Sztuki walki/Sporty walki jako narzędzie rescocjalizacji

akurat trener procuje w poradni pedagogiczno-jakiejśtam
A to dziwne, bo skoro jest pedagogiem (czy tam kimś), to powinien wiedzieć jak rozmawia się z takimi ludźmi. Mógł mu pomóc wyjść na ludzi i to lepiej niż pracując w poradni psychologiczno-pedagogicznej (z doświadczenia wiem, że zanim pedagog z poradni przekona kogokolwiek do siebie mija dużo czasu a przeważnie jest to wręcz niemożliwe), tu miał ułatwione zadanie, dlatego że trener zawsze cieszy się autorytetem - już nie musiał do siebie przekonywać, wystarczyło wyciągnąć rękę... Czy po tym jak pedagog odmówił mu treningów stał się lepszym człowiekiem? Czy jak by trenował zmieniłby się?

Między wierszami przejawia się coś takiego - SW to narzędzie dla bandziorów. Czy uważacie, że jeśli ktoś nie trenuje SW nie potrafi kogoś pobić? Okaleczyć na całe życie?

Gwjazdor:
w czasie treningu nie ma czasu na to żeby mieć sprawe, ogólnie nie zauwazyłem zeby wszyscy sie kłaniali senseiom za każdym razem kiedy mają sprawe, poprostu mówią OSU sensei i tyle, kint sie przed nikim nie płaszczy, w szkole do nauczycielki mówię-przepraszam pani profesor. a na treningu-OSU sensei. Przecież nie podejde do trenera i ni epowiem-ide sie wylać i zaraz wróce pona******lać się z Tobą, tym razem dostaniesz w******l bo mnei nie będzie cisło na pęcherz

U mnie na karate poza ceremonią normalnie sie z senseiem gadało
Aha, Mike Tyson

w klubie gdzie ja trenuje Kyokushin też się poprawia ludzi którzy nie znają zwyczajów, tłumaczy się im rózne rzeczy różnymi sposobami-w zależności od tego za którym razem ktoś nie kuma sposób się zmienia, ale nie uważam żeby to był przerost formy nad treścią,
I tak jak mówisz powinno być
to było dawno, ale na pewno mieliśmy do trenerów szacunek, tyle że w kłanianiu się co moment trenerowi czy nożowi jak chcę go podnieść to ja sensu nie widzę, to był z tego co pamiętam jeden taki trener, ale on miał dużo do powiedzenia i musieliśmy się każdemu trenerowi tak kłaniać.
Teraz na kicku nie ma takiego ceremoniału a mimo to jest ten szacunek do siebie nawzajem, trenera... chociaż ostatnio zaczęło chodzić parę osób które chyba nie rozumieją że przed treningiem trzeba koledze rękę podać, ale tego już nawet ukłony nie zmienią

"w czasie treningu nie ma czasu na to żeby mieć sprawe, ogólnie nie zauwazyłem zeby wszyscy sie kłaniali senseiom za każdym razem kiedy mają sprawe, poprostu mówią OSU sensei i tyle"

Myślałem, że chodzi o trenera "poza treningiem" Mój błąd hehe Jest dokładnie tak jak mówisz, ceremonia i tyle - rozpoczęcie i zakończenie treningu. Chociaż ze słyszenia znam sytuację gdzie trener przez cały czas jest "mistycznym mistrzem" i trzeba właśnie zwracać się do niego nie inaczej tylko z ukłonem itd itp.

Czy po tym jak pedagog odmówił mu treningów stał się lepszym człowiekiem? Czy jak by trenował zmieniłby się?
1) myślę że on by szybko zrezygnował, ale tylko myślę więc to nieważne
2) nigdzie nie napisałem że trener zrobił dobrze.... na jego miejscu nie wiem co bym zrobił
3) po tym jak trener odmówił mu treningów z tego co mi się kojarzy chodził na zapasy... czy chodzi dalej nie wiem ale się nie zmienił
4) ten chłopak nie cieszy się dobrą opinią... z dzieciaków na sekcji raczej się nie ucieszyły jak go zobaczyły (wtedy były zajęcie organizacyjne dla młodszej grupy, ja tam byłem przypadkiem bo mi się pomyliło i myślałem że to normalny trening dla nas)
piszesz że między wierszami się przewija że SW to taka broń w ręce bandziora..... i wg mnie tak może być... ja wole żeby mnie na ulicy napadł jakiś leszcz a nie trenujący ileś lat koks, a ja mówiąc że to niebezpieczne szkolić takich chłopaków mam na myśli tych co mogą komuś ryj rozwalić za to że.... każdy powód jest dobry, a nie o osobach które mają jakąś wpadkę (alkohol, bójka) w szkole czy gdzieś raz na miesiąc

Chociaż ze słyszenia znam sytuację gdzie trener przez cały czas jest "mistycznym mistrzem" i trzeba właśnie zwracać się do niego nie inaczej tylko z ukłonem itd itp.
No i ja o takiej sytuacji pisałem

W latach 90-tych pracowałem jako wychowawca w domu dziecka i ośrodku socjoterapii. W ramach swojej pracy stworzyliśmy dwa programy dla dzieci trudnych i agresywnych. Jeden był przeprowadzony w szkole podstawowej na ochocie ( warszawa) i polegał na tym, iż wytypowane przez dyrekcje dzieci 2 x w tygodniu uczęszczały na zajęcia sw. Program okazał się strzałem w 10, ponieważ po kilku miesiącach widać było wyraźną poprawę w zachowaniu dzieciaków. Niestety w drugim roku szkoła nie dostała kasy i wsio się skończyło. Do dnia dzisiejszego znam chłopaka, który z zapowiadającego się zabijaki wyszedł na ludzi.
Drugi program dotyczył osób z ohp i polegał na tym aby zamiast wf-u mieli lekcje sw i okazał się totalną porażką....ponieważ zajęcia odbywały się 1 raz w tygodniu i nie było szans na zawarcie jakichkolwiek relacji trener-uczeń. Po 2 lekcjach program sam przerwałem, ponieważ jasne było iż ci chłopcy chcą tylko zdobyć pewne umiejętności aby radzić sobie na ulicy
Generalnie uważam, iż jest to bardzo dobra metoda resocjalizacji pod warunkiem, iż robi się to z "głową"

wuxia dzięki, słyszałem że chłopcy z MOSu w W-wie trenowali chyba karate tradycyjne (nie pamiętam, w którym może to był KĄT). Czy na tych zajęcia robiliście ćwiczenia - nie wiem, więcej kihonu czy czegoś? Czy próbowaliście wyjeżdżać na jakieś zawody? Napisz coś więcej o swoim programie.

Większość z Was wcześniej pisała o profilaktyce, że ktoś miał problemy z agresją i w czasie treningów nauczył się kontrolować to. To nie jest jako taka resocjalizacja, bo resocjalizacja dotyczy osób, skazanych lub mieszkających w MOSach.

Wuxia jest od wielu lat nauczycielem Kung Fu modliszki i pewne tego uczył, ale lepiej jeśli sam powie.