Wschodząca gwiazda światowej kulturystyki klasycznej, tak sobie myślę, jednak nawet „tak duży talent” musi ciężko pracować by odnieść sukces. Rozpocznę od pewnych drobiazgów, które utkwiły mi w pamięci po starcie na MP i zdecydowanie narażę się fanom Adriana.…

Pierwsza poza jaką zawodnik prezentuje po wyjściu na scenę to tzw. „line up”. Stojąc na scenie w licznie obsadzonej kategorii na dobrym poziomie można „skutecznie i niechcący się schować”, „na pierwszy rzut oka” łatwiej wychwycić kogoś, kto ma dysproporcje np. doskonałą górną połowę ciała i słabszy „dół”. Poza ta nie może być „przekombinowana” powinna ukazywać „harmonijną budowę” i pożądane proporcje ciała, dobra prezentacja wymaga ciągłej analizy i poprawy. Kiedy Adrian opuszcza w dół obręcz barkową, mięśnie naramienne wydają się niewielkie w stosunku do klatki piersiowej, która ma wyjątkowo dużą powierzchnię i jest przyczepiona dość nisko, tym bardziej kiedy opuszczona jest w dół, a ciało pochylone do przodu, wydaje się w części obojczykowej jakby niepełna – coś tu nie zagrało (takie ustawienie zapewne ułatwia prezentację mięśni brzucha).

W pozie „bicepsy przodem” prezentuje dobrze uformowane ramiona, duże bicepsy, pełne na całej długości brzuśca, wąska talia z głęboka separacją mięśni brzucha, wąskie biodra i dobrze uformowane nogi rozwinięte już od biodra, widoczne mięśnie czworogłowe w dobrej separacji oraz mięśnie krawieckie.

W pozie „najszersze grzbietu przodem” widoczne wszystkie atuty tego świetnego zawodnika – szerokie barki i plecy, pełna klatka, wąziutka talia, w obrębie której rysują się głęboko mięśnie brzucha, oraz nogi, dobrze ukształtowane ze wszystkimi mięśniami.

Bokiem – świetnie prezentują się tu mięśnie obręczy barkowej, widoczne prążkowanie mięśnia naramiennego, klatka piersiowa (pomimo wyjątkowo dużej powierzchni) pełna i gęsta, ramiona w dobrych proporcjach biceps-triceps, talia wąska, widoczny podział mięśni pośladkowych (pośladkowy wielki i średni) oraz naprężacz powięzi szerokiej. Nogi w dobrym kształcie, pasmo biodrowo piszczelowe oddziela mięśnie czworogłowe i dwugłowe uda.

Tyłem – bicepsy wysokie, widoczny „rysunek” oddzielający poszczególne głowy tricepsa, barki kuliste i pękate, na plecach widoczne obły większy i mniejszy, czworoboczny, najszerszy grzbietu (mięśnie grzbietu wymagają poprawy szerokości), widoczne prążki na pośladkach, tył uda „wyrzeźbiony” - rysują się mięśnie dwugłowe, półbłoniaste i półścięgniste.

Poza “mięśnie brzucha i ud” kompletna, widać głęboką separację mięśni brzucha i czworogłowych ud.

Jak dla mnie to pretendent do tytułu Mistrza Świata, jego atutem są bardzo dobre proporcje, które wraz ze wzrostem masy ciała na pewno będą coraz lepsze, także mięśnie uzyskają jeszcze lepszą gęstość i tzw. dojrzałość.

Adrian to zawodnik bardzo estetyczny, o bardzo dobrej prezencji, bezwzględnie skazany na sukces (jeśli wystarczy mu woli walki, konsekwencji, wytrwałości, motywacji itd.).

Źródło: facebook.com

https://www.youtube.com/watch?v=jpujnCWRFSo

Komentarze (0)