walcjusz
Włókna miesniowe dziela sie na trzy zasadnicze typy:
- Włókna miesniowe wolno kurczace sie ( typ I)
- wlokna miesniowe szybko kurczace sie odporne na zmeczenie (typ II A)
-wlokna miesniowe szybko kurczace sie podatne na zmeczenie (typ II X)
Kazdy rodzaj wlokien miesniowych maja rozne cechy dzieki ktorym kazdy czlowiek jest przystosowany do innego rodzaju wysilku.
Tak wiec wlokna typu I sa to wlokna tak zwane " tradycyjne" , czerwone ktorych metabolizm jest tlenowy, czyli sa przystosowane do pracy na nie wysokim poziomie intesywnosci.
-nazywane sa tradycyjnymi, gdyz wiekszosc ludzi posiada ten typ wlokien miesniowych.
-srednica tych wlokien jest niska,
-generuja one niska sile skurczu,
- kapilaryzacja jest wysoka, dzieki czemu np. produkty przemian roznych metabolitow, lub kwas mlekowy po wysilku moze byc szybko usuniety.
- Zawartosc glikogenu jest niska, jak wiadomo glikogen jest substratem energetycznym dla miesnia dzieki ktoremu miedzy innymi miesien "pobiera" energie
- zawartosc w nich tluszczu obojetnego jest wysoka
- sila skurczu jest niska, wlokna te nie generuja wysokiej mocy,
- odpornosc na zmeczenie jest bardzo wysoka, najwyzsza ze wszystkich rodzajow wlokien miesniowych
- metaboliczne koszty skurczu sa niskie.
Włokna typu II A :
- rodzaj metabolizmu : tlenowy i beztlenowy, te wlokna miesniowe sa przystosowane do pracy w warunkach o wiekszej intesywnosic i podczas pracy gdzie tlen nie jest wystarczajaco szybko dostarczany do miesnia podczas pracy.
- srednica tych wlokien jest srednia
- sila skurczu jest srednia
- kapilaryzacja : srednia
- zawartosc glikogenu jest wysoka, dzieki czemu mozliwa jest generowana wyzsza sila miesnia
- tluszcz obojetny : sredni
- odpornosc na zmeczenia średnie
- metaboliczne koszty skurczu sa wysokie
wlokna typu II X
- rodzaj metabolizmu : betlenowy
- sredica wlokien duża
- siła skurczu wysoka
- kapilaryzacja jest niska
- zawartosc glikogenu bardzo wysoka
- tluszcz obojetny niski
- odpornosc na zmeczenie niskie
- metaboliczne koszty skurczu wysokie
Tak wiec wiekszosc miesni czlowieka jest heterogeniczna to znaczy ze w jednym miesniu znajduja sie roznego typu wlokna miesniowe.
w jednym miesniu moze przewazac jakis typ wlokien miesiowych i takie miesnie nazywane sa miesiami wolnymi lub szybkim. Wolny miesien to np. płaszczkowaty miesien łydki tylnej czesci podudzia.szybki miesien to np. piszczelowy przedni.
roznice w skladzie miesni odpowiadaja pracy jaka wykonuja.
miesnie, ktore wykonuja dluga prace np w ciagu doby sa to miesnie wolne.
Ludzie ktorzy posiadaja w miesniach wieksza ilosc wlokien wolnych sa biologicznie lepiej przygotowani do trwajacej dlugo aktywnosci i wysilku ( sporty wytrzymalosciowe) maraton itp.
Osobnicy ktorzy maja przewage wlokien szybko kurczacych sie sa przygotowani lepiej do wysilkow krotkich dynamicznych i intensywnych np sprinterzy.
Odpowiednie włokna miesniowe przypisane sa odpowiednim jednostka ruchowym.
znane sa trzy typy jednostek ruchowych:
jednostka ruchowa typu S - wolna przypisane wolokna: typu I
typu FR - szybka przypisane wlokna typu II A
typu FF - szybka przypisane wlokna tyu II X
Do treningu odpowiednych wlokien miesiniowych najistotniejsze jest okreslenie takich jego parametrow jak:
- poziom siły rozwijanych skurczow
- czas trwania wysilku
- czestotliwosc
- rodzaje skurczow ( izometryczne, izotoniczne, ekscentryczne, koncentryczne)- pisalem o rodzajach skurczow w innym artykule.
Podczas slabych skurczow biora udzial glownie jednostki typu S czyli wlokna typu I. W miare wzrostu sily skurczu dolaczaja sie jednostki ruchowe typu FR - wlokna typu II A. A w bardzo silnych skurczach jednostki typu FF - wlokna II X.
Np. trening dlugotrwaly prowadzony na niskim poziomie intnsywnosci bedzie indukowal zmiany tylko we wloknach I i II A.
Dopiero w skurczach o bardzo wysokiej sile podcas treningu bedzie oddzialowywal na wlokna typu II X.
Czas trwania wysilku jest waznym kryterium do trennigu odpowiednich wlokien miesniowych.
Trening na wysokiej intesywnosci i bardzo ktorkim czasie bedzie oddzialowywal na wlokna typu II X.
porzadek rekrutacji jednsotek ruchowych jest taki, ze na poczatku ruchu wlaczane sa jednostki typu S ( chodzenie, stanie), przy szybszym marszu lub biegu wlaczane sa jednostki typu FR, a podczas szybkiego sprintu lub dynamicznego skoku jednostki typu FF.
jednoski typu S sa wlaczone kilka godzin na dobe, jednostki FR do kilkudziesieciu minut a jednostki typu FF kilka do kilkudziesieciu sekund na dobe.
Mozliwe jest rekrutowanie jednsotek ruchowych FF jako pierwsze podczas tzw. ruchow balistycznych. czyli nagle ruchy wykonywane ze najwieksza szbkoscia i trwajace bardzo krotko.
To wszystko przemawia za tym jaki trening mamy stosowac by osiagnac okreslony cen i jakie dobierac "parametry" cwiczen.
Istnieje teoria o tzw transformacji wlokien miesiowych.
Podczas treningu rozwija sie siec naczyn kapilarnych w miesniu co juz daje nam wlasciwosci innych wlokien mesniowych. w wyniku treningu jednostki ruchowe zmieniaja swoje cechy skurczu. Uznaje sie ze te zmiany nie sa zbyt glebokie i ze transformacja wlokien z szybkich do wolnych i odwrotnie nie nastepuje.
W przypadku zatrzymania treningu wytrzymalosciowego wspomniane zmiany adaptacyjne cofaja sie, ale w kilka tygodni po zaniechaniu trenignu w miesniu przejsciowo pojawiaja sie w miesniu bardzo znaczna liczba wlokien miesniowych typu II X. W wyniku regularnych cwiczen nie zmienia sie porcentowa zawartosc wlokien miesniowych wolnych w miesniu. Wielu naukowcow uznaje ze transformacja nastepuje w wloknach miesniowych z typu II X do II A i odwrotnie. dokladnie chodzi o zmiane typu miozyny we wlokach miesniowych ( wyroznaimy miozyne lekka i ciezka). Trening wytrzymalosciowy powoduje wzrost liczby wlokien typu II A kosztem zmniejszenia wlokien II X.
ksiazki pomocnicze:
S.Konturek- Fizjiologia czlowieka
J.Górski- fizjiologiczne podstawy wysilku czlowieka
- Włókna miesniowe wolno kurczace sie ( typ I)
- wlokna miesniowe szybko kurczace sie odporne na zmeczenie (typ II A)
-wlokna miesniowe szybko kurczace sie podatne na zmeczenie (typ II X)
Kazdy rodzaj wlokien miesniowych maja rozne cechy dzieki ktorym kazdy czlowiek jest przystosowany do innego rodzaju wysilku.
Tak wiec wlokna typu I sa to wlokna tak zwane " tradycyjne" , czerwone ktorych metabolizm jest tlenowy, czyli sa przystosowane do pracy na nie wysokim poziomie intesywnosci.
-nazywane sa tradycyjnymi, gdyz wiekszosc ludzi posiada ten typ wlokien miesniowych.
-srednica tych wlokien jest niska,
-generuja one niska sile skurczu,
- kapilaryzacja jest wysoka, dzieki czemu np. produkty przemian roznych metabolitow, lub kwas mlekowy po wysilku moze byc szybko usuniety.
- Zawartosc glikogenu jest niska, jak wiadomo glikogen jest substratem energetycznym dla miesnia dzieki ktoremu miedzy innymi miesien "pobiera" energie
- zawartosc w nich tluszczu obojetnego jest wysoka
- sila skurczu jest niska, wlokna te nie generuja wysokiej mocy,
- odpornosc na zmeczenie jest bardzo wysoka, najwyzsza ze wszystkich rodzajow wlokien miesniowych
- metaboliczne koszty skurczu sa niskie.
Włokna typu II A :
- rodzaj metabolizmu : tlenowy i beztlenowy, te wlokna miesniowe sa przystosowane do pracy w warunkach o wiekszej intesywnosic i podczas pracy gdzie tlen nie jest wystarczajaco szybko dostarczany do miesnia podczas pracy.
- srednica tych wlokien jest srednia
- sila skurczu jest srednia
- kapilaryzacja : srednia
- zawartosc glikogenu jest wysoka, dzieki czemu mozliwa jest generowana wyzsza sila miesnia
- tluszcz obojetny : sredni
- odpornosc na zmeczenia średnie
- metaboliczne koszty skurczu sa wysokie
wlokna typu II X
- rodzaj metabolizmu : betlenowy
- sredica wlokien duża
- siła skurczu wysoka
- kapilaryzacja jest niska
- zawartosc glikogenu bardzo wysoka
- tluszcz obojetny niski
- odpornosc na zmeczenie niskie
- metaboliczne koszty skurczu wysokie
Tak wiec wiekszosc miesni czlowieka jest heterogeniczna to znaczy ze w jednym miesniu znajduja sie roznego typu wlokna miesniowe.
w jednym miesniu moze przewazac jakis typ wlokien miesiowych i takie miesnie nazywane sa miesiami wolnymi lub szybkim. Wolny miesien to np. płaszczkowaty miesien łydki tylnej czesci podudzia.szybki miesien to np. piszczelowy przedni.
roznice w skladzie miesni odpowiadaja pracy jaka wykonuja.
miesnie, ktore wykonuja dluga prace np w ciagu doby sa to miesnie wolne.
Ludzie ktorzy posiadaja w miesniach wieksza ilosc wlokien wolnych sa biologicznie lepiej przygotowani do trwajacej dlugo aktywnosci i wysilku ( sporty wytrzymalosciowe) maraton itp.
Osobnicy ktorzy maja przewage wlokien szybko kurczacych sie sa przygotowani lepiej do wysilkow krotkich dynamicznych i intensywnych np sprinterzy.
Odpowiednie włokna miesniowe przypisane sa odpowiednim jednostka ruchowym.
znane sa trzy typy jednostek ruchowych:
jednostka ruchowa typu S - wolna przypisane wolokna: typu I
typu FR - szybka przypisane wlokna typu II A
typu FF - szybka przypisane wlokna tyu II X
Do treningu odpowiednych wlokien miesiniowych najistotniejsze jest okreslenie takich jego parametrow jak:
- poziom siły rozwijanych skurczow
- czas trwania wysilku
- czestotliwosc
- rodzaje skurczow ( izometryczne, izotoniczne, ekscentryczne, koncentryczne)- pisalem o rodzajach skurczow w innym artykule.
Podczas slabych skurczow biora udzial glownie jednostki typu S czyli wlokna typu I. W miare wzrostu sily skurczu dolaczaja sie jednostki ruchowe typu FR - wlokna typu II A. A w bardzo silnych skurczach jednostki typu FF - wlokna II X.
Np. trening dlugotrwaly prowadzony na niskim poziomie intnsywnosci bedzie indukowal zmiany tylko we wloknach I i II A.
Dopiero w skurczach o bardzo wysokiej sile podcas treningu bedzie oddzialowywal na wlokna typu II X.
Czas trwania wysilku jest waznym kryterium do trennigu odpowiednich wlokien miesniowych.
Trening na wysokiej intesywnosci i bardzo ktorkim czasie bedzie oddzialowywal na wlokna typu II X.
porzadek rekrutacji jednsotek ruchowych jest taki, ze na poczatku ruchu wlaczane sa jednostki typu S ( chodzenie, stanie), przy szybszym marszu lub biegu wlaczane sa jednostki typu FR, a podczas szybkiego sprintu lub dynamicznego skoku jednostki typu FF.
jednoski typu S sa wlaczone kilka godzin na dobe, jednostki FR do kilkudziesieciu minut a jednostki typu FF kilka do kilkudziesieciu sekund na dobe.
Mozliwe jest rekrutowanie jednsotek ruchowych FF jako pierwsze podczas tzw. ruchow balistycznych. czyli nagle ruchy wykonywane ze najwieksza szbkoscia i trwajace bardzo krotko.
To wszystko przemawia za tym jaki trening mamy stosowac by osiagnac okreslony cen i jakie dobierac "parametry" cwiczen.
Istnieje teoria o tzw transformacji wlokien miesiowych.
Podczas treningu rozwija sie siec naczyn kapilarnych w miesniu co juz daje nam wlasciwosci innych wlokien mesniowych. w wyniku treningu jednostki ruchowe zmieniaja swoje cechy skurczu. Uznaje sie ze te zmiany nie sa zbyt glebokie i ze transformacja wlokien z szybkich do wolnych i odwrotnie nie nastepuje.
W przypadku zatrzymania treningu wytrzymalosciowego wspomniane zmiany adaptacyjne cofaja sie, ale w kilka tygodni po zaniechaniu trenignu w miesniu przejsciowo pojawiaja sie w miesniu bardzo znaczna liczba wlokien miesniowych typu II X. W wyniku regularnych cwiczen nie zmienia sie porcentowa zawartosc wlokien miesniowych wolnych w miesniu. Wielu naukowcow uznaje ze transformacja nastepuje w wloknach miesniowych z typu II X do II A i odwrotnie. dokladnie chodzi o zmiane typu miozyny we wlokach miesniowych ( wyroznaimy miozyne lekka i ciezka). Trening wytrzymalosciowy powoduje wzrost liczby wlokien typu II A kosztem zmniejszenia wlokien II X.
ksiazki pomocnicze:
S.Konturek- Fizjiologia czlowieka
J.Górski- fizjiologiczne podstawy wysilku czlowieka
Krzysztof Piekarz
borat147
SoG duchowy bo już nie wchodzi 
Zeke187
