Przez noc stalem sie o ciezszy o tone wiedzy na temat IZO przeczytalem fora pl I zagraniczne, opinie, ulotki, porady, przestrogi...
Lukasz planuje zejsc z orali na te kilka miesiecy, sam testo w stalej dawce moze z dodatkiem jakiegos kosmetyka jesli nic niepokojacego nie bedzie sie dzialo. Oslony watroby jak przy dlugich oralach, czosnek w kapsach pewnie w sporych ilosciach ze wzgl na cisnienie na IZO.
Co do skutkow ubocznych to jest ich opisanych bardzo duzo.
Zaraz jak znajde to wkleje fajny opis zalecen dla lekarza przed rozpoczeciem kuracji izotekiem, sa tam proporcje roznych spotykanych skutkow ubocznych o ktorych lekarz powinien wiedziec przed przypisaniem IZO.
EDIT: oto opis
Pacjenci
Nie ma dowodów sugerujących, że przyjmowanie izotretynoiny wpłynie na płodność lub potomstwo pacjentów. Pacjentom należy jednak przypomnieć, że nie wolno im udostępniać leku żadnym innym osobom, w szczególności kobietom.
Dodatkowe środki ostrożności
Pacjentów należy poinstruować, aby nigdy nie oddawali tego produktu leczniczego innym osobom, oraz zwrócili wszelkie niewykorzystane kapsułki do swojej apteki po zakończeniu leczenia.
Pacjenci nie powinni oddawać krwi podczas leczenia oraz przez 1 miesiąc po zakończeniu przyjmowania izotretynoiny, z powodu potencjalnego ryzyka dla płodu u ciężarnej będącej biorcą krwi.
Materiał edukacyjny
W celu wzmocnienia ostrzeżeń na temat teratogenności izotretynoiny, oraz pomocy lekarzom prowadzącym terapię w udzielaniu porad na temat antykoncepcji przed rozpoczęciem leczenia oraz konieczności wykonywania testów ciążowych, Podmiot posiadający Zezwolenie na Wprowadzenie do Obrotu dostarczył lekarzom materiał edukacyjny dla pacjentów, zawierający informacje na temat ryzyka związanego z zastosowaniem izotretynoiny oraz surowych środków zapobiegania ciąży, zgodnie z Programem Zapobiegania Ciąży. W materiał ten powinni być zaopatrywani wszyscy pacjenci - zarówno kobiety, jak i mężczyźni.
Zaburzenia psychiatryczne
U pacjentów leczonych izotretynoiną donoszono o występowaniu depresji, pogorszeniu depresji, niepokoju, tendencji do agresji, zmian nastroju, objawów psychotycznych, oraz, bardzo rzadko, myśli samobójczych, prób samobójczych i samobójstw.
Szczególną opieką należy objąć pacjentów z dodatnim wywiadem w kierunku depresji, a wszyscy pacjenci powinni być monitorowani w kierunku występowania objawów depresji oraz kierowani w razie konieczności na odpowiednie leczenie. Przerwanie podawania izotretynoiny może jednak być niewystarczające do łagodzenia objawów, zatem konieczna może być dalsza ocena psychiatryczna lub psychologiczna.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Ostre zaostrzenie trądziku czasami obserwowane jest w początkowym okresie leczenia, ale ustępuje w miarę kontynuacji terapii, zwykle w ciągu 7 - 10 dni, i nie wymaga dostosowania dawki.
Należy unikać ekspozycji na intensywne światło słoneczne lub promienie ultrafioletowe. W razie konieczności należy stosować produkty ochronne z filtrem przeciwsłonecznym, przynajmniej numer 15.
W czasie leczenia izotretynoiną oraz do 5-6 miesięcy po jego zakończeniu należy unikać głębokiej dermabrazji ze względu na ryzyko przerostowego bliznowacenia o nietypowym umiejscowieniu. W trakcie leczenia oraz przynajmniej przez okres 6 miesięcy po jego zakończeniu należy unikać depilacji z użyciem wosku ze względu na możliwość powstawania bliznowaceń naskórka.
Należy unikać jednoczesnego podawania izotretynoiny z miejscowymi środkami keratolitycznymi lub przeciwtrądzikowymi preparatami złuszczającymi, ponieważ może to nasilić miejscowe podrażnienie skóry.
Pacjentów należy poinformować i poinstruować o stosowaniu maści nawilżających oraz balsamów ochronnych do ust od momentu rozpoczęcia leczenia, ponieważ istnieje duże prawdopodobieństwo, iż izotretynoina wywoła suchość skóry i ust.
Zaburzenia ze strony oczu
Suchość oczu, zmętnienie rogówki, obniżenie ostrości wzroku w nocy i zapalenie rogówki zwykle ustępuje po zaprzestaniu leczenia. W przypadku wystąpienia suchości oczu pomocne może być zastosowanie maści nawilżających lub preparatów sztucznych łez. Może wystąpić nietolerancja soczewek kontaktowych, która może wymagać noszenia okularów podczas trwania leczenia.
Istnieją również doniesienia na temat pogorszenia widzenia w ciemności, które u niektórych pacjentów może pojawić się nagle. Pacjentów, u których pojawią się trudności z widzeniem, należy skierować do specjalisty. Może wystąpić konieczność odstawienia izotretynoiny.
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe oraz zaburzenia tkanki łącznej
Donoszono o bólach mięśni, bólach stawów oraz podwyższonych wartościach CPK (fosfokinaza kreatyniny) u pacjentów otrzymujących izotretynoinę, w szczególności u tych podejmujących energiczne ćwiczenia fizyczne. Po kilku latach podawania bardzo wysokich dawek leku w leczeniu zaburzeń keratynizacji występowały zmiany kostne, między innymi przedwczesne zarastanie chrząstek nasadowych, nadmierne kostnienie oraz
zwapnienie ścięgien i więzadeł. Poziomy dawek, czas trwania leczenia oraz całkowita skumulowana podana dawka leku zdecydowanie przekraczały zalecenia w leczeniu trądziku.
Łagodne nadciśnienie śródczaszkowe
Istnieją doniesienia o przypadkach łagodnego podwyższenia ciśnienia śródczaszkowego, przy czym w niektórych przypadkach jednocześnie podawane były tetracykliny. Objawy łagodnego wzrostu ciśnienia śródczaszkowego to między innymi bóle głowy, nudności i wymioty, zaburzenia widzenia oraz obrzęk tarczy nerwu wzrokowego. U pacjentów, u których wystąpią takie objawy, należy natychmiast zaprzestać podawania izotretynoiny.
Zaburzenia czynności wątroby i dróg żółciowych
Należy sprawdzić poziom enzymów wątrobowych przed rozpoczęciem leczenia oraz 1 miesiąc po rozpoczęciu podawania leku, a następnie co 3 miesiące, chyba że istnieją kliniczne wskazania do ich częstszego monitorowania. Donoszono o przemijającym i odwracalnym podwyższeniu poziomów aminotransferaz wątrobowych. W wielu przypadkach zmiany te znajdowały się w zakresie normy, a podczas leczenia dochodziło do powrotu do ich wartości wyjściowych. W przypadku utrzymującego się istotnego klinicznie wzrostu poziomów aminotransferaz należy jednak rozważyć zaprzestanie leczenia lub zmniejszenie dawki podawanego leku.
Niewydolność nerek
Niewydolność nerek ani upośledzenie ich funkcji nie wpływa na farmakokinetykę izotretynoiny. Izotretynoinę można zatem podawać pacjentom z upośledzoną funkcją nerek. Zaleca się jednak, aby pacjenci rozpoczynali leczenie od dawki niskiej, a jej zwiększenie dochodziło do maksymalnej tolerowanej dawki.
Metabolizm lipidów
Przed rozpoczęciem leczenia należy skontrolować poziom lipidów w surowicy (na czczo), następnie 1 miesiąc po rozpoczęciu leczenia, a później co 3 miesiące, chyba że istnieją kliniczne wskazania do ich częstszego monitorowania. Podwyższone poziomy lipidów w surowicy zwykle powracają do normy po zmniejszeniu dawki leku lub zakończeniu leczenia. Efekt ten można również osiągnąć poprzez wprowadzenie ograniczeń dietetycznych.
Izotretynoina była związana ze zwiększeniem poziomów trójglicerydów w surowicy. Należy przerwać jej podawanie, jeżeli nie można kontrolować hipetrójglicerydemii na dopuszczalnym poziomie lub jeżeli wystąpią objawy zapalenia trzustki. Poziomy przekraczające wartości 800 mg/dL lub 9 mmol/L są czasami związane z ostrym zapaleniem trzustki, które może prowadzić do zgonu.
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe
Izotretynoina związana była z występowaniem choroby zapalnej jelit (między innymi odcinkowego zapalenia jelita) u pacjentów bez wcześniejszego dodatniego wywiadu w kierunku zaburzeń jelitowych. U pacjentów, u których dochodzi do ciężkiej (krwotocznej) biegunki, należy natychmiast zaprzestać przyjmowania izotretynoiny.
Pacjenci wysokiego ryzyka
U pacjentów z cukrzycą, otyłością, alkoholików lub z zaburzeniami metabolizmu lipidów poddawanych leczeniu izotretynoiną, konieczne mogą być częstsze kontrole poziomów lipidów i/lub glukozy w surowicy. Donoszono o podwyższonych poziomach glukozy na czczo i dochodziło do rozpoznania nowych przypadków cukrzycy w trakcie leczenia izotretynoiną.
Interakcje z innymi lekami i inne formy interakcji
Pacjenci nie powinni przyjmować jednocześnie witaminy A z uwagi na ryzyko wystąpienia hiperwitaminozy A.
Donoszono o rzadkich przypadkach łagodnego wzrostu ciśnienia śródczaszkowego (objawy pseudoguza mózgu), z których część dotyczyła pacjentów przyjmujących jednocześnie tetracykliny. Należy zatem unikać jednoczesnego podawania izotretynoiny i tetracyklin.
2. Ciąża oraz laktacja
Ciąża stanowi bezwzględne przeciwwskazanie do leczenia izotretynoiną. W przypadku zajścia w ciążę mimo tych ostrzeżeń podczas leczenia izotretynoiną lub w następnych miesiącach, istnieje ogromne ryzyko bardzo ciężkich i poważnych wad wrodzonych płodu.
Wady wrodzone płodu związane z ekspozycją na izotretynoinę to między innymi nieprawidłowości ośrodkowego układu nerwowego (wodogłowie, nieprawidłowości móżdżku, małogłowie), dysmorfia twarzy, rozszczep podniebienia, nieprawidłowości ucha zewnętrznego (brak ucha zewnętrznego, niewielkie lub brak kanałów słuchowych zewnętrznych), nieprawidłowości dotyczące oczu (małoocze), nieprawidłowości sercowo-naczyniowe (tetralogia Fallota, przełożenie dużych naczyń, wady przegrodowe), nieprawidłowości grasicy oraz przytarczyc. Istnieje również większa częstość występowania poronień samoistnych.
W przypadku zajścia w ciążę kobiety leczonej izotretynoiną należy przerwać podawanie leku, a pacjentkę skierować do specjalisty lub doświadczonego lekarza na konsultację.
Laktacja:
Izotretynoina jest wysoce lipofilna, zatem bardzo prawdopodobne jest jej przechodzenie do mleka. Z powodu potencjalnych działań niepożądanych u matki i poddanego ekspozycji dziecka, przyjmowanie izotretynoiny u matek karmiących jest przeciwwskazane.
3. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługę urządzeń mechanicznych
Podczas leczenia izotretynoiną występowała pewna liczba przypadków pogorszenia widzenia w nocy, które nawet w rzadkich przypadkach utrzymywało się po zakończeniu terapii. Ponieważ początek objawów u niektórych pacjentów był nagły, należy o tym poinformować i ostrzec pacjentów.
4. Działania niepożądane
Najpowszechniej zgłaszane działania niepożądane podczas stosowania izotretynoiny to między innymi suchość błon śluzowych, np. ust, zapalenie czerwieni warg, śluzówki nosa, krwawienie z nosa, oraz suchość oczu, zapalenie spojówek, suchość skóry. Niektóre z tych działań niepożądanych są zależne od dawki. Działania niepożądane są generalnie odwracalne po zmianie dawki lub zaprzestaniu leczenia, choć niektóre z nich mogą się utrzymywać po jego zakończeniu.
Zakażenia i inwazje pasożytnicze:
Bardzo rzadkie
(1/10.000)
Zakażenia bakteriami gram dodatnimi (błon śluzowych i skóry)
Zaburzenia krwi i układu limfatycznego:
Bardzo częste (1/10)
Niedokrwistość, podwyższenie OB, trombocytopenia, trombocytoza
Częste (1/100-1/10)
Neutropenia
Bardzo rzadkie
(1/10.000)
Limfadenopatia
Zaburzenia układu immunologicznego:
Rzadkie
(1/10.000-1/1000)
Alergiczne reakcje skóry, reakcje anafilaktyczne, nadwrażliwość
Zaburzenia metabolizmu i stanu odżywienia:
Bardzo rzadkie
(1/10.000)
Cukrzyca, nadmierne wydalanie kwasu moczowego z moczem
Zaburzenia psychiatryczne:
Rzadkie
(1/10.000-1/1.000)
Depresja, pogorszenie depresji, tendencje do agresji, niepokój, zmiany nastroju
Bardzo rzadkie
(1/10.000)
Nieprawidłowe zachowanie, zaburzenia psychotyczne, myśli samobójcze, próby samobójcze, samobójstwa
Zaburzenia układu nerwowego:
Częste (1/100-1/10)
Bóle głowy
Bardzo rzadkie
(1/10.000)
Łagodne podwyższenie ciśnienia śródczaszkowego, drgawki, zawroty głowy
Zaburzenia oczu:
Bardzo częste (1/10)
Zapalenie brzegów powiek, zapalenie spojówek, suchość oczu, podrażnienie oczu
Bardzo rzadkie
(1/10.000)
Niewyraźne widzenie, zaćma, ślepota na barwy (upośledzenie widzenia barw), nietolerancja soczewek kontaktowych, zmętnienie rogówki, pogorszenie widzenia w nocy, zapalenie rogówki, obrzęk tarczy nerwu wzrokowego (jako objaw złośliwego nadciśnienia śródczaszkowego), światłowstręt
Zaburzenia ucha i błędnika:
Bardzo rzadkie
(1/10.000)
Upośledzenie słuchu
Zaburzenia naczyniowe:
Bardzo rzadkie
(1/10.000)
Zapalenie naczyń (np. ziarniniak Wegenera, alergiczne zapalenie naczyń)
Zaburzenia oddechowe, tchawicy oraz śródpiersia:
Częste (1/100-1/10)
Krwawienie z nosa, suchość nosa, zapalenie noso-gardła
Bardzo rzadkie
(1/10.000)
Skurcz oskrzeli (w szczególności u pacjentów z astmą), chrypka
Zaburzenia żołądkowo-jelitowe:
Bardzo rzadkie
(1/10.000)
Zapalenie okrężnicy, zapalenie krętnicy, suchość gardła, krwawienie żołądkowo-jelitowe, krwotoczna biegunka oraz zapalna choroba jelit, nudności, zapalenie trzustki
Zaburzenia wątrobowo-żółciowe:
Bardzo częste (1/10)
Wzrost transaminaz
Bardzo rzadkie
(1/10.000)
Zapalenie wątroby
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
Bardzo częste (1/10)
Zapalenie czerwieni warg, zapalenie skóry, suchość skóry, miejscowe złuszczanie, świąd, wysypka rumieniowa, zwiększona podatność skóry na urazy mechaniczne.
Rzadkie
(1/10.000-1/1.000)
Łysienie
Bardzo rzadkie
(1/10.000)
Trądzik piorunujący, zaostrzenie trądziku (trądzik zaogniony), rumień (twarzy), osutka, zaburzenia włosów, hirsutyzm, dystrofia paznokci, reakcje światłouczulające, ziarniniak ropotwórczy, przebarwienie skóry, zwiększone pocenie się
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe oraz tkanki łącznej:
Bardzo częste (1/10)
Bóle stawów, bóle mięśni, bóle pleców (w szczególności u młodych pacjentów - młodzieży)
Bardzo rzadkie
(1/10.000)
Zapalenie stawów, wapnica (zwapnienie ścięgien i więzadeł), przedwczesne kostnienie nasad kości, wyrośla kostne, (hiperostoza), zmniejszona gęstość kości, zapalenie ścięgien
Zaburzenia nerek oraz dróg moczowych:
Bardzo rzadkie
(1/10.000)
Kłębuszkowe zapalenie nerek
Zaburzenia ogólne oraz w miejscu podania:
Bardzo rzadkie
(1/10.000)
Ziarninowanie tkanki (zwiększone tworzenie ziarniny), złe samopoczucie
Badania laboratoryjne:
Bardzo częste (1/10)
Podwyższone poziomy trójglicerydów w surowicy, obniżenie poziomu cholesterolu HDL
Częste (1/100-1/10)
Podwyższenie poziomu cholesterolu, krwiomocz, białkomocz
Bardzo rzadkie
(1/10.000)
Podwyższony poziom CPK w surowicy
5. Przedawkowanie
Izotretynoina jest pochodną witaminy A. Chociaż ostra toksyczność izotretynoiny jest niska, po przypadkowym przedawkowaniu mogą wystąpić objawy hiperwitaminozy A. Ostra toksyczność witaminy A objawia się między innymi ciężkimi bólami głowy, nudnościami lub wymiotami, zawrotami głowy, drażliwością oraz świądem. Objawy przypadkowego lub umyślnego przedawkowania prawdopodobnie byłyby podobne. Należy oczekiwać, że objawy te będą odwracalne i ustąpią bez konieczności ich leczenia.
Skrócona informacja o leku:
Izotek®: doustna izotretynoina 20 mg w postaci kapsułek żelatynowych.
Wskazania: ciężkie postacie trądziku pospolitego, szczególnie trądzik ropowiczy, guzkowo-torbielowaty, skupiony i bliznowcowy.
Przeciwwskazania: nadwrażliwość na izotretynoinę lub pozostałe składniki preparatu, niewydolność wątroby, ciąża i okres karmienia piersią, hiperwitaminoza A, hipertrójglicerydemia, przyjmowanie tetracyklin.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania: Pacjentka nie może być w ciąży; konieczne jest stosowanie skutecznej antykoncepcji od czwartego tygodnia przed planowanym rozpoczęciem kuracji, w trakcie jej trwania oraz przynajmniej przez cztery tygodnie od chwili zakończenia. Testy wątrobowe oraz oznaczanie poziomu lipidów we krwi powinny być wykonywane u wszystkich pacjentów przed rozpoczęciem leczenia, po pierwszym miesiącu kuracji, a następnie co trzy miesiące aż do zakończenia terapii. Przyjmowanie izotretynoiny może powodować obniżenie nastroju pacjenta lub nasilić depresję. Pacjenci przyjmujący izotretynoinę nie powinni stosować innych preparatów zawierających witaminę A. Podczas przyjmowania izotretynoiny może dojść do pogorszenia widzenia nocą i spadku tolerancji szkieł kontaktowych. W trakcie kuracji izotretynoiną nie jest wskazane leczenie trądziku antybiotykami, preparatami o działaniu złuszczającym, stosowanie naświetlań, długie przebywanie na słońcu. Nie należy spożywać alkoholu w trakcie przyjmowania doustnej izotretynoiny.
Dawkowanie i sposób stosowania: Lek podaje się podczas posiłku w 1-2 dawkach dziennie. Leczenie rozpoczyna się od podawania przez 4 tygodnie dawki 0,5 mg/kg m.c./dobę, a następnie dostosowuje się ją indywidualnie.
Działania niepożądane: Większość działań niepożądanych jest zależna od wielkości dawki. Najczęściej występują objawy hiperwitaminozy A: suchość skóry (zwłaszcza warg) połączona z łuszczeniem, rumieniem i świądem, suchość błon śluzowych (m.in. nosa i gardła), suchość spojówek i ich stan zapalny. Rzadziej występujące objawy niepożądane to: bóle mięśni i stawów, obniżenie nastroju lub depresja, hiperlipidemia, hipertrójglicerydemia, zaburzenia widzenia, odwracalne przerzedzenie owłosienia.
Zmieniony przez - maximusxxx w dniu 2012-11-04 15:21:13
Zmieniony przez - maximusxxx w dniu 2012-11-04 15:27:49 
Don Pawson
neevsky
maximusxxx
hunter007
lukasz5119
in_koguto
LiptonS
133mhz
