Łokieć tenisisty i inne kontuzje stawu łokciowego.
Staw łokciowy obok stawu barkowego i nadgarstkowego odpowiada za prawidłowe ruchy ramion i tułowia w wielu. W wyniku nieprawidłowej rozgrzewki lub
przeciążenia tego stawu może dojść do jego urazu w postaci naciągnięcia, zwichnięcia lub złamania. Taki urazy wymagają natychmiastowej wizyty u lekarza specjalisty ( ortopedy lub chirurga )i specjalistycznego leczenia. Niekiedy mamy tylko do czynienia ze stłuczeniem stawu łokciowego i jest to bolesny uraz , ale mniej niebezpieczny . Wówczas należy dać mu kilka dni odpoczynku do ustąpieniu bólu, oraz ustąpienia opuchlizny. W takim przypadku staw łokciowy sam wraca do pełnej sprawności.
Najbardziej znaną i rozpoznawalną kontuzją stawu łokciowego jest tzw. "łokieć tenisisty", czyli zapalenie bocznego nad kłykcia kości ramiennej. Za główną przyczynę tej dolegliwości uznaje się zapalenie ścięgna mięśnia krótkiego prostownika nadgarstka, które przyczepia się do bocznego nad kłykcia kości ramiennej. Najczęstszym powodem zmian zapalnych w tym ścięgnie może być nagły lub wielokrotnie powtarzający się uraz oraz jednostajne i monotypowe ruchy przeciążeniowe przedramienia, które mikropęknięcia włókien ścięgna, prowadząc do jego przekrwienia, co w rezultacie wywołuje ból. Ból zwykle występuje i nasila
się podczas jednoczesnego prostowania łokcia oraz nadgarstka. Dolegliwości te
Charakterystyczne są i najczęściej występują u:
- tenisistów podczas silnych uderzeń grzbietem ręki, podczas czynności wymagających
długiego utrzymywania nadgarstka w wyproście z licznymi ruchami palców,
- osób długotrwale i bez odpoczynku piszących na klawiaturze komputera lub przy
wielogodzinnej grze na pianinie,
- sportowców podczas silnego uderzeniu w boczną okolicę łokcia na przykład w piłce
ręcznej, koszykówce czy sportach walki .
Leczenie zachowawcze w takim przypadku polega na okresowym ( około 3-6 tygodni) unieruchomieniu przedramienia oraz całkowitego ograniczenie aktywności całej kończyny górnej. W przypadku braku poprawy stosuje się wstrzyknięcia do stawowe (blokady) ze sterydu lub kwasu hialuronowego w okolicę nad kłykcia bocznego kości ramiennej. Ma to na celu eliminację bólu i poprawę funkcjonalności całego stawu. Następnie wprowadza się zabiegi fizykalne ( krioterapia i laseroterapia) oraz delikatne masaże ręczne i odpowiednie ćwiczenia rehabilitacyjne. Natomiast leczenie operacyjne stosuje się dopiero po 5-6 miesiącach nieskutecznego leczenia zachowawczego. Specjalistyczny zabieg chirurgiczny polega na oddzieleniu zapalnej tkanki od kości, co w konsekwencji wywołuje reakcję samoistnej odbudowy przyczepu ścięgna i ustąpienie dolegliwości. Około 90% pacjentów po 3-4 miesiącach od operacji i po odpowiedniej rehabilitacji( fizykoterapii ikinezyterapii) powraca do pełnej sprawności i aktywności.