglądać z wózka leżąc na brzuchu...
No to pogadałam

Mój też jeździł w wózku na brzuchu, na plecach to potrafił jedynie leżeć, gdy pod drzewami przechodziliśmy :)
Ciekawska bestia z niego była.

To prawda, tez zauwazylam ze w szwecji troche inaczej sie patrzy na wychow dzieci. Nie dmucha sie na nie i nie chucha na kazdym kroku. Nawet najmniejsze maluszki w przedszkolu codziennie sa na dworzu, niezaleznie od pogody, czasem jest jeszcze ciemno a tu juz grupka malych skrzatow dzielnie gdzies drepcze za przedszkolanka :) No i to jest normalne ze np matka zamiast kisic sie w domu wychodzi z dzieckiem w wozku do lasu pobiegac, raz nawet widzialam faceta co z wozkiem po jeziorze na lyzwach jezdzil :D

Troche pieknych zdjec adekwatnych do tematu :) http://www.boredpanda.com/animal-children-photography-elena-shumilova/

Zmieniony przez - Madzianna87 w dniu 2014-01-16 15:28:03

ostatnio gdzieś widzialam zdjęcia ze szwedzkiego przedszkola zimą - dzieciaki w takim dużym namiocie na śniegu jedzą sobie drugie śniadanie. U nas wyjście do biblioteki wywołuje u niektórych rodziców porządne nerwy. A co sądzicie o smarkających dzieciach w przedszkolu/szkole? Z jednej strony mnie rzuca, jak moja młodsza się non stop zaraża, z drugiej - skądś muszą nabrać odporności. No i sama nie wiem.

Macie duński żłobek Dzieci śpią TYLKO na dworze, niezależnie od pogody.



Zoria, a co złego w smarkaniu? Przecież przeziębienie to nie choroba.