rozek
WITAM WSZYSTKICH FORUMOWICZÓW :) DLA ZAINTERESOWANYCH STRESZCZAM WG. MNIE ŚWIETNĄ METODĘ ODZYWIANIA CHODZI MI O METODĘ MONTIGNACA
DIETA MONTIGNAC
Chcesz schudnąć jedząc do syta i nie licząc kalorii?
Chcesz chudnąć spożywając spaghetti, wino czy czekoladę?
KORZYŚCI PŁYNĄCE Z ODŻYWIANIA METODĄ MONTIGNAC
- utrata masy ciała, dojście do optymalnej masy ciała (faza I)
- utrzymanie optymalnej masy ciała (faza II)
- regulacja funkcjonowania trzustki
- obniżenie „złego" cholesterolu i wzrost „dobrego"
- poprawa parametrów krwi
- poprawa samopoczucia
- likwidacja uczucia zmęczenia i senności spowodowanego wysokim stężeniem cukru we krwi
- krótszy i bardziej regenerujący sen
Liczne badania epidemiologiczne wykazują, że otyłość w krajach rozwiniętych stale wzrasta mimo, że stosuje się tam diety coraz bardziej niskokaloryczne.
Od wielu lat obserwacje naukowe potwierdzają, że przy wszystkich postaciach otyłości maja miejsce anomalie związane z wydzielaniem insuliny (hormonu wydzielanego przez trzustkę w celu obniżenia poziomu cukru we krwi).
Otyłość wiąże się z cukrzycą, nadciśnienie tętniczym oraz patologiami wieńcowymi. Nadmierny poziom insuliny we krwi (jak i również nietolerancja na insulinę) uznany został za najpoważniejszy powód otyłośći.
Z kolei Michel Montignac wysunął inna tezę:
„że to nie otyłość jest powodem nadmiaru insuliny we krwi lecz tak naprawdę nadmierny poziom insuliny jest powodem otyłości, nadmierny poziom insuliny jest przyczyna a nie skutkiem otyłości"
Montiganac podkreśla dalej:
„ że nadmierny poziom cukru we krwi jest konsekwencją współczesnego sposobu odżywiania, powodującego zbyt wysoki poziom cukru we krwi"
Wysoki, poposiłkowy, poziom cukru we krwi pobudza trzustkę do wydzielania dużych ilości insuliny (która ma za zadanie obniżyć stężenie cukru).
Dawka wydzielanej insuliny, potrzebna do znormalizowania stężenia cukru we krwi jest proporcjonalna do tego stężenia.
Inaczej mówiąc im poposiłkowe stężenie cukru we krwi będzie wyższe tym większe będzie wydzielanie insuliny.
U osób otyłych lub z nadwagą proces wydzielania insuliny bywa zaburzony. Trzustka takich osób wydziela znacznie więcej insuliny niż potrzebna do obniżenia cukru.
Z kolei, jak już wyżej wspomniano nadmiar insuliny odpowiedzialny jest za przybieranie na wadze. Insulina oprócz obniżanie poziomu cukru we krwi sprzyja także powstawaniu tłuszczów z węglowodanów.
Jak zatem nie dopuścić by nasz organizm nie miał poposiłkowego, wysokiego stężenia cukry we krwi i tym samym nie wydzielał nadmiaru insuliny?
Montignac odpowiada:
„ należy tak zmienić swoje obyczaję żywieniowe, aby oprócz białek i tłuszczów spożywać węglowodany o niskim indeksie glikemicznym(IG>50)"
„ koniem trojańskim otyłości są „złe" węglowodany o wysokim indeksie glikemicznym, powodujące wzrost stężenia cukru we krwi, co w konsekwencji prowadzi do nadmiernego wydzielania insuliny"
otyłość może być tylko i wyłącznie skutkiem nadmiaru insuliny we krwi. Nadmiar ten jest efektem znacznie podwyższonego poziomu cukru we krwi. Z kolei podwyższony poziom cukru we krwi jest skutkiem nadmiernego spożywania węglowodanów o podwyższonym indeksie glikemicznym.
WĘGLOWODANY O WYS. (IG<50) = NADMIAR INSULINY = MAGAZYNOWANIE TŁUSZCZU
INDEX GLIKEMICZNY (IG) CO TO TAKIEGO ?
IG - określa jak dany produkt, po zjedzeniu wpływa na poziom cukru we krwi, inaczej mówiąc określa co się stanie z poziomem cukru we krwi po spożyciu danego produktu
Metoda Montignac nie jest trudna, wystarczy zapamiętać zaledwie kilka reguł.
Myślą przewodnia Metody Montignac jest minimum zakazów i maksimum rozkoszy kulinarnych
Metoda Montignac nie ogranicza ilości pokarmu i kalorii, ale uczy nas, czego powinniśmy unikać,
a spożywanie czego powinniśmy zwiększyć - jeśli zrozumiesz jej podstawowe zasady, liczenie tradycyjnych kalorii będzie należało do przeszłości, jako największa pomyłka dietetyczna naszego stulecia.
Stosowanie „metody" odbywa się dwuetapowo.
Etap pierwszy, najważniejszy przy odchudzaniu ma na celu obniżenie wagi.
Etap drugi ma na celu utrzymanie stabilizacji wagowej.
Podstawa metody to taki dobór pokarmów, który nie powoduje nadmiernego wzrostu stężenia cukru we krwi, przy jednoczesnym zachowaniu równowagi w odżywianiu i normalnym spożywaniu węglowodanów.
Pełnowartościowe posiłki powinny składać się z wielu różnych rodzajów pokarmów. Niektóre z nich mogą podnieść poziom cukru we krwi, inne zaś przyczyniają się do jego obniżenia. Tak więc naprawdę istotna jest więc wypadkowa poziomu cukru po posiłku.
Niską wypadkową stężenia cukru we krwi można osiągnąć spożywając w swoich potrawach węglowodany o niskim indeksie glikemicznym.
Montignac dzieli węglowodany na węglowodany:
- o bardzo wysokim indeksie glikemicznym IG>75
- o wysokim indeksie glikemicznym IG= 50-75
- o niskim indeksie glikemicznym IG= 35-50
- o bardzo niskim indeksie glikemicznym IG<35
wg. Montiego spożywanie ww. o IG<35 sprzyja odchudzaniu natomiast spożywanie ww. o IG>75 sprzyja nadwadze i otyłości.
Dekalog Montignaca
1. jeść do syta bez ograniczeń ilościowych i nie licząc kalorii
2. posiłki powinny być właściwie skomponowane i różnorodne
3. każdy posiłek powinien zawierać białka i węglowodany
4. należy całkowicie lub częściowo zrezygnować ze spożywania węglowodanów o wysokim IG
IG>50 a w szczególności z cukru, białej mąki, ziemniaków, kukurydzy, biały ryż (z wyjątkami),
potrawy mączne
5. spożywanie węglowodanów, które mają pozytywny wpływ na poziom cukru IG<50 a w szczególności makaron sojowy, soczewicę, groch, fasole, warzywa zielone itp.
6. rezygnacja ze złych tłuszczy (masło, smalec, oleje rafinowane) na korzyść dobrych (oliwa z oliwek tłuszcz z gęsi, olej słonecznikowy, rzepakowy
6. spożywanie raczej ryb tłustych niż mięsa (z wyjątkiem drobiu, chudej wołowiny i cielęciny)
7. unikać wszystkich dań przygotowanych z użyciem: mąki białej (pszennej), masła, bułki tartej, cukru, karmelu, skrobimodyfikowanej itp. (mąkę białą można zastąpić mąką z soczewicy lub grochem arabskim a bułkę tartą parmezanem
SMACZNEGO
Montignac zaleca tak komponować swoje posiłki aby zawierały wyłącznie węglowodany o niskim IG (IG<50), należy kategorycznie unikać węglowodanów, które powodują wysoki poziom cukru we krwi o wysokim IG (IG>50).
Zdolność każdego węglowodanu do podwyższania poziomu glukozy we krwi określana jest przez tzw. indeks glikemiczny. Jako pierwszy posłużył się tym terminem dr P.A. Crapo w 1976 roku.
Indeks glikemiczny obrazowany jest przez pole znajdujące się pod krzywą glikemiczną (obrazującą zmiany w poziomie glukozy we krwi mające miejsce po spożyciu danego rodzaju pokarmu na czczo), odpowiadającą danemu produktowi węglowodanowemu. Glukozie przyznany został arbitralnie indeks wynoszący 100. Indeks glikemiczny innych węglowodanów można wyznaczyć posługując się następującym wzorem:
powierzchnia pod krzywą glikemiczną badanego węglowodanu
__________________________________________________________ x 100
powierzchnia pod krzywą glikemiczną glukozy
Im więcej glukozy pojawi się we krwi po spożyciu danego węglowodanu, tym wyższy jest indeks glikemiczny.
Warto pamiętać, że przetwarzanie produktów żywnościowych podwyższa ich indeks glikemiczny (płatki kukurydziane = 85, kukurydza = 70; purée ziemniaczane w proszku = 95, gotowane ziemniaki = 70).
Kiedy indeks glikemiczny produktu jest wyższy lub równy 60, poziom glukozy we krwi po jego spożyciu wzrasta gwałtownie, przyjmując wysoką wartość, co pociąga za sobą wzmożone wydzielanie insuliny (hiperinsulinizm). Węglowodany odpowiedzialne za to zjawisko będziemy dla uproszczenia nazywać „złymi". Pozostałe, których indeks glikemiczny nie przekracza 50, możemy określać jako „dobre węglowodany".
Indeks glikemiczny produktów żywnościowych spożywanych w ich naturalnej postaci jest znacznie niższy niż gotowanych lub przetworzonych w inny sposób. Pełnoziarniste płatki zbożowe i pieczywo z pełnej mąki zawierają dużo błonnika, witamin i pierwiastków śladowych, które mają zdolność obniżania wysokiego poziomu glukozy we krwi.
Obecność błonnika pomaga obniżyć poziom glukozy we krwi i stężenie insuliny.
Indeks glikemiczny wzrasta, kiedy pokarm podlega obróbce termicznej (gotowanie).
Zrównoważona dieta obniża indeks glikemiczny. Na przykład, w przypadku spaghetti spożytego oddzielnie wynosi on 65. Jeśli jednak makaron jest częścią zbilansowanego posiłku, jego IG spada do 30. Obecność tłuszczów i białka wydłuża czas pasażu jelitowego.
Wchłanianie „złego" węglowodanu powoduje wydzielenie dużej ilości insuliny (szczyt insulinowy - często jest wyższy od szczytu glikemicznego). Oznaczenie poziomu insuliny we krwi może być bardzo pomocne w przypadku osób otyłych, ponieważ dostarczy im informacji na temat produktów węglowodanowych, które mogą bezpiecznie spożywać.
MIT KALORII
Dlaczego liczenie kalorii nie ma sensu?- otóż ilość kilokalorii podana na pokarmach to wartość statyczna uzyskana po spaleniu danego pokarmu w tzw. "bombie kalorymetrycznej". W odniesieniu do żywego organizmu na wartość energetyczna danego pokarmu maja wpływ wiele czynników takich jak:
a/ duża zmienność w składzie naszego pokarmu np. schabowy zjedzony z kapusta, będzie miał inna wartość energetyczna niż ten sam schabowy zjedzony z pokarmem pozbawionym włóknika pokarmowego, spowoduje, ze nawet będziemy chudnąć, niestety kosztem niechybnie czekającego nas zawału serca.
b/ sposób przygotowania pokarmu wpływa na zmianę jego przyswajalności np. gotowana marchewka podniesie poziom naszego cukru we krwi dwukrotnie więcej niż surowa. Również smażenie nawet na tak zdrowych tłuszczach jak roślinne powoduje jego utlenianie i powstawanie kwasów tłuszczowych nasyconych, które nie są już dla nas tak zdrowe-( mówi się nawet o powstawaniu cyklicznych związków aromatycznych mających działanie rakotwórcze..)
c/ stan metaboliczny i stopień utylizacji naszego organizmu - pamiętacie to jest przyczyna efektu jo-jo po znacznej utracie wagi ciała wskutek diety hypokalorycznej, tyjemy od "byle czego".
d/ stosowanie diet opartych na liczeniu kalorii doprowadza szybko do niedoborów witamin, minerałow, a czasem także białek.
e/ diety hypokaloryczne często prowadzą do poważnych zaburzeń jedzenia jak bulimia lub anorexia.
f/ pora przyjmowania posiłków ma olbrzymie znaczenie na stopień przyswajania pokarmu
g/ teorie liczenia kalorii wychodzi z założenia, ze każdy "grubasek" za dużo je. Tymczasem wiele badań zarówno wśród dzieci jak i dorosłych wykazało ze otyli jedli mniej niż szczupli.
Co się okazało -otyli jedli "źle".
h/ stosowanie diety hypokalorycznej spowoduje, ze najpierw zużyjemy zapasy energetyczne takie jak glikogen następne będą białka ( zwiotczenie skóry) a potem dopiero tłuszcze, jednocześnie dojdzie do spowolnienia naszych procesów metabolicznych. Będziemy się czuli ospali, spadnie szybkość procesów myślenia, będziemy bardziej wrażliwi na zmiany temperatury, głownie zimna.
DIETA MONTIGNAC
Chcesz schudnąć jedząc do syta i nie licząc kalorii?
Chcesz chudnąć spożywając spaghetti, wino czy czekoladę?
KORZYŚCI PŁYNĄCE Z ODŻYWIANIA METODĄ MONTIGNAC
- utrata masy ciała, dojście do optymalnej masy ciała (faza I)
- utrzymanie optymalnej masy ciała (faza II)
- regulacja funkcjonowania trzustki
- obniżenie „złego" cholesterolu i wzrost „dobrego"
- poprawa parametrów krwi
- poprawa samopoczucia
- likwidacja uczucia zmęczenia i senności spowodowanego wysokim stężeniem cukru we krwi
- krótszy i bardziej regenerujący sen
Liczne badania epidemiologiczne wykazują, że otyłość w krajach rozwiniętych stale wzrasta mimo, że stosuje się tam diety coraz bardziej niskokaloryczne.
Od wielu lat obserwacje naukowe potwierdzają, że przy wszystkich postaciach otyłości maja miejsce anomalie związane z wydzielaniem insuliny (hormonu wydzielanego przez trzustkę w celu obniżenia poziomu cukru we krwi).
Otyłość wiąże się z cukrzycą, nadciśnienie tętniczym oraz patologiami wieńcowymi. Nadmierny poziom insuliny we krwi (jak i również nietolerancja na insulinę) uznany został za najpoważniejszy powód otyłośći.
Z kolei Michel Montignac wysunął inna tezę:
„że to nie otyłość jest powodem nadmiaru insuliny we krwi lecz tak naprawdę nadmierny poziom insuliny jest powodem otyłości, nadmierny poziom insuliny jest przyczyna a nie skutkiem otyłości"
Montiganac podkreśla dalej:
„ że nadmierny poziom cukru we krwi jest konsekwencją współczesnego sposobu odżywiania, powodującego zbyt wysoki poziom cukru we krwi"
Wysoki, poposiłkowy, poziom cukru we krwi pobudza trzustkę do wydzielania dużych ilości insuliny (która ma za zadanie obniżyć stężenie cukru).
Dawka wydzielanej insuliny, potrzebna do znormalizowania stężenia cukru we krwi jest proporcjonalna do tego stężenia.
Inaczej mówiąc im poposiłkowe stężenie cukru we krwi będzie wyższe tym większe będzie wydzielanie insuliny.
U osób otyłych lub z nadwagą proces wydzielania insuliny bywa zaburzony. Trzustka takich osób wydziela znacznie więcej insuliny niż potrzebna do obniżenia cukru.
Z kolei, jak już wyżej wspomniano nadmiar insuliny odpowiedzialny jest za przybieranie na wadze. Insulina oprócz obniżanie poziomu cukru we krwi sprzyja także powstawaniu tłuszczów z węglowodanów.
Jak zatem nie dopuścić by nasz organizm nie miał poposiłkowego, wysokiego stężenia cukry we krwi i tym samym nie wydzielał nadmiaru insuliny?
Montignac odpowiada:
„ należy tak zmienić swoje obyczaję żywieniowe, aby oprócz białek i tłuszczów spożywać węglowodany o niskim indeksie glikemicznym(IG>50)"
„ koniem trojańskim otyłości są „złe" węglowodany o wysokim indeksie glikemicznym, powodujące wzrost stężenia cukru we krwi, co w konsekwencji prowadzi do nadmiernego wydzielania insuliny"
otyłość może być tylko i wyłącznie skutkiem nadmiaru insuliny we krwi. Nadmiar ten jest efektem znacznie podwyższonego poziomu cukru we krwi. Z kolei podwyższony poziom cukru we krwi jest skutkiem nadmiernego spożywania węglowodanów o podwyższonym indeksie glikemicznym.
WĘGLOWODANY O WYS. (IG<50) = NADMIAR INSULINY = MAGAZYNOWANIE TŁUSZCZU
INDEX GLIKEMICZNY (IG) CO TO TAKIEGO ?
IG - określa jak dany produkt, po zjedzeniu wpływa na poziom cukru we krwi, inaczej mówiąc określa co się stanie z poziomem cukru we krwi po spożyciu danego produktu
Metoda Montignac nie jest trudna, wystarczy zapamiętać zaledwie kilka reguł.
Myślą przewodnia Metody Montignac jest minimum zakazów i maksimum rozkoszy kulinarnych
Metoda Montignac nie ogranicza ilości pokarmu i kalorii, ale uczy nas, czego powinniśmy unikać,
a spożywanie czego powinniśmy zwiększyć - jeśli zrozumiesz jej podstawowe zasady, liczenie tradycyjnych kalorii będzie należało do przeszłości, jako największa pomyłka dietetyczna naszego stulecia.
Stosowanie „metody" odbywa się dwuetapowo.
Etap pierwszy, najważniejszy przy odchudzaniu ma na celu obniżenie wagi.
Etap drugi ma na celu utrzymanie stabilizacji wagowej.
Podstawa metody to taki dobór pokarmów, który nie powoduje nadmiernego wzrostu stężenia cukru we krwi, przy jednoczesnym zachowaniu równowagi w odżywianiu i normalnym spożywaniu węglowodanów.
Pełnowartościowe posiłki powinny składać się z wielu różnych rodzajów pokarmów. Niektóre z nich mogą podnieść poziom cukru we krwi, inne zaś przyczyniają się do jego obniżenia. Tak więc naprawdę istotna jest więc wypadkowa poziomu cukru po posiłku.
Niską wypadkową stężenia cukru we krwi można osiągnąć spożywając w swoich potrawach węglowodany o niskim indeksie glikemicznym.
Montignac dzieli węglowodany na węglowodany:
- o bardzo wysokim indeksie glikemicznym IG>75
- o wysokim indeksie glikemicznym IG= 50-75
- o niskim indeksie glikemicznym IG= 35-50
- o bardzo niskim indeksie glikemicznym IG<35
wg. Montiego spożywanie ww. o IG<35 sprzyja odchudzaniu natomiast spożywanie ww. o IG>75 sprzyja nadwadze i otyłości.
Dekalog Montignaca
1. jeść do syta bez ograniczeń ilościowych i nie licząc kalorii
2. posiłki powinny być właściwie skomponowane i różnorodne
3. każdy posiłek powinien zawierać białka i węglowodany
4. należy całkowicie lub częściowo zrezygnować ze spożywania węglowodanów o wysokim IG
IG>50 a w szczególności z cukru, białej mąki, ziemniaków, kukurydzy, biały ryż (z wyjątkami),
potrawy mączne
5. spożywanie węglowodanów, które mają pozytywny wpływ na poziom cukru IG<50 a w szczególności makaron sojowy, soczewicę, groch, fasole, warzywa zielone itp.
6. rezygnacja ze złych tłuszczy (masło, smalec, oleje rafinowane) na korzyść dobrych (oliwa z oliwek tłuszcz z gęsi, olej słonecznikowy, rzepakowy
6. spożywanie raczej ryb tłustych niż mięsa (z wyjątkiem drobiu, chudej wołowiny i cielęciny)
7. unikać wszystkich dań przygotowanych z użyciem: mąki białej (pszennej), masła, bułki tartej, cukru, karmelu, skrobimodyfikowanej itp. (mąkę białą można zastąpić mąką z soczewicy lub grochem arabskim a bułkę tartą parmezanem
SMACZNEGO
Montignac zaleca tak komponować swoje posiłki aby zawierały wyłącznie węglowodany o niskim IG (IG<50), należy kategorycznie unikać węglowodanów, które powodują wysoki poziom cukru we krwi o wysokim IG (IG>50).
Zdolność każdego węglowodanu do podwyższania poziomu glukozy we krwi określana jest przez tzw. indeks glikemiczny. Jako pierwszy posłużył się tym terminem dr P.A. Crapo w 1976 roku.
Indeks glikemiczny obrazowany jest przez pole znajdujące się pod krzywą glikemiczną (obrazującą zmiany w poziomie glukozy we krwi mające miejsce po spożyciu danego rodzaju pokarmu na czczo), odpowiadającą danemu produktowi węglowodanowemu. Glukozie przyznany został arbitralnie indeks wynoszący 100. Indeks glikemiczny innych węglowodanów można wyznaczyć posługując się następującym wzorem:
powierzchnia pod krzywą glikemiczną badanego węglowodanu
__________________________________________________________ x 100
powierzchnia pod krzywą glikemiczną glukozy
Im więcej glukozy pojawi się we krwi po spożyciu danego węglowodanu, tym wyższy jest indeks glikemiczny.
Warto pamiętać, że przetwarzanie produktów żywnościowych podwyższa ich indeks glikemiczny (płatki kukurydziane = 85, kukurydza = 70; purée ziemniaczane w proszku = 95, gotowane ziemniaki = 70).
Kiedy indeks glikemiczny produktu jest wyższy lub równy 60, poziom glukozy we krwi po jego spożyciu wzrasta gwałtownie, przyjmując wysoką wartość, co pociąga za sobą wzmożone wydzielanie insuliny (hiperinsulinizm). Węglowodany odpowiedzialne za to zjawisko będziemy dla uproszczenia nazywać „złymi". Pozostałe, których indeks glikemiczny nie przekracza 50, możemy określać jako „dobre węglowodany".
Indeks glikemiczny produktów żywnościowych spożywanych w ich naturalnej postaci jest znacznie niższy niż gotowanych lub przetworzonych w inny sposób. Pełnoziarniste płatki zbożowe i pieczywo z pełnej mąki zawierają dużo błonnika, witamin i pierwiastków śladowych, które mają zdolność obniżania wysokiego poziomu glukozy we krwi.
Obecność błonnika pomaga obniżyć poziom glukozy we krwi i stężenie insuliny.
Indeks glikemiczny wzrasta, kiedy pokarm podlega obróbce termicznej (gotowanie).
Zrównoważona dieta obniża indeks glikemiczny. Na przykład, w przypadku spaghetti spożytego oddzielnie wynosi on 65. Jeśli jednak makaron jest częścią zbilansowanego posiłku, jego IG spada do 30. Obecność tłuszczów i białka wydłuża czas pasażu jelitowego.
Wchłanianie „złego" węglowodanu powoduje wydzielenie dużej ilości insuliny (szczyt insulinowy - często jest wyższy od szczytu glikemicznego). Oznaczenie poziomu insuliny we krwi może być bardzo pomocne w przypadku osób otyłych, ponieważ dostarczy im informacji na temat produktów węglowodanowych, które mogą bezpiecznie spożywać.
MIT KALORII
Dlaczego liczenie kalorii nie ma sensu?- otóż ilość kilokalorii podana na pokarmach to wartość statyczna uzyskana po spaleniu danego pokarmu w tzw. "bombie kalorymetrycznej". W odniesieniu do żywego organizmu na wartość energetyczna danego pokarmu maja wpływ wiele czynników takich jak:
a/ duża zmienność w składzie naszego pokarmu np. schabowy zjedzony z kapusta, będzie miał inna wartość energetyczna niż ten sam schabowy zjedzony z pokarmem pozbawionym włóknika pokarmowego, spowoduje, ze nawet będziemy chudnąć, niestety kosztem niechybnie czekającego nas zawału serca.
b/ sposób przygotowania pokarmu wpływa na zmianę jego przyswajalności np. gotowana marchewka podniesie poziom naszego cukru we krwi dwukrotnie więcej niż surowa. Również smażenie nawet na tak zdrowych tłuszczach jak roślinne powoduje jego utlenianie i powstawanie kwasów tłuszczowych nasyconych, które nie są już dla nas tak zdrowe-( mówi się nawet o powstawaniu cyklicznych związków aromatycznych mających działanie rakotwórcze..)
c/ stan metaboliczny i stopień utylizacji naszego organizmu - pamiętacie to jest przyczyna efektu jo-jo po znacznej utracie wagi ciała wskutek diety hypokalorycznej, tyjemy od "byle czego".
d/ stosowanie diet opartych na liczeniu kalorii doprowadza szybko do niedoborów witamin, minerałow, a czasem także białek.
e/ diety hypokaloryczne często prowadzą do poważnych zaburzeń jedzenia jak bulimia lub anorexia.
f/ pora przyjmowania posiłków ma olbrzymie znaczenie na stopień przyswajania pokarmu
g/ teorie liczenia kalorii wychodzi z założenia, ze każdy "grubasek" za dużo je. Tymczasem wiele badań zarówno wśród dzieci jak i dorosłych wykazało ze otyli jedli mniej niż szczupli.
Co się okazało -otyli jedli "źle".
h/ stosowanie diety hypokalorycznej spowoduje, ze najpierw zużyjemy zapasy energetyczne takie jak glikogen następne będą białka ( zwiotczenie skóry) a potem dopiero tłuszcze, jednocześnie dojdzie do spowolnienia naszych procesów metabolicznych. Będziemy się czuli ospali, spadnie szybkość procesów myślenia, będziemy bardziej wrażliwi na zmiany temperatury, głownie zimna.
1
Krzysztof Piekarz
)
jakbyś napisał coś od siebie to dałabym soga. 
zwracam honor. i daję soga.
oczywiscie w wolnej chwili... trochę sie martwię bo jakos mało 
