CELLULIT - wątek ogólny

HEJ. NO WIESZ, JA NIE JESTEM SAMA SKÓRA I KOŚCI I TŁUSZCZ. NIEZŁA LASKA ZE MNIE- PRZYZNAJE, NO ALE CÓŻ, JAK ŚCISNE TE MOJE UDZIKI TO MAM TROSZKĘ TEJ POMARAŃCZOWEJ SKÓRKI I WIESZ CO- ĆWICZENIA TO JUŻ MI CHYBA NIE POMOGĄ WIĘC ZACZĘŁAM MASAŻE. MAM NADZIEJE ŻE SIE UDA. POZDRAWIAM I DZIĘKI!!!

Masaże bardzo dobrze wpływają na cellulit. Sam wykonuje takie masaże i widze efekty po moich klientkach i co najważniejsze kobitki bardzo zadowolone :)

Dzięki za odpowiedź. A jednak mam racje z tymi masażami. Może mi się uda.

Odpowiednia dieta,styl życia oraz aktywność fizyczna prowadzi do zmiejszenia celulitu.Niestety z wiekiem będzie to coraz poważniejszy problem i zostanie np. usunięcie przez zabieg chirurgiczny.Ale teraz jesteście młode,piękne i nie przejmujcie się tym:).

Cellulit (lipodystrofia) - problem estetyczny kobiet
Nazwa cellulitis, którą często się spotyka, jest błędna. Końcówka "itis" jest stosowana w medycynie do określenia stanu zapal¬nego tkanki. Kosmetyczny defekt skóry to cellulit, czyli stwardnienie tkanki tłuszczowej na udach, pośladkach i biodrach. Skóra w tych miejscach jest nieładna, gąbczasta, o charakterystycznych nierównomiernych zgrubieniach i bruzdach, oglądana pod szkłem powiększającym wyglądem przypomina skórkę pomarańczy, można ją także porównać do kwiatu kalafiora.
Na podstawie najnowszych badań tkanek wyodrębniono dwa rodzaje cellulitu:
- wodny,
- lipidowy.
Cellulit wodny. W każdym miesiącu życia, począwszy od okresu dojrzewania, w ciele kobiety odkłada się rezerwa wody i tłuszczów w tkankach, tak aby przygotować się do ewentualnej ciąży. Następuje wówczas przesunięcie wody i tłuszczów w kierunku zewnętrznej warstwy skóry i tkanki tłuszczowej. Pod koniec cyklu organizm pozbywa się tej "nadwyżki", bardziej lub mniej skutecznie. Jeśli rytm hormonalny ulega zakłóceniu, to wówczas powstaje cellulit.
Cellulit lipidowy zaczyna się w głębokich warstwach skóry właściwej i poniżej w tkance łącznej, gdzie znajdują się komórki tłuszczowe, pełniące rolę zbiorników energii. Komórki gromadzą cukier i kwasy tłuszczowe dostarczane przez krew, tworząc z nich związek, zwany trójglicerydem. Po pewnym czasie następuje rozpad tego związku. Jeśli proces rozpadu nie przebiega prawidłowo, to cukier i tłuszcze zaczynają gromadzić się w komórkach, a te automatycznie powiększają się. Komórki są ułożone w grupach, jak winogrona. Całe grupy komórek pęcznieją i na powierzchni skóry tworzą się guzki, określane potocznie jako "pomarańczowa skórka". Ponadto są uciskane zakończenia nerwowe, dlatego przy ucisku można odczuwać ból.
Przyczyny powstawania cellulitu:
• zaburzenia układu trawiennego,
• niewłaściwa dieta,
• zaburzenia układu nerwowego,
• zaburzenia układu krążenia,
• uwarunkowania genetyczne,
• zaburzenia hormonalne.
Komórki tłuszczowe, znajdujące się między skórą a mięśniami, mają zdolność powiększania się (jedynie na powierzchniach dłoni, podeszew i skóry głowy komórki tłuszczowe nie mają tej zdolności). Tworzą one odrębną warstwę, nazywaną podskórną tkanką tłuszczową. Komórki te są wielkości główki od szpil ki, ale przy cellulicie powiększają się do rozmiarów ziarenek białej fasoli (są obrzęknięte z powodu nagromadzenia się w nich toksyn i zbędnych produktów przemiany materii) .
Cellulit jest efektem niedostatecznego wydalania końcowych produktów przemiany materii, a więc wadliwego funkcjonowania układu limfatycznego.
Krew żylna transportuje głównie gazy, a limfa substancje stałe. W naczyniach limfatycznych produkty przemiany materii ulegają przetworzeniu. Głównym celem systemu limfatycznego jest wydalanie i powtórne przetwarzanie. Limfa przechowuje w tkankach ciała obce, wspomaga uszkodzone komórki, niszczy drobnoustroje. W gruczołach limfatycznych są produkowane białe ciałka krwi - limfocyty. Do właściwego funkcjonowania układu limfatycznego i krwionośnego musi być spełniony podstawowy warunek - człowiek musi zażywać odpowiedniej ilości ruchu. Układ krwionośny jest wyposażony w swoisty "napęd" w postaci serca (bardzo ważny element w procesie usuwania zbędnych produktów przemiany materii), natomiast układ limfatyczny nie, dlatego też ruch jest niezbędny do odpowiedniego jego funkcjonowania (przy każdym ruchu mięśni są uciskane naczynia krwionośne i limfatyczne, żyły naprężają się i rozluźniają, ściągają i rozciągają). Przy każdym ruchu krew stojąca w komorze między dwoma zastawkami żylnymi jest przepychana przez następną zastawkę do kolejnej komory. Zarówno w żyłach, jak i w naczyniach limfatycznych ciecz jest pompowana od zastawki do zastawki. W celu właściwego funkcjonowania układu limfatycznego delikatne ścianki naczyń muszą być uciskane przez mięśnie, w przeciwnym razie z kończyn jest pompowana za mała ilość limfy, co powoduje gromadzenie się w komórkach produktów końcowych i prowadzi do ich powiększenia. Zjawisko to nosi nazwę pompy mięśniowej.
Ogromne znaczenie ma tzw. pompa łydkowa (zwana drugim sercem). Jedną z przyczyn powstawania cellulitu, jak wspomniano, jest brak ruchu. Ostatnie badania dowodzą, że najczęściej przyczynia się to do utraty sprężystości tkanki łącznej (ważnego czynnika warunkującego właściwy przebieg procesu wydalania produktów przemiany materii). Zadaniem tkanki łącznej jest łączenie skóry i mięśni w taki sposób, by górne warstwy skóry pozostawały na swoim miejscu razem z gruczołami łojowymi i cebulkami włosowymi. Amortyzuje ona zewnętrzny nacisk na skórę, co powoduje, że skóra nie jest przeciążona i nie ulega uszkodzeniu. jeśli tkanka łączna straci swą sprężystość, to nacisk mięśni przebiega w złym kierunku. Wypychają one skórę, zamiast oddziaływać na żyły i przewody limfatyczne. Powstanie "pomarańczowej skórki" można wyjaśnić następująco: "pomarańczowa skórka powstaje na skutek odkładania się w komórkach tłuszczowych nieodtransportowanych produktów końcowych przemiany materii; powinny one zostać odprowadzone kanałami limfatycznymi, a następnie wydalone" . Inną przyczyną powstania cellulitu są zaburzenia hormonalne. Gdy tkanka łączna jest osłabiona, wówczas niewłaściwie działa pompa mięśniowa. Na jej osłabienie wpływa brak hormonów żeńskich (estrogenów). Włókna tkanki łącznej kobiet różnią się zasadniczo od męskich. U mężczyzn struktura siatkowa włókien kolagenowych i elastyny mocno utrzymuje komórki tłuszczowe i naczynia krwionośne, u kobiet zaś większość tych włókien przebiega równolegle. Dzięki temu wykazują one większą rozciągliwość. To, co jest niezbędne podczas ciąży, później okazuje się być wadą, ponieważ komórki tłuszczowe w tkance podskórnej mogą się 'łatwiej przesuwać między włóknami, deformować tkankę łączną, powodować wypukłości na skórze, tym samym przyczyniać się do powstania cellulitu. Komórki tłuszczowe podczas ciąży rozrastają się i pęcznieją (przede wszystkim na udach, ramionach, brzuchu, pośladkach i w obrębie biustu). Stąd też wiele kobiet dopiero po przebytej ciąży zaczyna mieć problemy z osłabieniem tkanki łącznej, nadwagą i cellulitem. Tendencję tę wzmaga przyjmowanie preparatów hormonalnych, np.: pigułki antykoncepcyjnej (u bardzo młodych dziewcząt w takim przypadku może wystąpić cellulit), spożywanie mięsa pochodzącego ze zwierząt tucznych, którym w celu uzyskania większej masy podawano hormony. Depresja, stres, silnie przeżywane emocje mogą mieć wpływ na nadmierne gromadzenie się cząsteczek tłuszczu i wody w hipodermie oraz dermie.

Metody diagnozowania skóry wykorzystywane do wykrycia cellulitu
jedną z metod diagnozowania jest podstawowy test na cellulit, polegający na objęciu palcami środkowymi i kciukami obu rąk fragmentu skóry na udzie. Należy mocno, jakby szczypiąc, uciskać tkankę i wypychać ją do góry oraz obserwować, czy pojawiają się symptomy tzw. pomarańczowej skórki. Dzięki temu testowi można wykryć początkowe stadium cellulitu. W momencie ucisku skóra ulega zniekształceniu, uwidaczniają się maleńkie wzniesienia oraz zagłębienia milimetrowej wy¬sokości i szerokości, a między nimi niewielkie bruzdy.
Drugą metodą jest termografia, bardziej pracochłonna, ale niezwykle dokładna, w której wykorzystuje się różnicę temperatur. Polega na tym, że na tkankę, w miejscu, gdzie przypuszczalnie nie występuje defekt, nakłada się specjalną folię. W folii tej znajdują się ciekłe kryształy, które podczas podgrzania zaczy¬nają świecić różnymi kolorami. Do tego testu dobrano kryształy świecące w przedziale temperatury od 29,O°C do 31,5°C. Przy 29°C folia barwi się na kolor brązowy lub żółty, przy ok. 31 YC - na niebieski. Temperatury te odpowiadają przeciętnej temperaturze powierzchni ciała. W miejscu pojawienia się cellulitu tkanka jest nieco chłodniejsza, na powierzchni folii obserwuje się więc wyraziste, kolorowe obrazy miejsc dotkniętych cellulitem (są one zabarwione na ciemno). Test ten jest tylko wtedy wykonany właściwie, gdy podczas badania skóra nie jest narażona na zmiany temperatury (ciepło - zimno). Pierwsze oznaki choroby pojawiają się przeważnie na zewnętrznej stronie ud. Można je rozpoznać za pomocą testu podstawowego. Fałd skóry poddany testowi wykazuje małe zaciemnienie i lekkie nierówności. W pierwszym stadium cellulitu można go łatwo i szybko wyleczyć.
Drugie stadium cellulitu jest łatwo rozpoznawalne nie tylko dzięki testowi podstawowemu. Objaw choroby jest dostrzegalny nawet gołym okiem, np. gdy klientka siedzi na twardym podłożu z rozluźnionymi mięśniami oświetlona mocnym bocznym światłem. W trzecim stadium choroby nierówności skóry są widoczne gołym okiem, bez względu na stan oświetlenia w pomieszczeniu i pozycję ciała. Wszystkie etapy cellulitu wymagają odmiennego postępowania i odmiennej terapii. Dlatego też bardzo ważna jest obserwacja ciała, sprawdzanie czy stan skóry nie pogarsza się i na jakich częściach ciała pojawia się "pomarańczowa skórka". Może ona rozprzestrzenić się na całe ciało, co doprowadza do poważnego zagrożenia zdrowia. Początkowe stadium choroby obejmuje zewnętrzną stronę ud, następnie rozprzestrzenia się na wewnętrzną stronę ud, skórę pośladków, bioder, brzucha, biust, zewnętrzną stronę ramion, aż w końcu "atakuje" twarz. Aby nie dopuścić do powstawania cellulitu, należy wcześniej pomyśleć o zabiegach zapobiegawczych, czyli o profilaktyce. Jest ona najlepszą formą ochrony, a jednocześnie ma korzystny wpływ na ogólny stan organizmu.
Do metod zapobiegawczych zalicza się:
• właściwą dietę,
• zdrowy tryb życia,
• właściwą pielęgnację
Właściwa dieta polega na przyjmowaniu odpowiedniej ilości płynów i prawidłowym odżywianiu. Organizm człowieka potrzebuje co najmniej 2,5 litra płynów na dobę, z których ok. 2 litry są wydalane z moczem, a ok. 0,5 litra wyparowuje przez skórę. Tę ilość płynów należy uzupełniać, gdyż woda jest potrzebna do właściwego funkcjonowania organizmu i przemiany materii. Poza dostarczaniem odpowiedniej ilości płynów, właściwe odżywianie polega na zachowaniu proporcji między podstawowymi składnikami pokarmowymi. Pożywienie powinno zawierać ok.10%białek,30%tłuszczów,60%cukrów,witaminy,sole mineralne, błonnik. Produkty zalecane:
- chude mięsa wołowe, cielęce, drobiowe
- chude gatunki ryb,
- chude sery, maślanka, serwatka,
- produkty zbożowe z mąki gruboziarnistej,
- ryż niełuskany, proso, soja,
- świeże warzywa i owoce,
- tłuszcze roślinne tłoczone na zimno,
- świeże zioła, czosnek, cebula, chrzan.
Poleca się także przeprowadzenie 6-tygodniowej di oczyszczającej, która może być połączona z tzw. postem sokowym, trwającym 1 -5 dni. Podczas tej diety nie wolno jeść produktów pochodzenia zwierzęcego.
Istotną rolę w utrzymaniu odpowiedniej ilości witamin i soli mineralnych odgrywa wystrzeganie się używek, tzn. alkoholu, papierosów i kawy. Używki oddziałują na stan naczyń krwionośnych, zaburzają procesy filtracji oraz obiegu limfy. Zubożają również organizm w witaminy i składniki mineralne, co łącznie z nieodpowiednią dietą może prowadzić do ich niedoboru i poważnych zakłóceń w przemianie materii.
Kolejnym istotnym czynnikiem w zapobieganiu cellulitowi jest ruch. Siedzący tryb życia powoduje słabnięcie mięśni, a pompa mięśniowa pracuje nieprawidłowo. W tkankach stóp i całych nóg końcowe produkty przemiany materii ulegają zatrzymaniu. Aby nie dopuścić do zakłóceń w pracy tzw. pompy mięśniowej, należy systematycznie uprawiać jogging, aerobik, pływanie, jazdę na rowerze, różne sporty i ćwiczenia gimnastyczne modelujące mięśnie brzucha, ud, bioder i ramion.
Ludzie, u których występuje zagrożenie powstania cellulitu (a ich nieregularny tryb życia wyklucza uprawianie systematycznych ćwiczeń), powinni np. dużo spacerować, chodzić po schodach, zamiast korzystać z windy.
Pielęgnacja ciała zapobiegająca powstawaniu cellulitu
Omówiona wcześniej profilaktyka jest konieczna, ale nie wolno zapomnieć o właściwej pielęgnacji ciała. Podczas kąpieli zaleca się nacieranie ciała szorstką szczotką lub rękawicą z trawy morskiej (luffy). Obecnie są dostępne specjalne szczotki z gumowymi końcówkami, przeznaczone do wmasowywania firmowych preparatów przeciwdziałających powstawaniu "pomarańczowej skórki". Oprócz delikatnego masażu korzystny wpływ ma stosowanie natrysków na przemian zimną i ciepłą wodą, zawsze kończonych zimną wodą. Dwa razy w tygodniu zaleca się wykonanie delikatnego peelingu całego ciała, co ma wpływ na lepsze wchłanianie preparatów w głąb skóry.
Przy profilaktyce antycellulitowej konieczne jest stosowanie emulsji, kremów i żeli do pielęgnacji ciała, zawierających wyciągi z roślin leczniczych, takich jak: bluszcz, kasztanowiec, iglica włoska, mniszek lekarski, algi morskie. Składniki te, dzięki zawartości wielu aktywnie czynnych substancji (witamin, protein, mukopolisacharydów), przeciwdziałają powstawaniu cellulitu i gromadzeniu się tkanki tłuszczowej oraz wpływają na pobudzenie cyrkulacji krwi i limfy. Szczególnie bogate w te składniki są algi morskie oraz wszelkie preparaty pochodzenia organicznego z czystych mórz i oceanów. W przemyśle kosmetycznym najchętniej są wykorzystywane glony z gatunku Laminaria, które czę¬sto łączy się ze sobą i odpowiednio preparuje.
Stosowanie tego rodzaju środków zaleca się po wcześniejszym wykonaniu dwóch uprzednich czynności, czyli masażu i natrysków na przemian ciepłą i zimną wodą, co wpływa na poprawę krążenia krwi i limfy.
Jeśli cellulit zaczyna być widoczny, to nie wystarczają tylko działania zapobiegawcze. Należy przystąpić do leczenia, które jest trudne, długotrwałe i wymaga dużo cierpliwości oraz, systematyczności. Leczenie cellulitu tylko wtedy przynosi po¬żądane efekty, gdy zostanie zastosowana kombinacja różnych metod kosmetycznych (w zależności od stopnia zaawansowania zmian). Przy doborze metod leczenia należy uwzględnić ogólny stan zdrowia pacjentki, gdyż pewne schorzenia (choroby nerek, płuc, infekcje) mogą wykluczać wybrany sposób leczenia. W takich przypadkach, po przeprowadzeniu wywiadu konieczna jest konsultacja z lekarzem. Metody leczenia cellulitu dzieli się na:
• kosmetyczne,
• chirurgiczne.
Leczenie cellulitu metodami kosmetycznymi
W początkowym etapie powstawania cellulitu doskonałe efekty uzyskuje się w wyniku stosowania kosmetyków wyprodukowanych na podstawie roślin leczniczych, takich jak bluszcz, żywokost, arnika, zawierających aktywne preparaty poprawiające krążenie krwi i przyspieszające przepływ limfy. Kosmetyki te mogą występować w różnej postaci: balsamy, kremy, lotiony. Przy użytkowaniu preparatu nie należy sugero¬wać się konsystencją, ponieważ nie ma to nic wspólnego z jego skutecznym działaniem; istotny jest jedynie skład.
Preparaty pomagające zwalczać cellulit stosuje się w celu pobudzenia krążenia, uaktywnienia odpływu limfy i kontrolowania odkładania się tłuszczów. Kosmetyki mające za zadanie poprawić krążenie wywołują uczucie ciepła i powodują zaczerwienienie skóry. Substancje te pobudzają tkankę skórną i znajdujące się pod nią naczynia krwionośne. Naczynka włosowate rozszerzają się i pobierają więcej tlenu, powodując aktywniejszy przepływ świeżej, bogatej w produkty odżywcze krwi tętniczej. Kosmetyki te powinny być nakładane rękawicą z grubego, szorstkiego sizalu bądź z szorstkiego tworzywa sztucznego. Automasaż powoduje silne pobudzenie skóry. Kosmetyki te wymagają odpowiedniego stosowania:
• na udzie nakłada się je cały czas do góry, poza pachwiną, zaś do środka, w kierunku dolnych części brzucha,
• rozpoczynając od pośladków masaż wykonuje się nad biodrami i nad pachwiną, w kierunku dolnych części brzucha.
Jeżeli krem zostanie właściwie wmasowany, wówczas skóra będzie dobrze odżywiona. Osiąga się efekt tzw. autodrenażu, lekki nacisk kieruje bowiem limfę we właściwym kierunku.
Nowością na rynku kosmetycznym są preparaty o działaniu fizycznym. Opatentowana technologia łączy działanie mikrokryształów, które są stałymi magnesami, oraz sytemu transpor¬towego krwi. Działanie fizyczne powoduje poprawę mikrokrążenia w naczyniach powierzchownych warstw skóry i w ten sposób wzmacnia ją.
Podstawą biofizyczną zjawiska jest powstanie pola magnetycznego między mikrokryształami a krwią i efekt "przyciągania" krwi do mikrokryształów, czyli do powierzchni skóry. Pomiary laserowe wykazują poprawę mikrokrążenia w wierzchnich warstwach skóry. Metoda ta polega na zastosowaniu stałego pola magnetycz¬nego (takiego, jak pole magnetyczne ziemi), podobnie jak w diagnostyce medycznej, np. w rezonansie magnetycznym.
Dyfuzja jonowa jest kolejną nowoczesną terapią antycellulitową, opartą na zasadzie działania kanałów jonowych (zasadę tę wykorzystuje się do leczenia obrzęku limfatycznego). Odkryto, że między komórkami istnieją kanały, przez które odbywa się dyfuzja jonów. Powstanie cellulitu tłumaczy się następująco:
"Cellulit spowodowany jest nierównomiernym rozkładem jonów w przestrzeniach wewnątrzmiędzykomórkowych, co doprowadza do pewnych zaburzeń. Dochodzi do odwodnienia komórek i przewodnienia przestrzeni zewnątrzkomórkowych (obrzęku). Taki rozkład płynów w tkankach powoduje pewne zmiany w komórkach oraz zaburzenia w mikrokrążeniu. Zmniejszenie przepływu w naczyniach włosowatych, a co za tym idzie przemiany materii w komórkach, to podstawy rozwoju cellulitu". Dzięki dyfuzji jonowej następuje przywrócenie równowagi wodno-elektrolitowej w przestrzeniach wewnątrz i zewnątrzkomórkowych oraz właściwej przemiany materii. Przeprowadzone badania kliniczne potwierdziły skuteczność działania dyfuzji jonowej w leczeniu cellulitu.
Okłady parafinowe stosuje się miejscowo na części ciała objęte cellulitem. Poprawiają one ukrwienie skóry i usuwają ) nadmiar wody z tkanki skórnej (podobnie działa sauna). Okłady te wykonuje się w gabinetach kosmetycznych.
W leczeniu "pomarańczowej skórki" są pomocne także ką¬piele morskie lub z dodatkiem alg bogatych w jod. W poprawie krążenia, dotlenieniu tkanek i umięśnieniu pośladków pomagają następujące zabiegi:
natryski (pod niezbyt dużym ciśnieniem wody),
• natryski pobudzające krążenie (z odległości ok. 10 cm od ciała),
• kąpiele w wannach z falami,
• kąpiele w algach (w celu wyeliminowania toksyn),
• kąpiele w wodzie z falami (w celu odprężenia mięśni oraz pobudzenia krążenia krwi),
• kąpiele z falami i mikronatryskami (miejscowo na plecy i szyję),
• hydromasaże, powodujące odprężenie, natryski pod ciśnieniem, powodujące pobudzenie całego organizmu,
• natryski koliste, poprawiające krążenie krwi, ..
• gimnastyka wodna w basenie z wodą morską, pobudzająca mięśnie.
Algoterapia to metoda polegająca na stosowaniu:
• kąpieli w algach bogatych w oligoelementy, co powoduje eliminację toksyn,
• stosowanie alg przy naświetlaniu promieniami podczerwonymi, co powoduje odprężenie organizmu i wyszczuplenie ciała.

Masaż pobudza mięśnie, odpływ limfy, krążenie krwi, tkanko¬wą przemianę materii, a także napina tkankę łączną. W leczeniu cellulitu można stosować masaż ręczny, masaż przy użyciu specjalnej aparatury, drenaż limfatyczny, a także do użytku domowego masaż szczoteczkami.
Drenaż limfatyczny polega na stymulacji limfy metodą ugniatania i pompowania ręcznego (wolno i łagodnie). Limfa zaczyna wówczas płynąć szybciej, między tkankami następuje lepsza wymiana płynów, co pozwala na szybszą eliminację złogów i zanieczyszczeń, poprawia się krążenie, woda zostaje zatrzymana, a w związku z tym następuje zmniejszenie obrzęku. Drenaż można wykonać przy użyciu kremu antycellulit.
Masaż przy użyciu specjalnej aparatury.
l. "Pompa ssąca". Jest to połączenie technik odciągania i masażu. Za pomocą podciśnienia z tkanek jest odciągana lim¬fa i zanieczyszczenia. Po kilku minutach zabiegu ciśnienie spada, a skóra jest optymalnie przekrwiona i zaopatrzona w tlen. Dzięki takiemu masażowi możliwe jest masowanie głębiej położonej tkanki tłuszczowej, między komórkami której znajdują się fibroblasty, czyli komórki wytwarzające kolagen.
Mechaniczny drenaż limfatyczny, "masaż poślizgowy" luli slide-styling. Do jego przeprowadzenia wykorzystuje silny nacisk. Na stopy, nogi, biodra i ramiona są nakładane "mankiety", połączone przewodami powietrznymi i specjalnym urządzeniem. Powietrze pod ciśnieniem jest pompowane przez przewody do poszczególnych mankietów, w wyniku czego uzyskuje się delikatny nacisk na skórę, to zaś powoduje odprowadzenie limfy i produktów końcowych przemiany materii. Zabieg trwa ok. 30 min. Wskazane jest wykonanie serii 15-:-20 zabiegów

Masaż przyrządami do użytku domowego wykonuje się przed nałożeniem na ciało preparatów antycellulitowych, Przyrządy te są wyposażone w specjalne wypustki ustawione tak, aby możliwe było wymasowanie każdego centymetra skóry zagro¬żonej cellulitem, Miejsca te masuje się ruchami okrężnymi, nie uciskając zbyt mocno, Do masażu rolkowego służy specjalny przyrząd igłowy

Przyrządy do masażu produkowane przez różne firmy kosme¬tyczne często mają wymienne części masujące, takie jak: bo¬dy roller (masujące kulki - wspomagają cyrkulację krwi) i body slimmer (z wypustkami gumowymi - do masażu głębokiego), W terapii ważna jest systematyczność; masaż powinien trwać 15 -:- 20 minut i należy go powtarzać przez 8 tygodni.

Aromaterapia jest metodą prostą i skuteczną, a przy tym przyjemną w stosowaniu, Usuwa wiele dolegliwości za pomocą naturalnych roślinnych olejków eterycznych stosowanych w masażu, do kąpieli oraz w formie inhalacji. Olejki te są wchłaniane także przez skórę po rozpyleniu w otaczającym powietrzu, Aromaterapia jest jedną z najszybciej rozwijających się dziedzin medycyny niekonwencjonalnej. W przypadku leczenia cellulitu wykorzystuje się olejek jałowcowy

Body wrapping (szczelne owijanie ciała) to jedna z metod walki z cellulitem, Polega ona na aromaterapii oraz bandażowaniu obciskającym, Przed zabiegiem należy zastosować peeling, Pierwszą czynnością jest nałożenie specjalnego kremu z dużą zawartością esencji aromatycznych, w celu pobudzenia przemiany materii i uwolnienia energii, Jednocześnie miejsca dotknięte cellulitem owija się specjalną folią lub bandażem. Nacisk folii oddziałuje nie tylko na tkanki nóg lub pośladków, ale także na naczynia limfatyczne. Ucisk wywierany z zewnątrz na tkanki zwiększa ciśnienie w prze¬strzeniach międzykomórkowych, jednocześnie otwierają się zastawki w naczyniach limfatycznych i żylnych, W ten sposób naczynia są przygotowane do odprowadzenia płynów, a wraz z nimi produktów przemiany materii oraz toksyn,

Po zdjęciu bandaży można stwierdzić, że obwód miejsc bandażowanych uległ zmniejszeniu, co mobilizuje pacjentkę do dalszych zabiegów. Kuracja body wrapping obejmuje 7 -:-10 zabiegów. Najczęściej odstępy między zbiegami wyno¬szą 3-:-4 dni. Zaletą metody jest możliwość stosowania jej również w przypadku występowania żylaków Efekty kuracji utrzymują się kilka miesięcy. Dzięki ponownym zabiegom, powtarzanym co kilka miesięcy, wyniki te można utrwalić. Do stosowania w domu jest zalecany specjalny krem do wmasowywania każdego ranka, w celu pobudzenia przepływu limfy.

Przeciwwskazania do wykonania body wrapping:
- zapalenie żył,
- niewydolność nerek,
Body wrapping można stosować również w połączeniu z elektroterapią, Najpierw wykonuje się stymulację elektryczną, a następnie bandażowanie, Przed zastosowaniem prądu wciera się w skórę grubą warstwę kremu (np, cynamonowego), Przemiana materii i redukcja zapasów tłuszczu przebiegają w tym przypadku jeszcze szybciej,

W niektórych gabinetach stosuje się metodę głębokiego nagrzewania (30 minut) i body wrapping (40 minut). Ogrzewanie ciała polega na owijaniu gumowymi bandażami ud, pośladków i brzucha. W bandażach znajdują się specjalne przewody, ogrzewające ciało do temperatury 40°C lub wyż¬szej. Ciepło z bandaży wnika do organizmu i pobudza przemianę materii, wydziela się więcej potu, który wyparowuje z powierzchni skóry i obniża jej temperaturę, W wyniku dużej utraty płynów podczas ogrzewania ciała, po każdej wizycie w gabinecie obwód bioder zmniejsza się o 2-:-3 cm. Za¬bieg przeprowadza się w pozycji siedzącej. Trwa on 0k 1 godziny i powtarza się go w seriach po ok. 10 razy. Na koniec zabiegu konieczne jest umycie się pod prysznicem i wmasowanie kremu odżywczego.

Leczenie cellulitu metodami medycznymi Cellulolipoliza - elektrolipoliza jest to zabieg polegający na wprowadzeniu w miejsca objęte cellulitem cienkich i giętkich igieł. Igły te wsuwa się parami pod skórę w masę tłuszczową na głębokość 4-:- 5 mm. Elektrody są podłączone do generatora impulsów prądu. Wykonując zabieg stopniowo zwiększa się moc prądu. Na skutek miejscowego podwyższenia temperatury ciała następuje wzmożenie przemiany materii i poprawa krążenia. Stymulacja włókien tkanki łącznej prowadzi do zmniejszenia, a nawet do całkowitego zaniku cellulitu. W celu podniesienia skuteczności zabiegu ważne jest przestrzeganie diety, gimnastyka i masaże. Zabiegi wykonuje się w seriach po 6 -7-10 zabiegów.
Stymulacja mięśni. Mięśnie są pobudzane bodźcowo za pomocą prądu elektrycznego, co powoduje, że naprężają się i rozluźniają (tzw. gimnastyka pasywna). Celem takiego leczenia jest napina¬nie skóry od wewnątrz. Mięśnie pracują tak, jak przy wykonywaniu ćwiczeń fizycznych, w wyniku czego tłuszcze zapasowe i rezerwy produktów odżywczych zostają częściowo zużyte.
Nowością w leczeniu cellulitu jest zabieg Jonto B.F. W celu podniesienia skuteczności leczenia zostały w nim wykorzystane prądy średniej częstotliwości, czyli prądy interferencyjne. Aparat do tego zabiegu jest wyposażony w 7 podstawowych kart, na których zaprogramowano dawki prądu, jego przebieg i czas. Osoba wykonująca zabieg nie musi ustalać dawek i pil¬nować czasu, wystarczy, że włoży do aparatu odpowiednią kartę. Jedna z nich ma zastosowanie przy leczeniu cellulitu. Aparat jest zaopatrzony w samoprzylepne elektrody. Za pomocą tego urządzenia można wyleczyć zwiotczałe części ciała oraz poprawić osłabioną tkankę łączną. Zabiegi wykonuje się w seriach po 6-7-15 razy. Kuracja ta jest bardzo skuteczna.
Do zwalczania cellulitu wykorzystuje się również aparaturę wytwarzającą prąd galwaniczny, faradyczny lub kombinację obu tych prądów. W celu wzmocnienia efektu stosuje się spe¬cjalne preparaty, najczęściej w postaci żelu bioaktywnego, aplikowane pod elektrody. Przepływ prądu galwanicznego powoduje przedostawanie się czynnego biologicznie prepara¬tu w głąb skóry, jak również znacznie poprawia ukrwienie i odżywienie tkanek. Prąd faradyczny poprzez swe oddziaływanie na mięśnie powoduje ich rytmiczne drgania i skurcze, czym również stymuluje przepływ krwi i limfy przez tkanki. Laser nie niesie za sobą tak szkodliwych skutków ubocznych, jak liposukcja, a jest równie pomocny w walce z cellulitem. Akupunktura laserowa polega na tym, że laserem "kłuje się" określone punkty ciała, co pobudza przemianę materii i stwarza warunki lepszego przepływu limfy. Daje to bardzo dobre efekty, gdyż stymuluje odpowiednie organy; w przypadku cellulitu są nimi: jelito cienkie i grube, nerki wątroba, śledziona, tarczyca i grasica.
Aby wymienione metody lecznicze przyniosły odpowiedni skutek, ze strony pacjentki potrzeba dużo samozaparcia i dyscypliny i zmiany trybu życia. Zdarza się, że cellulit przez wiele pań, a nawet kosmetyczek jest mylony z poduszeczkami tłuszczowymi. Osoba cierpiąca na cellulit wcale nie musi być otyła. Jest to dolegliwość, która dotyka głównie kobiety (bardzo rzadko mężczyzn), gdyż czynnikiem wyzwalającym go jest głównie hormon estrogen. Sama dieta w leczeniu cellulitu nie wystarcza, ponieważ tworzący się tłuszcz różni się od zwykłego tłuszczu i nie daje się usunąć w typowy sposób. Atakowane są komórki, które zostały nasycone związkami toksycznymi. Toksyny powodują stwardnienie włókien otaczających komórki tłuszczowe, co niekorzystnie wpływa na krążenie krwi. Tłuszcz ten jest bardziej odporny na zmianę diety, a jego struktura biochemiczna trudna do rozkładu. Dieta pomaga tylko ograniczyć rozprzestrzenianie się nadmiar tłuszczu. Aby ograniczyć powstawanie toksyn należy ograniczyć spożycie pokarmów kwasotwórczych (trawienie ich trwa długo). Zaleca się jedzenie warzyw i świeżych owoców, które są łatwo trawione, a zawarty w nich błonnik ułatwia przemianę materii.
Działanie zewnętrzne polega na ścieraniu z ciała zrogowaciałego naskórka (peeling), używaniu do mycia szczotki z włókien naturalnych (automasaż). Szczotkować należy mocnymi długi mi pociągnięciami, zawsze w kierunku serca, poczynając od stóp ku górze. Ćwiczenia gimnastyczne powodują przyspieszenie tętna i pogłębienie oddechu, co pobudza krążenie limfy. Każde długotrwałe leczenie powinno uwzględniać wszystkie czynniki wywołujące cellulit, dzięki czemu możliwa będzie poprawa wyglądu i zapobieżenie odnawianiu się cellulitu.

Może się komuś kiedyś przyda
Źr. ,,Kosmetyka stosowana'' Joanna Dylewska-Grzelakowska

do powodow ktore przyczyniaja sie do powstania cellulitu mozna by tez(wydaje mi sie) dopisac tabletki antykoncepcyjne
kurde biore yasmin prawie 2 lata, tabletki nowe, teoretycznie sie po nich nie tyje.. teoretycznie.. bo w ciagu tych 2 lat przybylo mi 4 kg a cellulit zaczal mi sie robic mniej wiecej po pol roku jak to biore, dokladnie jak skrecilam noge i nie chodzilam jakis czas, najpier zaczał mi sie robic na tej ktorej nie uzywalam a teraz na obu.
i lipa, bo nawet po ciezkiej grypie zmieniłam nawyki zywieniowe, nie jem tyle slodkiego, aktywnosci na wieksza to juz sie chyba nie da zmienic bo bym sie wykonczyła
i ciekawi mnie czy jak przestane je brac to czy mi cellulit zejdzie.. moja siorka jak skonczyla brac tabletki to schudla 6 kg mimo iz nie zmieniala diety WCALE ale o cellulit jej nie pytalam..

Ja biorę Yasmin jakieś 1.5 roku i jak dla mnie są świetne Cera zrobiła się ładniejsza,nie mam już wyprysków.Co do tycia to na wakacjach pomogły mi bardzo w robieniu formy.W tym miesiącu je odstawiam więc ciekawe co będzie
Wracając do tematu to u siebie zauważyłam lepsze stany w lecie kiedy mam regularne treningi siłowe,świeże warzywa no i kremy też regularnie wtedy stosuję.Ostatnio jak popatrzyłam w lustro to się lekko podłamałam bo troszkę przybrał na rozmiarach