Oxandrolone (OXA) jest androgenem i sterydem anabolicznym (SAA), który jest stosowany w celu hamowania wyniszczenia występującego w różnego rodzaju stanach patologicznych, np. w rozległych oparzeniach, ciężkim urazie, poważnej operacji lub infekcji oraz niedożywieniu związanym z marskością spowodowaną nadużywaniem alkoholu.
Dodatkowo oxandrolone ( Anavar) jest stosowany w celu zwiększenia przyrostu beztłuszczowej masy ciała w leczeniu zespołu Turnera, w celu przyspieszenia gojenia się ran oraz w przypadku utraty masy ciała związanej z HIV. Oxandrolone może wywoływać objawy depresyjne, choć prawdopodobnie wynikają one z podawania nierealnych, kosmicznych dawek środka.
Tak samo udowodniono, iż oxandrolone jest groźny dla serca, ma wpływ na samopoczucie, zaburzenia nastroju czy wywoływanie lęku u zwierząt. Problem polega na tym, iż u szczurów naukowcy stosują nawet 472-krotnie większe dawki oxandrolone , niż są spotykane u ludzi! Coraz więcej dowodów sugeruje, że stan zapalny dotyczący układu nerwowego i cytokiny odgrywają kluczową rolę w wywoływaniu rozmaitych zaburzeń nastroju. Wcześniejsze badania wykazały, że metformina łagodziła stany zapalne układu nerwowego. Metformina jest lekiem przeciwcukrzycowym, który jest silnie zmitologizowany w środowisku kulturystycznym, a większość schematów dawkowania stanowi zagrożenie dla zdrowia, czasem nawet dla życia.
Badanie naukowe
Zwierzętom podawano:
- nośnik (grupa kontrolna)
- oxandrolone (0,28 mg/kg)
- metforminę (100 mg/kg)
- oxandrolone (0,28 mg/kg) + metforminę (100 mg/kg)
Zastosowano rozmaite testy behawioralne mające na celu ustalenie, czy u zwierząt występują zaburzenia depresyjne. Według ICD-10: „W typowych łagodnych, umiarkowanych lub ciężkich epizodach depresyjnych pacjent cierpi z powodu obniżenia nastroju, ubytku energii, zmniejszenia aktywności. Zmniejszone jest odczuwanie przyjemności, zakres zainteresowań i koncentracja są obniżone, często pojawia się znaczne zmęczenie, nawet po małym wysiłku. Sen jest zwykle zaburzony, apetyt obniżony. Samoocena i pewność siebie są niemal zawsze zmniejszone, nawet w łagodnych stanach depresyjnych pojawiają się idee winy i małej wartości”. U zwierząt depresję ustala się, np. oceniając chęć do konsumpcji cukru i poprzez test wymuszonego pływania. Podawanie oxandrolonu zwiększyło bezruch w trakcie testu wymuszonego pływania („po co pływać, wolę utonąć, życie nie ma sensu”), a także zmniejszyło spożycie sacharozy, co wskazuje na indukowanie przez Anavar dwóch zachowań podobnych do występujących w depresji, rozpacz behawioralną i anhedonię.
Wyniki eksperymentu pokazały, że oxandrolone wywoływał zachowania podobne do depresji i rozregulowywał stężenia cytokin pro- i przeciwzapalnych, podczas gdy metformina osłabiała te efekty. Naukowcy sugerują, że metformina może wpływać na efekty depresyjne wywołane przez oxandrolon, które są związane z jego działaniem zapalnym w obszarze układu nerwowego.
Komentarz
Wkońcu ktoś użył realnej dawki oxandrolonu. W odniesieniu do osoby ważącej 90 kg jest to odpowiednik ~25,2 mg oxandrolonu dziennie. W dopingu zwykle nie spotyka się podawania więcej niż kilkudziesięciu miligramów opisanego środka dziennie. Kosmiczna była za to dawka metforminy, bo normalnie nie podaje się więcej niż 2,5 g dziennie (baza danych leków Elsevier), a tu zastosowano odpowiednik dawki 9 g dla osoby ważącej 90 kg.
Czy metformina nadaje się dla kulturystów?
Biorąc pod uwagę, iż metformina nie działa na osoby zdrowe (nie obniża u nich stężenia cukru we krwi), wyraźnie obniża stężenie testosteronu (działa antyanabolicznie), spowalnia przyrost masy, siły i mocy mięśni, zaburza skład mikroflory jelitowej (może wpływać na występowanie chorób) oraz że po prostu może zabić (kwasica mleczanowa), należy kategorycznie odradzić jej profilaktyczne stosowanie u sportowców. Obecnie istnieją całe duże grupy leków przeciwdepresyjnych. Metformina nie zalicza się do nich, choć cytowany eksperyment sugeruje, że może regulować depresję występującą u zwierząt po podawaniu Anavaru.
Referencje, badania naukowe:
Alaa M.Hammad i in. Metformin reduces oxandrolone- induced depression-like behavior in rats via modulating the expression of IL-1β, IL-6, IL-10 and TNF-α https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0166432821003636
