metabolizm

witam czy moglby ktos wklejic tutaj artykul albo napisac cos o metabolizmie bo ciekwi mnie to i bardzo malo o tym wiem
z gory thx

ale jakie dokładnie informacje cie interesuja
bo metabolizm czyli wszystkie przemiany zachodzace w organizmie

interesuje mnie jak to sie dzieje i co rozbija jedzenie i take tam i od czego zalezy szybkosc tego rozbiajnia i czemu niektorym sie tluszcz oklada bardzo szybko a niektorym wogule

chlopie temat rzeka z 6-7 stron a4 to malo

ee nie trza pisac jak by ktos mogl to ctrl+v styk

no a jak sie to robi z ksiazki??

dla mniej kumatych(normalnej ksiazki papierowej)

qrde co jest odpowiedzi mi nie wyswietla ;/ btw to jest take fest skomplkowane hehe e to wtedy szkoda ale czaje ze za free komus nie chce sie pisac tyle

tu nie chodzi czy free czy nie ale tego jest naprawde duzo

tak w skrocie.jedz ok 5 razy dziennie (regularnie, małe posiłki) i nie rob glodówek bo organizm przestawia sie na "tryb oszczednosciowy" i powraca do normalnego "trybu" po kilku dniach(2-3).(poprostu spala mniej kalorii niz normalnie a co ponad to odłozy) to wazniejsze rzeczy które powinieneś wiedziec aby miec rzeżbe(dieta oczywiscie nie zastapi cwiczen ale pomaga w spalaniu nie pozadanego tłuszczyku

jak to sie dzieje i co rozbija jedzenie? prosze bardzo




Zacznijmy od tego, jak wygląda typowy układ pokarmowy człowieka. Główne części tego układu to żołądek, jelito cienkie oraz jelito grube. Każdy z tych organów to system sam w sobie, a choroba organu powoduje, że nie funkcjonuje on prawidłowo. Bardzo poważne schorzenia usuwa się chirurgicznie. Lub stosuje się posty, co jak wskazuje praktyka są bardzo skuteczne. Post leczniczy jest najlepszą materialną metodą leczenia człowieka. Jest metodą najtańszą i najskuteczniejszą pozbywania się najcięższych chorób, trwałego poprawiania stanu zdrowia, odmładzania, odchudzania i zwiększania poziomu energii organizmu. W przypadku większości osób cierpiących z powodu tzw. chorób cywilizacyjnych, uważanych za nieuleczalne (przez niewystarczająco wykształconych lekarzy), post jest leczeniem prowadzącym do pełnego wyzdrowienia.


Spożyty pokarm przechodzi przez przewód pokarmowy, gdzie jest trawiony i wchłaniany przez organizm. Z jamy ustnej przez przełyk pokarm dostaje się do żołądka, gdzie jest rozdrabniany i przekształcany w postać płynną. Z żołądka płynny pokarm przechodzi do jelita cienkiego. Jelito cienkie ma około 6 metrów długości. Składa się ono z trzech części: dwunastnicy, jelita czczego (jejunum) i jelita krętego (ileum). W jelicie cienkim kończy się trawienie pokarmu i następuje wchłanianie wody i składników pokarmowych. Niestrawione resztki pokarmu przechodzą do jelita grubego. Jelito grube ma około 1,5-1,8 metra długości. Składa się z jelita ślepego (kątnicy), okrężnicy (wstępującej, poprzecznicy, zstępującej i esicy) oraz odbytnicy, która kończy się odbytem. W jelicie grubym wchłaniana jest woda, i wszelkie niebezpieczne toksyny z resztek zanieczyszczonego pokarmu oraz formowany jest stolec. Stolec wydalany jest przez odbyt. Mięsień odbytu zwany zwieraczem odbytu umożliwia kontrolę nad oddawaniem stolca.




OPISY

ŻOŁĄDEK Pepsyna – enzym proteolitycznym (rozkładający białka) – endopeptydaza; wydzielana w postaci proenzymu uaktywnianego w niskim pH. Podpuszczka – występuje tylko u młodych ssaków (pH 6 do 6,5); ścinanie białka mleka kazeiny w parakazeinę łączącą się z jonami wapnia i wytrącająca się z roztworu. Kwas solny – produkowany przez komórki okładzinowe. Skurcze perystaltyczne – mieszanie i przesuwanie treści pokarmowej. Śluz – rola ochronna.



DWUNASTNICA Sok jelitowy – produkowany przez gruczoły dwunastnice i jelita cienkiego; zawiera enzymy trawienne i enterokinazę (uaktywnienie proteolitycznych enzymów trzustki). Sok trzustkowy – wytwarzany przez trzustkę; woda 98%, enzymy i związki jonowe. Żółć – produkowany przez wątrobę; woda 93%, substancje stałe (sole kwasów żółciowych , fosfolipidy i cholesterol); emulgowanie tłuszczów.



ENZYMY TRZUSTKI: µ-amylazy – hydrolizują wiązania µ-glikozydowe w polisacharydach. Endoppeptazy (trypsyna, chymotrypsyna) wydzielane w formie nieczynnych proenzymów (trypsynogen i chymotrypsynogen) doprowadzają do rozpadu dużych cząsteczek białka na mniejsze. Egzopeptydazy (karboksypeptydaza, aminopeptydaza) wydzielane w formie nieczynnych proenzymów odczepiają od peptydów dwu- i trójpeptydy. Lipazy – wydzielane w postaci czynnej; hydrolizują wiązania estrowe. Emulgacja – rozpraszanie drobin tłuszczu przez kwasy żółciowe, które wykazują jednoczesne powinowactwo do wody i tłuszczów. Nukleazy – hydrolizują wiązania fosfo-diestrowe pomiędzy nukleotydami w kwasach nukleinowych.



JELITO CIENKIE Wydzielanie soku jelitowego (3-6 litrów na dobę) – enzymy trawienne; ostateczny rozkład substancji pokarmowych. Rozkład przez enzymy proteolityczne dwu- i trójpeptydów na pojedyńcze aminokwasy. Disacharazy – hydroliza dwucukrowców do monosacharydów. Mleczko pokarmowe – końcowy produkt działania enzymów trawiennych. Zawiera wodną mieszaninę jednocukrów, kwasów tłuszczowych, aminokwasów i nukleotydów oraz substancji mineralnych.

Wchłanianie monomerów do krwioobiegu (żyła wrotna oraz naczynia limfatyczne). Zwiększenie powierzchni wchłaniania – fałdy okrężne; kosmki jelitowe; mikrokosmki komórek nabłonka jednowarstwowego tworzące rąbek oskórkowy.

Pory komórek nabłonkowych jelita cienkiego – dyfuzja „mniejszych” jonów (Na+) oraz przechodzenie wody. Wchłanianie przez komórki nabłonkowe produkty lipolizy są w nich ponownie składane w tłuszcze (resynteza). Zostają otoczone wraz z fosfolipidami i cholesterolem cienką warstwą białek (powstanie chylomikronów) i uwolnione do naczyń limfatycznych.„Większe” jony – dyfuzja wspomagana lub transport aktywny. Monosacharydy i aminokwasy – żyłą wrotną do wątroby.



JELITO GRUBE Oddzielone od cienkiego zastawką krętniczo-kątniczą. Gruczoły jelita grubego – produkcja śluzu. Wchłanianie – jonów, witamin, aminokwasów wraz z wodą (resorpcja wody). W jelicie grubym wchłaniane są również do organizmu różne substancje, łącznie z toksynami wydzielanymi przez fermentujące albo wręcz gnijące resztki jedzenia. Jeśli stolec zbyt długo przebywa w jelicie, zaczyna ono chorować. Skończyć się może nawet chorobą raka (częste zatwardzenia). Lewatywa w takich przypadkach jest idealnym rozwiązaniem, lub tabletka rzewienia - (lek ziołowy wytwarzany z rabarbaru).



TRAWIENIE U PRZEŻUWACZY 1. Przeżuwanie pokarmu w jamie gębowej.
2. Połknięcie do żwacza.
3. Mieszanie z treścią przedżołądka (symbionty).
4. Odłykanie i ponowne przeżuwanie, mieszanie ze śliną i połykanie.
5. Do czepca przechodzą cząstki bardziej rozdrobnione.
6. Księgi – zahamowanie trawienia; odciskanie treści: płynna do trawieńca; stała do czepca (funkcja filtracyjna).
7. Rozłożone polisacharydy (na kwasy tłuszczowe) wchłaniane w żwaczu i czepcu do krwi.



WĄTROBA I JEJ FUNKCJE 1. Metabolizm węglowodanów.
2. Magazynowanie glikogenu (kondensacja cząsteczek glukozy – glikogeneza).
3. Równoważenie poziomu cukru we krwi.
4. Utlenianie kwasów tłuszczowych (b-oksydacja).
5. Zamiana nadwyżki cukrów na kwasy tłuszczowe lub tłuszcze.
6. Synteza fosfolipidów i cholesterolu.
7. Przeróbka cholesterolu na kwasy żółciowe.
8. Wyłapywanie ze krwi szkodliwych związków azotowych i poddawanie ich dezaminacji.
9. Synteza białek osocza krwi.
10. Produkcja żółci.
11. Usuwanie i neutralizowanie trucizn.
12. Magazynowanie witamin A, D, B12.
13. Granulocyty (występują w łącznotkankowym zrębie wątroby) wytwarzają heparynę (mukopolisacharyd) – przeciwdziałanie krzepnięciu krwi.
14. Główny generator ciepła.


OŚRODEK GŁODU I SYTOŚCI Ośrodek pokarmowy (podwzgórze). Spadek poziomu cukru we krwi uaktywnia ośrodek głodu


PŁUKANIE JELITA GRUBEGO Post leczniczy jest najskuteczniejszą materialną metodą leczenia człowieka. Jest metodą najtańszą i najskuteczniejszą pozbywania się najcięższych chorób, trwałego poprawiania stanu zdrowia, odmładzania, odchudzania i zwiększania poziomu energii organizmu. W przypadku większości osób cierpiących z powodu tzw. chorób cywilizacyjnych, uważanych za nieuleczalne (przez niewystarczająco wykształconych lekarzy), post jest leczeniem prowadzącym do pełnego wyzdrowienia.

Popularna lewatywa, o której wielu myśli z obrzydzeniem, rzecz której nigdy nie robili, jest zbawienna dla zdrowia ludzkiego organizmu. Jelito grube jest miejscem, skąd wchłaniane są do organizmu różne substancje, łącznie z toksynami wydzielanymi przez fermentujące albo wręcz gnijące resztki jedzenia. Z biegiem lat na ściankach jelita grubego osadza się śluz a do niego przykleja się warstwa o trudnym do określenia składzie. Warstwa ta stanowi jak gdyby izolację, która utrudnia albo wręcz uniemożliwia prawidłowe przenikanie substancji pokarmowych z jelita do krwi. Poza tym warstwa ta jest siedliskiem całej masy bakterii, grzybów, pleśni i pasożytów, których produkty przemiany materii niszczą niezbędną jelitom florę bakteryjną, zatruwają krew, a co za tym idzie, cały organizm. Jest to przyczyną wielu chorób, z powodu których przeciętny przedstawiciel naszej cywilizacji cierpi.

Zaprzestanie jedzenia spowalnia pracę jelit. Resztki niestrawionego pokarmu pozostają w jelicie grubym, także ten śluz. Brak dopływu nowej treści jelitowej nie przesuwa tej jej części, która ma zostać wydalona. Pozostała w jelitach substancja zamienia się na czarne bryłki podobne do kamieni, które z pewnością pozytywnie nie wpływają na organizm. Najlepiej usunąć je wodą - metoda prosta a skuteczna. Dlatego płukanie jelita grubego jest tak ważne. W wielu przypadkach chorób samo dokładne i głębokie płukanie jelita grubego powoduje usunięcie przyczyn choroby.

W czasie nieprzyjmowania pokarmu jelito grube płucze się nie rzadziej niż raz na tydzień. Płukać należy wodą o temperaturze ciała albo lekko cieplejszą, jak komu wygodnie, ale raczej nie zimną. Ważne aby płukać głęboko, całą okrężnicę. Od pół do dwóch i więcej litrów wody wlewa się do jelita jednorazowo. Takich wlewek można zrobić kilka do nawet kilkadziesiąt w jednej sesji.

Wskazane jest płukanie nie rzadsze niż raz na tydzień do maksymalnie raz na dzień. Im więcej czasu minęło od ostatniego jedzenia, tym rzadziej płucze się jelito grube. Każdy sam stwierdza, ile brudów jeszcze wylatuje. Po jakimś czasie, indywidualnie zależnym od osoby, płukania można zaniechać albo robić go raz np. na kwartał, na rok.

Od ostatniego posiłku do pełnego oczyszczenia jelita grubego potrzeba od kilku tygodni do kilku miesięcy. Szczególnie dużo pracy wymaga usunięcie śluzu, bo schodzi powoli i opornie zanim ścianka wewnętrzna jelita zostanie całkowicie oczyszczona.

Niektórzy zamiast wodą płuczą jelito naparami z ziół. To może być dobry pomysł, szczególnie w przypadku, kiedy chce się wprowadzić do organizmu substancje leczące tego zioła. Nie należy jednak wprowadzać do jelita roztworu mydła, szczególnie po dłuższym okresie już niejedzenia, bo to niepotrzebnie podrażnia ścianki i powoduje wchłanianie substancji trujących do organizmu.

Ważna uwaga. Jeżeli zamierza się przeprowadzić głodówkę także bez picia, należy bezwzględnie dokładnie wypłukać jelito grube przed rozpoczęciem. Płukanie trzeba rozpocząć parę dni przed odstawieniem picia. W tym czasie nie wolno już nic jeść, tylko pić rozcieńczone soki owocowe albo najlepiej tylko wodę. W czasie niepicia jelito grube powinno być tak puste i czyste od wewnątrz jak tylko to możliwe, pozwoli to uniknąć wielu potencjalnych problemów spowodowanych, w przeciwnym przypadku, nieprzyjemnymi reakcjami organizmu na intensywnie pochłaniane w tym czasie toksyny z jelita.

zrodlo: http://www.sm.fki.pl/uklad-pokarmowy.htm

tycie zalezy od metabolizmu głównie(np niektórzy jedza duzo i nic po nich nie widac a drudzy wrecz przeciwnie) i stylu zycia (np ruch i odzywianie)