coś na siłe dla was

flep - przy tym nick'u nigdy nie wypłniałem profilu

bravo18 - ja nie praktykuje populizmu a ty ?

W Z O R EK - skoro tak sądzisz, jednakże chciałem przypomnieć że to ty ponownie włączyłeś się do rozmowy, sam rozpocząłeś swoje obrażanie, dopóki ty nie odzywałeś się na mój temat ja nie mówiłem nic o tobie, poprostu sam jesteś sobie winien
aha, i na szacunek to trzeba sobie zarobić, a jak do tej porym żaden z tu obecnych "wirtualny pseudo-trener" w moich oczach go nie zarobił

CU

To co napisał trochę wcześniej WZOREK idealnie do ciebie pasuje. Jesteś takim sieciowym napinaczem, który raczej mocny jest tylko w wypisywaniu teorii na forum.

A co do zalewania się z kogoś, to chyba raczej każdy kto ma choć trochę pojęcia zarówno o sportach siłowych albo kulturystyce nabija się z ciebie. Nie zauważyłeś że zwracają ci uwagę ludzie którzy mają ogromne doświadczenie w tych sportach /i nie piszę tu o sobie, bo ja jestem przeciętniakiem/, a zachwyceni twoimi pseudo fachwościami są raczej ludzie zaczynający przygodę z siłownią mało doświadczeni. Dowcipne rzeczy to wypisujesz ty:


"dla mnie nie ma treningu na masę na rzeźbę itd. do tego wszystkiego wystarczy manipulacja dietą, sprawę treningu załatwia trening siłowy "

Czyli według ciebie zarówno kulturystyka jak i np. trójbój siłowy polega jedynie na manipulacji dietą, a po mistrzostwo w obu dyscyplinach można sięgnąć stosując ten sam model treningu. BRAWO!!! - genialne; może napisz o tym książkę, poradnik.

Czy to naprawdę takie straszne

"Kortyzol i testosteron to obecnie dwa najczęściej oznaczane hormony steroidowe we krwi u sportowców w okresie intensywnych treningów. Wynika to z ogromnej roli w regulacji metabolizmu wysiłkowego, zwłaszcza w procesach mobilizacji substratów energetycznych (kortyzol) i odbudowy białek strukturalnych (testosteron). Kortyzol, obok innych hormonów glukostatycznych (insulina, glukagon, adrenalina, HGH), bierze udział w utrzymaniu stężenia glukozy we krwi na drodze glukoneogenezy, tj. przemiany aminokwasów w glukozę, a jednocześnie nasila rozpad białek kurczliwych w mięśniach szkieletowych (katabolizm). Ponadto hormon ten, wspólnie z adrenaliną i HGH, zwiększa uwalnianie do krwi wolnych kwasów tłuszczowych powstałych z rozpadu trójglicerydów w tkance tłuszczowej. Jakkolwiek działanie kataboliczne kortyzolu, tj. rozpad białek strukturalnych, z oczywistych względów możnaby uznać za zjawisko niepożądane w organizmie sportowca, to przy niedoborach kortyzolu w krążeniu w czasie wysiłku, bardzo szybko zabrakłoby "paliwa" dla pracujących mięśni."

W czym tkwi problem?

"Istnieje wiele dowodów na to, że wysoki poziom kortyzolu wywołany wysiłkiem, hamuje syntezę i wydzielanie testosteronu [4]. Biorąc to pod uwagę należy szukać takich czynników, które mogłyby zredukować nadmierną kortyzolemię powysiłkową, bez konieczności redukcji planów treningowych lub zaangażowania w wysiłek startowy."


Faktory warunkujące wydzielanie kortyzolu.

"Ponieważ sama imersja w ciepłej wodzie nie spowodowała zmian w poziomie kortyzolu i tylko umiarkowany wzrost temperatury rektalnej (do 38°C), uzyskane wyniki sugerują, że wysiłek, w połączeniu z egzogenną hipertermią, jest bardzo silnym bodźcem stresogennym.
Znaczny wpływ na powysiłkowe stężenia kortyzolu ma glikemia. Jakkolwiek wysiłki o wysokiej intensywności i krótkim czasie trwania nie zwiększają aktywności kory nadnerczy to hipoglikemia (<3,3 mmol/L) powoduje powysiłkowy wzrost stężenia kortyzolu. Manipulacja glikemicznym statusem, np. przez podanie 6% roztworu węglowodanów w czasie przedłużonego wysiłku submaksymalnego, zapobiega spadkowi glukozy we krwi, obniża powysiłkowy poziom kortyzolu i subiektywne uczucie zmęczenia wysiłkiem"

Fakty

Spoczynkowy poziom kortyzolu nie zależy od płci. Ponadto stężenie obu hormonów u kobiet i mężczyzn podlega dziennej rytmice: najwyższe jest rano, a w ciągu dnia maleje do późnych godzin wieczornych. Oprócz tej zmienności udowodniono wpływ charakteru treningu na bazowy poziom testosteronu (a nie kortyzolu, przyp. Mawashi)

"Powysiłkowe zachowanie kortyzolu zależy od wielu czynników, np. wytrenowania, warunków środowiskowych"

"Wzrost stężenia kortyzolu jest tym większy im dłuższy jest wysiłek, a ponadto istnieją bardzo duże różnice międzyosobnicze w reakcji kory nadnerczy na bodźce fizyczne, co sprawia, że w grupie wykonujących wysiłek submaksymalny u jednych notuje się wzrost, u drugich spadek kortyzolu"

I jeszcze jedno badanie

Wstęp. Celem pracy było zbadanie zmian w poziomie kortyzolu i testosteronu w odpowiedzi na różne wysiłki w okresie przygotowań treningowych.

Materiał i metody. W okresie bezpośrednich przygotowań do Olimpiady Zimowej w Nagano 1998 oraz w Salt Lake City 2002 badano polską parę łyżwiarzy figurowych trenujących taniec na lodzie. Przed wyjazdem do Nagano badano we krwi kapilarnej poziom kortyzolu i testosteronu przed popołudniową sesją treningową w kolejnych 16 dniach treningowych. Hormony oznaczano również po maksymalnym wysiłku laboratoryjnym na cykloergometrze nożnym oraz po wykonaniu 4-minutowego programu tanecznego na lodzie w czasie sprawdzianu na treningu i w czasie Mistrzostw Polski. Przed wyjazdem na Olimpiadę w Salt Lake City zbadano zmiany stężenia kortyzolu, testosteronu i mleczanu w odpowiedzi na 2 powtarzane 10-sekundowe wysiłki, na wysiłek submaksymalny oraz dwukrotnie na cztero- i 2,5-minutowy program taneczny wykonywany na czterech oddzielnych sesjach treningowych. Wszystkie oznaczenia wykonywano tą samą metodą analityczną.

Wyniki. Przed Olimpiadą w Nagano u obu badanych stężenia kortyzolu w czasie Mistrzostw Polski były wyższe niż w czasie maksymalnych wysiłków laboratoryjnych. Przed Olimpiadą w Salt Lake City obserwowano wyższe stężenia kortyzolu u obu badanych niż przed Olimpiadą w Nagano w analogicznych warunkach. We wszystkich badaniach u zawodniczki obserwowano wyższy poziom kortyzolu niż u zawodnika. Poziom mleczanów po występach na lodzie nie różnił się znacząco od wartości po maksymalnych wysiłkach laboratoryjnych. (nie musze pisac co to sa mleczany, prawda?, przyp Mawashi)
Wniosek. Kilkuminutowy taniec na lodzie wykonywany przez łyżwiarzy figurowych na zawodach jest wysiłkiem anaerobowym stymulującym korę nadnerczy i wywołującym duże zakwaszenie krwi.(jak kazdy wysilek beztlenowy, ale jakos nic o kortyzolu ... czemu go tak duzo przed zawodami?, mysle ze odpowiedz kazdy znajdzie, przyp. Mawashi)

Wlasnie dlatego nie zgadzam sie z Tobą theREDevil'u.

Rozumiem ze to wszystko wiesz ale masz uniwersalne rozwiazanie na redukcje wydzielania kortyzolu. Madre glowy sie nad tym glowia, a wystarczy poczytac SFD i juz beda wiedzieli o co w tym wszystkim chodzi.

No stress - no kortyzol

Cytaty: "Medycyna Sportowa"

Materiały opracowane przez min - dr.Zbigniew Obmiński, dr. Katarzyna Lerczak, dr. Wiesław Błach Zakład Endokrynologii, Instytut Sportu, Warszawa

ja nie uprawiam popilizmu, ale robisz problem nie wieadmo z czego..

Staram sie pokazac ze wlasnie nie ma problemu.
Sprawa jest demonizowana przez theREDevila i ja mam na to dowody, to wszystko.

heheh ale to nie bylo do ciebie mawashi, chodzilo o profil

Ten post coraz bardziej mi sie podoba. Wlasnie szykuje mi sie dluzsza podróz, to warto chyba by sobie nadrukowac z tego postu komiksów do czytania w podrózy hahahahaha............

WZOREK, teraz to juz naprawde jestes moim idolem! hahahahaha..........

Pozdrawiam,