Roczny plan treningowy skoczka w dal
Realizacja procesu treningowego przebiega podczas całego okresu kariery sportowej , w której wyróżnia się trzy etapy:
- Etap przygotowania wszechstronnego
- Etap treningu ukierunkowanego
- Etap treningu specjalistycznego
Etap przygotowania specjalnego to pierwsze lata treningu, krystalizowanie zainteresowań i dyspozycji lekkoatletycznych. Jest on charakterystyczny dla klas lekkoatletycznych w szkołach sportowych stopnia podstawowego. Program winien obejmować niemal cały wachlarz grup środków treningu lekkoatletycznego oraz podstawowe środki innych dyscyplin. Celem tego etapu jest rozwijanie potencjału ruchowego, wyposażanie
w bogaty zasób umiejętności ruchowych rozpoznawanie kierunkowych uzdolnień i zainteresowań, socjalizacja sportowa wychowanie przez sport, udziału w różnorakich formach współzawodnictwa sportowego ( nie tylko lekka atletyka ).
Etap treningu ukierunkowanego jest logicznym następstwem kwalifikacji prowadzonej w grupach wszechstronnego przygotowania, konsekwencja ujawniających się prawidłowości rozwojowych, dyspozycji sprawnościowych i krystalizacji zainteresowań. Następuje zawężenie środków treningu, które mają za zadanie kształtowanie dyspozycji szybkościowo-siłowych charakterystycznych dla skoków. Cel tego etapu to kształtowanie rozpoznanych predyspozycji, uzdolnień i zainteresowań lekkoatletycznych, profilowanie potencjału ruchowego jako funkcjonalnej bazy wysiłków skocznościowych, rozwijanie zasobu umiejętności ruchowych, opanowanie techniki, kontynuacja celów wychowawczych i socjalizacyjnych, udział w zorganizowanych formach współzawodnictwa i przede wszystkim skoki.
Etap treningu specjalistycznego związany jest z wyborem specjalizacji w danym skoku. Następuje dalsze adekwatne do wymogów konkurencji, zawężenie środków treningu, logiczne modelowanie wielkości i charakterystyki obciążeń treningowych poprzez odpowiednie zmiany objętości i intensywności pracy. Zawodnik nabywa i doskonali specyficzny dla siebie model techniki. Celem w tym etapie jest kształtowanie i doskonalenie mistrzostwa sportowego konkretnej konkurencji skoków i wyróżnia się tu fazę specjalizacji wstępnej, właściwej i mistrzostwa sportowego.
Analizy rozwoju najlepszych skoczków wykazują, ze w przypadku właściwego doboru utalentowanego kandydata w wieku 13-14 lat już wszechstronnie przygotowanego, rozpoczęcie z nim szkolenia ukierunkowanego w wieku 14-15 lat i specjalistycznego w wieku 17-18 lat wystarcza do pełni rozwoju sportowego i osiągnięcia w przeciągu 5-8 lat (od przełomu etapu ukierunkowanego i specjalistycznego) życiowego poziomu wyników.
Tak zarysowany model treningu i granice etapów odpowiadają tzw. treningowi progresywnemu, nastawionemu na długofalowy proces szkolenia dostosowany do biologicznych zmian w ontogenezie i uzyskanie najlepszego poziomu wyników w wieku dojrzałym.
Charakterystyka zawodnika.
Cykl treningowy opracowany jest dla zawodnika Tomasza Jurkanisa, skoczka w dal, trenującego w MKS SPORT Szczecin. Zawodnik rozpoczął treningi będąc w wieku młodzika w grupie rówieśników.
Staż treningowy: 3 lata
Wiek: 17 lat
Wzrost: 172 cm
Cele szkoleniowe
- Cel główny - awans do zawodów centralnych
- Cele pośrednie - uzyskanie satysfakcjonujących wyników w mityngach kwalifikacyjnych, Mistrzostwach okręgu Szczecińskiego, Mistrzostwach województwa Zachodnio-Pomorskiego i zawodach szkolnych.
Podstawowe sprawdziany :
Sprawdziany są nieodzowną częścią systematycznego treningu. Określają one aktualny stan danej cechy motorycznej i pozwalają prowadzić właściwa pracę treningową. Są one koniecznym elementem szkolenia, ponieważ pobudzają zainteresowanie treningiem, zwłaszcza w zimie. Należy je przeprowadzać konsekwentnie w ustalonych terminach, gdyż tylko wtedy dostarczają materiału porównawczego i stopień postępu. Każdy mezocykl należy zakończyć sprawdzianem, mówiącym o aktualnym poziomie rozwoju cech motorycznych.
Stosowane sprawdziany :
Podnoszenie nóg do poziomu w zwisie na drabince (na czas lub ilość)
Wyskok dosiężny
5 przysiadów na czas z obciążeniem 50 ¸ 60 % masy ciała
Bieg lotny na 20 lub 40 m
Bieg ze startu wysokiego na 40 m
Bieg ze startu niskiego na 20 lub 30 m
Skoki z 9 i 11 kroków
Skok w dal z miejsca
Rzut kulą 4 kg przez głowę
Trójskok z miejsca (początek obunóż)
Trójskok z miejsca na jednej nodze
Pięcioskok z miejsca
Pięcioskok lewa prawa i pięcioskok na lewej i przeskok na prawej.
Kalendarz zawodów.
Zawody główne(terminy orientacyjne)
1. Mityng LA juniorów i juniorów młodszych eliminacje do OOM. 12-13.05
2. Mityng LA juniorów i juniorów młodszych eliminacje do OOM. 22-27.05
3. Ogólnopolska Olimpiada Młodzieży 27-29.07.
Zawody pośrednie
1. 29.04 Mityng LA - otwarcie sezonu
2. 05.05 Szkolna Liga LA - rzut wiosenny
3. 4. 19-20.05 Mityng LA, "Liga Juniorów"
4. 6. 02.06 Mistrzostwa Miasta - juniorów i juniorów młodszych w LA
5. 09-10.06 Mistrzostwa regionu Zachodnio-Pomorskiego w LA
6. 16-17.06 Pomorskie Mistrzostwa juniorów i juniorów młodszych
7. 08-09.09 Mityng LA "Liga Juniorów"
8. 16.09 Mityng LA
9. 30.09 Szkolna Liga LA - rzut jesienny
10. 05.01 Mityng LA
Struktura czasowa treningu skoczka w dal.
Roczny cykl szkolenia jest podstawowym cyklem długim, składową etapów i innych cykli wieloletnich. Na przestrzeni każdego roku szkoleniowego zawodnik realizuje program pracy mający na celu:
- Doskonalenie funkcji organizmu
- Doprowadzenie techniki do wyższego poziomu,
- Kształtowania sprawności fizycznych.
Do osiągnięci tego celu prowadzi właściwa konstrukcja planu treningowego uwzględniająca ilość i jakość pracy oraz środki i metody treningu. Temu celowi służy roczny plan pracy treningowej, który powinien być jednym z ogniw łańcucha jaki tworzy wieloletni plan perspektywiczny.
W warunkach polskich, struktura treningu skoczka w rocznym okresie treningowym, przy założeniu uzyskania najwyższej formy sportowej, raz w ciągu roku wygląda następująco:
- Okres przygotowawczy 3.XI – 22. IV,
- Okres startowy 23 IV - 30 IX,
- Okres przejściowy 1 - 30 X.
Okres przygotowawczy
03.11-14.12 (6 tygodni) podokres przygotowawczy I, A
15.12-28.12 (2 tygodnie) podokres przygotowawczy, A
29.12-20.01 (3 tygodnie) podokres przygotowawczy, A
21.01-04.02 (2tygodnie) podokres zgrupowań-przygotowawczy II, A
05.02-30.03 (8 tygodni) podokres przygotowawczy II, A
31.03-13.04 (2 tygodnie) podokres przedstartowy I, I
14.04-28.04 (2 tygodnie) podokres zgrupowań - przedstartowy I, I
Okres startowy
28.04-22.06 (8 tygodni) podokres startowy I, P
23.06-02.07 (2 tygodnie) podokres zgrupowań, I-P
03.07-29.09 (3tygodnie) podokres startowy główny, P
30.07-30.08 (4 tygodnie) podokres treningów i zgrupowań, I-P
01.09-30.09 (4 tygodnie) podokres startowy II, P
Okres przejściowy
01.10-30.10 (4 tygodnie), A
Objaśnienia:
Cel podokresów - mikrocykli
A- akumulacja
I - intensyfikacja
P- przekształcanie
Okres przygotowawczy cechuje się największą objętością pracy treningowej stopniowo wzrastającej, przy czym główne jego zadania można ująć następująco:
- W przygotowaniu podstawowym: wszechstronne kształtowanie funkcji organizmu, tworzenie bazy wyjściowej
do dalszej pracy treningowej, kształtowanie siły ogólnej, koordynacji, ogólnej wytrzymałości i elementy techniki.
- W przygotowaniu ukierunkowanym: kształtowanie koordynacji specjalnej, zwiększenie pracy nad rozwojem siły
dynamicznej, wytrzymałości szybkościowej, koordynacji specjalnej, techniki, oraz wytrzymałości specjalnej.
- W przygotowaniu specjalnym: kształtowanie koordynacji specjalnej środkami charakterystycznymi dla techniki skoku w dal i trójskoku. Rozpoczęcie kształtowania siły, mocy krótkiego czasu, szybkości maksymalnej i specjalnej oraz techniki.
Okres startowy cechuje się większą w stosunku do poprzedniego okresu intensywnością pracy. Zadaniem jego jest wykorzystanie nabytego przygotowania wszechstronnego ukierunkowanego i specjalnego dla osiągnięci optymalnych rozwiązań techniki i najwyższego poziomu sprawności specjalnej oraz kształtowanie najwyższej gotowości startowej i stabilizacji formy na poziomie odpowiadającego stopnia przygotowania. Uważa się, że wysoką formę sportową w skokach lekkoatletycznych zawodnik może utrzymywać przez około 6 tygodni. Po tym okresie może spaść poziom motoryki i dlatego należy ponownie powrócić do treningu siły, skoczności i szybkości. Ważne jest, by w okresie najwyższej formy sportowej, nie wszystkie starty były prestiżowe, w których oczekujemy od zawodnika rekordowych wyników. Nie możemy doprowadzić zawodnika do wypalenia, nie tylko fizycznego, ale i psychicznego. W przypadku skoków lekkoatletycznych, konkurencji o wysokim poziomie udziału stresu w warunkach startowych i treningowych ma to duże znaczenie.
Okres przejściowy zaczyna się po zakończeniu startów i trwa około trzydziestu dni. W naszej szerokości geograficznej w odniesieniu do warunków polskich, przypada na październik. Cechuje się zmniejszeniem objętości i intensywności pracy treningowej. Głównymi środkami są ćwiczenia o charakterze wszechstronnym i sporty uzupełniające. Okres ten powinien być wykorzystany na zaleczenie kontuzji i kuracje klimatyczne. W tym okresie nie są wskazane ćwiczenia siłowe, skocznościowe oraz jednostronne ćwiczenia wytrzymałościowe.
johnt
Krzysztof Piekarz
Skerx
sprinterek
PavloJ
