Sport, kulturystyka? Styl życia... a może zwykłe "pakowanie"?

W tych dyscyplinach potezne umiesnienie czy swietna rzezba niektorych zawodnikow, to produkt uboczny ilosci dopingu, ktory wymusza doszlifowywanie wszelkich mozliwych aspektow przy tak wysrubowanym i wyrownanym poziomie specjalizacji.

Najbardziej utytułowani zawodnicy UFC, że wystarczy wspomnieć Andresona Silvę czy GSP. Oboje szczupli.

Andreson po prostu szczupły facet, niespecjalnie umięśniony.

GSP tak samo. Szczupły, bez kulturystycznych proporcji.

Oboje w swoich wagach napotykają normalnie kulturystycznie rozwiniętych miśków, często za niskich do swojej kategorii.

No ale. Chodzi mi o to, że sylwetka to naprawdę efekt uboczny. I często o ten efekt sportowcy DODATKOWO zabiegają, robiąc sobie z niego dodatkowy cel. Pudzian na przykład lub Lesnar. JDS czy Velasquez nie mają kulturystycznych sylwetek. To po prostu wielkie chłopy. Nie mówiąc już o Nelsonie, czy po prostu naszych polskich ciężkich.

Podsumowując, pomijając koks, u prawdziwych wyczynowych sportowców kulturystyczna sylwetka to nawet nie tyle efekt uboczny treningu, co po prostu kaprys, by taką posiadać.

Co do efektow ubocznych, to po czesci racja, ale jednak...
Dawny sprinter:

Obecny:

I faktycznie pierwszy legendarny, a ten drugi nie specjalnie wybitny przy takim Bolcie...

Zmieniony przez - seba5700 w dniu 2012-06-13 00:30:20

seba5700

Co do efektow ubocznych, to po czesci racja, ale jednak...
Dawny sprinter:

Obecny:

Zmieniony przez - seba5700 w dniu 2012-06-13 00:27:44

Co ciekawsze, sprinterzy sprzed kilkudziesieciu lat biegali
w okolicach 10-10.3s, dzisiejsze koksy biegaja w okolicach 9.8s.
Relatywnie jest to jakies 5% roznicy, roznica w sylwetkach za to
kolosalna. To kombinacja koksu i zupelnie innych metod treningowych.
Dawniej sprinterzy nie przerzucali tak zelastwa.

Nie sadze, zeby jakos specjalnie sie katowali. Znam zawodnikow SW, ktorzy nie sa specjalnie gorzej umiesnieni, a ich kontakt z silownia to smiech na sali... 2-3x w tygodniu obwody po 20-30 powtorzen. Dawni mistrzowie treningiem wytrzymalosciowo-technicznym wprowadzali sie w ciagly katabolizm, w tej chwilii obwody to kwestia odpowiedniego budzetu na wspomaganie...

Wziąć pod uwagę należy, że przy tak niskim czasie różnica dziesiętnych sekundy to spora różnica.

OloKK

Wziąć pod uwagę należy, że przy tak niskim czasie różnica dziesiętnych sekundy to spora różnica.

Dlatego podalem roznice w procentach. Sprint bardzo niewiele
przyspieszyl. Dla porownania, w maratonie postep jest duzo wiekszy.
Od lat piedziesiatych wyniki zeszly z okolic 2:30 w okolice 2:04,
to jest prawie 20% roznicy.

Sprint jako ewolucyjna ucieczka przed lwem czy siatka byl duzo dluzej rozwijany, wiec wczesniej osiagnal wysoki poziom. Maraton wyewoluowal z marszow stosunkowo pozno.

Poza tym sprint to maksymalna praca w małym okresie czasu, maraton nie. Jeśli ciśniesz maksa w określonym czasie, to jasnym, że wyśrubywowanie tego maksa zrobi niewielkie różnice.
W maratonie jest kwestia tego, w jakim czasie wytrzymasz jakie obciążenie. Stąd łatwiej tu śrubować wyniki, bo teoretycznie od tempa maratończyka do sprintera jest spora różnica.

seba5700

Sprint jako ewolucyjna ucieczka przed lwem czy siatka byl duzo dluzej rozwijany, wiec wczesniej osiagnal wysoki poziom. Maraton wyewoluowal z marszow stosunkowo pozno.

Mam troche inna teorie na ten temat.
Czlowiek z natury jest slabym sprinterem w porownaniu do zwierzat,
przed lwem w zadnym wypadku nie ucieknie, no chyba, ze na drzewo.
Za to jest bardzo dobrym dlugodystansowcem, nie potrafie teraz przytoczyc linkow,
ale z analizy biomechanicznej wynika, ze czlowiek ma dlugodystansowa
sprawnosc lepsza niz wiekszosc zwierzat, jedna z technik polowania
to zameczanie zwierzat. Nie slyszalem o technice polowania "na szybkosc" na cos szybszego niz zolwie
Podejrzewam, ze czlowiek ma duzo wiekszy potencjal w dlugich
dystansach niz sprintach, stad wiekszy progres w maratonie.