Co dalej? Szukam odpowiedzi.

Witam wszystkich którzy zajrzeli do tego tematu.

Ostatnio w moim życiu dręczy mnie myśl (przez którą nie mogę spać, uczyć się, ani funkcjonować, to już się ciągnie od dwóch tygodni,nawet nie mam ochoty spotykać się z dziewczynami), że nie robię tego do czego mam talent. Ale od początku, jak byłem jeszcze dzieciakiem wyróżniałem się nie przeciętnym talentem w piłkę nożną, ale zrezygnowałem z niej dosyć szybko, po prostu jeszcze wtedy nie wiedziałem jak ważna jest wytrwałość i jakie będą skutki rezygnacji, po prostu byłem za młody i nie doświadczony. Od rezygnacji z piłki nożnej nie robiłem nic, do czasu kiedy poszedłem na studia, tam zobaczyłem, że istnieje sekcja trójboju siłowego, więc się na niego zapisałem, żeby mieć jakieś poparcie gdy nie będę dawał sobie rady z zaliczeniem przedmiotów na uczelni. W trójboju byłem bardzo przeciętny, w tym też czasie na początku studiów oprócz trójboju zapisałem się na bjj, do chwili dzisiejszej trenuję bjj oraz trójbój siłowy. Mimo to z bjj rezygnuję ponieważ nie jest to sport dla mnie, oraz trenowanie go kosztowało mnie bardzo dużo jak skręcony łokieć, którego nie mogę wyprostować po upływie 6 miesięcy od skręcenia, przeskakujące kolano, czy strzelająca kostka. Od około dwóch tygodni nie mogę zebrać myśli, przez co nie mam ochoty na naukę itp. ponieważ dręczy mnie pytanie co dalej? Mam dylemat czy rzucić 4 lata nauki i zacząć trenować piłkę nożna od zera w wieku 22 lat czy zacząć trenować kulturystykę, ponieważ trenując trójbój zauważyłem, że siłą od współzawodników się nie wyróżniam natomiast sylwetką owszem.

Odpowiedzi szukam wszędzie, może akurat jakaś wypowiedź poruszy coś we mnie co da mi odpowiedź na meczące mnie pytanie i zacznę wreszcie normalnie funkcjonować bo nie wiem ile jeszcze wytrzymam w takim stanie.

1. Napisz tę pracę, jeśli nie zrobisz tego, to popełnisz największy błąd w swoim życiu.
2. Czyli tak: bjj, pływanie, trójbój siłowy, kulturystyka, piłka nożna... W tej ostatniej "wyróżniałeś się nieprzeciętnym talentem, ale zrezygnowałeś dość szybko". Innymi słowy, pokopałeś piłkę kilka miesięcy, zrezygnowałeś i teraz idealizujesz swoją przeszłość i wyniki.
3. Wrzuć zdjęcia sylwetki.
4. Nikt Ci nie broni trenować ORAZ pracować. Oprócz znikomego procenta sportowców każdy musi się utrzymać.

Rada ode mnie, skończ studia i trenuj w tym czasie tyle ile możesz, a potem oddaj się w pełni swoim pasjom. I nigdy się nie poddawaj.

sam decyduj bo to od Cb zależy jak dla mnie to możesz biegać przez płotki pozdro

jatan, chodzi o to że nie umiem wybrać pomiędzy tymi dwoma kulturystyką a piłką nożną , dodatkowo za miesiąc muszę napisać pracę inżynierską, a te myśli tak nagle mnie zaatakowały że nie mogę nawet spać, mimo że przez 3 lata uczyłem się jak głupi żeby tylko pracować w zawodzie zawsze stypendium naukowe mimo że studia techniczne a ja po humanistycznym byłem to tak się wkręciłem, że nadrobiłem wszystko, a teraz nagle miesiąc przed napisaniem pracy nie umiem normalnie funkcjonować i wszystko mam w dupie tylko słucham muzyki i się zastanawiam na tym co dalej? czy nie zrezygnowałem z swoje talentu i czy warto zaczynać od zera trenować piłkę nożna w wieku 22 lat czy lepiej ta kulturystyka, dzisiaj czuję że znowu nie będę spał.

kulturystyka to bardzo drogi sport i naprawde tylko dla wytrwalych. Zadaj sobie sam pytanie czy dasz rade odmowic sobie naprawde wielu rzeczy w swoim zyciu by kontynuowac droge jako kulturysta.Mam na mysli tutaj Diete,liczenie kalorii, rezygnacja z imprez zero alkoholu, ciagle tylko silownia by nie spasc z formy. odpowiedz soboe rowniez czy stac cie na ten sport , na suplementy na zdrowa diete,itp.

Wybierz w to w czym masz większe szanse osiągnąć sukces. Z kulturystyki nie wyżyjesz raczej,a z piłki żeby zarabiać ładne pieniądze trzeba trenować od dziecka. Co nie znaczy że nie można zarobić uczciwych pieniędzy jak ma się talent i będzie się na to ciężko pracować. Tylko musisz mieć świadomość, że najpierw trzeba dużo zainwestować w swoją pasję, i pieniędzy i czasu, zeby potem to się zwróciło z nawiązką.

Chodzi mi też o to, że dopóki się tego nie osiagnie trzeba pracować w konwencjonalny sposób.

pilka napewno duzo latwiejszy sport wedlug mnie

No to masz rozkminę.... Pomyśl realnie, było nie było, masz przyszłościowy zawód, pewny. A jakie masz szanse że zostaniesz chociaż II-ligowcem? Że Cię zauważy menager Manchester City?;) Ucz się i ćwicz pod sylwetkę, później, po magisterce, na spokojnie usiądziesz i wybierzesz coś na stałe. Inna sprawa: naprawdę musisz uprawiać sport wyczynowo? Nie możesz ćwiczyć i tego i tego, traktować jako hobby i upiększenie życia? Można pakować sylwetkowo, pykać w gałę dla rozrywki, biegać, bawić w kalistenikę... No wiadomo że aby osiągnąć sukces warto się skupić na jednym, ale zadaj sobie pytanie: z czego chcesz tak naprawdę żyć w przyszłości, kim być. Drugim Kałużnym, Słodkiewiczem?

co dalej? skończ szkołę a piłkę, siłownię traktuj hobbystycznie. no bo jaki sens jest się w to pakować?

piłka? fakt jak lubisz grać, treningi są przyjemnością, niby wszystko ok gdyby nie ta kasa.
no bo jakie są szanse że wgle będziesz zarabiał jakieś godne pieniądze, np takie jak w zawodach technicznych?
nawet jak się uda - przez jaki czas będziesz zarabiał grając? do 30stki / 40stki a co później?

kulturystyka? dieta, suple, towar, to kupa kasy a także wyrzeczeń, o zniszczonym zdrowiu i odmiennym funkcjonowaniu w normalnym życiu nie wspomnę. a wszystko po to żeby paradować w majtach na scenie w walce o medal, uścisk dłoni prezesa i bon na 500zl w sklepie z suplami. nie chcę nikogo urazić bo jakby nie było jesteśmy na takim a nie innym forum ale tak to widzę.

inwestujesz kasę, poświęcasz czas i nie masz żadnej pewności o spokojną przyszłość.

apropo Kałużnego, pracuje teraz na magazynie w Anglii ;)

Zmieniony przez - Czerwony Ranger w dniu 2014-11-14 23:21:36

Chodzi o to że za parę miesięcy mogę iść już pływać i dobrze zarabiać, ale dręczy mnie myśl, że nie do końca będę robił to do czego zostałem stworzony czyli piłka nożna, z drugiej strony mam predyspozycje do kulturystyki co mógłbym pogodzić z pływaniem. Dodam jeszcze, że pieniądze nie są żadnym wyznacznikiem, byle by starczało na jedzenie, mieszkanie, podstawowe rzeczy. Pytanie brzmi czy rzucić studia iść do takiej pracy żeby starczało na jedzenie i mieszkanie, ale mimo to trenować piłkę nożną nawet jakbym miał nie grać wyżej niż w najniższej lidze, czy skończyć studia iść pływać dobrze zarabiać, do tego kulturystyka, zwiedzać świat itp. lecz codziennie się budzić z myślą że zmarnowałem swój talent.