S.Strong
Siła mięśniowa jest cechą ściśle powiązaną ze zmianami przekroju mięśni, udziałem poszczególnych typów włókien oraz skutecznością pobudzania jednostek motorycznych. Do 50. roku życia utrzymuje się względnie stały poziom siły, chociaż z badań wynika, że spadek poziomu MVC - maksymalna dowolna siła izometryczna - wydaje się rozpoczynać już od 30. roku życia. Wyraźniejsza jej redukcja następuje od 50. do 70. roku. W 6. i 7. dekadzie życia MVC zmniejsza się po ok. 15%, a później, w ciągu kolejnych dekad nawet o 30%. Redukcja siły w większym stopniu dotyczy mięśni kończyn dolnych niż górnych. To zjawisko nie jest w pełni wyjaśnione, przypuszcza się jednak, że może być związane z postępującym zmniejszeniem obciążania oraz zmianą charakteru wysiłków wykonywanych przez te grupy mięśni. Najnowsze badania wykazały, że siła najbardziej zależy od zmian wymiarów włókien mięśniowych, a w mniejszym stopniu od przeobrażeń zachodzących w samej strukturze mięśnia. Sama atrofia nie wyjaśnia w pełni zmiany MVC z wiekiem, gdyż następujący wówczas spadek siły jest znacznie większy (od 10 do 22%, w zależności od prędkości ruchu) niż powstały w tym samym czasie ubytek masy ciała lub masy komórek mięśniowych. Obserwowane zmniejszenie siły wynika zapewne z wpływu innych czynników, wywołanych samym procesem starzenia się, stopniowym ograniczaniem z wiekiem aktywności fizycznej ludzi lub obu tych czynników jednocześnie. Z badań wynika, że wskaźnik siły maksymalnej mięśnia do jego przekroju poprzecznego (MVC/CSA - pole przekroju poprzecznego mięśnia ) jest u starszych mężczyzn niższy niż u młodych mężczyzn, a podobny jak u młodych i starszych kobiet. Autorzy ci sądzą, iż główną przyczyną spadku siły u starszych badanych może być znaczące zmniejszenie ich aktywności ruchowej. W badaniach osób starszych nie wykazali oni różnic w poziomie MVC przeliczanej na powierzchnię przekroju pełnego mięśnia, chociaż ich siła bezwzględna jest wyraźnie mniejsza niż u młodszych.
Bardzo istotnym dla funkcjonowania mięśni jest proces obumierania neuronów ruchowych, zmniejszenia ich rozmiarów i ograniczania liczby połączeń nerwowych w obrębie centralnego układu nerwowego. Przypuszcza się, że zmiany zachodzące wraz z wiekiem w obrębie układu nerwowego są pierwotne w stosunku do zmian dokonujących się w mięśniach i mogą odgrywać podstawową rolę w ograniczaniu zdolności wysiłkowej. Zastosowanie w badaniach elektromiografii wykazało malejącą z wiekiem liczbę pobudzanych jednostek motorycznych, pogorszenie się aktywacji neuronów rdzenia kręgowego oraz przewodnictwa nerwowo-mięśniowego. Oprócz obniżenia siły, na skutek tych procesów dochodzi do spowolnienia jej narastania. Jest to spowodowane również zmianami w przestrzennym ułożeniu włókien FT i ST. Staje się ono z wiekiem bardziej uporządkowane. Na skutek stale przebiegających procesów odnerwiania i reinerwacji, w obrębie układu mięśniowego dochodzi z wiekiem do wzrostu wielkości jednostek motorycznych oraz procesu grupowania się włókien mięśniowych, tzn. skupisk włókien otoczonych przez komórki mięśniowe tego samego typu ("enclosed"). U młodych osób przeważa natomiast nieuporządkowane ułożenie ("ungrouping") włókien. W takim ułożeniu włókna tego samego typu nie grupują się, lecz między nimi znajdują się włókna innego typu. Wyraźniej uporządkowany układ uwidacznia się jednak dopiero po ukończeniu 60. roku życia. Zmiany te mają niewątpliwy wpływ na synchronizację pobudzania włókien mięśniowych i wpływają na poziom rozwijanej siły, jak też na koordynację i płynność ruchów.
Istotne jest spostrzeżenie, że podstawowym warunkiem utrzymania wysokiego poziomu sprawności mięśni jest odpowiednio duża aktywność fizyczna, która umożliwia utrzymanie do późnego wieku masy i siły mięśni oraz wolniejszy jej spadek z wiekiem. Zbyt małe obciążanie mięśni pracą fizyczną jest głównym powodem szybko postępującej ich atrofii. Wykazano, że 50-letni mężczyźni stosujący trening siłowy mieli przekrój i siłę mięśniową porównywalną z 28-latkami o małej aktywności fizycznej. Jednocześnie wykazano, że odpowiednio dozowany trening siłowy prowadzi do znaczącej hipertrofii włókien mięśniowych oraz poprawia stopień aktywacji jednostek motorycznych nie tylko u osób w średnim wieku, ale również u starszych. Warunkiem jest odpowiednia progresja obciążeń oraz czas ich stosowania.
Źródło: STRONGMAN.COM.PL
1
Masa, jest masa.
Krzysztof Piekarz
WODYN
futurebody
r4q
