Jaka sztuka walki ?

"I żeby nie było - w tajiquan w szkołach gdzie nie traktuje się tej sztuki walki jak gimnastyki, baletu, to pot podczas ćwiczeń płynie szerokim strumieniem. "

W Polsce nadal dominuje "tajczi". Znajdą się 2-3 sekcje które można spokojnie polecić.
Zapiernicz - ok, jest ważny o czym piszę. Pamiętaj jednak, że często instruktorzy braki w wiedzy w danym stylu rekompensują robieniem uczniom rzeźni kondycyjno-wytrzymałościowej.
Aha i jeszcze jedno. Jak myslisz Yang gdzie uczeń uczy się lepiej walczyć, czy tam gdzie robi się masakrę wytrzymałościową po 500 pompek, przysiadów, brzuszków na treningu, ale w ogóle (lub prawie w ogóle) się nie walczy. Czy tam gdzie zaprawa jest lżejsza, ale ciągle się sparuje i to na różnych zasadach? Pełokontaktowo, zadaniówki, lekki kontakt i to non stop.
Intensywność treningu nie zawsze znaczy, że jest tam dobry fight.

Zmieniony przez - wutansheta w dniu 2012-04-24 09:16:46

Generalnie ta kłótnia jest o wyższość jednego stylu (czy są rzuty, dźwignie itp.) i ilości potu wylanego na treningu. Nie wzięliście jednak jednej kwestii pod uwagę: zapomnieliście że to wszystko jest zależne głównie od instruktora, bo np. u nas w sekcji Sensei robi różne elementy, których na ogół w innych szkołach nie ma (rzuty, dźwignie, pady). Wracając do tematu, chłopak niech się przejdzie, poobserwuje jak wygląda trening, czy trener "daje fory" początkującym jak np. pozwolenie robienia wolniej pompek (nie każdy potrafi ładować na początku jak koleś po 5 latach treningu). Jednakże nie należy się sugerować pierwszym treningiem, bo instruktor może akurat robić "trening kondycyjny".
Tak jak napisałem na początku, niech najpierw zobaczy sekcję, napisze jak tam było i wtedy będziecie się kłócić która lepsza.


Zmieniony przez - SzK w dniu 2012-04-24 09:55:43

Yang32

Co do ćwiczenia i wysiłku - nie ma i nie było stylu który byłby skuteczny i nie byłby potrzebny masakryczny wysiłek fizyczny, by go prawidłowo opanować i stosować w walce. Zapiernicz, że tak powiem, taki by pot zalewał matę, podłogę, plac w parku jest obowiązkowy i konieczny by coś osiągnąć.

Większych pierdół ostatnio na tym forum nie miałem przyjemności czytać. Dobrze że wutansheta nieco Cię sprostował.

SzK

Nie wzięliście jednak jednej kwestii pod uwagę: zapomnieliście że to wszystko jest zależne głównie od instruktora.

Nie przejrzałeś chyba całego tematu bo pisali o tym inni.

Nie zrozumieliście mnie w ogóle. Pisząc zapiernicz i pot, nie miałem na myśli robienia tysiąca pompek, itd przez pół lub cały trening.
Choć mój pierwszy mistrz miał powiedzenie: źle robisz technikę to 100 pompek i poprawiasz i tak do skutku. I albo dobrze się nauczysz techniki, a jak nie to przynajmniej będziesz silny by się obronić ;) I muszę powiedzieć ze do dzisiaj częściowo się z tym jego zdaniem zgadzam.
Facet miał doświadczenie praktyczne jeśli chodzi o to co ćwiczy takie jakiego nikt poza nim w Polsce nie ma.

Dziś treningu typu pompki, siłownia itd nie stosuję, ale mój trening nie jest mniej wyczerpujący niż gdybym robił tylko pompki brzuszki, i siłownia.
Mój styl posiada bogatą gamę ćwiczeń, gdzie trening siłowy i wytrzymałościowy w rozumieniu waszym nie jest do niczego potrzebny.

Nigdzie nie pisałem, że popieram zacieranie braków technicznych treningiem kulturystycznym, bo tak nie myślałem i nie myślę.

Jeśli uważacie że pisze bzdury, to trudno - macie do tego prawo.

Eh, nigdzie nie mówiłem że piszesz bzdury. Odniosłem się tylko do krwi, potu i łez na treningu, że nie zawsze ma to sens... Dobry trening to coś pomiędzy katorgą, a lajtem. Technika (na surowo, z partnerem, na sprzęcie), siłówka, kondycja, a przede wszystkim walki. Dużo walk na różnych płaszczyznach i to bez przerwy :)

Na początku, moim zdaniem, warto pomęczyć trochę początkujących uczniów by zaczęli doceniać treningi i nauczyli się wysiłku.

Zmieniony przez - wutansheta w dniu 2012-04-24 13:20:40

Powiedzenia mistrza typowe dla mało kompetentnych trenerów jak dla mnie. "Nie umiesz, zrobisz pompeczki to sobie przypomnisz / nauczysz się" bez jakiejkolwiek poprawy. Złapanie techniki to kwestia regularnych treningów w cyklu 1-2 miesięcznym.

W przypadku trenowania poszczególnych aspektów motorycznych jak np. moc, wyczerpanie zawodnika jest nie do przyjęcia, także nie każdy trening powinien kończyć się wychodzeniem na czowaraka z sali i zakończony małym rzygankiem w szatni.

Są treningi gdzie zmęczenie, wyczerpanie zasobów energetycznych jest wskazane i są takie gdzie nie ma to sensu, a nawet burzy całą strukturę treningową.

Osobiście nie mogę się z tobą zgodzić Wutansheta, ponieważ męczenie początkujących może ich zniechęcić do treningów. Moim zdaniem należy ich przyzwyczajać do coraz większego wysiłku. Np. w wieku autora większość ludzi szybko się zniechęca.
Trening o jakim mówi Wirda, można (oczywiście moim zdaniem) zrobić po ok. 5 miesiącach trenowania danej osoby. Jednakże należy uwzględnić jego predyspozycje, wiek itp. i odpowiednio wydłużyć lub skrócić ten okres. Oczywiście nie zmienia to faktu, że reszcie sekcji można tego typu ćwiczenia robić, ale należy w odpowiednim momencie pozwolić odpocząć początkującemu, a kiedy takie polecenie wydać, doświadczony instruktor powinien wiedzieć.

Ja tylko napisze, ze ten "mało kompetentny" instruktor miał doświadczenie realne i umiejętności walki, że każdy jeden najlepszy instruktor w Polsce mógłby mu buty czyścić. Chodzi mi o walkę realną i umiejętności z tym związane. Trener ten pochodzi z Wietnamu gdzie jego rodzina posiada do dziś własną szkołę walki i gdzie trenował o dziecka, na dowód stoczonych walk blizny od noża na plecach, nogach w sporej ilości.
Od wielu lat trenuje co innego, u innego nauczyciela, ale do dziś bardzo Go szanuję i cenię jego umiejętności.

SzK.

Myślę że wutansheta miał na myśli pozytywny wydźwięk treningu "męczącego" tzn. takiego który jest motywujący dla obu stron, razem z info. zwrotną w jakim celu są te ćwiczenia, jeśli wyjaśnisz im dlaczego robią interwał 5 x 10s i jaki to będzie miało skutek na ich organizmie to się nie zniechęcą a będą wręcz zmotywowani. Nie ma odpowiedniego stażu co do wprowadzenia elementów treningu cech motorycznych. Jeśli trening jest dobrze skonstruowany, a osoba ma opanowaną um. techniczną to nie ma przeszkód i barier.

Muszę przyznać Ci rację, ale niestety nie każdy instruktor potrafi wyjaśnić co się robi po co. Osobiście trenowałem u takiej osoby i prawdę powiedziawszy treningi nie przypadły mi do gustu. Przeszedłem się do sekcji Seido i zostałem, i nadal trenuję :) Więc 99% zależy od instruktora. Wracając do tematu, byłeś Grzegorzek na treningu w jakiejś sekcji? Jak tak to opisz wrażenia, sposób prowadzenia treningu i ogólnie jak się czułeś.