Kilka informacji o przepisach
Zapasy podobnie jak wiele innych dyscyplin sportowych opierają się na określonych zasadach, do których zawodnik jest zobowiązany się stosować. Reguły zapasów ulegają ciągłym zmianom i przebieg dzisiejszych walk diametralnie różni się od tych z czasów starożytności. Widok dwóch nagich mężczyzn, wysmarowanych oliwą i tarzających się po ziemi z pewnością nie byłby zbyt dobrze odebrany w naszych czasach.
Zapasy to nie tylko sport znany z olimpiady. Istnieje wiele odmian ludowych (walka francuska, szwajcarska,
sambo, sumo, zapasy: indyjskie, szkockie, tureckie, irańskie, mongolskie czy zapasy w stylu niemieckim), można powiedzieć, iż niemal w każdej kulturze spotykamy jakąś odmianę tego sportu. Różnią się one przepisami, ale opierają na jednej fundamentalnej zasadzie. Jest nią "walka wręcz między dwoma przeciwnikami, bez zadawania ciosów" (z encyklopedii multimedialnej "wiem").
Przedstawienie przepisów każdej z odmian byłoby praktycznie niewykonalne. Dlatego w tym temacie streszczę tylko reguły zapasów w stylu wolnym i klasycznym.
Celem walki zapaśniczej jest położenie przeciwnika na łopatki. W starciu dwóch równorzędnych zawodników zdarza się to bardzo rzadko dlatego wprowadzono również punktacje. Dla uzyskania zwycięstwa stosuje się różnego rodzaju działania - chwyty. Za każdą skuteczną akcje zawodnik atakujący otrzymuje 1,2,3, lub 5 punktów.
O wygranej przed czasem decyduje:
- położenie przeciwnika na łopatki (tzw. tusz)
- przewaga 10 punktów (np. 12:2)
- dyskwalifikacja lub rezygnacje z dalszej walki przeciwnika
O wygranej w regulaminowym czasie decyduje:
- przewaga punktowa przy obowiązkowym zdobyciu przez zwycięzcę minimum 3 punktów
Jeśli pod koniec regulaminowego czasu zawodnicy mają taką samą ilość punktów lub żaden z nich nie zdobył wymaganych 3 punktów (np. 2:0) zarządzana jest dogrywka. Jeśli po upływie 3 minut zwycięzca nie zostanie wyłoniony, to zostanie wydana decyzja sędziów.
WARTOŚCI PRZYZNAWANE ZA AKCJE I CHWYTY
1 punkt:
- Zawodnikowi, który sprowadzi przeciwnika do parteru przechodząc za nim z tyłu i przytrzyma go w tej pozycji.
- Zawodnikowi powodującemu przejście swego przeciwnika na wyciągniętej jednej ręce lub dwóch rękach, przy plecach zwróconych ku macie.
- Zawodnikowi, który trzyma przeciwnika w pozycji zagrożonej* przez pięć lub więcej sekund.
2 punkty:
- Zawodnikowi, który w walce w parterze wykonał prawidłowy chwyt i sprowadził swego przeciwnika do pozycji zagrożonej.
3 punkty:
- Zawodnikowi wykonującemu chwyt w stójce, który poprzez bezpośredni rzut o małej amplitudzie sprowadza przeciwnika do pozycji zagrożonej.
- Za każdy chwyt wykonany z oderwaniem od podłoża, o małej amplitudzie, nawet jeśli atakujący zawodnik klęczy na macie na jednym lub obu kolanach tak, aby atakowany zawodnik od razu znalazł się w zagrożonej pozycji.
5 punktów:
- Wszystkie chwyty o dużej amplitudzie wykonane w pozycji stojącej, które sprowadzają atakowanego zawodnika do pozycji bezpośredniego i natychmiastowego zagrożenia.
- Chwyty wykonane przez zawodnika w parterze, który odrywa przeciwnika od podłoża i wykonując chwyt o dużej amplitudzie rzuca go do pozycji bezpośredniego i natychmiastowego zagrożenia.
Turnieje rozgrywane są na macie o średnicy 9 metrów. Zawodnicy walczą w kolorowych kostiumach, jeden w czerwonym drugi w niebieskim.
Walkę ocenia równocześnie 3 sędziów. Arbiter na macie, który za pomocą wyciągniętych palców pokazuje ile punktów zdobył dany zawodnik Sędzia punktowy, który również ocenia akcje, pokazując swoją ocenę za pomocą paletek. Natomiast 3 sędzia, tzw. "kierownik maty" podaje swoją opinie jedynie w wypadku niezgodności pomiędzy "arbitrem" i "sędzią punktowym". Wszystkie decyzje podejmowane są większością głosów.
Walka prowadzona jest w pozycji stojącej lub parterze**. Walka trwa 2 rundy po 3 minuty z 30 sekundową przerwą.
W obu wszystkich stylach nakazuje się wejście w klamrę, gdy po pierwszej części walki wynik wynosi 0-0 i na początku dogrywki. W takim przypadku arbiter prosi zapaśników o ustawienie się w pozycji klamrowej tzn. klatka piersiowa w klatkę piersiową (jedna ręka pod ramieniem przeciwnika, druga ręka obejmująca przeciwnika między łokciem a barkiem, dwie ręce złączone z tyłu na plecach) Na gwizdek walka zostaje wznowiona w tej pozycji. Za zerwanie klamry traci się punkt.
W przypadku gdy jeden z zawodników walczy "pasywnie" (nie podejmuje żadnej akcji ) dostaje ostrzeżenie i walka zostaje kontynuowana w parterze.
NIEDOZWOLONE I FORMALNIE ZABRONIONE SĄ PONIŻSZE CHWYTY I AKCJE:
- chwyt za gardło.
- wykręcanie ramion pod kątem większym niż 90 stopni.
- chwyt oburącz za głowę lub za szyję oraz wszystkie sytuacje i pozycje duszenia.
- podwójny chwyt za głowę (Nelson), jeśli nie jest wykonany w bok, bez atakowania nogami jakiejkolwiek części ciała przeciwnika.
- wykonanie chwytu przez naciągnięcie kręgosłupa przeciwnika.
- chwyt tylko za głowę (krawat) wykonywany w jakimkolwiek kierunku jedną lub dwoma rękoma.
W stylu klasycznym zabronione jest chwytanie przeciwnika poniżej linii bioder, podstawianie nóg podczas wykonywania akcji.
* Przyjmuje się, że zawodnik znajduje się w pozycji zagrożonej, gdy linia jego pleców (lub linia jego łopatek), tworzy z matą kąt mniejszy niż 90 stopni.
** Parter-jeden z zawodników leży na macie lub w klęku podparty natomiast drugi znajduje się za nim
zaczerpniete z strony pietrassa
http://wwww.zapasy.republika.pl
Pit-Bull Gangland
...::
-Zapaśnik
::...