Opisywane ćwiczenie jest wariantem deski, czyli planka. Polega na utrzymywaniu prostego ciała, w podporze (najczęściej na dłoniach, przedramionach, w skrajnych odmianach na łokciach). Shoulder tap to dosłownie klepnięcia w barki i faktycznie na tym polega wspomniane ćwiczenie, przyjmujemy postawę jak deska i wykonujemy naprzemienne dotknięcia mięśni naramiennych. 

  1. O czym musisz wiedzieć?
  2. Wariant deski z naprzemiennym dotykaniem barków - zaangażowane mięśnie
  3. Wariant deski z naprzemiennym dotykaniem barkówki - prawidłowe wykonanie
  4. Uwagi i sugestie

O czym musisz wiedzieć?

Niestety, z treningiem brzucha wiąże się wiele mitów, półprawd i fałszywych też. Wcale nie musisz wykonywać tego rodzaju ćwiczeń, aby pozbywać się tkanki tłuszczowej. Redukcja zależy od stosowanej diety, a nie od tego, czy częściej lub rzadziej trenujesz mięśnie proste, czy skośne.

Tak samo niewiele pomoże tu trening aerobowy czy interwałowy, jeśli w diecie będzie za dużo kalorii, z kiepskiej jakości pokarmów, o wysokim stopniu przetworzenia. Inni ludzie wykonują rekordowo długie planki, składanki, nożyce, trzymania nóg na czas, setki skłonów, wznosy nóg w zwisie itd.

W rzeczywistości może to przynosić więcej szkód niż pożytku. Mięśnie brzucha nie są w ten sposób wykorzystywane w trakcie aktywności sportowych, nie do tego służą. Przy przysiadzie, wyciskaniu stojąc, podciąganiu na drążku, wykrokach praca mięśni jest zupełnie inna, przede wszystkim pod znacząco większym obciążeniem.

Z tego powodu typowe warianty deski można od czasu do czasu umieścić w planie, ale nie powinny one zdominować treningu brzucha. O wiele lepsze efekty będą płynęły np. z unoszenia bioder („świeca”), przyciągania prostych nóg w zwisie na drążku, przyciągania kolan do klatki piersiowej w zwisie, odwrotnych spięć brzucha w leżeniu czy „scyzoryków” (skłon z jednoczesnym łączeniem stóp i dłoni w leżeniu).

Wariant deski z naprzemiennym dotykaniem barków - zaangażowane mięśnie

Wariant deski z naprzemiennym dotykaniem barkówki - prawidłowe wykonanie

naprzemienne dotykanie barków

  1. Leżymy na podłożu, w podporze przodem. Unosimy tułów, nogi są wyprostowane, a łokcie ułożone w linii z barkami.
  2. Ciało ułożone w linii, z podłożem mają kontakt palce stóp oraz przedramiona (w tym wariancie).
  3. Ćwiczenie polega na utrzymywaniu nieruchomej pozycji, przy wykorzystaniu izometrycznej pracy mięśni brzucha. Od czasu do czasu prawą ręką dotykamy lewego barku, a lewą ręką prawego barku.

Uwagi i sugestie

Wspomniane ćwiczenie jest nieco lepsze od deski, ale nadal nie do końca idealne. Można je umieścić w planie, ale nie powinno go zdominować.

Zawarte treści mają charakter wyłącznie edukacyjny i informacyjny. Starannie dbamy o ich merytoryczną poprawność. Niemniej jednak, nie mają one na celu zastępować indywidualnej porady u specjalisty, dostosowanej do konkretnej sytuacji czytelnika.
Komentarze (0)