Dziennik treningow paula.cw

Paatik

Paula liczyć nie lubi:)

Może nie tyle, że nie lubię ale nadal mi się nie chce. Nie mam do tego awersji ale ciągle niedoczas i wolę poświęcać energię na coś innego.

nie widzę problemu, by zjeść białą bułę nawet raz w tygodniu jak wszystko w głowie dobrze poukładane to to jakoś inaczej działa
to trzymam kciuki

Ja teraz nie jem dużo tych buł. W zeszłym tygodniu dwie a teraz nic. Raczej problemem jest, że ciągle coś. Ale jako zobrazowanie progresu mam sytuację z przed dwóch dni- leżały delicje i odruchowo wzięłam dwie. Ugryzłam i okazało się, że niedobre bo leżały jeden dzień. Kiedyś bym zjała. Teraz wywaliłam. Ale za to potem dostaliśmy pyszne drożdżówki to już zjadłam.
Wychodzi niestety okrutna prawda, że w wieku 35 lat, z pracą siedzącą i kilkoma krótkimi treningami w tygodniu po prostu zapotrzebowanie jest mniejsze i trzeba żreć mniej.

eeee no weź ja mam 34 i siedzę 8h na tyłku w pracy


Zmieniony przez - Nene87 w dniu 2021-08-04 12:10:57

Ale z tego co wiem to poza pracą jesteś bardziej aktywna ode mnie :P Ja mam standardowo z 5000 kroczków, tylko w weekendy wyrabiam normę 10000. No i każdy ma inny metabolizm. Ja raczej miałam na myśli, że ja w wieku 30 lat będąc bardziej aktywną w wielu płaszczyznach a ja w wieku 35 i innym trybem życia to już nie to samo :P

Ja od dziecka jestem strasznym łasuchem, potrafię wchłonąć ogromne ilości jedzenia i mój organizm nie ma tak, że "ej, zjadłaś już obiad i deser, po co ci jeszcze paczka chipsów", ochota jest cały czas. I kurcze tak jak nie wierzę, że można mieć tak po prostu świetny metabolizm i jeść wszystko, tak zazdroszczę ludziom, którzy mają jednak te mechanizmy sytości jakoś ogarnięte i to nie jest tak, że muszą się ciągle powstrzymywać od jedzenia tylko po prostu nie mają ochoty. Widzą serniczek i nie myślą o nim, tak po prostu. Znajoma, chuda, powiedziała, że jak je burgera to w połowie już ma dosyć, a potem może do końca dnia nie jeść, taka jest pełna. Ja bym mogła zjeść dwa burgery i normalnie po 2-3 godzinach czułabym już lekkie ssanie. Znaczy nigdy nie zjadłam dwóch burgerów naraz, wiadomo, ale wiem, że nie byłoby to dla mnie problemem, mózg nie dostaje tego sygnału "ej, masz dość", sama muszę świadomie podjąć decyzję, że koniec.
No, zmierzam generalnie do tego, że liczenia nie znoszę, ale dla mnie osobiście to chyba jedyna opcja na schudnięcie, więc jeśli masz podobnie to zastanów się, czy zamiast tak się miotać nie lepiej jednak spiąć poślady, zaserwować sobie dietę zbilansowaną i liczyć kalorie. Może łatwiej będzie powalczyć z głową, gdy wiesz, że nie możesz podjadać, bo przecież wszystko wyliczone. Ja w tym tygodniu czuję, że odpoczywam dietowo, serio. Nie kombinuję z posiłkami jak kiedyś, nie próbuję "oszukać" diety, że ej, ja tu zrobię superhiperdietetyczne fiku miku i będzie dużo, ale smacznie i mało kalorycznie. I staram się nie robić zbyt smakowitych rzeczy. W tym webinarze pada takie stwierdzenie, że warto spróbować przestać myśleć o jedzeniu i to się dobrze sprawdza. Ja uwielbiam gotować i to mnie gubi, bo bym ciągle tylko stała w garach i kombinowała, ale przez to moje myśli są ciągle zajęte jedzeniem. I robię głupie zakupy typu "oooo jest x w promocji, a to można zrobić z tym i tamtym, będzie pyszne i mało kcal", a potem mam takich pomysłów pięć i trzeba szybko zutylizować, żeby się nie zmarnowało. I kombinowanie z nowymi dietami to jest ten sam problem, bo a może jak podniosę to a zmniejszę tamto to nagle przestanę czuć głód.
I jeszcze mam tak, że jak nie liczę to strasznie się skupiam na dodatkowej aktywności i to też jest takie na siłę momentami. Nawet miałam ostatnio pomysł, żeby nie nosić zegarka i zakładać tylko na bieganie, żeby nie śledzić tych kroczków i spalonych kcal.

Ale się rozpisałam, przepraszam :D


Zmieniony przez - Hesia w dniu 2021-08-04 13:12:43

Ja mam tak jak Hesia . U mnie się jedynie sprawdza liczenie bo wiem że zjem i za chwilę mogę dalej . Kiedyś poszłam ze znajomymi na burgera zjedliśmy po burgerze i 5min później byliśmy w macu. Albo zjem obiad i za chwilę mogę wrzucić jakies chipsy .

ja też mogę zjeść dużo i mam ogromne pokłady wolnego miejsca w żołądku, ale nie oznacza to, że to robię - wiem, że później będę się źle czuła i psychicznie i fizycznie... odkąd jem 3 posiłki i nie liczę kcal to z moją głową jest na prawdę dobrze - nie miewam żadnych napadów, a jak zjem kilka ciastek po obiedzie to się tym nie zadręczam i nawet o tym nie myślę. Grunt, by dieta na co dzeń była "zdrowa", a aktywność umiarkowana.
I odkąd nie liczę kcal nie "dobijam" białka i innych, żeby dzień w dzień było 1900, raz zjem więcej, raz zjem mniej i wszystko się uzupełnia. I jeszcze jedno - jem śledzie i śmiejcie się,. albo i nie - one dostarczają mi czegoś po czym nie mam ochoty na chipsy czy ciastka - a ile w nich tłuszczu też nie wiem - i dobrze mi się z tym żyje

Nene jem w sumie podobnie i mam podobne podejście. I chciałabym tak na codzień się odżywiać- wiesz te 80% zdrowo i fit a 20% co tam się ma ochotę. Byle by waga stała w miejscu a nie rosła :P Tzn. może ta moja waga ma optimum na poziomie na jakim jest ale wolałabym, żeby ten punkt był niżej jednak :P

z tą optymalną wagą to też ciężko - mój taki środek to był zawsze 60-61kg, ale od około 2 lat to 58-59kg - to śmiem twierdzić, że trzeba schudnąć i potem utrzymać to i ten środek się przesuwa
oczywiście jak bym wróciła na siłkę to pewnie bym zaraz doszła do 61kg, bo mnie w moment pompuje