soja jest gorsza bo ma niskie bv <- wiesz jak sprawdza się bv poczytaj sobie, nie ma większego znaczenia, jeżeli wogóle ma to jakiekolwiek znaczenie
oto część z artykułu GRASIKA:
BV a PDCAAS (Protein Digestibility Corrected Amino Acid Score).
nie ma ŻADNEJ roożnicy pomiędzy efektywnością roożnego rodzaju białek, co zostało udowodnione w badaniach sprawdzających istnienie jakichkolwiek rozbieżności w przyrostach masy mięśniowej przy sooplementacji białkiem serwatkowym, jajecznym czy też sojowym; wszystkie trzy mają stymoolować wzrost; zwolennicy serwatki moowią, że ma ona niezwykle wysokie BV; aczkolwiek wg najnowszego dochodzenia w tej sprawie okazooje się, że pojęcie BV i PER(wskaźnik wydajności białka - protein efficiency ratio) wyszły z użycia; najnowszym i najbardziej wiarygodnym miernikiem jakości białka w odniesieniu do loodzi jest PDCAAS; wg tej skali serwatka niekoniecznie jest najlepszym źroodłem białka - w rzeczywistości białko serwatki i SOI znajdooją się na szczycie rankingu ; nie oznacza to, że są one roowne; najwyższą oceną w skali PDCAAS jest 1.0; otrzymooję ją jakakolwiek proteina, ktoora będzie całkowicie wykorzystana przez organizm człowieka; poroownano więc białko soi, jajka, kazeinę, białko zawarte w wołowinie oraz sporą część białek pochodzących z roślin strączkowych; SPI /izolat białka sojowego/ w poroownaniu do białka jajecznego i serwatki otrzymał najwyższą notę - 1.0; białko wołowiny uzyskało zaledwie 0.92, zaś białko zawarte w fasoli 0.68 /najwyżej spośrood strączkowych/
polecam ten post:
https://www.sfd.pl/temat249669/
Metody biologiczne stosowane w ocenie wartości odżywczej białka zakładają wykorzystanie do badań żywego ustroju. Mimo że najbardziej miarodajną metodą byłoby przeprowadzenie jej na człowieku (np. przez badanie bilansu azotowego przy różnym spożyciu białka), to jednak ze względów praktycznych do tego celu zwykle używa się zwierząt laboratoryjnych, najczęściej młodych, rosnących szczurów.
Metody biologiczne polegają bądź na pomiarze przyrostu masy ciała młodych zwierząt karmionych testowanym białkiem, bądź na oznaczaniu ilości zatrzymanego azotu w ciele tych zwierząt. Do najbardziej rozpowszechnionych wskaźników wyznaczanych w ten sposób należą:
" Wydajność wzrostowa białka - PER (Protein Efficiency Ratio). Określa przyrost masy ciała na 1 g spożytego białka, przy karmieniu 21-30-dniowych szczurów przez 6 tygodni testową dietą o zawartości białka 10-12% (tj. poniżej wielkości zapotrzebowania na wzrost)
" Retencja białka netto NPR (Net Protein Retention) jest to modyfikacja współczynnika PER, uwzględniająca potrzeby białkowe ustroju konieczne do utrzymania równowagi azotowej, ocenianej różnicą między przyrostem masy ciała zwierząt żywionych dietą białkową a ubytkiem masy ciała zwierząt karmionych dietą bezbiałkową:
" Względna wartość białka RPV (Relative Protein Value). Współczynnik ten określa iloraz współczynnika regresji PER dla 3 różnych stężeń badanego białka w diecie, znacznie mniejszych od zapotrzebowania wzrostowego (2, 5 i 6%) i współczynnika regresji PER, oznaczonego w wyniku równolegle prowadzonego doświadczenia, w którym zwierzęta karmi się przez 2 tygodnie białkiem wzorcowym (laktoalbuminą lub kazeiną).
" Wartość biologiczna białka (WBB) - BV (Biological Yalue). Określa tę część wchłoniętego azotu (białka), która została zatrzymana w ustroju w celu pokrycia potrzeb endogennej przemiany azotu do utrzymania zrównoważonego bilansu azotowego lub pokrycia potrzeb syntezy białka w okresie wzrostu. Ocenia sieją na podstawie bilansu azotowego, przy uwzględnieniu poprawek na ilość azotu wydalonego z kałem i moczem w okresie karmienia dietą bezbiałkową:
" Wykorzystanie białka netto (WBN) - NPU (Net Protein Utilisation). Określa ilość azotu zatrzymanego w ustroju młodych 21-30-dniowych szczurów. Wyraża się ją jako różnicę między ilością azotu oznaczoną w tuszkach zwierząt karmionych przez 10 dni dietą z badanym białkiem a ilością azotu w tuszkach szczurów otrzymujących przez ten sam czas dietę bezbiałkową, w odniesieniu do ilości azotu spożytego:
" Wskaźnik bilansu azotowego K. Określa stosunek przyrostu bilansu azotowego do przyrostu azotu zawartego w dietach, które powodują nieznacznie ujemny, zerowy lub nieznacznie
dodatni bilans azotowy. Wyniki oblicza się na podstawie pomiaru kąta nachylenia krzywej uzyskanej empirycznie lub obliczenia współczynnika regresji.
Do najczęściej używanych metod biologicznych oceny wartości odżywczej białka należy wskaźnik PER oraz współczynnik NPU. Porównanie metod chemicznych z biologicznymi nie wykazuje pełnej zgodności. Jest to związane z nieuwzględnianiem strawności testowanych białek i dostępności z nich niektórych aminokwasów, np. lizyny. Największą zgodność między wskaźnikiem CS i NPU uzyskuje się dla produktów nieprzetwarzanych, zwłaszcza, gdy aminokwasem ograniczającym jest metionina lub walina. Na ogół wartości wskaźnika aminokwasu ograniczającego CS są dla danej mieszaniny białek niższe od oznaczonego współczynnika NPU.
źródło: [
http://kn.am.gdynia.pl/nkzc/kz/kz_bialka.html] 
Kakarott
Dlugirulez
stódentkat
Eazy-E
MateuszR
Karlosw
Mass_gas
julo1
