[art] Największe fakty treningu siłowego by Panda & Antoś

Pandarek

Pandarek

Czy znaczy to, że przysiady nic nam nie dadzą? Tego nikt nie powiedział. Wielostawy rozwijają CUN, który jest podstawą wszystkiego. Nie oznacza to jednak, że trzeba latami bazować na przysiadach. Z czasem warto poszerzać wachlarz ćwiczeń o nowe (ba! nawet je zamieniać), a nie bawić się w budowanie masy poprzez uprawianie trójboju, bo za 2-3 lata obudzimy się z ręką w nocniku: dysproporcje siłowe, słabo rozwinięta muskulatura, a przez brak periodyzacji i parcie na ciężar słabe wyniki. Główne boje do porzygu to tylko strategia zawodników okresie przedstartowym, a jak wiemy- żaden ze sportów uprawianych na poziomie zawodowym nie jest zdrowy.

Czy przysiady i MC można szybko opanować?
tak



(...)

O ile siady mają niezaprzeczalny potencjał rehabilitacyjny, o tyle umówmy się, że siadanie wielkich ciężarów, maksów, submaksów i supramaksów nie zadziała kojąco na niczyje stawy i ścięgna. Do tego przekonanie jakoby siady był niegroźne dla kolan i dolnego odcinka kręgosłupa jest dalekie od prawdy- większość trójboistów ma problemy z odciekiem lędźwiowym (chociażby Daniel Miller, jeśli lubujemy się w podawaniu wielkich nazwisk), a dwuboistów z kolanami od odbijanych siadów dynamiczno-siłowych (choćby trójka polskich sztangistów panów po operacji kolan: Kołecki,Dolega,Kleszcz ).


Siady trójbojowe są bezpieczniejsze dla kolan, ale wstawane są one głównie plecami, a nie nogami, stąd kontuzje kręgosłupa.

Czy każdy może robić przysiad? Nie. Osoby wysokie mają problemy z niekorzystną dźwignią siłową – wysokie ułożenie sztangi na barkach powoduje, że składają się jak scyzoryki, a oprócz tego pojawiają się klasyczne bolączki jak przykurcz dwugłowych czy pasa brzuszno-lędźwiowego. Niskie osoby mogą zaś mieć problemy z wstawaniem siadu nogami.

(...)


Trzeba naturalnie dodać, że sensem tego paragrafu nie jest próba pokazania, że połówki sa lepsze od pełnych siadów. Jest dokładnie na odwrót- sęk w tym, że siadanie dużych ciężarów nie jest ani zdrowe, bezpieczne, ani konieczne.

Proponuję polemizować z artykułem i stanowiskiem obecnym w tekście.

Zmieniony przez - Pandarek w dniu 2012-07-30 22:15:11

Antos098

ja również jestem zwolennikiem tradycyjnym szkoły, lecz trochę trzeba się pochylić nad przysiadomaniactwem i ciągomaniactwem - jesteśmy w zaawansowanych więc to co teraz napiszę mało będzie dotyczyć początkujących:) czysty siłowy martwy jest wykonywany z nóg i nie poznałem jeszcze osoby która na dużych DLA SIEBIE ciężarach :

a)zrobi to dobrze technicznie - to naturalna kolej rzeczy, że ciężar wypacza technikę
b) zrobi retrakcję by mocno dotrzeć do wewnętrznych rejonów grzbietu, a nie powierzchownie na zasadzie wyprostu.

Analogicznie jest z przysiadami - duży ciężar, spora praca grzbietu, duże przeciążenia lub odbijanie od łydki...

Ciężkość tych ćwiczeń nie polega na ciężarze samym w sobie, lecz na złożoności. Osoba która wciąga 250x3, kiedy by ograniczyła ten ciężar do 150kg nie wierzę, że by na tym straciła, kiedy mogła by to zrobić lepiej oraz z lepszym czuciem:) akurat wykroki angażują więcej zespołów mięśniowych, ze względu na swój unilateralny charakter - zawsze utrzymanie równowagi wymaga zaangażowania większej ilości mięśni. Przysiad to tylko narzędzie, a że takie na które można najwięcej nałożyć, no cóż - to że kilof jest ciężki nie oznacza że naprawimy nim podzespołu elektrycznego - wszystko dotyczy precyzji ruchu i naprawy muskulatury, bo każdy ZAWSZE ma coś do poprawienia:)

Krzyh93

Żaden sport wyczynowy nie jest ani zdrowy, ani bezpieczny, dotyczy to również trójboju i kulturystyki. Ciężkie przysiady obciążają kręgosłup i kolana, owszem, ale równie dobrze można powiedzieć, że gra w piłkę nożną obciąża stawy skokowe i nie jest to żaden powód, by z niej rezygnować, jeżeli ktoś lubi taką formę aktywności. Ciężkie siady może nie są jakoś specjalnie lecznicze, ale też nie ma ich co demonizować. Sam fakt, że trójboiści jednak wytrzymują obciążenia rzędu 400 kg powinien dawać do myślenia. A to, że niektórzy z nich odnoszą kontuzje - tak jest w każdym sporcie. Jestem ciekawy, jak wielu wyczynowych piłkarzy nigdy nie miało poważnego urazu. Siatkarze w wieku trzydziestu paru lat mają porozwalane kolana, a trójboiści nawet później biją rekordy życiowe (dr Fred Hatfield - 460 kg w wieku 45 lat).