Spadek motywacji po wielu latach treningu i brak ochoty na " trzymanie " formy. Czy mieliście tak?

Witam :) Na początku napiszę, że trenuje łącznie z przerwami już z 10 lat. Większość tego czasu zawsze miałem ładny brzuch i dość niski BF. Może nie byłem na maxa wyrzeźbiony, ale zawsze zarysy mięśni brzucha miałem i ogólnie " dobrą " formę. Aktualnie kończę 34 lata i od jakiś dwóch lat nie mam ochoty na trzymanie tej formy i oczywiście doprowadziło to do tego, że przytyłem i np. nie mam już widocznych mięśni brzucha. Nadal mam jakąś formę i nie mam dużego brzucha, ale forma zdecydowanie na minus. Mam obecnie coś takiego, że trzymam się określonych kalorii, ale często sobie podjem więcej lub odpuszczę trening. Bardziej się tym bawię, niż kiedyś. Kiedyś miałem wszystko bardzo dopięte zarówno pod kątem treningu jak i odżywiania i aktywności. Teraz mam coś takiego, że jak nie chcę mi się iść na trening, to idę pobiegać lub na rower i często jest tak, że zrobię aby dwa treningi w tygodniu i dlatego czasami myślałem nad FBW. Dawniej unikałem jak ognia fast food, słodyczy, a teraz po prostu tak się wypaliłem tym trzymaniem formy, że zjem sobie pizze, strzelę browara, ale nadal jednak mam w głowię pewną dyscyplinę. Po prostu w dużym skrócie nie mam tej motywacji, co dawniej i chciałem zapytać czy też przechodziliście ten okres ? Może mieliście tak, że np. totalnie straciliście formę i później do niej wróciliście ? Zauważyłem też, że po 30stce poczułem coś takiego jakby mój organizm gorzej znosił treningi, niż jak się miało np. 20 czy 25 lat.

Przede wszystkim skoro nie jesteś żadnym zawodnikiem - to nie masz się czym przejmować.
To normalne, że wiele się zmienia wraz z wiekiem, u mnie było podobnie. Za małolata trenowałem wszystko, wszędzie i nie patrzyłem, czy to czwarta gra w siatkówkę w tygodniu po 1,5 - 2 godziny na hali / piasku lub innej nawierzchni.
Do tego była piłka nożna, początki siłowni, jakieś wodne sporty, czy po prostu aktywne spędzanie dnia (rower itd). Z wiekiem i rosnącą liczbą obowiązków na głowie i na co dzień, aktywność sportową mocno musiałem ograniczyć.
Po prostu doszła praca, potem rodzina, następnie Dzieci - w związku z tym kolejne obowiązki na głowie i jeszcze więcej pracy, jeszcze więcej problemów, nerwów, stresów. Wiek też nie pomagał jeśli chodzi o produkcję hormonów, a od zawsze miałem dość nisko np. testosteron , więc lata treningów, trzymania diety, dbanie o suplementację itd , a efekty treningowe były dość nikłe.



Tutaj jeszcze jeden ciekawy artykuł, a mamy tego więcej (poszukaj w wyszukiwarce) https://www.sfd.pl/art/Trening/Jak_nie_stracić_chęci_i_motywacji_do_ćwiczeń_i_treningu_-a4009.html

U mnie sporo zmieniło się jak wskoczyłem po badaniach , na kurację testosteronem, a dalej metodą prób i błędów kontynuowałem z przerwami cykle krótsze/dłuższe. Jednak jakość życia jest zupełnie inna, nie chodzi tylko o same efekty na siłowni i sylwetkowe, ale żeby nie było - do niczego nie namawiam.
Co najwyżej sugeruję iż powinieneś przemyśleć swoje życie, jego tryb, ilość obowiązków, priorytety, iść zrobić podstawowe badania krwi + hormony: testosteron całkowity, testosteron wolny, LH, FSH, prolaktynę, estradiol, a wtedy można coś więcej powiedzieć.
Musisz pamiętać, o tym jak ważne, jest dbanie o regenerację mięśniową, nocną , wysypianie się. Jak to będzie leżało, to i Twoje samopoczucie, a co za tym idzie motywacja i chęci do ćwiczeń - będą na pewno nisko.

Na pewno wszystko jest do odkręcenia i nabrania motywacji na nowo

Jeśli chodzi o testosteron, to jakiś czas brałem pod uwagę, że mogę mieć go nisko, bo libido mam słabe obecnie. Mam tak, że np. czasami mam dużą ochotę na te sprawy, a później np. tydzień czasu kompletnie nie. Często brakuje mi energii nawet jak się wyśpię. Ogólnie tych badań jest cała masa, że człowiek czasami nie wie za co się brać.

Obecnie zaraz będę miał 34 lata, a testosteron wolny i całkowity badałem jak miałem 30 lat i wyszło mi, że mam pośrodku widełek czyli ani wysoki ani nisko.

Ostatnio jak byłem na badaniach z pracy i miałem badanie na cukier ( igła w palec ) to wyszło, że mam 104, a niby norma jest 70-99 na czczo. Lekarz oczywiście powiedział abym się tym nie przejmował, ale ja i tak idę na konsultacje do diabetologa z racji tego, że mam za darmo w pakiecie z pracy i prywatnie mogę chodzić do każdego lekarza.

To tak w dużym skrócie o mnie. Hormonów nigdy nie badałem oprócz testosteronu. Co do wejścia na kuracje Testosteronem, to słyszałem od wielu osób, że poziom życia się zmienia na lepszy i ogólnie psychicznie nawet człowiek się lepiej czuje. Oczywiście rozumiem, że tutaj trzeba zrobić badania i skonsultować to z lekarzem. Jeśli ja miałbym brać testosteron, to tylko lecznico bez żadnego nastawienia na " wyniki " w sporcie.

Co do mojego snu, to czasami on kuleje, ale jak widzę po swoich znajomych to raczej nikt nie śpi po 8 godzin. Rodzina, obowiązki, jakieś problemy życia i np. ja pracuje w systemie trzech zmian i uwierz mi, że w lato po nocce spanie w ciągu dnia w upale i jak jest widno jest trudne i organizm dostaje po dupie. Pracę mam dobrą, więc nie chciałbym rezygnować, a zresztą nie o to w życiu chodzi. W wojsku czy policji też są tacy co trenują i sobie radzą.

Na początek zrób po prostu pakiet podstawowych badań, zarówno tych ogólnych zdrowotnych, jak i pod kątem hormonów.
Jeśli masz jakąś opiekę medyczną w pracy, typu medicover, pzu zdrowie, compensa zdrowie - to możesz dość szybko ogarnąć skierowanie, u np. lekarza internisty lub nawet przez teleporadę i zrobić sporo z nich za darmo.

Hormony może być ciężko wyciągnąć od lekarza przez teleporadę, ale spróbuj - opowiedz o wszystkim , co tutaj opisujesz + dodaj stresy, że masz jakieś objawy od strony układu nerwowego, słaby sen (jak to dobrze rozegrasz dostaniesz 10-20 badań na pewno - sprawdzone), w końcu za takie firmy i opiekę, płaci się miesięcznie składkę, więc warto z tego korzystać.

Z hormonów wykonaj podstawowe badania, które opisałem powyżej. Z wynikami możesz się zgłosić tutaj na forum, ale najlepiej wiadomo do lekarza specjalisty. To powinno pokazać ogólnie , gdzie w ogóle szukać rozwiązania. Taki cukier jak miałeś to nić strasznego, zależy też czy czegoś nie zjadłeś, nie wypiłeś przed badaniem itd. Czasem o tym zapominamy a wypijemy np. kawę z cukrem , czy jakiś słodzony napój. Jak miewasz z cukrem małe problemy, to kup glukometr i sam sobie możesz to kontrolować z rana.