zaburzenia odżywiania

Kasia, pssst, gdzie mieszkasz?

Zdrówki

Zmieniony przez - Jaronir w dniu 2004-12-18 13:54:06

katowice.

Gdybyś szukała kiedyś pomocy w swojej sprawie to w Gliwicach jest godny polecenia ośrodek:

Osrodek Leczenia Nerwic i Zaburzen Jedzenia "Dabrowka"
ul. Asnyka 10 Gliwice
tel. 238 34 70
www.psychoterapia-silesia.pl 

Tu masz odrobinę więcej o tej placówce, od dziewczyny któa miała z nim styczność:
http://forum.glodne.pl/viewtopic.php?t=780&start=15
(mniej więcej na środku strony)

Zdrówki

Z bulimii można się wyleczyć. Moja trwała 6 lat....przeszłam 2 terapie, pierwsza nic nie dała, po drugiej coś się zaczęło we mnie zmieniać.Zaczęłam się buntować przeciw tej chorobie, byłam wściekła, że zabiera mi tak wiele- radość życia , pewność siebie, czas,bliskie relacje z ludźmi. Od tej złości zaczęło się skuteczne leczenie, które trwało 2 lata. Ale najbardziej mi pomógł Mój Chłopak, choć gdybym miała napisać w jaki sposób, nie potrafiłabym...chyba pomógł mi uwierzyć w siebie.

No ale nie o moją historię tu chodzi.Kasiu, moim zdaniem najlepiej dla Ciebie byłoby się zgłosić do fachowej poradni.Grunt to zacząć coś robić i to od teraz .

Pozdrawiam

jestem ciekawa...czy teraz trzymasz się jakiejś konkretnej diety...czy jesz rozsądnie i nie kusi cię by opróznić połowę lodówki...i całej reszty?

Nie stosuję żadnej konkretnej diety,a o liczeniu kalorii nie ma mowy w ogóle, bo to mnie wpędza w ogromne stresy.Jem za to regularnie, co 2-3 godziny, ale mało, rzeczy jak najmniej przetworzone i staram się, aby było białko w każdym posiłku.Zapisuję wszystko co jem, bo dzięki temu czuje się spokojniejsza.
Nie miałam napadu obżarstwa od ponad roku. Jeśli zjem coś "ponad program" robię wszystko by zapomnieć o wyrzutach sumienia, bo w sumie to one są winne temu, że zjada się całą lodówkę, a nie poprzestaje na np. jednym ciasteczku.
Nie pozwalam sobie na myślenie: "dziś się najem, a od jutra dieta", bo wiem, że ona mnie niszczyło.Bywa baaardzo ciężko, ale jakoś sobie radzę
Bardzo mi pomaga siłownia, zauważyłam, że odkąd ćwiczę 3-4 razy w tygodniu częściej jestem głodna, ale najadam się znacznie mniejszymi porcjami
Pozdrawiam!

hmmm ja teraz tez tak zaczne, nie potrafie poprzestac na 2 kostkach czekolady lub 1 ciasteczku... postanowilam ze w domu bede w 100% przestrzegac jadlospisu ktory sobie ukladam wedlug zalecen qazara ... ale aby powstrzymac sie przed naglym napadem postanowilam raz w tygodniu pozwolic sobie na cos slodkiego ale bede to robic pod kontrola chlopaka ktory wie o mojej chorobie... zjem cos slodkiego ale nie zuce sie puzniej na reszte usprawiedliwiajac sie ze od jutra dieta ... dieta ma byc caly czas tylko ze nie bedzie az tak restrykcyjna...

i bardzo madrze!!
gratuluje madrego podejscia i zycze innym powodzenia w trzymaniu dietki!!
sogacz leci

Tak sobie jeszcze myślę...grunt, żeby nie przejmować się drobnymi potknięciami w diecie.Bo to jest taki mechanizm: zjem ciasteczko, mam wyrzuty sumienia, czuję się jak badziew , a w końcu sięgam po następne by zagłuszyć negatywne emocje. I tak w kółko.Trzeba pozwolić sobie na bycie niedoskonałym. U mnie dieta opierała się na zasadzie: wszystko albo nic.A przecież jedną z rzeczy najważniejszych w zdrowym odżywianiu jest unikanie skrajności

Pozdrawiam!!

a może...
kiedyś będzie się komuś nudziło, i będzie miał ten ktoś ochotę, aby mi napisać:
co powinnam jeść na śniadanko i dlaczego to (co się wtedy dzieje w środku mnie i was;), wiecie-jak się wie co się dzieje to raźniej;
i to samo z obiadkiem i kolacjom.
albo te wasze 3-4 posiłki, czy nawet 5 (małe oczywiście). ale mimo wszystko preferuje 3 posiłki-małe.
i jeszcze co się dzieje w ciele jak się ćwiczy, i co się powinno jeść przed lub po ćwiczeniami.
wiem, że wszędzie jest wiele wspaniałych postów, ale ja bym chciała na chłopski rozum-może być krzykiem
czy dobrze wytłumaczyłam o co mi chodzi?
bardzo się uciesze, jeśli ktoś o mnie ładnie się zatroszczy:)