Broń w tradycyjnych sztukach walki i nie tylko.

W europie zachodniej powszechną bronią białą był pałasz, szpada lub rapier. W armi napoleona kawalerię stanowili polacy (może dlatego wydaje się że szabelka była taka powszechna).
BTW. Husarz konno nie walczył szablą tylko koncerzem.
Pozdrawiam

"Jak zobserwowałem (przynajmniej w polsce tak jest) bractwa rycerskie mają olbrzymią przewagę nad szkołami "azjatyckimi" - walki bronią uczą przez walkę. To mniej więcej tak jak z nauką chociażby boksu i karate bezkontaktowego :)"


Sporo racji. Ucznie się walki poprzez kata lub jakieś formy pół-sparingu trochę mija się z celem. Gdzie tu dynamika? Gdzie presja i zagrożenie? Odpowiedzią na ten problem było bogu (zbroja) i shinai (miecz), które potem ewoluowały w kendo jako takie.
Swoją drogą Kendo się ma do Kenjutsu jak Judo do Jujitsu...

OOO, widze, ze temat sie rozwija Fajnie, ze wpadliscie

Widze tez, ze nawet pea20 przywiało-witamy, witamy

Prosilbym wszystkich (zwlaszcza Chudego z Combat Kalaki i Kendokę) o opis treningu-na pewno wiele osob chcialoby sie dowiedziec jak wygladaja Wasze zajecia, sparringi itd.

Co do charakterystyki i porownania broni-nie siedze w temacie az tak gleboko. Wiadomo, ze porownywanie "X jest lepsze od Y" bez uwzglednienia genezy ich powstania i (przede wszystkim) zastosowania troche mija sie z celem-jednakze przypominam-nie chodzilo mi o porownanie "w akcji" (typu szarża husarska na oddział samurajów) tylko o roznice w metodyce nauczania szermierki tymi typami broni (szabla vs katana). Katana, jak wspomniał Jodan byla bronią dość delikatną i kruchą (choć bardzo ostrą), wiec do szermierki jako takiej nadawala sie raczej słabo-stąd wladajacy nią samuraj trenował jej użycie pod innym kątem niż husarz(wyposażony w koncerz na ciężką jazdę-i szablę do walki z lekką czy do masakrowania pechoty-husaria, z tego co pamietam z historii-byla rewolucyjna m.in. dzieki uniwersalnosci)-i przez te zachowane roznice w metodyce nauczania-dzisiejsi adepci kenjutsu moga miec problem z pokonaniem adeptow europejskich szkol szermierki (nie mowie oczywiscie o florecistach, bo to zupelnie inna "branża")

Na początek taka opinia niejakiego Tadayoshi Otsuka:

"... nikt nie ginie od uderzenia bambusowym mieczem, a zatem tu dopiero można mówić o prawdziwym treningu. Można powtarzać pewne elementy, wygrywać lub przegrywać – i w ten sposób przyswajać sobie odpowiednią wiedzę oraz doświadczenie, niedostępne podczas ćwiczeń wyłącznie prawdziwym mieczem. Moim zdaniem, we współczesnym świecie konieczne jest ścisłe rozróżnienie pomiędzy walką mieczem i tak zwanym shinai-kendo. Dzisiejsze kendo polega wyłącznie na walce bambusowym mieczem. Zawodnicy nie są samurajami, a samuraje nie ćwiczyli kendo. I to warto mieć na względzie, rozwiązując pozostałe problemy."

Struktura treningu może być bardzo różna (zależy czy mówimy o treningu sportowym... powiedzmy "zawodniczym" do dyscypliny kendo czy o sztuce walki kendo) ale generalnie podstawowy schemat wygląda mniej więcej tak:
Rozgrzewka, suburi (hmmm... rodzaj rozgrzewki ale z nauką cięć), kichon (podstawy) / waza (techniki), uchikomigeiko /kakarigeiko / jigeiko ( to ostatnie to po prostu sparing)... Kendo ma bardzo bagaty zestaw ćwiczeń gdzie można ćwiczyć wszystko, od szybkości, poprzez technikę, taktykę po wytrzymałość (i nawet by się coś z siłowych ćwiczeń znalazło).

Polecam bardzo dobry artykuł wiele mówiący o kendo:
http://www.kendo-world.com/articles/web/korea/index.php 

Bardzo proszę. Zacznę od tego, że treningi z kijem mamy głównie tylko przed zawodami (na około miesiąc przed). Tak to trenujemy trenujemy walkę wręcz (piszę to ponieważ większość osób myśli, że my tylko machamy kijami i nic więcej )

A wiec trening wygląda tak:
Na początku uczy się podstawowych form z kijem:
Forma A: 4 podstawowe uderzenia (uderzenia z góry, pchnięcie, cięcie z lewej i prawej strony) oraz 4 bloki przed nimi. Kij trzymamy jedną ręką. Ćwicząc to w parach każdy zawodnik ma kij.
Forma B: Kij trzyma się obiema rękoma. I wykonuje się bloki prze uderzeniami ręką bądź nogą oraz kontrataki. Np. Jeden partner uderza sierp a drugi blokuje kijem i kontratakuje.
Forma pierwsza: Jest połączenie kilkunastu sekwencji, tak jakby w cała walkę.
Oraz walka z cieniem.

Później dochodzą uderzenia: z nadgarstka, dochodzące, cięcia na różnych płaszczyznach.

Uderzenia te łączy się w różne sekwencje, najczęściej po 3-4 uderzenia. Sekwencje te ćwiczymy np. w taki sposób, że jeden partner trzyma kij na środku, a drugi wykonuję sekwencje uderzając o górną i dolną część kija.

Uczymy się również obrony kijem (kij trzymany jedna ręką) przed atakami ręką, nogą itd.

Walki kijem:

Walki są prowadzone na kilka sposobów:
1. Walka softem(kij z gąbki) do pierwszego trafienia (na zawodach w takiej formule startują dzieci. Walczą one w kaskach. Ale starsi na treningu wlaczą bez.)
2.Walka softem full-contakt. Tak tylko na treningu walczymy.
3.Walka w amez softem(ale już innym niż pisałem wyżej. Jest to rurka plastikowa owinięta w szmaty). Walczymy tak na treningu ze względu na lustra oraz na zawodach dzieci i czasami juniorzy.
4.Walka kijem twardym(ratanowym) w amez. W taki sposób walczymy na treningu ale na dworze oraz na zawodach seniorzy i czasami juniorzy.
5.Walka na 2 kije ratanowe. Również na treningu(ale rzadziej niż jednym kijem), oraz czasami na zawodach jest taka kategoria.

W skład amez wchodzą: płaszcz, kask i rękawice. Dodatkowo zakłada się ochraniacze na przed ramiona i łokcie.

Trenujemy jeszcze walkę kij vs nóż, kij+nóż vs kij+nóż, 2 kije vs 2 kije, ale to gównie na seminariach.


Acha na zawodach walczy się 2x1min plus dogrywka 1 min jeśli walka nie jest rozstrzygnięta.
Walka może się skończyć wcześniej jeśli jeden zawodnij 2 razy straci kij(to przy walce na 1 kij).W walce na 2 kije jeśli jeden zawodnik straci jeden kij to walka trwa dalej, jest przerywana dopiero po utracie 2 kija.

To chyba tyle. Jak będą jakieś pytania to piszcie, chętnie odpowiem
Pozdrawiam.

W europie zachodniej powszechną bronią białą był pałasz, szpada lub rapier. W armi napoleona kawalerię stanowili polacy (może dlatego wydaje się że szabelka była taka powszechna).
BTW. Husarz konno nie walczył szablą tylko koncerzem.

pea:
1.co do tego, kto był pierwszy z szablą (nie liczac jazdy Rzplitej szlacheckiej) nie będę sie kłocił. powiem ci tylko, ze nie tylko Polacy służyli u Napoleona w jeździe. z drugiej strony w I RP jazda cudzoziemskiego autoramentu była wyposażona w pałasze i rapiery. a nie w szable tzw "czarne", zastrzeżone raczej dla polskiego autoramentu.
byłbym więc ostrozny z wszelkim generalizowaniem kto, kiedy i od kogo. nie tylko nasi mieli szable i nie tylko szablami wywijali. zobacz zresztą fotografie szabel pruskich czy rosyjskich z epoki napoleońskiej.

2. kwestia uzbrojenia husarii - po skruszeniu kopii w czasie szarży rzeczywiscie używano koncerzy. jednak były one bronią kolną, uzywaną do wysadzania przeciwników ( bez wzgledu na to, cięzko- czy lekkozbrojnych, Cavior) z siodeł w pędzie, a także do kłucia piechoty. koncerz dawał tu przewagę nad bronią przeciwnika ze wzgledu na swoją długość.
zasadniczym natomiast uzbrojeniem siecznym wykorzystwanym w walce była szabla bojowa ("czarna"). koncerze też się łamały, też nie zawsze było na nie miejsce - wspomniana już długość - nie zawsze dawało się je w pędzie wyjąc z ciała przeciwnika. w końcu, też nie zawsze walczono w pędzie. szabla była dla jeźdźca bronią uniwersalną. jednak nazwanie jej szablą husarską to współczesne uogólnienie. nie tylko husaria była w nią wyposażona.
co do koncerza - sienkiewiczowscy husarze okłądali nimi po głowach Tatarów, Szwedów, Kozaków i każdego, kto się nawinął. to taki sma mit, jak wszechobene skrzydła w tamtej epoce.

3. husarz nie walczył pieszo...

a tak BTW, przewagę dawała husarii nad armiami państw zachodnich paradokalnie jej archaiczność i niepowtarzalnosc w skali kontynentu. niepowtarzalnośc, bo wyrosła na styku zachodniego rycerstwa ze wschodnią myślą wojskową.

Niesądzicie, że już dość napisano o wyższości katany nad polską szablą i wice wersa?
może by tak zmienic temat i pomówić trochę o bardziej egzotycznej broni?
słyszał ktoś kiedyś o kai? Jest to broń wykorzystywana w okinawskim karate. kai powstało z wiosła i z tąd jego charakterystyczny wygląd. miałem okazję widzieć tą niesamowitą broń w użyciu przeciw pędom bambusa jak i w kata i muszę przyznać, że zrobiła na mnie piorunujące wrażenie.wiele technik kai to kopie technik z bo, jednak kai ma tą zasadniczą przewagę, że jego górna część jest spłaszczona (jak w wiośle) dzięki czemu zadaję masakrujące wprost obrażenia.
A oto jak owa broń wygląda http://www.kobudo.eu/img/ilustration/kai.gif

http://www.okinawankenpo.com/public_html/images/photos/senseieku.gif

Zmieniony przez - wolfset w dniu 2006-05-16 00:37:52

http://www.okinawankenpo.com/public_html/images/eku.gif

Zmieniony przez - wolfset w dniu 2006-05-16 00:39:06

WolfSet-brawo

Ja mam cos bardziej znanego-ale za to znalazłem książkę do obsługi

Yawara-i zbliżony do niej Kubotan. Poszczególne egzemplarze różnią się od siebie-ale najprościej mówiąc-Yawara to kijek długości 10 cm, o średnicy 2-3 cm. Techniki użycia tej broni związane są prawdopodobnie z tantojutsu(japońskie szkoły walki nożem)-i służyć miały w wypadku, gdyby wystąpiła konieczność walki po złamaniu ostrza. Druga wersja głosi, iż broń ta-podobnie jak tonfa czy nunchaku-została zaadaptowana z przedmiotów codziennego użytku-gdyż za posiadanie miecza lub jakiejkolwiek innej broni ludziom z niższych grup społecznych groziła śmierć.

Broń tego typu na Wschodzie zdobyła sporą popularność -w różnych "mutacjach" pojawiając się w sztukach walki poza Japonią (stąd prawdopodobnie wziął się nóż motylkowy-filipiński Balisong-który po złożeniu można wykorzystać tak jak Yawarę). W latach 40 Yawara weszła w skład wyposażenia amerykańskich policjantów-z racji swej wszechstronności. Trzymając kijek z zaciśniętej dłoni można zadawać bardzo silne uderzenia pięścią, można uderzać "ręką-młotem" (niektore Yawara na koncach są lekko poszerzone by nie wysunęły się z dłoni-i końce te wyposażono w wypustki, wywołujące przy trafieniu spory ból), można też-co chyba najważniejsze-zakładać dźwignie nadgarstkowe, łokciowe, transportowe czy nawet służące do kajdankowania! A jeśli klient w trakcie spróbuje się wyrwać-można przyłożyć mu w staw końcem Yawary-kto choć raz uderzył kolanem czy łokciem w kant stołu może się domyślić, jakie to uczucie.

Kubotan jest od Yawary trochę cieńszy-i obecnie produkowany jest często jako breloczek do kluczy Wchodzi z skład wyposażenia niektórych sił specjalnych i jednostek policji(widziałem nawet program poświęcony szkoleniu angielskiej policji-gliniarz miał wyciągnąć kierowcę z samochodu podczas kontroli-chwycił jedną z rąk na kierownicy, unieruchomił ją dźwignią z użyciem Kubotanu-i wyciągnął gościa przez okno-trwało to ułamki sekund).

Tutaj mamy Kubotan.

Strona (książka!) o Yawara:

http://yawara.com/Yawast1.html


Strona o Kubotan(polecam!):

http://www.themartialist.com/0503/pocketsticks.htm 

z mojej skromnej wiedzy o kobudo wynika, że Yawara została stworzona przez jednego z mistrzów ju jitsu (niestety niepamiętam jakiego stylu,ale poszukam w książkach i napewno napiszę) jako broń dla policji w kyoto. początkowo służyła głównie do zakładania dzwigni,pózniej odkryto jej niewątpliwą zaletę w uderzaniu.
Cavior dzięki za uznanie, coraz bardziej cię lubię