kto dużo je, ten i spamuje ;-)

Zoria_Polunocznaja

ooo co przychodzę do spamu, to Agniecha wychodzi.
???

Nie, to Ty czekasz, aż ja sobie pójdę.

a jak takich ludzi bardzo lubię...



( sorry za lukier )

szydera boli, ale to jest najzdrowszy sposób bycia ;) jeszcze jak się trafi na otoczenie szyderców to przynajmniej jest zabawnie

i tak jak Ciocia też baardzo lubię takich ludzi

jest dystans wtedy i do siebie i do reszty świata

Ciocia, ale sera żółtego nie ma

Lubiekaszke - ja bym się cieszyła że napisałam to co Ty tutaj na forum zanim doszło do tego incydentu i zanim bym tego żałowała. Bardzo dobrze że "opiernicz" się znalazł bo przynajmniej otrzeźwienie nastąpiło.
Ja w takich sytuacjach (a mam ich sporo i zawsze mam chociaż małą ochotę na złamanie się) przypominam sobie po prostu dlaczego znalazłam się na sfd , do czego dążę i że takie wybryki rujnują to na co pracuje przez tyle dni (przypominam sobie ile siły w to trzeba włożyć) , przychodzi wtedy ta wiedza że będę tego gorzko żałować. No i tyle (może aż tyle) wystarczy aby wybrać stanowczą odmowę mimo że nalegają , jest im niekiedy przykro itp. itd.

Isthar, jak już to wszystko przetrawiłam to w sumie też się cieszę
I podświadomie właśnie potrzebowałam sprowadzenia na ziemię, bo przecież inaczej bym nie pisała o tym, prawda?
I wiem, że każda odmowa i stanie przy swoim mnie tylko wzmocni

Trzeba mimo diety i ćwiczeń siłowych ćwiczyć też psychikę , a takie sytuacje to najlepsze treningi nikt nie mówił że będzie łatwo.
Hold Strong

Ludzie w dzisiejszych czasach mają jakoś mało luzu w sobie. Mieszkałam we Wrocławiu przez 10 lat, duże miasto, większość moich znajomych była zawsze czymś zestresowana. Zawsze mieli problemy, którymi się dzielili, zawsze coś było nie tak w ich życiu, ja zawsze mówiłam, że jest mi dobrze, jestem szczęśliwa, więc zakładali, że śpię na forsie albo zarozumiale kłamie żeby być od nich lepsza. Nie mówię, że nie mam problemów, po prostu jestem zadowolona z mojego życia. Z t4ego okresu w życiu została mi JEDNA! koleżanka. Myślę, że reszta się od mojej ironii po prostu uwolniła wraz z moją przeprowadzką :P

Przeprowadziłam się na wioskę, totalne zadupie. Ludzie mają inne problemy, ale jakoś bardziej wyluzowani są. Pijaczki pod sklepem wszystkie sobie ze mną pogadają, jeden nawet mnie rwie bez owijania w bawełnę, na mecz mnie zapraszał, na kawę... ogólnie próbuje za każdym razem :P Jakoś życie takie bardziej spokojne jest. Ludzie się nie spieszą tak, nie patrzą na siebie wilkiem. Myślę, że gdybym nie porzuciła tej wioski na 10 lat, to nie byłabym złośliwa i szydercza Wydaje mi się, że to taka nabyta broń na ludzkie narzekanie i jęczenie, którego doświadczyłam w nadmiarze.

Ale gdybym się nie wyprowadziła na 10 lat do dużego miasta, to (uwaga włączamy ironię) to nie miałabym zębów, bo moje koleżanki z podstawówki nie mają zębów

BTW Agniecha super, że masz własną siłownię zazdraszczam