W pętli strachu, czyli kiedy warto odpuścić ?

swietny artykul, za***iste teksty :) sog

thx WODYN

Najtrudniej chyba samemu zdać sobie sprawę z takich rzeczy - uporanie się z nimi to już mniejszy problem.

W sumie jeśli kiedyś nadchodzi gorszy dzień - to nie jest to zwiastun klęski - tylko sygnał, do zmiany treningu. Nic wielkiego Ostatecznie gdyby nam zawsze szło w jednym ćwiczeniu - to robilibyśmy je do końca życia

fajny art, krótki (najważniejsze) i na temat
SOG

kolejny ciekawy art
dobra robota krzychu
SOG duchowy bo już nie wejdzie

Pzdr/

Krzychu:

Ja tam wole jedno cwiczenie a zmiany wprowadzac gdzie indziej(manipulacja intensywnoscia)...
Jest tyle innych mozliwosci a niektore cwiczonka sa po prostu niezastapione...

Artykół bardzo dobry, ale z jednym nie moge się zgodzić. Jeśli ja na następnym treningu zrobię to powtórzenie lub dwa mniej, to znaczy, że niestety sie przetrenowałem albo że dany trening mi nie służy. Jeśli na następnym treningu będę słabszy to na nastepnym treningu na 100% będę miał jeszcze mniej siły.

Psychika jest ważna, ale najwazniejszy jest dobór odpowiedniego treningu. 2,5 miesiąca temu przerzucułem sie na całkiem nowy plan i przy drugim tygodniu ćwiczeń zanotowałem niewielkie spadki. Byłem tym podłamany, do trzeciego tygodnia przystąpiłem znięchęcony, bez motywacji i co sie okazało? Siła sporo wzrosła! Potem z tygodnia na tydzień robiłem spore, regularne postępy. Od poniedziałku zaczynam ćwiczyć zupełnie innym rodzajem treningu i mam nadzieję, że będzie podobnie.

Jeśli chodzi o "słabsze dni" to ja nie toleruję tego stwierdzenia. Niezależnie od tego czy jestem cholernie zmotywowany czy podłamany i zniechęcony, to zawsze robię regularne postepy lub w razie przetrenowania spadki. Wyjątkiem jest bardzo krótki sen w przeddzień treningu.

fajny art :) pozdro krzychuu

nicknuckle - jak sam zauważyłeś, wystarczy niedospanie lub zmęczenie, gorsza regeneracja, problemy z żołądkiem by mieć mniej siły.

W każdym razie jeśli forma spada, to należy to przemyśleć a nie lamentować

Ale po co zwiększać obciążenia w nieskończoność? Duże ciężary zostawmy ciężarowcom i strongmanom. Przecież wzrost siły nie idzie w parze z większymi obwodami. Najważniejszy jest odpowiedni bodziec do rozrostu naszych mięśni, a tym bodźcem niekoniecznie muszą być gigantyczne ciężary lecz doskonała powolna technika wykonania danego ćwiczenia. Ważne że mięśnie są napompowane, nieważne jakim sposobem. Z czasem każdy dochodzi do podobnych wniosków - zerknijcie na refleksję gregora z dopingu
A tu zdanie profesjonalisty: http://thefitshow.com/week3/milos_chest_med.htm

Świetny art. K666. Kolejny do moich ulubionych. Od siebie dodam, że uważam iż kulturystyka nie polega na ogronmych ciężarach i ciągłym biciu swoich rekordów. Osobiście widziałem gościa, który ma 48cm w łapie i np biceps ćwiczył łamaną sztangą z obciążeniem 30 kg. Jestem pewny, ze śmiało mógłby brać 80kg lub więcej ale jak sam powiedział tak bardzo się skupia przy swoich ćwiczeniach, że spompowałby się nawet samym gryfem. To chyba wszystko wyjaśnia, ze psychika gra ogromną role w naszym treningu. Bicie rekordów, to tylko pokonywanie kolejnych barier. Pasuje tu powiedzenie "co mnie nie zabije, to mnie wzmocni"


WODYN:
"A co do kolesi co sa wieksi ode mnie to se zawsze mowie ze i tak bym ich nastukal i dobrze sie po tym czuje"

Hehe. Dobrze WODYN, żę tylko tak sobie mówisz a nie stukasz ich wszystkich, bo uwierz, że kiedyś możesz trafić na tego silniejszego pod każdym względem. Jesteśmy tylko ludzmiPozdrawiam.