sporty , sztuki walki..

wiesz..nie każdy jest cyborgiem i jedni wcześniej a inni później idą na emeryturę

ja na początku zaczełem trenować z myślą dzieciaka:P, kto to nie bede, co to ja robic nie bede itd;p moim celem bylo poprawienie sylwetki, lecz z czasem trening stał sie moim uzależnieniem:) zrozumialem czym jest wysiłek, jak doceniać swoje postępy, nie jestem sam :) nowe znajomości, poznałem nawet na treningu moją ukochaną przyjaciułke:), i jest gitara, robie to dla siebie, nie zeby byc ninja z ulicy. Kocham to poprostu:)

Zmieniony przez - Oli220 w dniu 2008-12-17 22:34:03

searme a do walki bronią co polecasz? u mnie w mieście jest tylko latosa escrima, obecnie ćwiczę MT, ale może bym coś dołączył, z graplingu mam tylko jj, ale w te same dni co MT więc raczej nie.

wracając do tematu?
ćwiczę bo od dawna chciałem ale nigdy mi na to sytuacje życiowe nie pozwalały, praca szkoła itp nie zgrywały się z godzinami treningów, a ćwicze dziś po to żeby w razie głupich zaczepek móc sobie powiedzieć że nie dałem komuś w morde chociaż mogłem (a nie że nie dałem bo nie umiałem ), no i same treningi mi się podobają jako trening dla ciała

ja sie zapisalem bo mialem zastoj na silce :/
nie moglem wymusic na miesnaich progresu :(
noi SW to byla jedyna alternatywa zeby je rozrsuzac noi zeby byla syzbko i dorbze to zapsilem sie na MMA :D
o dziwoa silka duzo pomga w SW :P
po za tym nigdy nie mogelm wyrpacowac wystarcajaco odbrych barkow i motyli a dzieki MMA mam je duze i ladne (wciecie w plecach jest :] )
MMA jako sport mi sie podobal teraz mysle o jakis zawodach na silke chdoze ale glownie po to zbey trzymac sile/mase
niestety sa rzeczy waniejsze od sportu aczkolwiek wole spedzac czas cwiczac niz melanzujac (chociaz czasem i tak lubie odreagowac :D )
dzieki sportowi moge sie odstresowac zrelaksowac porpawic wyglad sylwetki co daje rozne ciekawe korzysci... ]

fajnie..bo wychodzi na to ,że wszyscy mamy pewien rodzaj pasji
a także tego pozytywnego uzaleznienia...o którym kilka osób napisało..
ja nawet jak jestem totalnie zrypany po ciężkim dniu...jak poćwiczę to czuję się totalnie odprężony i zrelaksowany i to jest cudne
i jeszcze chyba to, że jest to czas tylko dla mnie..taki azyl aby...choć przez chwile w ciągu dnia być i robić to co chcę i naprawdę kocham...z dala od hałasu, codziennych problemów i wyścigu szczurów

i jeszcze chyba to, że jest to czas tylko dla mnie..taki azyl aby...choć przez chwile w ciągu dnia być i robić to co chcę i naprawdę kocham...z dala od hałasu, codziennych problemów i wyścigu szczurów
i to jest piękne przychodzę na trening i nawet jak od dłuższego czasu nic mi nie idzie to na macie przestaje to mieć znaczenie.... a po treningu mogę zacząć tak jakby od nowa

Ja mógłbym się podpisać niemal pod wszystkim co napisał Słaby. No i ostatnia motywacja Mariusza też jest mi bliska Ostatnio zastałem się ze względu na pojawienie się pociechy w rodzinie. Do tego operacja nosa, po której wg lekarki nie powinienem dać się lać po buzi. No i przez ostatnie prawie rok bez ćwiczeń zauważyłem, że się zaokrąglam... kurcze czas znów coś potrenować. I wiecie co? Dla odmiany kusi mnie coś tradycyjnego dla statecznych dziadków i ojców rodziny

przez ten czas, kiedy wchodzi sie na sale mozna przez te 1-2 godziny nie myslec o niczym, a wylacznie o doskonaleniu swoich umiejetnosci, to najbardziej lubie, problemy odchodza na bok :) czy ktos z was tak ma jeszcze?

Fajny temat ... Ja nie chce chodzić na treningi,ale nie moge sie powstrzymać
A tak na poważnie to początek miałam banalny, oczywiście filmy, a teraz to trenuje bo widzę w tym jakiś cel, dopiero zaczynam i często myśle o tym jak wiele muszę się nauczyć. Może "muszę" to złe słowo, raczej chce. Niekoniecznie do obrony, chociaż na wszystko trzeba być przygotowanym, ale walka sportowa, walka z zasadami, jest piękna. Coś w tym jest co mnie cholernie ciągnie. Nie do wyjaśnienia

I słusznie Ola. Że faceci chcą się trzaskać to jakby normalka. A dziewczyny uprawiające SW robią cholerne wrażenie. Przynajmniej na mnie Do tego trzeba mieć charakter