Ostatnio koledzy w klubie (nie mieszkam w Polsce) zagadnęli mnie na temat polskich zawodników. Zareagowałem przerażeniem, gdy okazało się, że za najlepszego polskiego fightera powszechnie uważają Pudzianowskiego. Nieliczni słyszeli również o Gołocie.
Zastanawiałem się kogo mógłbym im „przedstawić”. Kto na arenie międzynarodowej coś osiągnął, kto zabłysnął. Przyszło mi do głowy parę nazwisk. Powiedzcie mi co o tym sądzicie, kogo jeszcze pominąłem?
Andrzej Gołota- to chyba wiadomo, najsłynniejszy polski bokser na arenie międzynarodowej. Cztery okazje do walki o tytuł Mistrza Świata Hevy Weight najbardziej uznanych organizacji- dwie bezsprzeczne porażki, dwa razy bezczelnie z tytułu okradziony (Remis z Byrd'em, przegrana z Ruizem) Rekord 41(33)-8-1-1
Dariusz Michalczewski- Choć może mniej popularny od Andrzeja, to jednak też niezły kozak w swojej kategorii. Pierwszy Polski (choć wtedy właściwie niemiecki) zawodowy mistrz świata liczącej się organizacji. Bardzo przyzwoity bilans walk- tylko 2 porażki na 50 stoczonych
Tomasz Adamek – Bokserski Zawodowy Mistrz Świata organizacji WBC w wadze Light Heavyweight, jak również organizacji IBF i mniej renomowanej IBO w kategorii Cruiserweight. Pretendent do tytułu MŚ w kategorii Heavy Weight organizacji WBC. Rekord 44(28)-2, jak również fakt, że potrafił „przeskoczyć” trzy kategorie (ok. 20kg) i wciąż pozostać w światowej czołówce budzą podziw
Diablo Włodarczyk – Może mniej rozpoznawalny na świecie, ale jednak kolejny polski Mistrz Świata poważnych federacji – WBC, dawniej też IBF. Budzący respekt rekord 46(32)-2-1. Za sobą ma również karierę kickboxera, ale niestety nie byłem w stanie ustalić jego osiągnięć na tym polu
Marek Piotrowski - Pierwszy polski zawodowy Mistrz Świata w Kickboxingu, pionier tej dyscypliny. W okresie świetności anonimowy (wtedy) chłopak z Polski rozstawiający po kątach bossów światowego KB. Pierwszy zawodnik, który zunifikował tytuły najbardziej liczących się organizacji (ISKA, KICK, PKC, WAKO-PRO, FFKA, WKA,TBC). Spore sukcesy odnosił również jako zawodowy bokser, wygrywając wszystkie ze swoich 21 walk w kategorii cruiser weight. Za Wikipedią- „W 1997 r. dostał propozycję walki o zawodowe mistrzostwo świata w boksie organizacji IBF z Reggie Johnsonem, lecz ze względu na kłopoty zdrowotne musiał zrezygnować”. Ikona polskich SW – dla zainteresowanych polecam zrealizowany o nim film „Wojownik”
Cezary Podraza – Kolejny (i jeden z pierwszych) z polskich Zawodowych Mistrzów Świata w Kickboxingu. Mistrz wielu federacji (ISKA, WKA, WKN) i stylów (Savate, Kung-Fu). Cytując za (niestety nie aktualizowaną) stroną jego klubu – „Mogę powiedzieć, że jestem pierwszym i jednocześnie najstarszym, walczącym kick-bokserem w Polsce. Jako pierwszy też Polak uczestniczyłem w Mistrzostwach Świata Kick-boxingu w Budapeszcie, w 1985 roku. Zająłem tam 5 miejsce. Próbowałem chyba wszystkiego, ale wszystko też podporządkowane było jednemu celowi - zdobyciu tytułu zawodowego mistrza świata w kick-boxingu. Walczyłem w tajskim boksie, savate, w kung-fu. Stoczyłem 313 walk, z tego 14 przegrałem, zawodowych stoczyłem 66, z nich 43 rozstrzygnąłem przez knockout, a 4 przegrałem.”
Przemysław Saleta – Uznany bokser i kickboxer wagi ciężkiej. Również jeden z pierwszych polskich ZMŚ- ISKA, WAKO w 1990, jak również Mistrzostwo Europy tych samych organizacji w tym samym roku. W Zawodowym boksie- Mistrz Interkontynentalny WBC i IBO, Mistrz Europy EBU. Budzący respekt bilans walk 43(21)-7
Józef Warchoł – Zawodowy Mistrz Świata WKN, Zawodowy Mistrz Europy WAKO-PRO i ISKA. Pretendent do tytułu ZMŚ IKF w 1993- przegrał pamiętną walkę z Rick’em Roufus’em
Dariusz Jung – Zawodowy Mistrz Świata organizacji IKKC, ISKA, WKA, jak również amatorski MS w formule low-kick w kategorii do 51kg. Zawodnik walczący niezwykle widowiskowo, stosujący bardzo często techniki obrotowe (również z wyskoku). Wychowanek Cezarego Podrazy
Iwona Guzowska- Bokserska ZMŚ organizacji WIBO, WIBF i GBU, Mistrzyni Europy WIBF. Kariera bokserska poprzedzona znakomitą karierą kickboxerską. Za Wikipedią- „Jest wielokrotną mistrzynią świata i Europy w kick-boxingu i boksie, czterokrotnie zdobyła Puchar Świata w kick-boxingu, a także tytuł mistrzyni Holandii w kick-boxingu, tytuł mistrzyni Finlandii w kick-boxingu, siedmiokrotne mistrzostwo Polski. […]W styczniu 1999 podpisała kontrakt z promotorem firmy Polish Boxing Promotion i została pierwszą kobietą w Polsce, która rozpoczęła zawodową karierę bokserską.”
Agnieszka Rylik – podobnie jak Guzowska, doskonała bokserka i kickboxerka. Jej wyczyny w KB pamiętam jeszcze z połowy lat ’90. Niestety w jej przypadku Wikipedia jest jeszcze mniej wylewna niż w przypadku Iwony – „mistrzyni Europy i wielokrotna mistrzyni świata w boksie zawodowym; czterokrotne mistrzostwo świata w kick-boxingu; trzykrotna mistrzyni Europy w kick-boxingu”
O każdym z wyżej wymienionych jest/było głośno swego czasu, święcili triumfy na arenie międzynarodowej i zapisali się w historii Sztuk Walki. To moje typy. Jakie są wasze? Czy zapomniałem o kimś, o kim było równie głośno, lub kim moglibyśmy się pochwalić przed obcokrajowcami? Być może ktoś ma więcej wiadomości na temat osiągnięć wyżej wymienionych (np. Agnieszki Rylik), być może jakieś pominąłem. Chodzi oczywiście o tytuły międzynarodowe- nie mistrzostwa Polski.
Proszę o komentarze, propozycje, opinie.
Na koniec jeszcze jeden twardziel. Co prawda powinien chyba być w dziale „Style Tradycyjne”, ale…
Eugeniusz Dadzibug- Najbardziej utytułowany polski zawodnik Kyokushin Karate. W stopniu mistrzowskim od ponad 20 lat, obecnie 5 DAN. Za stroną jego klubu – „Mistrzostwach Europy w Volos (Grecja) wywalczył złoty medal. Jest wielokrotnym mistrzem i v-ce mistrzem Polski. Do jego sukcesów należy zaliczyć I miejsce na ME w Bukareszcie (Rumunia). W 1993r. podczas Pucharu Europy rozegranego w katowickim Spodku, którego honorowym gościem był Masatatsu Oyama, zajął III lokatę.”, „Na Mistrzostwach Swiata w Tokyo z pośród wszystkich startujących zawodników zajął wysokie 9 miejsce. Sukces ten jest największym osiągnięciem w historii polskiego Karate Kyokushin. I chociaż było to 9 miejsce, znaczy ono bardzo wiele, nigdy bowiem tytułu Mistrza Świata nie wywalczył nikt z poza Japonii. Wygrywając metoda eliminacji 4 kolejne walki i pokonując w jednej z walk Japończyka – fakt ten stanowił zaskakujący ewenement – znalazł się w ścisłej elicie najlepszych zawodników karate na świecie” Poruszenie po tych Mistrzostwach Świata pamiętam jak dziś (a był to chyba ’95 lub ’96)-Japończycy byli wtedy tak silni, że walka o Mistrzostwo była ich wewnętrzną rozgrywką- Dadzibug był pierwszym białym (nie Japończykiem), który na imprezie o randze mistrzowskiej pokonał przedstawiciela Kraju Kwitnącej Wiśni. Kolejny anonimowy Polak
Zmieniony przez - zagruby30 w dniu 2012-03-08 00:49:15