Choroba Scheuermanna

Mysle ze bedziesz mial cwiczenia w wodzie i inne zajecia ruchowe. Zachecam do konsultacji z conajmniej dwoma lekarzami i zastowaniem sie do ich zalecen. Im sumienniej i powazniej bedziesz traktowal dojscie do zdrowia, tym mniejsze ujemne skutki pozostawi choroba. Po okresie wzrostu lekarz powie Ci czy bedziesz mogl cwiczyc - jezeli tak to bedziesz mogl byc z siebie dumny.

Niestety zycie nie jest sprawiedliwe - nie wszyscy moga cwiczyc tego na co maja ochote. Z drugiej strony mozesz pomoc innym ktorzy maja taki sam problem jak Ty. Jak nabierzesz doswiadczenia w rehabilitacji przy chorobie Scheuermanna możesz to opisac i dzielić się tym z innymi. Napewno zyskasz wdziecznosc wielu ludzi - obiecuje ze umieszcze taki post w podwieszonych.

Nie chcialem Cie straszyc, choc terapia szokowa czasem jest dobra . Nic sie nie przejmuj, poradzisz sobie. Trzeba wytrwalosci w dazeniu do celu, nie wolno poddawac sie chorobie i trzeba do wielu rzeczy podchodzic z glowa. Musisz sporo zaczac myslec, tego od Ciebie wymaga sytuacja. Ale mam ogromny szacunek dla osob, ktore walcza ze slabosciami. Mozesz udowodnic, ze jestes prawdziwym facetem. Dla pocieszenia powiem Ci, ze ja tez do konca zdrowy nie jestem. Kazdy ma jakies problemy.

Pozdrawiam.

Mądre rady 2 mądrych Panów-BRAWO!!

Siema też mam te g****. nie wiem od czego sie przypętało:( Dotychczas trenowałem w domu z ciężarkami a trenowałem piłke ręczną w klubie. teraz zbliża sie matura więc postanowiłem skączyć karierę piłakrza. MYśle że to pomoże także moim plecom. W tej dyscyplinie występuje rzucanie jedną ręką więc niestymetryczny ruch a to napewno szkodzi plecom. teraz chodze na siłke nie robiąć ćwiczeć gdzie wystepuje nacisk osiowy na kręgosłup (martwy ciąg itp.) Kiedyś mądry rehabilitant (Niedzielski jak ktoś zna:) powidział mi ze muszą być silne mięśnie pleców. to było dawno ale z tego co pamiętam nie zabronił mi chodzić na siłke. z tym ze właśnei bez tych ćwiczeć. pokazał mi kilka ćwiczeć rozciągających które są niezbędne przy tej chorobie.kazał mi też kupić materac kokosowy(twardy) wogóle lubię leżeć na twardych rzeczach sprawia mi to ulgę, odpoczynek. leże też na takim wałku gąbkowym, ustawiam go tam gdzie mam te zgięcie i przed snem leże tak na tym materacu. on tez powiedział że najlepeij było by abym całą noc spał na plecach ale jakoś nie moge. na basen tez chodze raz w tyg. dobre są też swobodne zwisy na drążku. Generation daj mi jakis swój kontakt to podzielimy sie spostrzeniami na temat tej dolegliwości. moze jakies rady:)

Witam moje GG to 1516565. Zapraszam

Ale na forum chlopaki, na forum - moze wiecej osob skorzysta Obiecuje SOGi

No wiec moze podziele sie tym co do tej poryz znalazłem

Kilka wskazówek co do zachowania na codzien:

Dla dziecka z chorobą Scheuermanna lub jej podejrzeniem nie­zmiernie ważne jest przestrzeganie na co dzień poniższych zasad:
– Stałe dbanie o utrzymywanie prawidłowej postawy i stworzenie odpowiednich warunków odciąża­nia kręgosłupa w czasie pracy (nau­ki) i wypoczynku.

– Spanie na równym, odpowied­nim materacu z małą poduszką (lub klinem) pod głową, sięgającą tylko do barków. Zasypianie w pozycji na plecach z nieco ugięty­mi kolanami. Przed wstaniem z łóżka i przed zaśnięciem należy wykonać kilka ćwiczeń rozciągających i rozluźniających kręgosłup. W tym celu należy w pozycji leżącej oprzeć dło­nie na talerzach biodrowych, kciuki skierować do przodu i wykonywać naprzemienne ruchy obniżania miednicy lub w tej samej pozycji (również z ugiętymi w kolanach no­gami) wyciągać splecione i odwróco­ne dłonie w górę za głowę (jest to tak zwany „autowyciąg” przez kończyny górne).

– Po przyjściu ze szkoły dziecko powinno co najmniej pół godziny, a w ciągu popołudnia jak najwięcej przebywać w pozycji leżącej na ple­cach z ugiętymi kolanami i dociśnię­tymi do podłoża barkami.

– Podłoże musi być odpowiednie, pod szczyt wygięcia piersiowego kręgosłupa można podłożyć zwinięty kocyk. Zapewni to le­pszą korekcję i odciążenie kręgo­słupa. Można przebywać również w po­zycji leżącej na brzuchu z podłożo­nym pod nim wałeczkiem lub zwi­niętą poduszeczką. W takich pozycjach należy wy­konywać poprzednio opisane ruchy wyciągające i ćwiczenia rozluźniają­ce mięśnie kręgosłupa.

– Odrabiać lekcje w poprawnej pozycji siedzącej. W tym celu konieczne jest odpo­wiednie przystosowanie krzesła. Powinno ono zapewnić podparcie i od­ciążenie okolicy lędźwiowej i dolnej piersiowej. (Można to osiągnąć zwię­kszając kąt pochylenia oparcia, na przykład przez podwyższenie przed­nich nóg krzesła). Stopy oparte na podłodze lub odpowiedniej wyso­kości podnóżku. W pozycji siedzącej należy rów­nież wykonywać ruchy wyciągające i rozluźniające kręgosłup, podobnie jak w pozycji leżącej. W ciągu dnia trzeba często zmieniać pozycję.

– Pozycja siedząca, „relaksacyj­na”, zapewnia oprócz oparcia ple­ców wyższe ułożenie kolan niż bio­der. Stopy oparte na podłożu, usta­wione równolegle, uda lekko odwiedzione, nie zakładać nogi na nogę. Pozycję tę można uzy­skać stosując poduszkę (klin) pod uda i podstawkę pod stopy.

– W pozycji stojącej utrzymywać pełną korekcję postawy, chodzić z prawidłowym obciążaniem i od­twarzaniem łuków stóp oraz zazna­czaniem fazy odepchnięcia palcami. W pozycji stojącej czy siedzącej należy również wyko­nywać ruchy wyciągające kręgosłup, stosując pasy lub poprzednio opisany „autowyciąg”.

– Przybory szkolne i inne przed­mioty trzeba nosić w plecaku.

– Przed snem, rano i przed ćwi­czeniami wykonywać masaż pleców, klatki piersiowej i obręczy miednicznej dłońmi lub używając szor­stkiego ręcznika czy rękawicy kąpie­lowej.

– Jak najczęściej korzystać z ćwi­czeń rozluźniających i wodnych.

&#8211; >>>>Ograniczenie lub wyłączenie wysiłków fizycznych ocenia lekarz indywidualnie, w zależności od sta­nu zdrowia. Na lekcjach wychowa­nia fizycznego wyłącza się z ćwiczeń elementy akrobatyczne, biegi, skoki i wszystkie ćwiczenia siłowe.<<<< Przeciwwskazane są również długie mar­sze. Wskazane są odpowiednie ćwi­czenia z muzyką.

&#8211; Przestrzeganie odpowiedniego trybu życia jest równie ważne, jak wykonywanie ćwiczeń wzmacniają­cych układ mięśniowy. Rodzaj ćwi­czeń zaleca lekarz po zbadaniu cho­rego, a naukę ich wykonywania pro­wadzi instruktor. >>>>Wykonywanie ćwi­czeń w domu może nastąpić dopiero po sprawdzeniu poprawności ich wy­konywania.<<<<

źródło: http://www.rehabilitacja.pl 

Opis ćwiczeń z tym ze podkreslam iż nalezy je wykonywac dopiero po uprzednim sprawdzeniu ich poprawnosci przez instruktora.

PRZYKŁADY ĆWICZEŃ ROZCIĄGAJĄ­CYCH MIĘŚNIE PIERSIOWE

1. Pozycja stojąca lub siad klęczny &#8211; rytmiczne wymachy wyprosto­wanych w stawach łokciowych koń­czyn górnych w górę, w górę ukoś­nie, w bok, w dół ukośnie (dłonie w odwróceniu) &#8211; z jednoczesnym wciągnięciem brzucha i korekcją piersiowego odcinka kręgosłupa.

2. Pozycja jak wyżej &#8211; obszerne krążenia ramion w górę, w tył aż do złączenia łopatek.

3. Pozycja jak wyżej &#8211; kończyny górne w skurczu pionowym &#8211; rytmi­czne, pogłębione ściąganie łopatek, brzuch wciągnięty.

4. Siad skulny lub skrzyżny, ty­łem do ściany, kończyny górne w skurczu pionowym przylegają do ściany &#8211; odrywanie barków, głowa, łokcie i dłonie przylegają do ściany.

5. Klęk podparty, wysunięte w przód proste kończyny górne opar­te na kanapie lub taborecie &#8211; rytmi­czne pogłębianie opadów tułowia w dół, głowa między ramionami.

6. Siad klęczny, kończyny górne odwiedzione w bok do poziomu bar­ków, dłonie zgięte grzbietowe, palce rozstawione i lekko zgięte (jakby trzymały duże jabłko w dłoniach) &#8211;wykonywanie dłońmi ruchów obrotowych ku tyłowi, jak przy wkręca­niu śruby.

7. Siad klęczny &#8211; splecione dło­nie unieść ku górze i odwrócić -wypychanie splecionych dłoni w gó­rę i w tył. Głowa między ramionami, brzuch wciągnięty (jest to tak zwany &#8222;autowyciąg&#8221; przez kończyny górne).

ĆWICZENIA ROZCIĄGAJĄCE MIĘŚNIE ZGINACZE STAWÓW BIODROWYCH

1. Pozycja wyjściowa &#8211; leżenie przodem (na brzuchu), kończyny górne i dolne wyprostowane, biodra przylegają do podłoża &#8211; naprzemien­ne unoszenie prawej i lewej kończy­ny dolnej ku górze.

2. Pozycja wyjściowa jak wyżej &#8211; naprzemienne unoszenie prawej kończyny dolnej i lewej kończyny górnej ku górze, następnie lewej kończyny dolnej i prawej kończyny górnej.

3. Pozycja wyjściowa jak wyżej &#8211; odrywanie prostych kończyn do­lnych od podłoża.

4. Pozycja wyjściowa jak wyżej &#8211; naprzemienne unoszenie zgiętych w kolanach kończyn dolnych ku gó­rze (biodra przylegają do podłoża).

5. Leżenie przodem, kończyny górne w skurczu pionowym oparte o podłoże &#8211; unoszenie kończyn górnych, ściąganie łopatek, biodra przy­legają do podłoża &#8211; wytrzymać pozycję.

6. Siad klęczny, kończyny górne wyprostowane w przód, oparte na podłożu &#8211; wysuwanie raz jednej, raz drugiej kończyny dolnej w tył (siad na drugiej pięcie), kończyny górne ciągną w przód, a kończyna dolna w tył &#8211; utrzymać taką pozycję, po chwili zmiana.

7. Siad prosty podparty z tyłu na dłoniach, łopatki ściągnięte, brzuch wciągnięty, głowa prosto &#8211; unosze­nie bioder w górę, utrzymać podpar­cie na dłoniach i piętach.

8. Leżenie tyłem, kończyny dol­ne wyprostowane &#8211; naprzemienne zbliżanie jednej kończyny dolnej zgiętej w kolanie do brzucha, z po­głębieniem przez docisk dłońmi ko­lana do klatki piersiowej, podczas gdy druga kończyna dolna leży wy­prostowana na podłożu. Głowa i bar­ki przylegają do podłoża.

9. Leżenie tyłem na stole, ławie lub kanapie (tułów na podłożu do bioder, kończyny dolne zwisaj ą poza brzeg stołu). Podobnie, jak w ćwicze­niu poprzednim, przyciąganie ko­lana do klatki piersiowej, podczas gdy druga kończyna dolna zgięta w kolanie zwisa swobodnie poza stołem.

10. Leżenie tyłem, kończyny dolne zgięte w kolanach i biodrach, stopy oparte na podłożu, kończyny górne w skurczu pionowym na pod­łożu &#8211; unoszenie bioder z jednoczes­nym wyprostem jednej kończyny dolnej w kolanie i wciągnięciem brzucha (kolana na tej samej wyso­kości), utrzymać pozycję.

11. Pozycja stojąca, jedna noga w wykroku &#8211; przeniesienie ciężaru ciała na nogę wykroczną (zgięcie tej nogi w biodrze i kolanie), pogłębie­nie zgięcia, podczas gdy druga koń­czyna dolna jest prosta w kolanie i biodrze. Kończyny górne oparte na biodrach lub kolanie nogi wykrocznej, łopatki ściągnięte, brzuch wcią­gnięty, pięty przylegają do podłoża.

ĆWICZENIA WZMACNIAJĄCE MIĘŚNIE GRZBIETU

Pozycja wyjściowa &#8211; leżenie przodem, pod brzuch położyć wałek ze zwiniętego kocyka.

1. Naprzemienne unoszenie le­wej kończyny górnej i prawej koń­czyny dolnej ku górze, następnie prawej kończyny górnej i lewej koń­czyny dolnej, broda ściągnięta do mostka.

2. Unoszenie ku górze trzyma­nego w dłoniach kijka (chwyt na sze­rokość barków), głowa między ra­mionami, pośladki napięte.

3. Kończyny górne w skurczu pionowym, broda ściągnięta do mos­tka &#8211; unieść ramiona, ściągnąć łopat­ki, napiąć pośladki i utrzymać taką pozycję.

4. Leżenie na brzuchu, dłonie splecione na tyle głowy, stopy złą­czone i lekko uniesione &#8211; spychanie dłońmi stawiającej opór głowy (łok­cie skierowane ku górze) z jednoczesnym ściągnięciem łopatek i na­pięciem pośladków.

5. Pozycja jak wyżej, ruchy koń­czyn górnych jak przy pływaniu &#8222;ża­bką&#8221; &#8211; wyprost kończyn górnych, ich skurcz i ściągnięcie łopatek, utrzymanie pozycji przez chwilę, ruchy kończyn dolnych jak przy pły­waniu &#8222;kraulem&#8221;.

6. Pozycja ciała i ruchy kończyn jak wyżej &#8211; wyprost kończyn gór­nych w przód i wdech, skurcz i wydech.

7. Leżenie przodem, kończyny górne wysunięte w przód trzymają 0,5 kg woreczek (ciężarek), kończy­ny dolne wyprostowane, pięty złą­czone. Unoszenie prostych kończyn z woreczkiem w górę, z jed­noczesnym napinaniem pośladków.

8. Leżenie przodem, kończyny górne i dolne jak wyżej (bez worecz­ka) &#8211; unieść kończyny górne i dolne, rozłączyć skośnie uniesione kończy­ny górne, utrzymać tę pozycję, nastę­pnie złączyć kończyny górne i opuś­cić na podłoże.

Ćwiczenia należy wykonywać wolno, dokładnie, nie zatrzymując oddechu. Liczbę powtórzeń i czas ćwiczeń zwiększać stopniowo, w miarę poprawy wytrzymałości i si­ły mięśniowej. Nie doprowadzać do zbyt dużego zmęczenia i wystąpie­nia dolegliwości bólowych.

Ćwiczenia te powinny być przepla­tane ćwiczeniami rozluźniającymi i oddechowymi, które można wyko­nywać przy muzyce. Ten rodzaj ćwi­czeń zawsze musi być uwzględniany w leczeniu choroby Scheuermanna, jako zapobiegający rozwijaniu się i utrwalaniu zniekształceń.

źródło: http://www.rehabilitacja.pl 

No dobre dobre. Należy także pamiętac o utrzymywaniu odpowiedniej wagi ciała żeby nie było niepotrzebnych przeciążeń.
Czy tobie też tak często strzela w kręgosłupie. wystarczy że podłoże pod plecy rękę gdy sie kłade na twardym i słysze chrupotanie nie wiem 3 albo 4 razy. Pewnie dlatego że kręgosłup jest miękki. To chyba ściera te krażki ale cóż odrazu lepie sie czuje odblokowany.

Nie scierasz sobie krazkow. A jesli masz jakies lekkie podwichniecia i je usuwasz w ten sposob to nie widze nic zlego. Oczywiscie, zeby to nie bylo jakies szarpanie na sile (takie cos tez mozna, ale to juz specjalista - to oczywiscie lekki zart, mialem na mysli terapie manualna).
Odbarczanie kregoslupa jest bardzo wazne. Tam niestety beda tendencje do lekkich blokow w kregoslupie.

Pozdrawiam. Bardzo fajne posty. Probuje sogowac.