Nie wolno SPAMować na czczo.

rownie latwo a przynajmniej mam taka nadzieje... na pewno nie wiem bo nie probowalam

No chyba że się ten związek różni tym od ślubu, że zakończyć nie można, to będzie niespodzianka :P

a moze mozna byc takim bigamistą, jednegoi nie konczysz, ale drugi zaczynasz :) a potem na fb masz status związku: to skomplikowane :)

Mój facet jest czasem tak irytujący, że mam mu ochotę wystawić taki status na lodówce.

ostatnio w pracy doszłyśmy do wniosku że 'konkubent" to się używa tylko w kronikach policyjnym a zwykli ludzie mówią parter, chłopak, ewentualnie po kilkanaśnie lat są w 'narzeczeństwie'

Jak już ustaliłyśmy wcześniej, my tu jesteśmy obłąkane a nie zwykłe.

A całkiem serio, to wiem, że konkubinat ma w polskim języku potocznym zabarwienie pejoratywne. Mieszkam na bardzo małej wiosce, gdzie życie bez ślubu wyklucza nas na margines, takiego życia to małe społeczeństwo uczy wstydzić się. Mam taką sąsiadkę, starszą Panią, która jakiś czas temu z uśmiechem uświadamiającym mi mój powód do wstydu powiedziała:
-Agnieszko, Twój chłopak, partner... nie wiem jak go nazwać bo to nie mąż...
Ucięłam to krótkim: Konkubent, nie bójmy się nazywać rzeczy po imieniu.

Ta rozmowa zakończyła pewien etap bezpośredniego wtrącania się tej osoby w moje życie prywatne. Ta starsza Pani, przez lata była sąsiadką mojej mamy, przez lata przychodziła się wypłakiwać lub chować przed ręką sprawiedliwości w postaci męża tłukącego ją za to, że zupa była za słona. W oczach małego społeczeństwa, w którym mieszkam, ta Pani ma rodzinę idealną, ja jestem tą nienormalną. Mnie to bawi, dlatego czasem używam sobie słowa konkubent i za każdym razem czerpię sobie skrytą przyjemność z zażenowania, zaskoczenia i zdezorientowania takich osób.

Nie nadużywam tego strasznego słowa przedstawiając mojego faceta lub w innych normalnych ludzkich sytuacjach. Nie używam też słowa partner, bo mnie ono również bawi. Partnerów to ja mogę mieć biznesowych lub do gry w golfa... ale nie gram w golfa.

Się rozgadałam i idę na kolację, dziś zjadłabym wszystko co nie ucieknie.

w gronie naszych znajomych ci, którzy są w wiecznym narzeczeństwie lub świadomie podjęli decyzję o nie braniu ślubu, są określani jako "twój konkubent/konkubina", ale w sensie jajcarskim, bo partner brzmi drętwo, chłopak - licealnie, narzeczony - jakby byli na kursie przedmałżeńskim. Konkubina czy tam konkubent jest idealną nazwą

A nie można poprostu po imieniu? Twój Kuba/Michał/ Krzysiu ? :D

łeee "konkubina" brzmi dostojnie, zawsze mi się kojarzy z Diuną Franka Herberta - "oficjalna konkubina księcia"

Dla mnie to też jest często bardziej w formie żartu. A na "mój" Michał/Franek czy Zenek to "mój" się zawsze pyta, dlaczego muszę podkreślać mój, albo inne laski czemu to podkreślają. W sumie to nie ważne jak nazwiemy, żadne nazewnictwo nie powinno dziwić.