Konkursowy temat : Prehistoria kulturystyki : kult siły i piękna w cywilizacjach

Muszę to napisać, Magor, uwielbiam Twoje pióro, miska sama robi banana.
Szkoci ubóstwiali zabawy z bierwionami, zabaw przetrwała do dziś.

O tym rycerzu, kracie i konie to prawda :P wiem nawet który rycerz ;) ale nie powiem ;)

@Magor - faktycznie może myślenie stereotypowe co do higieny. Jednak kultu piękna tam się nie dostrzega. Raczej kult siły o czym wcześniej pisałem.

@Wizard - to legenda - wiesz ile waży koń? Wiesz ile siły trzeba w nogach żeby zacisnąć je choćby na źrebaku na tyle mocno żeby się z nim podciągnąć?

wiem, wiem ale kto wie.... miał podobno 3 świadków

Taka sama prawda jak te starożytne legendy o kolesiach którzy dzwigali byki na własnych barkach.

ten_nowy

@Magor - faktycznie może myślenie stereotypowe co do higieny. Jednak kultu piękna tam się nie dostrzega. Raczej kult siły o czym wcześniej pisałem.

@Wizard - to legenda - wiesz ile waży koń? Wiesz ile siły trzeba w nogach żeby zacisnąć je choćby na źrebaku na tyle mocno żeby się z nim podciągnąć?

Kult piękna i pięknego ciała nie, ale siła to i owszem. Przynajmniej w Imperium Zachodnim. Bizancjum było nieco inne. Bardziej "cielesne". Uczestnicy pierwszej krucjaty mieli ochotę wyrżnąć medyków bizantyjskich za bezbożne praktyki takie jak np. sekcje zwłok. Zakładam zatem, że jakąś wiedzę o anatomii człowieka ekipa z Konstantynopola miała

Co do konia między rycerskimi nogami...
Jako ciekawostkę można tylko przywołać. I tak naprawdę nie wiadomo czy chodzi o Zawiszę Czarnego, czy o któregoś z jego przeciwników. Nieważne. Ważne, że skoro takie opowieści powstawały, to pewnie były atrakcyjne, bo siła zawsze jest atrakcyjna.

Inna sprawa. Czy braliście kiedyś udział w siłowaniu na nogi? Ja owszem. Z marnym skutkiem zresztą. Wychowywałem się w otoczeniu amatorów hippiki (zresztą mam w domu kwity po dziadku, prawilnym ułanie, po szkole w Grudziądzu, kampanii wrześniowej, z odsiadką powojenną za 1920 rok itp. )
Otóż polega to na tym, że dwóch gości siada naprzeciwko siebie. Jeden łączy kolana, a drugi swoimi kolanami je ściska. Zadaniem pierwszego jest rozchylić kolana. Drugi ma mu to uniemożliwić. Brzmi trywialnie dopóki nie staniesz do rywalizacji z jeźdźcem. Niektórzy potrafili dosłownie zmiażdżyć kolana, do tego stopnia, że po pojedynku trudno było chodzić.
Pamiętam też trenera. Ojciec mojego kolegi, były zawodnik WKKW (wszechstronny konkurs konia wierzchowego), który stosował specyficzną naukę pracy kolanami. Jak widział, że ktoś ma problem ze słuchaniem jego uwag o dociskaniu kolan, to kazał delikwentowi zejść z konia i włożyć dłoń pomiędzy swoje kolano i siodło. Dociskał i ruszał stępa. Chłopaki nie byli w stanie wyrwać dłoni i musieli biec obok konia czasami kilka kółek. Złote czasy były. Teraz żałuję, że mnie do koni nie ciągnęło. I jeszcze coś. Wszyscy rajtarzy, jak o sobie mówili, byli silni i sprawni pomimo braku innych form aktywności sportowej.

Czy Zawisza mógł unosić konia? Chyba nie. Nie wiem czy siła potrzebna do oderwania kopyt od ziemi nie byłaby wielokrotnie większa niż docisk kolanami. Obawiam się, że podniesienie w ten sposób żywego zwierzaka o masie 300 - 400 kg wymagałoby przyłożenia siły, która zmiażdżyłaby mu żebra. Ot takie tam...

To nie był Zawisza. Jest to opisane w pewnej książce. Wydaje się to nie prawdopodobne. Być może nawet większej siły było by potrzeba,

Ja to już chyba zakończyłam :P

Spoko-nikt do 31 nie bedzie tego widzieć -można jeszcze zmieniac dopisywać edytować itp

@VVizard89-To nie był Zawisza. Jest to opisane w pewnej książce. Wydaje się to nie prawdopodobne. Być może nawet większej siły było by potrzeba.

Było dwóch takich gości Wojciech Brudzyński dworzanin króla Aleksandra Jagiellończyka i Zygmunta I. To samo potrafił zrobić Wiesiołowski marszałek wielki litewski.