Już wyjaśniam.
1. Pozycja
- Głowa.
Było: głowa musi spoczywac na ławeczce.
Jest: głowa może być na lub nad ławeczką, nie może wystawać z żadnej strony i nie może wisieć nad końcem ławeczki.
Przy tym praktycznie dozwolony jest ruch głową przy wyciskaniu, choć pozycja pozostałych części ciała musi być zachowana.
- Stopy.
Było: całe stopy musiały przylegać do podłoża.
Jest: dozwolone jest krawędziowanie - zarówno na wewnętrznej, jak i zewnętrznej krawędzi, kąt krawędziowania nie jest określony.
Nie wolno dotknąć pomostu żadną inną częścią buta niż podeszwą i obcasem. Żaden bok, przyszwy, sprzączki, paski, klamry, ochrona na kostki itp. części buta powyżej podeszwy i obcasa nie mogą dotykać do pomostu.
- Stopy - poruszenie
Było: stopy przez cały czas boju między komendami sędziego pozostawały nieruchome.
Jest: Nie wolno oderwać od powierzchni podeszwy (palce stóp) ani obcasa. Dozwolone są niewielkie ruchy stopy (na pomoście lub na blokach albo talerzach): w osi stopy o 1/2 długości stopy do przodu lub do tyłu, poprzecznie do osi stopy o 1 szerokość stopy.
- Uchwyt.
Było: dłonie muszą trzymac sztangę.
Jest: dłonie i palce muszą trzymac sztangę.
Rozstaw dłoni na gryfie.
Było: 81 cm pomiędzy palcami wskazującymi.
Jest: palce wskazujące muszą mieć maksymalny rozstaw jak zaznaczenie 81 cm na gryfie. Gdy występuje niecentryczny uchwyt (wada anatomicza lub z powodu starej kontuzji), zawodnik zgłasza to sędziemu przed startem i gryf zostaje odpowiednio oznakowany w granicach szerokości 81 cm.
Przyjęcie pozycji.
Było: nie precyzowano.
Jest: zawodnik musi samodzielnie przyjąć pozycję do podania sztangi.
2. W Polsce zmieniona została nazwa komendy do odłożenia sztangi na stojak po okresie 5 sekund oczekiwania zawodnika na sygnał sędziego w błędnej pozycji startowej.
Było: "Powtórz" - nakazywało powtórzenie zabrania sztangi i przyjęcia pozycji.
Jest: "ODŁÓŻ" - ze względu na bezpieczeństwo zawodnika musi odłożyć sztangę. Jeśli zechce, może ponownie ją zabrać i przyjąc pozycję startową.
3. Czas znieruchomienia sztangi na klatce:
Było: widoczne dla sędzió znieruchomienie sztangi.
Jest: jak wyżej, ale dodatkowo uściślono: rekomendowana jest reguła jednej sekundy. Czyli po zatrzymaniu w bezruchu sztangi (nie może kiwac się na boki) zawodnik musi odliczyć agielskie "jeden" czyli "one". Dopiero wtedy wyciska sztangę.
A więc zaostrzenie przepisu!
4. Miejsce dotknięcia sztangi do klatki piersiowej.
Było: nie precyzowano gdzie ma być położona sztanga. Można było wyciskać z brzucha.
Jest: określono gdzie kończy się klatka piersiowa - na końcu mostka. Zatem
wyciskanie sztangi opuszczonej na dolne żebra poza mostkiem skutkować będzie spaleniem boju.
Obostrzenie.
5. Ruchy klatką piersiową przy wyciskaniu sztangi.
Było. Spalone było kazde wypchnięcie sztangi klatką piersiową, zakołysanie sztangą lub zapadnięcie się gryfu w klatkę piersiową.
Jest: Spalone było kazde wypchnięcie sztangi klatką piersiową, zakołysanie sztangą lub zapadnięcie się gryfu w klatkę piersiową po znieruchomieniu w sposób ułatwiający bój.
6. Wyprost ramion w końcowej fazie wyciskania.
Było: Palona była niemożność wyciśnięcia sztangi do pełnego wyprostu ramion.
Jest: Palona jest niemożność wyciśnięcia sztangi do jednoczesnego pełnego wyprostu ramion w końcowej fazie wyciskania.
7. Kontakt sztangi z konstrukcją ławeczki.
Było: każdy kontakt był palony.
Jest: tylko dotknięcie ułatwiające bój jest palone.
8. Kontakt obsługi pomostu ze sztangą i/lub zawodnikiem.
Było: każdy - palony.
Jest: tylko ułatwiający wyciśnięcie w opinii sędziego - palony.
9. Ilość osób obsługi pomostu na pomoście w czasie wykonywania boju.
Było: 2-4.
Jest 2-3. Ten przepis praktycznie nie obowiązuje w przypadku dużych ciężarów - po upadku sztangi na głowę Sołowiowa było 4-5 asekurantów na pomoście.
10. Wysokośc bloków pod stopy.
Było: brak określenia wysokości bloków, poza maksymalną 30 cm.
Jest: określono wysokości bloków: 5, 10, 20, 30 cm. Można z nich składać bloki do 30 cm wysokości, np. 10+ 5 daje blok 15 cm.
11. Starty zawodników niepełnosprawnych.
Było: zawody dla niepełnospreawnych organizowano odzielnie.
Jest: niepełnosprawni mogą startować z zawodnikami sprawnymi gdy spełniają wymagania stawiane zawodnikom pełnosprawnym. Cześci protetyczne zawodników traktowane są wówczas jak naturalne części ciała.
Zawodnicy ci mogą uzyskać ludzką pomoc w dotarciu do pomostu.
(W Kościanie startował zawodnik niewidomy z Kanady. Na pomost wprowadzał go trener, ustawiał przy gryfie i z grubsza wskazywał gdzie on się znajduje. Po wykonaniu boju pomagał zawodnikowi dotrzeć poza obszar startu.)
To zestawienie chyba wyczerpuje wszelkie zmiany w stosunku do starych przepisów.