Style kung-fu/wushu

Buehehe

Na przyszłość nie zaśmiecajmy posta

___________________________
Naczelnik "Styli Tradycyjnych"
"Należy być silnym jak lew, a zarazem szlachetnym jak kwiat. Poprzez trening można dotrzeć do bram niebios."- Sosai Masutatsu Oyama
Cytat roku SFD:
"...W regulaminie SFD jest napisane, że kto jedzie na moderatorów ten ma prze**BANe..."

Good Work - łap 2 sogi :D

System stopni zaawansowania, a system autoryzowanego przekazu.

Tradycyjnie w chińskich sztukach walki nie stosowano systemu stopni. Nie był on po prostu potrzebny. System stopni, pozwalający na standaryzację poziomu wyszkolenia jest bowiem niezbędny wtedy, gdy określony system jest popularyzowany w standardowej wersji na szerszą skalę, w ramach jednej, dużej organizacji. Tymczasem chińskie style niemal nigdy w historii nie były popularyzowane w ten sposób. Wręcz przeciwnie, cechą charakterystyczną było raczej ograniczanie nauczania do niewielkich grup, czasem kilku osób, czasem kilkunastu, bywało że niekiedy nawet kilkudziesięciu lub kilkuset, ale bywało też, że mistrz miał zaledwie jednego ucznia.

W chińskich sztukach walki nie funkcjonował zatem właściwie system stopni zaawansowania i opartej na nich hierarchii w organizacji (hierarcha wśród uczniów danego nauczyciela opierała się głównie na starszeństwie określanym przez czas nauki w szkole). Chiński system, to system linii przekazu i autoryzacji ucznia przez jego nauczyciela. Podstawą tego systemu jest układ nauczyciel-uczeń. Nauczyciel ma ucznia, ten uczeń po uzyskaniu zgody swojego nauczyciela sam staje się nauczycielem i ma kolejnego ucznia itd. To jest linia przekazu. Jeśli nauczyciel ma więcej uczniów, którzy zostają nauczycielami, linie się rozgałęziają. W kolejnym pokoleniu uczniów tak samo. Czyli tworzy się coś jakby drzewo genealogiczne. Ponieważ nie ma ogólnie przyjętego standardu wyszkolenia i wymagań na stopnie, praktycznie każdy z nauczycieli rozwija swoją wersję stylu. Każdy z jego uczniów robi to samo, ponieważ nie stosuje się wspólnych wymogów. Dlatego bogactwo chińskich styli jest tak duże. Każdy styl ma podstyle, i te z kolei mają swoje podstyle itd.

Dla przykładu Wing Chun/Ving Tsun/Wing Tsun/Weng Chun. Niby jeden styl, ale bardzo różne odmiany. Nawet jeśli mowa tylko o przekazie Yip Mana, to tylko wśród jego uczniów rozwinęły się zupełnie różne wersje. Wystarczy porównać wersje np. Leung Tinga, Wong Shun Leunga i Williama Cheunga.
Nie ma tu zatem jednej ogólnowingchunowej organizacji o jednolitym programie i systemie stopni (chociaż organizacje niektórych przekazów WC są dość duże, i system stopni stosują).

Czy np. Taijiquan (Tai Chi) - to style Chen, Yang, Wu, Wu (Hao), Sun inne, mniej znane. Ale nawet w ramach tych głównych odmian, są pododmiany. Np. w Chen jest Laojia, Xinjia, Xiaojia. W ramach tych pododmian też są podziały. Np. Xinjia (przekaz Chen Fake) dała początek Chen shi xinyi hunyun taijiquan Feng Zhiqianga, czy odmianom Deng Jie, czy Hong Junshenga, czy Chen Zhaokuia itd.

Czy Yiquan. Uznanym następcą Wang Xiangzhai'a był Yao Zongxun. Ale Wang miał też innych uzdolnionych uczniów, którzy mieli swoich uczniów i każdy rozwijał yiquan w nieco innym kierunku. Yao Zongxun mial wielu uczniów, z których najbardziej uznani to jego synowie Yao Chengguang i Yao Chengrong oraz Cui Ruibin. Każdy z nich wnosi do yiquan indywidualny wkład, rozwijając swoje podejście. Każdy z nich ma swoich uczniów.

System stopni wiąże się zatem ze standaryzacją, co umożliwia tworzenie większych, silniejszych organizacji. Dzięki standaryzacji szkolenia łatwo jest przenieść się z jednej szkoły do innej szkoły w ramach danej organizacji/stylu. Ogranicza się natomiast różnorodność, bogactwo odmian, łatwo o skostnienie systemu.

System linii przekazu natomiast ogranicza możliwość powstawania wielkich organizacji. Przejście z jednej szkoły do innej szkoły, wydawałoby się tego samego stylu, ale z innego przekazu, często wiąże się z rozpoczęciem nauki znów od podstaw. Ułatwione jest natomiast różnicowanie się, funkcjonowanie różnych podejść, istnienie bogactwa odmian, co daje szansę na porównywanie, spojrzenie na to samo z różnych perspektyw, dyskusję, żywy rozwój.

Dlaczego nie pozwolić funkcjonować obydwu systemom? Dlaczego odgórnie (rozporządzenie Rady Ministrów) narzuca się w Polsce system stopni wzorowany na japońskim?

Andrzej Kalisz - AKADEMIA YIQUAN http://www.yiquan.com.pl 
xiang zhidao quanshu zhi jingsui, xian cong zhan zhuang qi

Tradycyjnie w Chinach nie stosowano systemu stopni, ale jest on tam wprowadzany powoli od około 1996 roku. Z założenia system ten ma obejmować zarówno sportowe wushu, jak i tradycyjne systemy. Z tym, że będzie to długotrwały proces.

W pierwszym etapie nacisk jest na upowszechnienie systemu stopni w Chinach, wewnątrz sportowego wushu. Tradycyjne systemy to kwestia dalsza (bo też i
znacznie bardziej skomplikowana). Po kilku latach pracy nad wprowadzaniem systemu w Chinach, zaczęto organizować kursy weryfikacyjne dla chińskich
trenerów sportowego wushu mieszkających poza Chinami. Obecnie także nie-Chińczycy, którzy zajmują się sportową wersją wushu mogą się poddać
takiej weryfikacji. Jesli chodzi o systemy tradycyjne, to jest to jeszcze kwestia wielu, wielu lat, bo jest to zbyt złożona kwestia, by dało się ją szybko załatwić.

Jeśli chodzi o sportowe wushu, to dokonano podzialo na cztery specjalności, w których można się kształcić i uzyskiwać kolejne stopnie: changquan,
nanquan, taijiquan i sanda. Szczegółowe wymagania zostały dostosowane do specyfiki każdej z tych dyscyplin sportowych. Np. w przypadku sportowego
taijiquan zostały utworzone kolejne uproszczone formy, tak że na pierwszy stopień trzeba znać formę 8-ruchową, na drugi 16 ruchową itd.

W systemie chińskim dokonano podzialu na 3 grupy stopni: niższe, średnie i wyższe, określane również jako: uczniowskie, instruktorskie i mistrzowskie.

Każda z tych grup obejmuje 3 stopnie. Stopni jest w sumie 9, od 1 duan - stopień najniższy do 9 duan - stopień najwyższy. W momencie rozpoczęcia
wprowadzania systemu stopni ustalono, że będą one oznaczane okrągłymi plakietkami, z odpowiednimi symbolami w odpowiednich kolorach, a mianowicie:

STOPNIE NIŻSZE/UCZNIOWSKIE
1 duan - zielony orzeł
2 duan- srebrny orzeł
3 duan - złoty orzeł
STOPNIE ŚREDNIE/INSTRUKTORSKIE
4 duan - zielony tygrys
5 duan - srebrny tygrys
6 duan - złoty tygrys
STOPNIE WYŻSZE/MISTRZOWSKIE
7 duan - zielony smok
8 duan - srebrny smok
9 duan - złoty smok.

Szczegółowe wymogi zostały określone dla czterech wspomnianych wyżej "styli" sportowych. Dla systemów tradycyjnych, czy jak to się w Chinach określa -
"ludowych" (minjian - wśród ludu) określono pewne wymogi ogólne, bez precyzowania jakichkolwiek szczegółów, by środowiska konkretnych styli mogły
same wypracować wymogi dostosowane do własnej specyfiki i metodyki nauczania. Czyli np. mówi się, że na jakiś stopień trzeba znać podstawy
systemu, albo większą część systemu, albo główny zrąb systemu, albo w zasadzie dobrze znać cały system (6 duan), albo dobrze znać cały system i
wnieść do niego indywidualny twórczy wkład (7 duan) itp. Natomiast wszelkie szczegóły, jak powiedziałem są pozostawione do ustalenia przez środowiska
uprawiające konkretne style wushu/kung-fu.

Andrzej Kalisz - AKADEMIA YIQUAN http://www.yiquan.com.pl 
xiang zhidao quanshu zhi jingsui, xian cong zhan zhuang qi

System stopni, a yiquan

Kwestię wprowadzenia systemu stopni w yiquan i wymogów na poszczególne stopnie, zaczęto omawiać podczas konferencji yiquan w Pekinie w 1997 roku, w której uczestniczyli przedstawiciele yiquan z Chin, Hongkongu i Japonii. Okazało się to zagadnieniem zbyt złozonym w sytuacji funkcjonowania różnorodnych szkół, opartych na różnych zasadach i stosujących różne metodyki nauczania. Pomimo więc, że Chiński Związek Wushu intensywnie promuje system stopni, do dziś, ani w środowisku yiquan, ani innych tradycyjnych chińskich sztuk walki nie doszło do ustalenia ogólnie obowiązujących wymogów na poszczególne stopnie. W dalszym ciągu funkcjonuje zatem tradycyjny system autoryzacji ucznia przez nauczyciela, w powiązaniu z zatwierdzeniem programu szkolenia i kwalifikacji przez Związek Wushu - tak wygląda to m.in. w szkole Zongxun Wuguan mistrza Yao Chengguang - program szkolenia jest zatwierdzony przez związek wushu, i mistrz Yao jest uprawniony przez związek do wydawania świadectw kwalifikacyjnych.

Osobiście jestem przekonany, że w yiquan, a przynajmniej w nurcie reprezentowanym przez mojego nauczyciela - Yao Chengguang'a dojdzie w ciągu kilku najbliższych lat do ustanowienia wymogów na stopnie. Na razie jednak funkcjonuje dotychczasowy system.

W takiej sytuacji wydane niedawno rozporządzenie rady ministrów, narzucające wszystkim wschodnim sztukom walki uprawianym w Polsce system stopni wzorowany na japońskim wydaje się, określając to łagodnie, nieco dziwne. Wiadomo, że wymyślili je i podsunęli premierowi ludzie związani z japońskimi systemami, ale czy uprawianie karate może stanowić jakiekolwiek usprawiedliwienie?

Już nawet Polski Związek Wushu zaczął nadawać stopnie w oparciu od ten japoński system (tyle, że kyu to ji, a dan to duan, a reszta wypisz wymaluj jak w karate). Sorry, ale wushu, to już dyscyplina olimpijska, w której lada moment na całym świecie będzie obowiązywać wspomniany wyżej chiński system stopni. Czy Polacy chcą startować na olimpiadzie w konkurencjach wushu ze stopniami innymi niż wszyscy pozostali?

A ćwiczacy tradycyjne (w Chinach nazywane "ludowymi") style? Dlaczego narzuca im się system stopni, podczas gdy nie ma go jescze nawet w Chinach? Czy uprawiający tradycyjne style kung-fu/wushu w Polsce muszą sami ustalić wymogi na poszczególne stopnie, w sytuacji, gdy jest to kwestia tak złozona, że w Chinach, gdzie zajmują się tym najwięksi eksperci jest ją trudno rozwiązać? Czy my jesteśmy mądrzejsi?

Dlaczego obok systemu stopni, nie mógłby funkcjonować także system autoryzacji przekazu, bez stopni, o którym pisałem wyżej?

Tak się składa, że my zajmujemy się tym nurtem yiquan który nawet dąży do pewnej standaryzacji i także do uczestnictwa we współzawodnictwie sportowym, nurtem na którym zapewne będzie oparty standaryzowany yiquan do którego popularyzacji przymierza się Chiński Związek Wushu, nurtem w którym z pewnością system stopni zostanie wprowadzony w nieodległej przyszłości. Ale, dlaczego, w sytuacji, gdy nawet w Chinach, gdzie żyją najwięksi eksperci yiquan, a system ten jest uprawiany przez tysiące ludzi, ten proces jeszcze nie nastąpił, w Polsce narzuca się przepisy, które zmuszają w gruncie rzeczy nas, mniej wykwalifikowanych, do wyręczenia chińskich ekspertów?

Dlaczego?

Niektórzy mówią o tym rozporządzeniu, że to taka odmiana rywingate

Andrzej Kalisz - AKADEMIA YIQUAN http://www.yiquan.com.pl 
xiang zhidao quanshu zhi jingsui, xian cong zhan zhuang qi

Jak zwykle świetna robota dacheng

___________________________
Naczelnik "Styli Tradycyjnych"
Banzai Ban-10K
"Należy być silnym jak lew, a zarazem szlachetnym jak kwiat. Poprzez trening można dotrzeć do bram niebios."- Sosai Masutatsu Oyama
"...W regulaminie SFD jest napisane, że kto jedzie na moderatorów ten ma prze**BANe..."

za***oza jak tylko moge to dam soga albo i dwa bo sie nalezy
dobre wu schu nie jest zle
ale lipa sie robi na forum zero ruchu cos malo userow a przynajmniej w dzialach o sztukach walki nawet sie nie ma z kim poklocic :((((
http://www.kungfu.z.pl
"TRZYMAJCIE MNIE W PIĘCIU BO ZABIJE DZIESIĘCIU"

Zmieniony przez - dextt w dniu 2003-05-17 11:32:08

Witaj Dlugi! Nie wiedzialem ze przesiadujesz na SFD.
pozdrowienia - samuraj jack