
Kolejne kompendium dla dobra naszego nowego serwisu mma.sfd.pl :
Igor posiada ogromną ilość zwycięstw na swoim kącie. Ich lista przewyższa dokonania większości dobrych fighterów. Pokonał takie sławy jak Mark Kerr, Kazushi Sakuraba, Francisco Bueno, Gary Goodridge [x2], Adilson Lima [x2], Nick Nutter [x2]...
Styl walki Vovchanchyna sprawił mu wielu fanów. Wszyscy lubią oglądać potężną siłę nokautu jaką ma w rękach. Fani cenią sobie również jego zachowanie poza ringiem - nigdy nie narzeka na zapłatę, nie żąda dodatkowej kasy za walkę, nie unika trudnych walk wymówkami typu „właśnie złapałem poważną kontuzje", nie wymyśla idiotycznych wymówek czemu przegrał i nie dba o ładną buźkę.
Niektórzy przeciwnicy Vovchanchyna nazywają go „nieprawdopodobny wcieleniem ducha walki" lub „niemożliwym do pokonania", inni twierdzą, że ma najlepszą taktykę.
Jest to bez wątpienie najlepszy fighter Ukrainy o zasłużonej reputacji nokautowania przeciwników. Urodził się w 6 sierpnia 1973 roku w małej wsi Fesky, bliskiej Kharkova [drugiego co do wielkości miasta w Ukrainie]. Miał typowe dzieciństwo „niegrzecznego chłopca" pełne przemocy i smutku. Po skończeniu podstawówki, chodził do techniku i gdyby nie wrodzony talent do walki, układał by listwy posiadając tytuł „Operator of Lathes with Program Control".
Zawsze lubił walkę, najpierw ćwiczył boks, a następnie w wieku 18 lat kickbox. Został członkiem klubu „Impex 55 Krym" i zaczął zdobywać tytuły mistrza Rosji i Europy. Zdobył tam również swojego trenera - Olega Ermakova. Sport kompletnie odmienił jego życie.
W 1993 Vovchanchyn został mistrzem świata kickboxu w wersji „Ayaks". W 1994 zdobył tytuł mistrza świata wagi ciężkiej w zawodowym kickboxie. Jego debiutem w walkach mma były zawody IAFC w lipcu 1995 roku. Igor przegrał w finale z Mikhail Illoukhine [członkiem Russian Top Team]. Kontynuował karierę. Wygrał 3 razy turniej w brazyli i zdobył puchar świata w Izraelu w 1997. Wkrótce stał się niepokonany, a do czasu Pride Grand Prix 2000 miał rekord 26-1-1. W 1998 roku wziął udział w Japońskim Pride, był niezwyciężony przez 5 imprez, a drugą porażkę w karierze poniósł dopiero w finale Pride Grand Prix 2000 walcząc z Colemanem.
Miał szczęście gdyż do 1980 roku wszelkie szkoły uczące sztuk walki na terenie ZSRR były nielegalne. Od 1994 roku jest członkiem „Ultimate Fighting World" które dało mu możliwość zaprezentowania swoich umiejętności na najwyższym poziomie.
Ukraińskiego prawo jest przeciwnie wszelkim walką „bez reguł" od czasu głośnego incydentu w 1998 roku - na zawodach w Kijowie zmarł amerykański fighter. Po tym okropnym wypadku prawie żadne imprezy walki nie mogły być organizowane przez parę lat. Obecnie sytuacja znacznie się poprawiła. Zawody odbywają się bez większych problemów jednak aby nikogo nie drażnić zamiast terminu „Free Fights" używają „Universal Fights".
Największą organizacją zajmującą się walkami MMA na terenie byłych krajów ZSRR jest „All-Eurasian Federation of Contact Martial Arts" mająca swoją główną siedzibę w Kijowie i mnóstwo sekcji porozrzucanych w innych krajach. Wydział dla profesjonalistów to „Professional Association of Martial Arts" [PAMA]. Rozwinął on różne style walki, ale głównie skupia się na boksie, kickboxie oraz free fightingu. Zarządza nim Pani Yevgenia Borshevska - menadżer Igora, która zawsze towarzyszy mu w Japoni.
Walki Igora - Pride:
Vs Gary Goodridge [Pride 4]
- Wielki debiut Igor w Pride. Vovchanchyn potrzebował niecałych sześciu minut aby uderzeniami pokonać Goodridge’a. Sędzia przerwał walkę uznają zwycięstwo Vovchanchyna.
Vs Akira Shoji [Pride 5]
- 10 minutowy pojedynek zdominował Igor i wygrał przez decyzję sędziów
Vs Carlos Barreto [Pride 6]
- Po 3 rundach Igor odniósł zwycięstwo dzięki decyzji sędziów na członkiem Brazilian Top Team, Carlosem Barreto.
Vs Mark Kerr [Pride 7]
- Wymiana w stójce, klincz i Kerr sprowadza Igora do parteru kończąc w jego gardzie. Mark nieudanie próbuje założyć przeciwnikowi dźwignie na kostkę. Igor pozostaje w obronie z leżenia na plecach. Kerr zaatakował, Vovchanchyn przyjął kilka ciosów i powrócił do stójki. Mark próbuje kopnąć Igora, jednak ten łapie jego nogę i potężnym uderzeniem z prawej ręki posyła Kerra na deski. Mark się podnosił i łapie Vovchanchyna za nogę sprowadzając do parteru poczym leży na nim bezwładnie i przyjmuje ciosy. Po paru chwilach ożywił się atakując Igora, który po chwili odrzucił go nogami i powstał atakując kolanem. Igorowi udało się wziąć Marka w trzymanie i uderzał go cały czas kolanem w głowę. Sędzia przerwał pojedynek, gdyż uderzenia kolanem w głowę było nielegalne a walka zakończyła się jako „No Contest"
Vs Francisco Bueno [Pride 8]
- Bardzo krótka walka. Igor wygrał przez nokaut zadając 2 potężne ciosy [i poprawił jeszcze trzema gdy nieprzytomny przeciwnik spadał na deski]
Igor Vovchanchyn Vs Pride Grand Prix 2000
- Igor w eliminacjach zdominował 15 minutową walkę z Alexanderem Otsuka, dzięki czemu wygrał przez decyzję sędziów i przeszedł to rozgrywek finałowych. Następnym jego przeciwnikiem był Gary Goodridge, którego pokonał niemalże w identyczny sposób jak w Pride 4. Vovchanchyn awansował do półfinału. Za przeciwnika miał jeszcze niezwyciężonego wtedy Kazushiego Sakurabe, który był wykończony po półtora godzinnej wojnie z Roycem Gracie. Igor zdjął z głowy Sakuraby koronę niepokonanego, gdy ten poddał się na początku drugiej rundy. Vovchanchyn jest w finale, w którym zmierzył się z Colemanem. Niestety Igor poległ, i musiał się poddać, gdy Mark miał go w trzymaniu i nawalał kolanem w głowę. Vovchanchyn zajął drugie miejsce co jest bardzo dobrym osiągnięciem jak na taki prestiżowy turniej.
Vs Daijiro Matsui [Pride 9]
- W ciągu 5 minut Igor spuścił Matsuiowi solidny oklep w parterze, a sędzia przerwał walkę uznając nokaut techniczny.
Vs Enson Inoue [Pride 10]
- Kultowa walka. Bardzo ostra wymiana w stójce [prawdziwa rzeź], którą wygrał Igor. Enson nie był wstanie podjąć się drugiej rundy - miał rozwalone lewe ucho, zmiażdżoną szczękę obrzmiały mózg [groziła mu nawet śmierć], złamany prawy środkowy palec i obitą wątrobę. Igor znów zatriumfował a Inoue był poddany 4 dniowej hospitalizacji i wykluczony z branży na 3 miechy.
Vs Nobuhiko Takada [Pride 11]
- Vovchanchyn pokonał Takadę [co zresztą dziwne nie jest] zmuszając go do podanie się w drugiej rundzie dzięki potężnym ciosom.
Vs Mark Kerr [Pride 12]
- Po trzech 5 minutowych rundach Igor już oficjalnie pokonał Kerr’a dzięki decyzji sędziów.
Vs Tra Telligman [Pride 13]
- Vovchanchyn przegrał przez decyzję sędziów. Tra nie jest żadnym wybitnym fighterem, po prostu miał swój szczęśliwy dzień. Igor przypadkiem w pierwszych minutach kopnął go w krocze co niewątpliwie odebrało mu punku przy decyzji.
Vs Gilbert Yvel [Pride 14]
- Gilbert miał dobrą reputacje za nokaut Goodridge’go w 28 sekundzie w Pride 10, jednak Igor był bezlitosny i w ciągu niecałych 2 minut sprowadził go to parteru i zadusił.
Vs Masaaki Satake [Pride 15]
- Vovchanchyn dał Masaakiemu 15 minutową lekcje życia i wygrał dzięki decyzji sędziów
Vs Mario Sperry [Pride 17]
- Walka ta była bardzo nieprzyjemną niespodzianką dla wszystkich fanów Igora i jego czwartą porażką w karierze. Sperry potrzebował tylko 3 minut aby zadusić Vovchanchyna w trójkącie rękoma.
Vs Valentijn Overeem [Pride 18]
- Igor wygrał walkę w finezyjny [dla jego stylu] sposób. W czwartej minucie założył mu dźwignię na piętę.
Vs Heath Herring [Pride 19]
- Pierwsza runda była bardzo interesująca. Herring zaczął agresywnie kończąc w gardzie Igora. Po kilku minutach walka znów wrócili do stójki. Heath wykonał kopnięcie, a Vovchanchyn złapał jego nogę sprowadzając przeciwnika do parteru. Igor znalazł się w półgardzie z której wydostał się dosiadając Herringa. Heath bez problemu uciekł z niebezpiecznej pozycji kończąc w trzymaniu Igora. Vovchanchyn posłał mu parę uderzeń kolanem w główkę, jednak Herring ponownie wydostał się i powrócił do stójki. Po krótkiej wymianie Igor znów złapał nogę Heatha sprowadzając go do parteru. Herring szybko spróbował zadusić Vovchanchina w trójkącia, ale Igor uciekł zajmując pozycję boczną. Ice Cold znów zadał jedynie kilka uderzeń kolanem zanim Heath wydostał się do stójki. Igor dostał się do jego pleców i ponownie sprowadził do parteru. Herring nieudanie spróbował założyć oponentowi klucz na rękę, jednak zdobył pozycję boczną. Vovchanchyna uciekł do stójki. Próba sprowadzenie Igora do parteru zakończyła się fiaskiem, a Ice Cold dosiadł tyłu Herringa. Po paru minutach Heath znalazł się w gardzie przeciwnika. Tak zakończyła się pierwsza runda. Przez prawie całą 2 rundę Igor był w pozycji bocznej na Herringu. 3 rundę zdominował Heath, dzięki czemu Herring wygrał przez decyzję sędziów.
Vs Quinton Jackson [Pride 22]
- Walka zaczęła się nietypowo. Quinton dał Igorowi list z informacją „Moja mama prosi żebyś nie bił mnie za mocno". Niestety Vovchanchyn przegrał pojedynek, ponieważ w siódmej minucie Igor nieudanie spróbował sprowadzić Jacksona do parteru a ten wykorzystał błąd i zafundował przeciwnikowi potężnego slama, po którym go dosiadł i posłał zaledwie kilka uderzeń żeby Vovchanchyn się poddał.
Shit man, I'm a natural born killer.