Maya S/ Dziennik / Redukcja etap I str. 1-37

...

Początkujący

Szacuny 3 Napisanych postów 185 Wiek 33 lat Na forum 14 lat Przeczytanych tematów 2316

Hejka efekty super jestem mile zaskoczona nie spodziewałam sie ze tak swietnie sobie poradzisz jestes przykładem na to ze nie trzeba restrykcyjnie trzymać diety tylko zmienić nastawienie i przedewszystkim mysleć dlugoterminowo , ze prawidłowe odzywianie powinno być przez cale zycie :)

...

Maya S

Początkujący

Szacuny 5 Napisanych postów 11349 Wiek 43 lat Na forum 16 lat Przeczytanych tematów 35553

Huanita, dziękuję

------------------------------------------------------------------

Długo mnie tu nie było, czas na mały update z ostatnich dwóch tygodni.

MICHA:

-> nie liczę ani kalorii ani wartości. Nie mam na to czasu, niestety.

-> o białko w diecie dbam, nie zawsze udaje mi się zjeść aż tyle ile wiem że powinnam, ale nie jest źle, a wręcz jest całkiem dobrze.

-> problem z michą jest taki że jako bidoczek jestem karmiona przez współlokatorów i mam bardzo małą kontrolę nad jakością posiłków (smakowo są super, ale dużo węglowodanów). Zawsze jednak dbam by była na stole jakaś surówka albo inna forma warzyw. Z reguły pomidory (bo za darmo z ogródka)

. No i współlokator kupił maszynkę do robienia makaronu i specjalnie ze względu na mnie robi z mąki mieszanej.

-> jestem mile zaskoczona swoim podejściem do lodów i słodyczy. Wcześniej była to walka sama z sobą, codziennie myślałam o lodach. Teraz, chyba właśnie przez to że mogę (a są w domu) - kompletnie mnie nie ciągnie. Albo raczej - nie mam obsesyjnych myśli na ten temat. Przez dwa tygodnie lody jadłam może 3 razy. I raz ciasto (mała porcje wszystkiego). i żyję i mam się w miare dobrze

TRENINGI:

w pierwszym tygodniu były 6 razy. 2 razy pseudo-siłowy, 3 razy bieganie 20-30min, raz basen 45min. W drugim tygodniu nie było żadnego, brak czasu i energii (patrz spowiedź szczera).

WYMIARY

waga w górę o 0.25kg

Biodra w górę o 1.5 cm. Talia w dół o 1cm, oponka w dół o 2.5cm

Reszta bez zmian.

SPOWIEDŹ SZCZERA:

Mniej więcej tydzień temu zaczęłam się okropicznie stresować swoją sytuacją życiową. Zaczęły się trudności z zasypianiem (o 1szej w łóżku, zasypiając o 6tej rano... masakra). W efekcie w dzień (codzień) byłam mało przytomna i kompletnie wyzuta z energii. Na aktywność fizyczną nie miałam ani czasu ani ochoty - chyba powinnam przeczytać swoje własne arty...

Dwa dni temu - przełom. Podjęłam ostateczną decyzję o powrocie do Europy, przestałam szukać na siłę pracy w Stanach. I proszę, dziś już spałam jak szczęśliwe dziecię.

Mam 13 dni (wliczając dzisiejszy) na kompletne uporządkowanie swoich spraw do końca i pożegnanie sie z wszystkimi "krewnymi i znajomymi Królika". Którzy to zapowiedzieli mi tydzień imprez (więcej tańca niż alkoholu)

Czyli maksymalny brak czasu.

Co nie oznacza że zamierzam się rozbestwić mentalnie - ja WIEM że bez regularnych treningów wymiary pójdą prędzej czy później w górę. Mam nadzieję że uda mi się w przeciągu tych 13tu dni chociaż pójść na basen kilka razy... Do tego już są zaplanowane dwie wycieczki rowerowe więc coś tam aktywności będzie. Po powrocie do Polski będą biegi - regularnie. Choćby jako pretekst dla uwolnienia się choć na chwilę od stęsknionej nadopiekuńczej mamy