Dziennik / stara rura chce wyglądać jak młoda rura

stara_rura
wracaj do zdrowia

Od dzisiaj już się wszystko zaczyna normować. To pierwszy dzień, w którym czuję, że nie pozbyłam się kawałka mózgu drogą wydalniczą. Jeszcze za wcześnie na smażone czy tatara i mimo wszystko na produkty pełnoziarniste, ale od jutra będę sukcesywnie podnosić kaloryczność (bo z tego, co było przez ostatni tydzień to pewnie jakieś 500kcal wyszło, w tym połowa się przyjęła).

Ostatnie kilka dni to rosół z gotowanym mięskiem, kisiel bez cukru, ryż z tartym jabłkiem czy banan. Jutro zacznę się rozkręcać i plan jest taki, że 1.07 ważę się i mierzę od nowa i do tego czasu podniosę dietę do pierwotnych założeń.
A jak do tego dojdę to będę miała siły na ćwiczenia i lecimy z koksem bo na *uj czekać :)
over :)

oo stara rura! jak mi brakowało twoich sarkastycznych postów!
chociaż widzę, że choroba trochę wypłukała odrobinę twojego czarnego humoru
lecim z koksem!

stara_rura toś se chyba tym nickiem wykrakała; starość nie radość, choroba drugie imię
Zbieraj stare kości do kupy i dawaj dalej

Zmieniony przez - shrimp2 w dniu 2011-06-27 01:26:44

Człowiek pójdzie spać i go obrażają za plecami! Czarnego humoru nieco się ostało, szczególnie, że przewód wydalniczy wypluwał coś raczej w kolorze khaki (może organizm chciał się zakamuflować przed następnym wirusem)

Starość nie radość to już mnie chyba goni od podstawówki, bo odporność mam na poziomie rafy koralowej odkąd pamiętam. Dlatego się tu do Was zgłosiłam, bo jak się kiedyś na małego człowieczka zdecyduję to nie chcę, żeby tak jak mała bratanica - wszystko z przedszkola na mnie przenosił. A z nią jak się następnym razem spotkam to już chyba w jakimś plastikowym bąblu będę siedzieć, bo co się pobawimy to potem ciocia musi firmę na tydzień zamykać i jej nie stać na nowe zabawki :)

Dużo zdrówka.
Biedna dziewczynka, głasku głasku.

Kasia, to my obie mamy odpornosc 2letniego dziecka... Ja tez wszystko lapie co sie da, a przeziebienie czaem trwa nawet 3 tygodnie... Trzym sie mocno, bedzie lepiej. Musi byc.

to cale szczescie, ze ja choruje raz na ruski rok, bo tak to bym sie chyba nigdy z treningami nie wyrobila
na szczescie Kasia wraca nam do zdrowka i niedlugo ruszy z kopyta z treningami

Jak widać kobietom też się zdarza kończyć za wcześnie i tak też chlapnęłam głupia, że już lepiej i dopiero wtedy choroba się rozkręciła, pozwalając mi na kolejny tydzień zajmowania kanapy i nadrabiania zaległości z produkcji pixara.
Ponoć to echo po niewyleczonych anginach ropnych i zapaleniach nerek z zeszłego roku, zaatakowało toto i gardło i skórę i oczywiście ciągle głównym bohaterem były jelita, odsuwając wizję mnie w obcisłych panterkowych getrach i frotach na stopach na dalszy plan, za to trenując mnie coraz bardziej w sudoku rozwiązywanym na kiblu.
Wstyd było pisać, że dieta jeszcze bardziej przez lekarza zaostrzona składała się tylko z suchej (pszennej!) bułki, sucharka, wafla ryżowego i herbaty tak mocnej, że pewnie na klatę wzięłaby więcej ode mnie.
W końcu pomogło, ale *uj wie kiedy zacznę jeść normalnie i jak długo będę na nowo wdrażać się w treningi, dlatego nie wiem czy zakopać ten dziennik i wrócić do niego za jakiś miesiąc, czy męczyć go pisząc codziennie o nowym sukcesie pt. "zjadłam wołowinę i się nie zesrałam... przez pierwsze 15 minut".

Kasia, zdarzaja sie i takie rzeczy, pisz jak chcesz, IMO nie ma sensu zaczynac nowego dzinnika, po prostu wroc do tego jak juz bedziesz gotowa. Ja tez mam nieplanowana przerwe, co prawda nie zdrowotna tylko przeprowadzkowa, ale takie juz jest zycie. Trzymaj sie i zdrowiej, slabeuszku