A teraz z innej beczki.
Przewinienie Pawła Brzóski miało miejsce w 1997 roku. Wówczas w Kraju obowiązywały w tej sprawie przepisy, które nie przewidywały takich szykan wobec zawodnika. Zresztą Pan Paweł Brzóska prawidłowo interpretuje przepisy międzynarodowe „Przepisy IFBB mówią jednoznacznie, że jeżeli zawodnik nie jest w stanie udowodnić, że środki, które wykryto w jego organizmie trafiły tam bez jego wiedzy lub w wyniku leczenia jest z założenia traktowany jako sportowiec stosujący świadomy doping i kara, jaka go spotyka to 2 lata zawieszenia. W wypadku drugiego takiego czynu jest to dożywotnia dyskwalifikacja.
Regulamin Antydopingowy PZKiTS jak i Rozporządzenie Prezesa UKFiS również nie przewidywały takich działań. Na potwierdzenie cytat z Rozporządzenia:
„ ZARZĄDZENIE PREZESA URZĘDU KULTURY FIZYCZNEJ I TURYSTYKI
z dnia 21 lipca 1997 r.
w sprawie zasad odpowiedzialności dyscyplinarnej za naruszenie przepisów antydopingowych.
(Mon. Pol. Nr 46, poz. 452)
Na podstawie art. 49 ust. 3 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz. U. Nr 25, poz. 113 i Nr 137, poz. 639) zarządza się, co następuje:
„§ 5. W razie ujawnienia u zawodnika efedryny, fenylopropanolaminy, pseudoefedryny, kofeiny, strychniny i związków pokrewnych stosuje się następujące sankcje:
1) karę 3-miesięcznej dyskwalifikacji za pierwsze przewinienie,
2) karę 2-letniej dyskwalifikacji za drugie przewinienie,
3) karę dożywotniej dyskwalifikacji za kolejne przewinienie.
§ 6. W razie ujawnienia u zawodnika innych zabronionych środków farmakologicznych oraz stwierdzenia stosowania metod uznanych za dopingowe stosuje się następujące sankcje:
1) karę 2-letniej dyskwalifikacji za pierwsze przewinienie,
2) karę dożywotniej dyskwalifikacji za drugie przewinienie.
§ 7. W razie odmowy poddania się badaniom kontrolnym lub niezgłoszenia się zawodnika do kontroli antydopingowej zaleca się następujące sankcje:
1) pierwsza odmowa powinna pociągać za sobą karę do 2 lat dyskwalifikacji,
2) każda ponowna odmowa powinna pociągnąć za sobą karę nie mniejszą niż 2 lata dyskwalifikacji.
§ 8. 1. Odpowiedzialność za
stosowanie dopingu ponoszą również trenerzy, działacze oraz inne osoby, którym udowodnione zostanie naruszenie przepisów antydopingowych, polegające w szczególności na dostarczaniu, dystrybucji, handlu lub podawaniu zabronionych środków farmakologicznych, stosowaniu metod uznanych za dopingowe, wywieraniu presji bądź namawianiu do stosowania dopingu.
2. Do osób, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy § 5 i 6.
§ 9. W razie ujawnienia u zawodników nieletnich zabronionych środków farmakologicznych lub stosowania metod uznanych za dopingowe prowadzący postępowanie wyjaśniające lub dyscyplinarne zawiadamia o tym prokuratora.
§ 10. Sankcje nałożone na zawodników, trenerów, działaczy lub inne osoby są wiążące dla władz i organów wszystkich klubów i polskich związków sportowych.
§ 11. Osoba, przeciwko której ma być wszczęte postępowanie dyscyplinarne, powinna być poinformowana o przysługującym jej prawie do obrony, a także o postępowaniu odwoławczym.
§ 12. W toku postępowania dyscyplinarnego każdej obwinionej osobie przysługuje prawo do:
1) ustanowienia obrońcy,
2) uzyskania pełnej informacji na temat stawianych zarzutów,
3) dostarczenia wszelkich dowodów,
4) osobistego składania wyjaśnień.
§ 13. 1. Wszelkie przyjęte przez organ dyscyplinarny sankcje wchodzą w życie w trybie natychmiastowym, chyba że podjęta decyzja dyscyplinarna zawiera inne, wyraźnie określone dyspozycje.”
Kara zawodnika Pawła Brzóski dobiegła końca w 1999 roku. W tym też roku Zarząd PZKiTS ustanowił „Regulamin Kontroli Antydopingowej Polskiego Związku Kulturystyki i Trójboju Siłowego Zatwierdzony uchwałą Zarządu PZKiTS z dnia 17 XII 99” Oczywiście zawodnik odbył karę i drugi raz za to samo przewinienie nie powinien odpowiadać. Tym bardziej, że i ten Regulamin nie przewidywał takich działań wobec zawodnika. Oto przykłady z Regulaminu:
„Pkt 4 Kontrole są przeprowadzane zgodnie z przepisami MKOL,IFBB, PF ,EPF oraz Komisji do Zwalczania Dopingu w Sporcie Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki
Pkt 8 W przypadku pozytywnego wyniku kontroli przeprowadzonej w kraju lub za granicą przez upoważnioną względnie respektowaną przez MKOL,IFBB, IPF, EPF, Komisję, zawodnik/czka podlegają karze zgodnie z niniejszym regulaminem oraz w/w regulaminami MKOL,IFBB, IPF, EPF.
Sankcje indywidualne:
3. W przypadku kontroli prowadzonej przez IPF,IFBB,EPF,EFBB obowiązują przepisy wymienionych Federacji ,aktualnie za stosowanie steroidów anabolicznych
Szukam choćby cienia przepisu, który usprawiedliwiał by postępowanie Filleborna, Komisji Dyscyplinarnej czy Zarządu PZKFiTS w tej sprawie. Oto w roku 2001 roku weszło nowe Rozporządzenie Ministra ale i to Rozporządzenie nie przewiduje możliwości podejmowania działań na jakie zdobył się Zarząd i Komisja Dyscyplinarna PZKFiTS w sprawie Pawła Brzóski..
Rozporządzenie Ministra MENIS z dnia 18 września 2001 w sprawie szczegółowych zasad odpowiedzialności dyscyplinarnej za naruszenie przepisów antydopingowych ( Dz. U. z dnia 10 października 2001)
„§ 4. W przypadku wykrycia po raz pierwszy w organizmie zawodnika obecności efedryny, fenylopropanoliny, pseudoefedryny, kofeiny, strychniny lub związków pokrewnych - stosuje się karę od 1 do 6 miesięcy dyskwalifikacji z uwzględnieniem §6.
§ 5. W przypadku wykrycia po raz pierwszy w organizmie zawodnika obecności innych niż wymienione w §4 zabronionych środków farmakologicznych lub pierwszego stosowania metod uznanych za dopingowe - stosuje się karę 2-letnie bezwzględnej dyskwalifikacji, z uwzględnieniem §6.
§ 6.1. W przypadku stwierdzenia:
1. świadomego stosowania przez zawodnika zabronionych środków farmakologicznych lub metod uznanych z dopingowe,
2. stosowania przez zawodnika środków mających na celu ukrycie stosowania środków, o których mowa w pkt 1,
3. podejmowania przez zawodnika działań zniekształcających wyniki badań antydopingowych,
4. stosowania przez zawodnika dopingu, za którego istnienie odpowiedzialność ponoszą osoby współpracujące z zawodnikiem,
stosuje się następujące sankcje:
- karę dyskwalifikacji na okres od 2-8 lat - jeżeli zabronionym środkiem farmakologicznym jest efedryna, fenylopropanolina, pseudoefedryna, kofeina, strychnina, lub związki pokrewne,
- karę dyskwalifikacji powyżej 4 lat - jeżeli użyto innego zabronionego środka farmakologicznego lub metody uznanej za dopingową.
2. Sankcje, o których mowa w ust. 1, stosuje się wobec zawodnika, w którego organizmie wykryto po raz drugi zabronione środki farmakologiczne lub metody uznane za dopingowe. ”
Zawodnik karę odbył w latach 1977-1999 koniec i kropka. Jeżeli nie obowiązują Zarządu żadne przepisy poza własnymi Uchwałami, to czy możemy nawet pod koniec tej burzliwej Kadencji doczekać się Uchwały o Karze Śmierci dla zawodników PZKiTS, PZKFiTS, którzy kiedyś odbyli już karę za stwierdzone stosowanie niedozwolonych środków?
Odnoszę wrażenie, że Panowie z PZKFiTS robią co chcą. Najczęściej nie mając racji chowają się za własnymi uchwałami i Statutem, który został ewidentnie przyjęty z naruszeniem prawa w dniu 13.07.2002 r. Wielki udział w uchwalaniu Statutu PZKFiTS w dniu 13.07.2002 z naruszeniem prawa ma Polska Konfederacja Sportu w Warszawie.Tenże PKSport za sprawą niezgodnego z prawem stanowiska Dyrektora Biura prawnego PKSport pozwolił na zatwierdzenie Statutu w tym trybie i z takimi zapisami.Prezesie Filleborn!!! ja to wiem i mam na to dowody!!!
Sprawa powinna trafić do Sądu, unieważnienie zapisów Statutu czyni Statut, Zarząd, Komisję Rewizyjną i Dyscyplinarną niebyłymi. No bo jeżeli ten Statut ma moc wiążącą to zeznając przed Sądem, trzeba mieć na uwadze, że Sąd i ławnicy sądowi to osoby trzecie. „ Paragraf 6, pkt. Uchwały Zarządu nakazuje przestrzegania zakazu wypowiadania się wobec osób trzecich na temat stosunków wewnętrznych w Związku, jego organizacji i zasobów finansowych” I znowu Filleborn trzyma wszystkich członków w szachu. He he he he
Jednym słowem Związek to JA!