Gr.
Ciekawy artykuł jak na onet :)
Z zapałem trenuje zapasy i w przyszłości pragnie zdobywać dla Rosji olimpijskie medale. Olbrzymia tusza Dżambika nie jest dla niego przekleństwem, lecz atutem - zapewnia matka chłopca.
Niemowlęcy wózek dla tego chłopczyka musiał mieć specjalnie wzmocnione kółka, a krzesła w jego domu zostały wykonane na zamówienie, aby nie popękały pod jego ciężarem. W wieku 9 lat Dżambułat Chatochow (zwany Dżambikiem) waży 147 kilogramów. Chłopiec uważany za najgrubsze dziecko na świecie nosi buty numer 8, jak dorosły, i waży więcej niż czterech jego kolegów z klasy razem wziętych.
Dżambik jest miłośnikiem zapasów i marzy o tym, aby zdobyć dla Rosji złoty medal na olimpiadzie. Mimo ostrzeżeń, że zdrowie syna może być zagrożone, jego matka, 42-letnia Nelia, zapewniała niedawno: - On po prostu rośnie - wzdłuż i wszerz. Co mogę na to poradzić? Dżambik taki już jest, takim stworzył go Bóg.
Chłopiec o wzroście 157 cm zdobył już pewną sławę w swoim rodzinnym mieście Nalczyk w Kabardyno-Bałkarii na południu Rosji. Życzliwi mieszkańcy chętnie częstują go słodyczami i gazowanymi napojami. Kiedy pytam go, czy chciałby schudnąć, Dżambik zastanawia się przez chwilę, po czym mówi cicho: - Nie wiem... Chyba nie, dobrze mi tak, jak jest.
Starsi bracia Dżambika, 21-letni Rezwan i 17-letni Muchamed, są szczupli i średniego wzrostu, jak większość mężczyzn w tym odległym regionie w górach Kaukazu. - Urodziłam Dżambika bez żadnych problemów; ten poród był łatwiejszy niż dwa poprzednie - opowiada Nelia. - Później jednak Dżambik zaczął przybierać na wadze dwa razy szybciej niż inne niemowlęta. Po roku ważył dwa razy tyle, co inne dzieci w jego wieku.
Zaraz po urodzeniu chłopiec ważył niecałe 3 kilogramy - nie różnił się więc zbytnio od innych noworodków - ale już w swoje pierwsze urodziny był ponad 12-kilogramowym grubasem. Jako niemowlę był tak ciężki, że pięć wózków połamało się pod nim, aż w końcu przyjaciele rodziny skonstruowali dla niego wózek ze specjalnie przystosowanymi kółkami, wystarczająco mocny, aby wytrzymał ciężar jego masywnego ciała.
Matka Dżambika, która teraz przy swoim ogromny synu wydaje się bardzo drobna, wspomina: - Był tak silny, że w wieku 18 miesięcy podnosił różne ciężary, takie jak duże kamienie i wiadra z wodą.
Kiedy miał trzy lata, chłopiec podnosił piętnastokilogramowe przedmioty. W wieku czterech lat ważył już 55 kilogramów przy wzroście 119 cm, a mając sześć lat był już 98-kilogramowym olbrzymem. Od tego czasu Dżambik utył jeszcze prawie 50 kilogramów na diecie z owsianki i lodów.
Dziś waży 147 kilogramów - więcej niż mały słoń. Jego uda i tułów pokryte są fałdami tłuszczu, a stawy skrywają się pod grubą warstwą tkanki tłuszczowej. Brytyjski lekarz Ian Campbell, który przez tydzień obserwował życie chłopca, mówi: - Zdrowie Dżambika jest zagrożone. Jego tusza niesie ze sobą podwyższone ryzyko cukrzycy, raka i chorób serca. Ponieważ utył w tak młodym wieku, jego prognozowana długość życia jest znacznie krótsza niż w przypadku jego rówieśników.
Jednak Nelia, matka trojga dzieci, nie zgadza się z tą diagnozą. - Ludzie ciągle przestrzegają mnie, że tusza Dżambika jest szkodliwa dla jego zdrowia. Zwracają się do mnie tak jakbym troszczyła się o niego mniej niż oni - skarży się.
- Odkąd Dżambik skończył sześć lat, chodzę z nim na różne badania. Wszyscy lekarze starali się odkryć przyczynę jego otyłości. Żaden z nich jednak niczego nie znalazł. Kiedy Dżambik miał pięć lat, zabrałam go do Moskwy, do kliniki, gdzie zrobili mu wszystkie możliwe badania, USG wszystkich organów i analizy poziomu hormonów. Dowiedzieliśmy się, że jest on całkowicie zdrowy, a jego serce, wątroba i inne organy są proporcjonalne do rozmiarów jego ciała. Lekarze mówią, że jest zdrowy, więc się nie martwię -podsumowuje Nelia. - Wierzę, że będzie żył długo i szczęśliwie.
Matka, z zawodu pielęgniarka, twierdzi, że Dżambik odżywia się prawidłowo i zażywa dużo ruchu. - Staram się karmić go zdrowo - zaznacza. - Nie zabraniamy mu jednak słodyczy. Może jeść lody, jeśli tylko ma na nie ochotę.
W 2004 roku Dżambik odwiedził Japonię. - Doradzono nam sumo - to byłby idealny sport dla Dżambika. Jest silny i ma odpowiednią budowę ciała - twierdzi Nelia.
Niektórzy sugerują, że matka mogła podawać synowi sterydy, żeby przyspieszyć jego wzrost, ona jednak stanowczo temu zaprzecza. - Czy ludzie myślą, że chcę go zabić? - oburza się. - Jak mogą sugerować, że matka mogłaby zrobić coś takiego swojemu dziecku? Wystarczy spojrzeć na wyniki jego badań. Czy ci ludzie sądzą, że zaczęłam go karmić sterydami, kiedy miał dwa miesiące? To potworne. Kocham mojego syna i nie zrobiłabym niczego, co mogłoby zaszkodzić jego zdrowiu.
Mimo wyjątkowej otyłości Dżambika rosyjskie władze nie zrobiły nic, aby objąć go szczególną opieką, zaś jego matka wcale nie obawia się, że chłopcem zajmie się opieka społeczna. - Po co mieliby to robić? - pyta. - Nie jestem złą matką. Nie pozwolę, żeby ktokolwiek mi go odebrał. Kto się nim zajmie lepiej niż ja?
Zapewnia, że syn nie spotyka się ze złym traktowaniem ze strony kolegów z klasy. - Niektóre dzieci raz czy dwa nazwały go grubasem, ale nigdy nie powiedziały mu tego prosto w oczy - chodzi zresztą o osoby, które wcale go nie znały. Żaden kolega nigdy się z niego nie wyśmiewał. To dobry chłopak. Nigdy nie wykorzystywał swojej siły, żeby dokuczać młodszym.
Dżambik przez pięć dni w tygodniu trenuje zapasy, poza tym dużo pływa. - Chcę być sportowcem, kiedy dorosnę - mówi. - A jeszcze lepiej, mistrzem olimpijskim. Chcę być silny.
Jego trener zapasów, 48-letni Chasan Teuzważukow z trudem znajduje dla niego partnerów do ćwiczeń; inni chłopcy w wieku Dżambika ważą bowiem około 30 kilogramów. - Przyjęliśmy go do grupy, ponieważ z badań lekarskich wynikało, że jest zdrowy - opowiada sportowiec. - Jednak jego udział w treningu wiąże się z wieloma problemami.
- Dżambik zwykle biega i wykonuje rozgrzewkę, ale nie pozwalam mu robić pełnego zestawu ćwiczeń. Większości z nich i tak nie byłby w stanie wykonać z powodu swojej tuszy. Staramy się postępować z nim ostrożnie. Lekarze mogą zapewniać, że jest zdrowy, ale on wcale na to nie wygląda i nie chciałbym, żeby stała mu się krzywda.
Nelia z oburzeniem zaprzecza, jakoby nakłaniała syna do trenowania zapasów i zapewnia: - Jeśli jutro Dżambik powie mi, że nie chce dłużej ćwiczyć, nie będę go do niczego zmuszać. Za bardzo go kocham.
źródło: onet.pl (a ich źródło The Sun)
Z zapałem trenuje zapasy i w przyszłości pragnie zdobywać dla Rosji olimpijskie medale. Olbrzymia tusza Dżambika nie jest dla niego przekleństwem, lecz atutem - zapewnia matka chłopca.
Niemowlęcy wózek dla tego chłopczyka musiał mieć specjalnie wzmocnione kółka, a krzesła w jego domu zostały wykonane na zamówienie, aby nie popękały pod jego ciężarem. W wieku 9 lat Dżambułat Chatochow (zwany Dżambikiem) waży 147 kilogramów. Chłopiec uważany za najgrubsze dziecko na świecie nosi buty numer 8, jak dorosły, i waży więcej niż czterech jego kolegów z klasy razem wziętych.
Dżambik jest miłośnikiem zapasów i marzy o tym, aby zdobyć dla Rosji złoty medal na olimpiadzie. Mimo ostrzeżeń, że zdrowie syna może być zagrożone, jego matka, 42-letnia Nelia, zapewniała niedawno: - On po prostu rośnie - wzdłuż i wszerz. Co mogę na to poradzić? Dżambik taki już jest, takim stworzył go Bóg.
Chłopiec o wzroście 157 cm zdobył już pewną sławę w swoim rodzinnym mieście Nalczyk w Kabardyno-Bałkarii na południu Rosji. Życzliwi mieszkańcy chętnie częstują go słodyczami i gazowanymi napojami. Kiedy pytam go, czy chciałby schudnąć, Dżambik zastanawia się przez chwilę, po czym mówi cicho: - Nie wiem... Chyba nie, dobrze mi tak, jak jest.
Starsi bracia Dżambika, 21-letni Rezwan i 17-letni Muchamed, są szczupli i średniego wzrostu, jak większość mężczyzn w tym odległym regionie w górach Kaukazu. - Urodziłam Dżambika bez żadnych problemów; ten poród był łatwiejszy niż dwa poprzednie - opowiada Nelia. - Później jednak Dżambik zaczął przybierać na wadze dwa razy szybciej niż inne niemowlęta. Po roku ważył dwa razy tyle, co inne dzieci w jego wieku.
Zaraz po urodzeniu chłopiec ważył niecałe 3 kilogramy - nie różnił się więc zbytnio od innych noworodków - ale już w swoje pierwsze urodziny był ponad 12-kilogramowym grubasem. Jako niemowlę był tak ciężki, że pięć wózków połamało się pod nim, aż w końcu przyjaciele rodziny skonstruowali dla niego wózek ze specjalnie przystosowanymi kółkami, wystarczająco mocny, aby wytrzymał ciężar jego masywnego ciała.
Matka Dżambika, która teraz przy swoim ogromny synu wydaje się bardzo drobna, wspomina: - Był tak silny, że w wieku 18 miesięcy podnosił różne ciężary, takie jak duże kamienie i wiadra z wodą.
Kiedy miał trzy lata, chłopiec podnosił piętnastokilogramowe przedmioty. W wieku czterech lat ważył już 55 kilogramów przy wzroście 119 cm, a mając sześć lat był już 98-kilogramowym olbrzymem. Od tego czasu Dżambik utył jeszcze prawie 50 kilogramów na diecie z owsianki i lodów.
Dziś waży 147 kilogramów - więcej niż mały słoń. Jego uda i tułów pokryte są fałdami tłuszczu, a stawy skrywają się pod grubą warstwą tkanki tłuszczowej. Brytyjski lekarz Ian Campbell, który przez tydzień obserwował życie chłopca, mówi: - Zdrowie Dżambika jest zagrożone. Jego tusza niesie ze sobą podwyższone ryzyko cukrzycy, raka i chorób serca. Ponieważ utył w tak młodym wieku, jego prognozowana długość życia jest znacznie krótsza niż w przypadku jego rówieśników.
Jednak Nelia, matka trojga dzieci, nie zgadza się z tą diagnozą. - Ludzie ciągle przestrzegają mnie, że tusza Dżambika jest szkodliwa dla jego zdrowia. Zwracają się do mnie tak jakbym troszczyła się o niego mniej niż oni - skarży się.
- Odkąd Dżambik skończył sześć lat, chodzę z nim na różne badania. Wszyscy lekarze starali się odkryć przyczynę jego otyłości. Żaden z nich jednak niczego nie znalazł. Kiedy Dżambik miał pięć lat, zabrałam go do Moskwy, do kliniki, gdzie zrobili mu wszystkie możliwe badania, USG wszystkich organów i analizy poziomu hormonów. Dowiedzieliśmy się, że jest on całkowicie zdrowy, a jego serce, wątroba i inne organy są proporcjonalne do rozmiarów jego ciała. Lekarze mówią, że jest zdrowy, więc się nie martwię -podsumowuje Nelia. - Wierzę, że będzie żył długo i szczęśliwie.
Matka, z zawodu pielęgniarka, twierdzi, że Dżambik odżywia się prawidłowo i zażywa dużo ruchu. - Staram się karmić go zdrowo - zaznacza. - Nie zabraniamy mu jednak słodyczy. Może jeść lody, jeśli tylko ma na nie ochotę.
W 2004 roku Dżambik odwiedził Japonię. - Doradzono nam sumo - to byłby idealny sport dla Dżambika. Jest silny i ma odpowiednią budowę ciała - twierdzi Nelia.
Niektórzy sugerują, że matka mogła podawać synowi sterydy, żeby przyspieszyć jego wzrost, ona jednak stanowczo temu zaprzecza. - Czy ludzie myślą, że chcę go zabić? - oburza się. - Jak mogą sugerować, że matka mogłaby zrobić coś takiego swojemu dziecku? Wystarczy spojrzeć na wyniki jego badań. Czy ci ludzie sądzą, że zaczęłam go karmić sterydami, kiedy miał dwa miesiące? To potworne. Kocham mojego syna i nie zrobiłabym niczego, co mogłoby zaszkodzić jego zdrowiu.
Mimo wyjątkowej otyłości Dżambika rosyjskie władze nie zrobiły nic, aby objąć go szczególną opieką, zaś jego matka wcale nie obawia się, że chłopcem zajmie się opieka społeczna. - Po co mieliby to robić? - pyta. - Nie jestem złą matką. Nie pozwolę, żeby ktokolwiek mi go odebrał. Kto się nim zajmie lepiej niż ja?
Zapewnia, że syn nie spotyka się ze złym traktowaniem ze strony kolegów z klasy. - Niektóre dzieci raz czy dwa nazwały go grubasem, ale nigdy nie powiedziały mu tego prosto w oczy - chodzi zresztą o osoby, które wcale go nie znały. Żaden kolega nigdy się z niego nie wyśmiewał. To dobry chłopak. Nigdy nie wykorzystywał swojej siły, żeby dokuczać młodszym.
Dżambik przez pięć dni w tygodniu trenuje zapasy, poza tym dużo pływa. - Chcę być sportowcem, kiedy dorosnę - mówi. - A jeszcze lepiej, mistrzem olimpijskim. Chcę być silny.
Jego trener zapasów, 48-letni Chasan Teuzważukow z trudem znajduje dla niego partnerów do ćwiczeń; inni chłopcy w wieku Dżambika ważą bowiem około 30 kilogramów. - Przyjęliśmy go do grupy, ponieważ z badań lekarskich wynikało, że jest zdrowy - opowiada sportowiec. - Jednak jego udział w treningu wiąże się z wieloma problemami.
- Dżambik zwykle biega i wykonuje rozgrzewkę, ale nie pozwalam mu robić pełnego zestawu ćwiczeń. Większości z nich i tak nie byłby w stanie wykonać z powodu swojej tuszy. Staramy się postępować z nim ostrożnie. Lekarze mogą zapewniać, że jest zdrowy, ale on wcale na to nie wygląda i nie chciałbym, żeby stała mu się krzywda.
Nelia z oburzeniem zaprzecza, jakoby nakłaniała syna do trenowania zapasów i zapewnia: - Jeśli jutro Dżambik powie mi, że nie chce dłużej ćwiczyć, nie będę go do niczego zmuszać. Za bardzo go kocham.
źródło: onet.pl (a ich źródło The Sun)
Zobacz i oceń moją siłownię - http://www.sfd.pl/Moja_domowa_siłownia_v2.0-t427777.html
Krzysztof Piekarz
__Kamil__
UmciaUmcia
Cregg
_zwierzu_
Sandwich16
dziku05
wassup92
Laciu1992
Bover0
Mr. White
