KLATKA PIERSIOWA WEDŁUG MISTRZÓW!

Opis czwiczeń + trening jendego z najlepszych kulturystów świata jezeli ktoś posiada trningi na klate innych zawodników moze śmiało wkleić plan!!

Wyciskanie sztangi na ławce poziomej. Leżymy na ławce poziomej, dłonie na gryfie sztangi, sztanga na stojakach. Opuszczanie i wyciskanie sztangi. Jest to najpopularniejsze ćwiczenie na rozwój mięśni piersiowych. Równie często wykonywane przez kulturystów początkujących jak i zaawansowanych. Ci pierwsi traktują je zazwyczaj jako wyznacznik swojej siły, ci drudzy jako jedne z najefektywniejszych ćwiczeń na przyrost masy ćwiczonych mięśni. W ćwiczeniu tym przez odpowiednie rozstawienie dłoni mamy możliwość oddziaływania na pracę różnych części mięśni piersiowych większych. Przy uchwycie szerokim większą część pracy wykonują części zewnętrzne. Każde zwężenie uchwytu przenosi pracę ku częściom środkowym i przymostkowym. Wyciskanie sztangi na ławce poziomej możemy wykonywać dwoma sposobami. Różnica między nimi polega na innym ułożeniu tułowia. W pierwszym tułów przylega do ławki (nie wyginamy go w mostek), w drugim zaś plecy wyginamy w duży łuk.

Wyciskanie sztangi na ławce skośnej. Siedzimy, plecy przylegają do oparcia, ręce ze sztanga uniesione pionowo w górę. Opuszczanie sztangi do klatki piersiowej. Jest to jedno z najlepszych ćwiczeń na masę mięśni piersiowych większych. W ćwiczeniu tym zaangażowane są zwłaszcza środkowe i górne partie tych mięśni. Duża zaletą tego ćwiczenia jest możliwość zmiany kąta nachylenia oparcia ławki. Daje nam to możliwość oddziaływania na prace poszczególnych fragmentów mięśni piersiowych. Każde zwiększanie kąta nachylenia, począwszy od zera stopni, powoduje coraz większe zaangażowanie górnych aktonów mięśni piersiowych. Pamiętać należy jednak o tym, aby nie przekraczać 45 stopni, ponieważ wtedy podobnie jak przy rozpiętkach dużą część pracy przejmują na siebie mięśnie naramienne. Na pracę poszczególnych fragmentów mięśni piersiowych, możemy oddziaływać również przez różnicowanie szerokości uchwytu sztangi. Przy szerokim uchwycie bardziej pracują zewnętrzne części mięśni piersiowych większych. Każde zwężenie uchwytu przenosi pracę ku środkowym i wewnętrznym częściom tych mięśni. W ćwiczeniu należy zwrócić szczególną uwagę na prawidłową technikę jego wykonywania. Wszelkie odchylenia mogą opóźniać rozwój ćwiczonych mięśni. Pamiętajmy, że zanim zdejmiemy sztangę ze stojaków, należy mocno ściągnąć łopatki do tyłu i wypchnąć klatkę piersiową do przodu. Takie ułożenie tułowia umożliwi pełniejsze rozciągnięcie mięśni piersiowych. Po zdjęciu sztangi ze stojaków unikajmy szybkiego jej opuszczenia, a także odbijania sztangi od klatki piersiowej. Ruch opuszczania powinien być wolny i w całym zakresie kontrolowany.

. Rozpiętki. Leżymy na ławce poziomej, ręce ze sztangielkami uniesione pionowo w górę, grzbiety dłoni zwrócone na zewnętrz. Odchylanie ramion bokiem w dół. Ćwiczenie bardzo chętnie wprowadzane do treningów przez kulturystów zarówno w okresie budowania masy mięśniowej, jak i podczas jej rzeźbienia. Wielką zaletą ćwiczenia jest wywoływanie naprężeń na całym obszarze mięśni piersiowych, przez co mięśnie te rozwijają się w miarę równomiernie i wszechstronnie. Ławka, na której wykonujemy rozpiętki, nie może być zbyt szeroka, ponieważ może to ograniczać pełny ruch sztangielek w dół. Ciężar sztangielek dobieramy w taki sposób, aby możliwe było ich prowadzenie po obrębie koła, tak przy ich opuszczaniu, jak i unoszeniu. Sztangielki opuszczamy do momentu, aż poczujemy pełne rozciągnięcie mięśni piersiowych.Nadmierne opuszczanie sztangielek może być powodem zbyt dużych nacisków na stawy, ścięgna i wiązadła, a to grozi urazami i kontuzjami. Są dwa sposoby wykonywania tego ćwiczenia. Pierwszy polega na tym, że kąt ugięcia ramion w stawach łokciowych w czasie całego ćwiczenia jest jednakowy. Nie może jednak on być zbyt duży, bowiem rozpiętki zamieniłyby się w wyciskanie. Drugi zaś na tym, że ów kąt się zmienia. W pozycji wyjściowej ramiona są wyprostowane, następnie lekko ugięte, aby powracając do pozycji wyjściowej ponownie je wyprostować. Opisywane ćwiczenie można wykonywać także siedząc na ławce skośnej. Taki sposób zwiększa pracę górnych części mięśni piersiowych. Wielkość tej pracy jest wprost proporcjonalna do kąta nachylenia oparcia ławki do podłogi. Należy jednak zdawać sobie sprawę z tego, że ustawienie oparcia ławki powyżej 45 stopni, spowoduje przejęcie znacznej części wykonywanej pracy przez mięśnie naramienne, a nie o to chodzi.

Ściąganie rączek wyciągu. Stoimy między dwoma wyciągami pionowymi, nogi w lekkim rozkroku, tułów pochylony do przodu, klatka piersiowa wypchnięta do przodu, ręce wyprostowane odchylone na boki, w dłoniach rączki wyciągów. Ściąganie rączek wyciągów przed siebie. Ćwiczenie to kulturyści chętnie stosują, zwłaszcza wtedy, kiedy pracują nad wyrzeźbieniem mięśni. Nie oznacza to jednak, że w czasie robienia masy mięśniowej należy go unikać. Umiejętnie wplecione w plan ćwiczeń może doskonale urozmaicać trening, może też korzystnie zmieniać działające na mięśnie bodźce. Przy standardowej wersji jego wykonania, czyli przy lekkim pochyleniu tułowia do przodu, rozwijają się przede wszystkim dolne części mięśni klatki piersiowej. Wraz ze zwiększaniem pochylenia, coraz bardziej włączane są do pracy części środkowe i górne tych mięśni. Ustawienie się dokładnie pośrodku owych wyciągów zapewni obu mięśniom piersiowym taką samą pracę. Przy pochyleniu tułowia do przodu pamiętajmy o zachowaniu naturalnej krzywizny kręgosłupa. To znakomite antidotum na urazy i kontuzje. Taka pozycja tułowia powinna być zachowana przez cały czas trwania ćwiczenia. Jeżeli mamy z tym kłopoty, możemy nieco ugiąć nogi w kolanach, a także wysunąć jedną nogę do przodu. Ręce cały czas powinny być lekko ugięte w łokciach. W końcowej fazie ruchu napinamy mięśnie piersiowe. Ściąganie linek wyciągu można kończyć w momencie, kiedy dłonie się zetkną, można też ruch kontynuować, aż do pełnego skrzyżowania się rąk. Ten drugi sposób umożliwia lepsze napinanie mięśni piersiowych, dzięki czemu mają one możliwość lepszego rozwoju. Ze względu na trudniejszą technikę wykonywania ćwiczenia wskazane jest umiarkowane obciążenie oraz zwrócenie uwagi na precyzję ruchów.

Wyciskanie sztangielek na ławce skośnej. Siedzimy na ławce, ręce ze sztangielkami uniesione pionowo w górę, grzbiety dłoni zwrócone na zewnątrz. Opuszczanie i wyciskanie sztangielek. Ćwiczenie jest znakomitą alternatywą, a także uzupełnieniem, dla wyciskania sztangi - ćwiczenie nr 2. Podobnie główną część pracy wykonują tu górne i środkowe części mięśni klatki piersiowej. Podobna jest też zależność między kątem ustawienia oparcia ławki a pracą poszczególnych części mięśni piersiowych większych. Ćwiczenie sztangielkami umożliwia większą amplitudę ruchu, a zatem mięśnie te pracują intensywniej, mniejsze są też naprężenia w stawach łokciowych. Dużą uwagę należy zwracać na właściwie dobrany ciężar sztangielek. Sztangielki zbyt ciężkie mogą powodować niepotrzebne włączanie się do pracy mięśni naramiennych i mięśni grzbietu. Należy unikać ruchów gwałtownych. Opuszczanie i wyciskanie sztangielek powinno być płynne w pełni kontrolowane i w całym zakresie ruchu. Należy też pamiętać o szerokim ustawieniu łokci. Ściąganie łokci do siebie zmniejsza pracę mięśni piersiowych, przenosząc ją bardziej na przednią część mięśni naramiennych. Wyciskanie sztangielek możemy wykonywać dwoma sposobami. Różnica między jednym sposobem a drugim polega na innym prowadzeniu sztangielek. W pierwszym tor ruchu sztangielek przez cały czas trwania ćwiczenia jest równoległy do siebie, natomiast w drugim, sztangielki w górnym położeniu stykają się ze sobą. W zasadzie drugi sposób jest lepszy, gdyż powoduje większe napinanie mięśni piersiowych większych, ale nie należy zapominać o pierwszym. Ćwiczenie to można wykonywać również na ławce poziomej. Takie wykonywanie zapewnia w miarę równomierny rozwój wszystkich części mięśni piersiowych większych.

Nie mogłem znaleśc dobrego zdjęcia!

Jeżeli jesteś początkującym kulturystą celem twym powinno być zbudowanie możliwie największej masy mięśniowej. Czas na kształtowanie mięśni przyjdzie później. Im większe ciało, tym bardziej radykalnie można je ukształtować i uzyskać głębszą rzeźbę umięśnienia. Zaprezentuje trening klatki, który przyniósł mi największe postępy w czasach, kiedy byłem na waszym poziomie. Ta koncepcja jest przeciwieństwem sposobu, w jaki obecnie ćwiczę. Zamiast tego, że wszystko nieustannie się zmienia, tu z kolei wszystko jest ściśle określone. Za każdym razem, kiedy przychodzisz do klubu, aby trenować klatkę, twój trening powinien być taki sam. Chcąc uzyskać maksimum korzyści z danego ćwiczenia musisz nauczyć się jak je wykonywać, aby najlepiej pracował ćwiczony mięsień. Tej sztuki możesz nauczyć się tylko poprzez doświadczenie. Pozostań więc przy prezentowanych tu ćwiczeniach do czasu, aż każde z nich w pełni opanujesz. Wprawa objawia się zdolnością do zmęczenia określonego mięśnia zanim padną mięśnie pomocnicze. Nie zakładaj jednak, że kiedy już osiągniesz taki poziom, to czas zmienić trening. Wręcz przeciwnie. Teraz musisz jeszcze bardziej udoskonalić każdy ruch, aż stanie się on perfekcyjny. Początkującym i średnio zaawansowanym nie polecam zmieniać niczego, oprócz zwiększania własnej siły, przez przynajmniej pół roku, a najlepiej cały rok. Zanim przejdziemy do ćwiczeń, musicie poznać następujące zasady:

- rozrost mięśni jest wprost proporcjonalny do siły; zawsze starajcie się więc zwiększyć siłę, próbując wykonać jedno powtórzenie więcej, niż na poprzednim treningu lub podnieść większy ciężar w takiej samej serii

- stosuj zawsze pełny zakres ruchu, a nie tylko jakąś jego część; jestem przekonany, że im mięśnie piersiowe są bardziej rozciągnięte i naprężone, tym lepiej się rozrastają i dlatego opuszczam ciężar jak najniżej i wyciskam najwyżej.. jak tylko pozwalają na to moje ręce

- w czasie wykonywania każdej serii twoje ciało musi być napięte, aby podczas opuszczania ciężaru mięśnie były tak samo naprężone, jak przy wypychaniu go do góry.
Na początek musisz wykonać dokładną rozgrzewkę, tylko ona da ci pewność, że nie nabawisz się kontuzji. Wykonaj trzy serie rozgrzewające z mniejszym obciążeniem.

WYCISKANIE SZTANGI W SKOSIE - stosuj dość szeroki uchwyt, większy od rozstawu barków. Kiedy byłem w okresie budowania masy mięśniowej, w pierwszej serii wykonywałem 20 powtórzeń, w drugiej 12, w trzeciej 10 i 8 w czwartej. Jest to typowy ruch siłowy dlatego pozwól gryfowi przy opuszczaniu kierować się tam gdzie chce.

WYCISKANIE SZTANGI NA ŁAWCE POZIOMEJ - zaczynaj od jednej serii dla wyczucia ruchu, a potem stosuj tę samą sekwencję jak przy wyciskaniu w skosie; w czasie wykonywania tego ćwiczenia staraj się także napinać mięśnie najszersze grzbietu - to spowoduje większą efektywność ćwiczenia.

ROZPIĘTKI ZE SZTANGIELKAMI NA ŁAWCE POZIOMEJ - technika ruchu jest bardziej skomplikowana więc musisz być skoncentrowany w czasie wykonywania rozpiętek. Mięśnie piersiowe powinny być cały czas napięte. Stosuj ruch płynny, nie zatrzymuj gwałtownie sztangielek.

Cały ten program jest efektywny bo opiera się wyłącznie na swobodnych ciężarach. Ćwiczenia te są ciężkie i wyczerpujące, ale nie znajdziesz nic innego, dającego lepsze rezultaty. Możesz mi zaufać.

A oto i trening mistrza!!Wiem ze jest jeszcze kilka cwiczeń na klatke ale przewaznie te się najczęściej stosuje!

Zmieniony przez - Locu w dniu 2006-08-31 20:16:04

Dobry art. SOG leci :)

odbijam!

poczytalem ;]dobra robota sog

Locu SOG dla Ciebie