Trening siłowy charakteryzuje się tym, że posiada pewne triki, które podnoszą jego efektywność. Oprócz samego uwarunkowania anatomicznego, które indywidualnie wpływać będzie na formę wykonywania ćwiczeń, jest cała paleta sztuczek i treningowych technik, które pozwolą nam na osiągnięcie większych korzyści z wykonywanych ćwiczeń.
Dziś prezentujemy technikę rekomendowaną przez guru treningowego Christiana Thibaudeau.
https://youtu.be/1eTFIb4VmsE
Jak widzimy na przedstawionym filmie, ruch uginania przedramion ze sztangą powinien rozpoczynać się z pełnego wyprostu ramion, gdzie nawet zaakcentowane jest napięcie tricepsów. Mięsień trójgłowy, będący mięśniem antagonistycznym dla mięśni dwugłowych ramion, pełnić będzie funkcję stabilizacyjną dla łokcia podczas ruchu uginania. Następnie wykonując ruch uginania przedramion, w jego końcowej fazie dołączamy dodatkowo ruch podnoszenia łokci ku górze, co wykorzystuje pracę w stawach ramiennych. Co to ma na celu?
Aby zrozumieć, po co dodawane jest w fazie końcowej unoszenie łokci, musimy nieco poznać anatomię bicepsów. Otóż mięsień dwugłowy ramienia należy do mięśni dwustawowych i zaopatruje w ruch staw ramienny i staw łokciowy. Zawdzięcza to swoim przyczepom początkowym, gdzie dla głowy krótkiej początek znajduje się na wyrostku kruczym łopatki, natomiast głowy długiej na obrąbku stawowym i wyrostku nadpanewkowym łopatki. Mięśnie kończą się na powięzi przedramienia oraz guzowatości kości promieniowej.
Skoro mięsień przechodzi zarówno przez staw łokciowy, jak i staw ramienny, połączenie tych ruchów zbliży maksymalnie przyczepy mięśniowe. Skoro więc zbliżymy przyczepy mięśniowe bardziej ku sobie, łącząc dwa komponenty ruchowe, to dajemy mocniejszy bodziec treningowy naszym bicepsom. Proste prawda?
Każdy z nas zazwyczaj pilnuje techniki treningowej, aby maksymalnie dociskać ramiona do boków tułowia, a ruch w stawach ramiennych jest zablokowany. Jednak nie zapominajmy, że uginanie przedramion ze sztangą należy do ćwiczeń złożonych (na wolnych ciężarach), więc przesadne izolowanie ruchu jest tutaj mało pożądane.
Dodatkowo wielu kulturystów preferuje wykorzystanie sztangi prostej, co wykorzystuje trzeci element funkcji bicepsa, a więc ruch supinacyjny. Mając więc do dyspozycji uginanie w stawie łokciowym, ruch w stawie ramiennym, jak i utrzymywanie przedramion w pozycji supinacyjnej, maksymalnie rozciągamy bicepsy, jak i skracamy je, wykonując fazę koncentryczną.
Wykorzystując dodatkowy ruch unoszenia łokci, który polega na zgięciu w stawie ramiennym, pamiętać musimy przede wszystkim o utrzymaniu stabilnych łopatek. Nie możemy sobie pozwolić tutaj na puszczenie ich napięcia, gdyż stracimy całą stabilizację wykonywanego ruchu.
Czy jeśli wykonuje się uginanie przedramion ze sztangą i w czasie opuszczania sztangi w dół opuszcza się ją aż do pełnego wyprostu w stawie łokciowym, to czy nie zwiększa to ryzyka naderwania bicepsa ?
wszystko zalezec bedzie od mobilnosci naszego stawu lokciowego, jak i tego w jakiej kondycji jest biceps, jest on dość nerwalgicznym miesniem na pelne rozciagniecie pod obciazeniem ze wzgledu na to, ze jeden z przyczepow lezy na powięzi, ktora jest ruchoma, a to oznacza ze dlgosc samego miesnia bedzie uzalezniona od mobilnosci samej powiezi i moze sie ona przyczynic do zerwania miesnia.