Psychika na ulicy

Czy zauważyliście, kiedy zostajecie zaczepieni na ulicy? Jakie macie wtedy nastawienie psychiczne i w jaki sposób jesteście odbierani przez potencjalnych "uliczników"?

Osoby bardzo pewne siebie (czy ma to pokrycie w rzeczywistości czy też nie) są rzadziej zaczepiane niż osoby zakompleksione, sprawiające wrażenie zagubionych (np. postać okularnika-intelektualisty nie mającego, pozornie, pojęcia o walce).

Mnie rzadko ktoś zaczepia ale przyznaję, że zawsze staram się myśleć, że jestem najlepszy i takie tez staram się sprawiać wrażenie; sylwetka wyprostowana, pewny siebie krok (parę razy juz się potknąłem :), itp.

Starzy mistrzowie (wraca to jak bumerang) mówili, że starcie mozna wygrać jeszcze przed walką właśnie za pomocą psychiki (kojarzycie zbliżenia oczu w jap.-chiń. filmach kung-fu? :)

Może to bzdury, ale co o tym myślicie?

Ale jak wyglądasz na leszcza, a zgrywasz odważnego to tylko prowokujesz ... I lepiej żeby pewność i odwaga była prawdziwa a nie pozorancka inaczej mogą być kłopoty i trwałe kalectwo :((

Pozdrawam,
Mawashi

Lepiej jest być kanciastym Czymś niż okrągłym Niczym.

Ja tam osobiście sądzę, że zawsze trzeba po prostu być sobą. Pozowanie przynosi czasami zgubne efekty. Kumpel, który jest naprawdę dobry i dobrze wygląda jest czasami zaczepiany przez gości, którzy po prostu chcą się sprawdzić... Niedocenianie niby leszcza bywa dużym błędem- można się nadziać. W moim konkretnym przypadku ( żaden ze mnie paker, ale też nie szkielet ostatnio zaczepił mnie gość na bilardzie- niezgodność poglądów co do kolejki do grania- i zaproponował użycie mnie jako żetonu do stołu bilardowego; wystarczyło spojrzenie gościowi prosto w oczy i słowa: "to spróbuj". Poza tym to najczęściej bywają problemy, gdy jest więcej niż jeden gość, ale generalnie przyznam, że raczej mnie nie zaczepiają. Miejsc, gdzie jest wielce prawdopodobne, że można zebrać raczej unikam, a poza tym trzeba żyć normalnie, bo być cały czas w napięciu to już nie jest życie...
Choć trzeba pamiętać, że funkcjonuje w przyrodzie pojęcie "zaczepnej twarzy" ;) , ci goście to faktycznie mają przechlapane i tam psychika już nie pomoże...
Pozdrawiam

Mimo wszystko wydaje mi się, że trzeba być (bez pozoranckiego cwaniactwa) cały czas (a szczególnie na ulicy) pewnym siebie. Jeśli ktoś będzie chciał się sprawdzić zrobi to tak czy inaczej.

A właśnie "takie spojrzenie w oczy" może przeważyć szalę na naszą korzyść.

Pewnym siebie nie znaczy patrzeć w oczy. Od patrzenia w oczy to możesz dostać w******l ani się obejrzysz.

Mądry pracuje żeby żyć, głupi żyje żeby pracować.

Oczywiście, że możesz. Ale chyba musisz się z tym liczyć :)

A propo patrzenia w oczy, muszę opłacić w końcu abonament bo nie będę mógł popatrzeć Fighterowi w oczy :()

Corvax, małe sprostowanko , ja nie stykałem się z gościem noskami patrząc mu w oczy ( jeszcze mnie nie porąbało ) – był między nami dystans ze dwa metry. Nie dopuszczam do bezpośredniego kontaktu z potencjalnym przeciwnikiem, jak się zbliża to nie można czekać honorowo, aż on zacznie pierwszy... A niektórzy po prostu bazują na zastraszaniu, jak widzą, że nie jesteś wcale takim ptysiem do bicia, to często dają sobie spokój.
Pozdrawiam

Mi chodziło o to, że jak idziesz ulicą i się na wszystkich potencjalnych wrogów gapisz to ci za to gapienie wierdzielą i tyle. Lepiej iść pewnie ale nie patrzyć się tam gdzie nie potrzeba.

Mądry pracuje żeby żyć, głupi żyje żeby pracować.

A z tym to się zgodzę, ja zrobiłem tak tylko w REAKCJI na konkretną zaczepkę gościa...
Poza tym byłem wtedy "u siebie"; tych "poważnych" gości znam, są kumplami i raczej mało prawdopodobne żeby mnie ruszali, ci którzy chcieliby ruszyć muszą jeszcze trochę poczekać, to jeszcze nie ich czas. Chociaż kto wie...
Pozdrawiam

A co powiecie o posturze ciała? Czy ma duży wpływ na ew. zaczepkę?