GLUTAMINA -badania naukowe, czyli przeznacz pieniądze na co innego ;)

co do tesktu z w/w linka, zerknij w referencje i zastanów jakie jest przełozenie pomiędzy ich treścią a treścią artykułu

To jest badanie z referencji z w/w artykułu:

Exercise-induced immunodepression- plasma glutamine is not the link.

Hiscock N, Pedersen BK.

Copenhagen Muscle Research Centre and Department of Infectious Diseases, Rigshospitalet, University of Copenhagen, DK-2100 Copenhagen, Denmark.

The amino acid glutamine is known to be important for the function of some immune cells in vitro. It has been proposed that the decrease in plasma glutamine concentration in relation to catabolic conditions, including prolonged, exhaustive exercise, results in a lack of glutamine for these cells and may be responsible for the transient immunodepression commonly observed after acute, exhaustive exercise. It has been unclear, however, whether the magnitude of the observed decrease in plasma glutamine concentration would be great enough to compromise the function of immune cells. In fact, intracellular glutamine concentration may not be compromised when plasma levels are decreased postexercise. In addition, a number of recent intervention studies with glutamine feeding demonstrate that, although the plasma concentration of glutamine is kept constant during and after acute, strenuous exercise, glutamine supplementation does not abolish the postexercise decrease in in vitro cellular immunity, including low lymphocyte number, impaired lymphocyte proliferation, impaired natural killer and lymphokine-activated killer cell activity, as well as low production rate and concentration of salivary IgA. It is concluded that, although the glutamine hypothesis may explain immunodepression related to other stressful conditions such as trauma and burn, plasma glutamine concentration is not likely to play a mechanistic role in exercise-induced immunodepression.

PMID: 12183472 [PubMed - indexed for MEDLINE]

______________


Albo:

Effect of glutamine supplementation on exercise-induced changes in lymphocyte function.

Krzywkowski K, Petersen EW, Ostrowski K, Kristensen JH, Boza J, Pedersen BK.

Copenhagen Muscle Research Centre and Department of Infectious Diseases, Rigshospitalet, 2200 Copenhagen N, Denmark.

The purpose of this study was to investigate the possible role of glutamine in exercise-induced impairment of lymphocyte function. Ten male athletes participated in a randomized, placebo-controlled, double-blind crossover study. Each athlete performed bicycle exercise for 2 h at 75% of maximum O(2) consumption on 2 separate days. Glutamine or placebo supplements were given orally during and up to 2 h postexercise. The trial induced postexercise neutrocytosis that lasted at least 2 h. The total lymphocyte count increased by the end of exercise due to increase of both CD3(+)TCR alpha beta(+) and CD3(+)TCR gamma delta(+) T cells as well as CD3(-)CD16(+)CD56(+) natural killer (NK) cells. Concentrations of CD8(+) and CD4(+) T cells lacking CD28 and CD95 on their surface increased more than those of cells expressing these receptors. Within the CD4(+) cells, only CD45RA(-) memory cells, but not CD45RA(+) naive cells, increased in response to exercise. Most lymphocyte subpopulations decreased 2 h after exercise. Glutamine supplementation abolished the postexercise decline in plasma glutamine concentration but had no effect on lymphocyte trafficking, NK and lymphokine-activated killer cell activities, T cell proliferation, catecholamines, growth hormone, insulin, or glucose. Neutrocytosis was less pronounced in the glutamine-supplemented group, but it is unlikely that this finding is of any clinical significance. This study does not support the idea that glutamine plays a mechanistic role in exercise-induced immune changes.

PMID: 11546663 [PubMed - indexed for MEDLINE]

- rowniez w referencjach w/w artykułu Zauważ w jakis posob koresponduja dwa w/w z pierwszym badaniem z referencji.


Natomiast badania w których suplementacja glutaminą wypada korzystnie - przeprowadzane są na myszach...

Badania na ciężko chorych i na zwierzętach mają w tym przypadku większe znaczenie, aniżeli na niskozaawansowanych sportowcach. Teoria wskazuje, że glutamina najlepiej powinna sprawdzać się w sytuacjach ekstremalnego katabolizmu. Z taką sytuacją spotykamy się przy ostrym reżimie treningowym i przy chorobach wyniszczeniowych. Taki reżim treningowy utrzymują sportowcy przygotowujący się do zawodów, gdyż mają niezwykle silną motywację. Niema żadnej możliwości, aby zmusić do takiego wysiłku wolontariusza! Szczura wrzuca się po prostu do akwarium, gdzie ten pływa do utraty sił - w walce o życie.

W zasadzie powyzszy tekst stanowi ciekawą pointę, która jednoczesnie obrazuje Twój sposob myslenia.

Mnie natomiast interesuja badania zblizone w swoich realiach do realiów mojej i wiekszosci forumowiczów rzeczywistosci. Wierz mi, że mało kto ciwczy w warunkach podonych do do myszy walczącej o życie w akwarium.


The effects of high-dose glutamine ingestion on weightlifting performance.

Antonio J, Sanders MS, Kalman D, Woodgate D, Street C.

Sports Science Laboratory, University of Delaware, Newark, Delaware 19716, USA.

The purpose of this study was to determine if high-dose glutamine ingestion affected weightlifting performance. In a double-blind, placebo-controlled, crossover study, 6 resistance-trained men (mean +/- SE: age, 21.5 +/- 0.3 years; weight, 76.5 +/- 2.8 kg(-1)) performed weightlifting exercises after the ingestion of glutamine or glycine (0.3 g x kg(-1)) mixed with calorie-free fruit juice or placebo (calorie-free fruit juice only). Each subject underwent each of the 3 treatments in a randomized order. One hour after ingestion, subjects performed 4 total sets of exercise to momentary muscular failure (2 sets of leg presses at 200% of body weight, 2 sets of bench presses at 100% of body weight). There were no differences in the average number of maximal repetitions performed in the leg press or bench press exercises among the 3 groups. These data indicate that the short-term ingestion of glutamine does not enhance weightlifting performance in resistance-trained men.

PMID: 11834123 [PubMed - indexed for MEDLINE]


The effects of 8 weeks of creatine monohydrate and glutamine supplementation on body composition and performance measures.

Lehmkuhl M, Malone M, Justice B, Trone G, Pistilli E, Vinci D, Haff EE, Kilgore JL, Haff GG.

Department of Nutrition and Food Science, Auburn University, Auburn, AL 36849, USA.

Twenty-nine (17 men, 12 women) collegiate track and field athletes were randomly divided into a creatine monohydrate (CM, n = 10) group, creatine monohydrate and glutamine (CG, n = 10) group, or placebo (P, n = 9) group. The CM group received 0.3 g creatine.kg body mass per day for 1 week, followed by 0.03 g creatine.kg body mass per day for 7 weeks. The CG group received the same creatine dosage scheme as the CM group plus 4 g glutamine.day(-1). All 3 treatment groups participated in an identical periodized strength and conditioning program during preseason training. Body composition, vertical jump, and cycle performances were tested before (T1) and after (T2) the 8-week supplementation period. Body mass and lean body mass (LBM) increased at a greater rate for the CM and CG groups, compared with the P treatment. Additionally, the CM and CG groups exhibited significantly greater improvement in initial rate of power production, compared with the placebo treatment. These results suggest CM and CG significantly increase body mass, LBM, and initial rate of power production during multiple cycle ergometer bouts.

PMID: 12930166 [PubMed - indexed for MEDLINE]


______________________________________________





Zmieniony przez - faftaq w dniu 2010-03-29 23:15:06

Generalnie to jestem w stanie zgodzić się z takim stanowiskiem, gdyż włączyłem się do tej dyskusji - tylko dlatego, że ocena braku przydatności glutaminy dla wspomagania wysiłku wydała mi się mocno niesprawiedliwa.

Wydaje mi się, że - ze ścierającej się, entuzjastycznej, ze sceptyczną oceną źródeł - powinien wyłonić się w końcu jakiś konsensus...
Proponuję, coś w rodzaju, takiej oto 'definicji':

"Glutamina jest suplementem przydatnym w rekonwalescencji po ciężkich chorobach wyniszczeniowych oraz w ciężkim reżimie treningowym, związanym z wyczynowym uprawianiem sportu, po którym nie powinni jednak obiecywać sobie zbyt wiele początkujący i średniozaawansowani sportowcy."

Faftag, jeszcze w sprawie aminokwasów względnie niezbędnych...

Cytat z tej samej strony Biochemii Harpera, co poprzedni:

"Arginina, aminokwas który musi być dostarczony w pożywieniu dla rozwoju człowieka, może być syntetyzowany przez szczury, ale w ilościach niewystarczających do prawidłowego wzrostu.
Histydyna, podobnie jak arginina, nie jest całkowicie niezbędna w pożywieniu. W nieobecności histydyny u dorosłych ludzi i dorosłych szczurów była utrzymywana przez krotki okres równowaga azotowa. Rosnące zwierzę wymaga jednak w pożywieniu histydyny. Jeżeli badania byłyby prowadzone w dłuższych okresach, jest prawdopodobne, że zapotrzebowanie na histydynę byłoby także widoczne u dorosłego człowieka."

Natomiast, u Kołodzieczyka (NATURALNE ZWIĄZKI ORGANICZNE, PWN) jest coś takiego:

"Chociaż Arg i His są uważane za niezbędne jedynie dla osobników rosnących, to ostatnie badania wskazują, że długotrwały brak L-histydyny w diecie osobników dorosłych jest równie szkodliwy, jak brak innych aminokwasów niezbędnych. Istnieją sugestie, że brak L-argininy u mężczyzn może prowadzić do niepłodności."

I jeszcze jeden ciekawy cytat, nijako podsumowujący poprzednie i argumentujący moją, wcześniejszą wypowiedź (WPROWADZENIE DO FIZJOLOGII KLINICZNEJ, PZWL, str. 27):

"Niektóre aminokwasy nie są syntetyzowane w organizmie z szybkością wystarczającą dla pokrycia potrzeb organizmu, zwłaszcza w okresie wzrostu. Należą do nich: walina, leucyna, i izoleucyna oraz metionina, fenyloalanina, histydyna, tryptofan, lizyna, arginina i treonina. Aminokwasy te, niezbędne do ciągłej syntezy wielu białek, między innymi hormonów, muszą być dostarczane w pokarmie, przede wszystkim w postaci białka zwierzęcego."

Dodam od siebie, bo już nie chce mi się grzebać po źródłach z zakresu fizjologii wysiłku, że owe "rosnące zwierzęta" i ci "rosnący osobnicy" to także sportowcy, pracujący nad przyrostem masy mięśniowej. Dlatego też dla nich są to wszystko aminokwasy absolutnie niezbędne.

"Glutamina jest suplementem przydatnym w rekonwalescencji po ciężkich chorobach wyniszczeniowych oraz w ciężkim reżimie treningowym, związanym z wyczynowym uprawianiem sportu, po którym nie powinni jednak obiecywać sobie zbyt wiele początkujący i średniozaawansowani sportowcy" - powiedzmy, że to dopiero pierwszy etap targu . A tak serio - dla mnie za mało dowodów póki co by uznać, suplementacja glutaminą jest przydatna "w ciężkim reżimie treningowym, związanym z wyczynowym uprawianiem sportu". Jest wiele lepiej sprawdzonych supli które mogą pokładane w glutaminie nadzieje w pewnym zakresie spełnic.

Jesli chodzi o EAA - faktycznie fragmenty w/w ciekawe. Zastanawia mnie dlaczego w literaturze (miedzy innymi w Stryerze), w tym w podręcznikach akademickich wyraznie podkreslone jest iz aminokwasy egzogenne syntetyzowane w organizmie nie są.

Nie mniej fragment:

Niektóre aminokwasy nie są syntetyzowane w organizmie z szybkością wystarczającą dla pokrycia potrzeb organizmu, zwłaszcza w okresie wzrostu. Należą do nich: walina, leucyna, i izoleucyna oraz metionina, fenyloalanina, histydyna, tryptofan, lizyna, arginina i treonina. Aminokwasy te, niezbędne do ciągłej syntezy wielu białek, między innymi hormonów, muszą być dostarczane w pokarmie, przede wszystkim w postaci białka zwierzęcego. - dla mnie jest rewolucyjna. nawet jesli sam prces jest nieistony w kontekscie dziennego zapotrzebowania, to i tak w mojej prywatnej bazie danychwiele to zmienia. Po swietach z ciekawosci porusze temat na uczelni. Za namiary na informacje dziękuje.

Kwestie argininy i wzglednie egzogennych rozne zrodla roznie podają

Powracając do glutaminy... Zauważ: brakuje dowodów naukowych, wskazujących jednoznacznie na to, że sterydy anaboliczne przyczyniają się do rozwoju zdolności wysiłkowych sportowców. Pomimo tego - ci, którzy je stosują, doskonale wiedzą, że tak jest! Identycznie wygląda sprawa w przypadku glutaminy. Ci wszyscy wyczynowcy, których ja znam, twierdzą (jak już pisałem), że - bez glutaminy - 'ani rusz...'
W przypadku badania sterydów - sprawa rozbija się dokładnie o ten sam problem, co w przypadku glutaminy - braku miarodajności prób i programów wysiłkowych, wykonywanych z udziałem wolontariuszy.
Dlatego właśnie zamierzam podjąć szerszą polemikę z opozycją glutaminy.

Już dawno zamierzałem posłużyć się powyższym argumentem, tyle że nie miałem czasu na poszukiwanie źródeł... Poniżej cytat (DOPING, PZWL, str 136):

"Wykonano wiele poprawnych metodologicznie badań doświadczalnych na zdrowych ochotnikach - studentach i sportowcach - oceniając wpływ anabolików na zwiększenie siły, sprawności i wydolności fizycznej, a przez to na poprawienie wyników w sporcie. Jak dotąd rezultaty tych badań są niejednoznaczne.
Na ogół siła mięśniowa i wydolność fizyczna, oznaczana pochłanianiem tlenu w grupie otrzymującej anaboliki oraz w grupie kontrolnej, która otrzymywała placebo, nie różniły się w sposób istotny statystycznie. Jedynie anaboliki w warunkach długotrwałego forsownego treningu, o typie wysiłku submaksymalnego, miały pewien wpływ na poprawę wyniku sportowego (przez niektórych badaczy także kwestionowany)."

Co do różnic w informacjach, kreowanych przez rożne podręczniki...

Wszystko zależy od tego - do kogo dana pozycja jest kierowana...
Pozycje z zakresu żywienia człowieka zdrowego nie wnikają zazwyczaj w zagadnienia dietologii klinicznej. Pozycje z zakresu cytobiochemii komórki ludzkiej nie wynikają zazwyczaj w zagadnienia biochemii porównawczej czy medycznej.

I tak:

Wprawdzie genom ludzki zawiera pełen komplet genów kodujących wszystkie enzymy, katalizujące syntezę wszystkich aminokwasów, to uważa się, że niektóre z nich są nieaktywne (zostały 'uśpione' w efekcie adaptacji do określonych źródeł pożywienia), przez co komórka ludzka nie produkuje kilku aminokwasów lub produkuje je w ilościach trudnych do oznaczenia czy obserwacji aktywności danego szlaku metabolicznego.
Aminokwasy takie produkują oczywiście organizmy niższe, ale to wchodzi już w zakres biochemii porównawczej czy medycznej.
Endogenna synteza aminokwasów z krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych jest też typowym zagadnieniem z zakresu biochemii medycznej czy porównawczej, gdyż ma znaczenie głównie dla przeżuwaczy i chorych z hiperamonemią.

Dla problematyki, którą tu poruszamy, bardziej miarodajne będą więc pozycje adresowane do przedstawicieli 'profesji' medycznych.
Zauważ na przykład, że w większość 'zwyczajnych' podręczników z zakresu żywienia wyraźnie podkreśla brak fizjologicznej zasadności spożywania wyższych porcji białka...

brakuje dowodów naukowych, wskazujących jednoznacznie na to, że sterydy anaboliczne przyczyniają się do rozwoju zdolności wysiłkowych sportowców - nie zgadzam się. Choć nie zgłebiałem tematu dokładnie, to jednak widziałem badania które potwierdzały iż stosowanie sterydów anabolicznych (testosteron) wyraznie zwiększa syntezę białek mięsniowych, poprawia siłę miesni. Badań przeprowadzonych na sportowcach - jest po prostu bardzo mało, (choc są, jesli dobrze pamietam miedzy innymi dwuletnie badanie na grupie kulturystów z kilkuletnim stażem). W kontekscie samego testosteronu - zauważ, ze i tak samego testosteronu (krotkie estry), raczej nikt do budowy masy nie używa. Byly też z tego co pamietam badania z lat 70 z uzyciem tzw "metanabolu".

Sytuacja z glutaminą jest odwrotna: są badania, w tym przeprowadzane na sportowcach - ale ich wyniki są dla glutaminy raczej dobijające.

Ten obrazek testosteron-glutamina wydaje mi się trochę naiwny.


____________________________________


Wprawdzie genom ludzki zawiera pełen komplet genów kodujących wszystkie enzymy, katalizujące syntezę wszystkich aminokwasów, to uważa się, że niektóre z nich są nieaktywne (zostały 'uśpione' w efekcie adaptacji do określonych źródeł pożywienia), przez co komórka ludzka nie produkuje kilku aminokwasów lub produkuje je w ilościach trudnych do oznaczenia czy obserwacji aktywności danego szlaku metabolicznego.
Aminokwasy takie produkują oczywiście organizmy niższe, ale to wchodzi już w zakres biochemii porównawczej czy medycznej.
Endogenna synteza aminokwasów z krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych jest też typowym zagadnieniem z zakresu biochemii medycznej czy porównawczej, gdyż ma znaczenie głównie dla przeżuwaczy i chorych z hiperamonemią. - to ujęcie aktualnie uważam za dośc klarowne i ku nie mu intuicyjnie bym sie skłaniał

Zmieniony przez - faftaq w dniu 2010-03-31 10:08:06

Co do kwestii spożycia bialka, to osobiscie również uważam, iż przecenia sie role znacznych jego ilości w diecie osob uprawiających dyscypliny siłowe, zwłaszcza jesli ich starania ukierunkowane sa na wzrost masy mięsniowej. Zawyzona podaż bialek pokarmowych (pow 2g/kg m.c.), moze byc moim zdaniem zasadne w programach redukcji wagi przy ograniczonym pozyciu weglowodanów. Z resztą wiele badań wskazuje taki zabieg za zasadny nawet dla osob które stronią od aktywnosci fizycznej. Przypominam iż nie mówię tutaj o sporcie wyczynowym z silnym wspomaganiem farmakologicznym.

Warto zwrócic też uwagę iż większosc 'zwyczajnych' podręczników z zakresu żywienia wyraźnie podkreśla brak fizjologicznej zasadności spożywania znacznych ilości kalorii, a usilne zwiekszanie masy ciała ponad pewien wskaznik BMI - jest wręcz patologią...



Zmieniony przez - faftaq w dniu 2010-03-31 12:12:36

Jasne...! Chciałem Ci właśnie pokazać na tym przykładzie, jak może różnić się sposób kreowania informacji, w zależności od adresata, do którego kierowana jest dana pozycja. Podręczniki z zakresu żywienia zdrowego człowieka nie wnikają zazwyczaj w fizjologię wysiłku sportowego.

A co do sterydów anabolicznych...
Zwróć wszakże uwagę (cytat), że - w badaniach na średniozaawansowanych ochotnikach - sterydy anaboliczne nie wykazywały efektów znamiennych statystycznie. Te pojawiały się dopiero w baniach na ekstremalnie ciężko trenujących wyczynowcach.