Dyskusje z moderatorami i doradcami,odpowiedzi na zaawansowane pytania.

cholera ile stron do nadrobienia

^ A życie coraz krótsze


Od pewnego czasy frapuje mnie kwesta, którą poruszył Thibaudeau w swoim arcie. Pisze on o wynikających korzyściach z trenowania danych partii dzień po dniu np.:

pon - klatka ciężko
wt - klatka lekko

W dniach lekko, poświęcamy max 15 min na trenowaną dzień wcześniej partię robiąc szybki trening na pompkę. Tu można dać ss, dropy, ruchy częściowe; dziłamu w zakresie 2ćw po 3x-12. Thib argumentuje, że wypływają z tego same korzyści - lepsze mind-muscle, przedłużona synteza białka w mięśniach (MPS), praca nad słabym ogniwem w partii, lepsza odpowiedź hormonalna itp. Próbowaliście kiedyś takiego rozwiązania?

Zmieniony przez - Mahler w dniu 2015-01-30 06:59:40

Próbowałem kiedyś treningu dzień po dniu danej partii ale w moim przypadku nie wchodzi nawet w grę ciężki trening i lekki, to muszę być oba treningi o podobnej intensywności po porządnym ciężki treningu jednego dnia obolałość mięśniowa nie pozwalała mi na drugi dzień nawet na lekki trening.
Jednak Thib może mieć rację bo sam po sobie zauważyłem, że jeśli trening nie jest zbyt ciężki a na drugi dzień zrobię lekki trening na samych izolacjach to faktycznie mm jest zdecydowanie lepsze a co najlepsze na drugi dzień nie ma śladu po mikrouszkodzeniach. Jednak ograniczyłbym takie działanie do 1 maksymalnie 2 partii w mikrocyklu.

Chyba gdzieś coś pisałem o "feeder sessions". Ale być może nie tu a w jakimś pojedynczym temacie. Czytałem kiedyś tekst - bardzo zresztą sensowny oraz o ile pamiętam poparty na każdym kroku wynikami badań - który się rozprawiał z częścią argumentów podawanych jako zalety takich dodatkowych sesji. A można ich spotkać (zalet) w branżowych opracowaniach o wiele więcej niż te 3 wymienione przez Thiba. Niestety nie mogę tego tekstu w tym momencie namierzyć.

Mi się wydaje, że jeśli sensownie się rozplanuje treningi, to te dodatkowe sesje treningowe na pewno nie zaszkodzą. Powiem więcej - gdybym mógł trenować teraz więcej niż 3 razy w tygodniu - to bym takie sesje obecnie dorzucił na triceps. Nie koniecznie w dokładnie takiej formie jak proponuje art z linku. Ja bym na pewno wplótł w tą krótką sesję izometryczne napinanie oraz na pewno nie schodził z powtórzeniami poniżej 10. Niestety mogę tylko pomarzyć.

Ogólnie jestem wielkim zwolennikiem hasła - raz a dobrze. Ale też lubię eksperymenty - więc uważam, że wszystkiego warto próbować.

Jakby to bylo dwadziescia lat temu to napewno bym sie ucieszyl bo trudno bylo mnie wygonic z silowni, jednak teraz to juz "inna historia", ogolnie rzecz biorac tez wole nie za czesto a ciezko, natomiast tego typu rozwiaznie nie musi byc zle, tylko ten trening lekki musi byc dostosowany wg. mnie naprawde dobrze...

Co sądzicie o uginaniach ze hantla z przechylem na jedna strone, wypchnieciem troszke reki do przodu i skretem ze palec maly jest blizej klatki niz kciuk na gorze?Czuc jak cholera pytanie co na to sciegna i stawy?

Z opisu wynika, że piszesz o uginaniu z supinacją ale czy o to na pewno chodzi ?

Ścięgna i stawy dadzą radę. Tak się właśnie powinno robić supinację. Z tym, że ja jestem za takim przechwytem, który sam wymusi właśnie taką pozycję - czyli dłonią łapię bliżej wewnętrznych talerzy sztangielki. Można złapać odwrotnie i wtedy, żeby supinować trzeba użyć dodatkowej siły, żeby podnieść wewnętrzne talerze sztangielki. Tej drugiej wersji nie lubią moje nadgarstki

Supinacja jest ekstra ale tak mocniejsza niż do podchwytu to po pierwsze a po drugie bez migracji łokcia do przodu bo to najczęściej psuje całe napięcie mięśniowe i ćwiczenie staje się bezwartościowe. Za krótka supinacją promuje do pracy głowę krótką więc jeśli nadgarstek nie pozwala na mocną supinację warto dołożyć w treningu coś co mocniej zaatakuje głowę długą

No wlasnie mi chodzi o supinacje nie do hmmm nazwijmy to pozycji gdzie sztangielka jest rownolegla do klatki ktora robie i tlucze a chodzi o supinacje za ta pozycje. Jeszcze bardziej wykrecenie nadgarstka