Yawara - jako ciekawa sztuka samoobrony? co o tym sądzicie?

Nic dodać, nic ująć.

@pablooo8:
Przepraszam za niefortunne wyrażenie - pisząc o "ograniczonym pojęciu o karate" nie miałem na myśli niczego obraźliwego pod Twoim adresem! Chodziło mi o to, że patrząc na karate z perspektywy tylko jednego stylu (w tym przypadku Shotokan) i nastawienia typowo sportowego widać tylko wycinek tego, czym jest karate. A karate okinawskie daje możliwość ćwiczenia bez obaw o których pisałeś. Nie chcę tu jednak********* apologii karate. Chciałem tylko zwrócić uwagę, że nie każde karate wygląda jak "sportowy" Shotokan. A okinawskie pod WIELOMA względami tak nie wygląda! Tyle gwoli wyjaśnienia.

A "Wingrove jaki jest każdy widzi"! Kyusho pokazywane w stylu G. Dillmana zupełnie mnie nie kręci - przede wszystkim ze względu na oszołomską reklamę ("poznał sekretne techniki", itp.) oraz zachowanie jak na powyższym filmiku. Może i gościu jest ekspertem, ale mnie skutecznie zniechęcił do tego, czego uczy.

Zmieniony przez - redar-san w dniu 2010-01-05 23:51:49

To przecież zwykły szarlatan.

tak ten jest zwykły....ale na świecie są też nie zwykli....

Zmieniony przez - wuxia w dniu 2010-01-06 00:30:50

To jest coś jak z Systemą albo pokazami ekstazy religijnej. Działa tylko na swoich ludzi

nic już nic..

Zmieniony przez - wuxia w dniu 2010-01-06 01:01:23

Witam ponownie,
redar-san - co do Twojej wypowiedzi - wszystko gra, ale miło że umiesz użyć słowa "przepraszam" bo już czsem się zastanawiam czy w naszym społeczeństwie gdzieś zanikła pradawna "sztuka magicznych słów" ;) (jak to się w przedszkolu dzieciom mawiało jakieś 25 lat temu)
Co do "szarlatanerii" pana Wingr. to byłbym ostrożny o tyle, że jakby się nad tym zastanowić to to co robi i jak - czyli że udrza w szyję doprowadzając do utraty przytomności teoretycznie kupy się trzyma - jest możliwe, choć już tego nie robi jeśli chodzi o trochę wyobraźni ...Pozdrawiam

Jeśli ktoś na POKAZIE wykonuje na NIEOPORUJĄCYM przeciwniku groźną technikę doprowadzając do potencjalnie śmiertelnych następstw (wystarczy, że ktoś ma wrodzoną wadę serca, o której nawet nie wie...)-to dobrze to o nim nie świadczy, i tyle.

A mnie ciekawi jedna sprawa.
Otóż japońskie sztuki walki były - jak wszystkie inne - dostosowane do ówczesnych czasów. Niektóre niskie pozycje - powodem były hodaczki i brak stałego podłoża, chwyty za ubranie takie a nie inne - bo japończycy ubierali się tak a nie inaczej, i trzeba było w określony sposób złapań dany rodzaj ubioru, itd, itp. W takim razie, skoro argumentujecie, że te uciski/chwyty/dziabnięcia/szczypnięcia :) w określone punkty na ciele nie działają, bo, luźno zacytuję, ktoś ma na sobie grubą bluzę z kapturem, jak miały działać drzewiej w Japonii, biorąc pod uwagę sposób ubierania się mieszkańców wysp?
Ja osobiście nigdy nie poczułem magicznych technik na sobie, natomiast takie już dźwignie - oj tak (zerwane wiązadła w kolanie). Nie chcę pisać takich bzdur, że dawni mistrzowie to to i tamto, ale nie chce mi się wierzyć, aby te techniki przez setki lat były szlifowane ot tak sobie.

Po pierwsze: o ile sie orientuje, to w wiekszosci wschodnich stylow te techniki byly tylko częścią szkolenia. Mało było stylów opartych wyłącznie na "uciskach", ich masowy wysyp przypadl na...ostatnie 30 lat XX wieku, w ramach mody na "azjatyckie cudowne techniki lecznicze i bojowe", resztę zrobił Hollywood.

Poczytaj historie o walkach mistrzów karate, tai chi, aikido, judo, jujutsu-praktycznie nie ma wzmianek o pokonaniu kogoś "uciskiem". Raczej-knockoutującym uderzeniem, rzutem, pchnięciem, dźwignią. To daje do myślenia.

Po drugie: nie o to chodzi, że te chwyty nie działają. Poprawnie założone zadziałać mogą, problem lezy w ich wątpliwej niezawodności(w Japonii czy Chinach raczej ludzie nie chodzili naprani sterydami czy amfetaminą) i w czasie wymaganym do ich opanowania. Starzy mistrzowie mieli wiedzę jaką poznali u kogoś po czym ją rozwijali. Czasem dopiero po wielu latach dodawali do stylu jakiś nowy fragment, bo spędzili 10 lat szukając czegoś, co będzie pasowac do ich wizji.

Dzisiaj style spotykają się na dużą skalę-więc mając do wyboru różne rozwiązania, częściej poleca się takie, które są prostsze w nauce i bardziej niezawodne. Starzy mistrzowie spędzali całe życie trenując dzień w dzień po wiele godzin-wiec dla nich techniki wymagajace perfekcji mogły być użyteczne. Dla kogos kto trenuje powiedzmy 3 razy w tygodniu po 2 godziny, te techniki pozostają raczej poza zasięgiem.

Male porownanie: np nie wątpie, że dobrze opracowany aikidocki unik sprawdzi się w przypadku ataku pięściami-ale łatwiej jest szybko podnieść ręce i przechwycić cios na gardę. Nauczenie się gardy bokserskiej do poziomu użyteczności to ile, pare miesięcy? Opracowanie uników i zwrotów w aikido do takiego poziomu, by można było użyć ich w walce-to lata. Prosta kalkulacja.

Zmieniony przez - Cavior w dniu 2010-01-26 18:43:22