jabolcokk
Najczęstsze urazy i kontuzje
Uprawianie wyczynowo sportu zwiększa również ryzyko odnoszenia różnorodnych urazów i kontuzji.
KONTUZJA (łac. Contusio)- uszkodzenie tkanek lub narządów (wewnętrznych) wskutek doznania urazu
URAZ (łac.trauma)- uszkodzenie tkanki, narządu lub większego obszaru ciała przez działanie czynnika mechanicznego, bądź termicznego. Możemy podzielić urazy na : urazy ortopedyczne (związane z mięśniami i układem kostnym, np.. złamania i uszkodzenia więzadeł i tkanek miękkich), urazy głowy, termiczne (udar cieplny), urazy innych części ciała (uszkodzenie oka, śledziony, wątroby)
Zagrożenie istnieje zawsze, gdy ćwiczy się na granicach własnych możliwości. Trenując na siłowni, mając do czynienia z dużymi obciążeniami, zawodniczkom fitness zdarzają się nadwyrężenia, naderwania mięśni lub bóle w stawach. Najczęściej występują na skutek zbyt forsownych ćwiczeń lub braku przygotowania (rozgrzewki). Na wszelkiego rodzaju urazy narażony jest kręgosłup. Przyjęcie niewłaściwej postawy lub zbyt duże obciążenie bez asekuracji współpartnera jest niebezpieczne zarówno dla kręgosłupa, jak i stawów kolanowych.
Do najczęstszych przyczyn występowania objawów bólowych ze strony układu ruchu należą:
1. Naciągnięcie ścięgien,
2. Naderwanie włókien mięśniowych (w wyniku nadmiernego napięcia mięśni, np. po upadku, przy skręceniu)
3. Uszkodzenie więzadeł i torebek stawowych,
W treningu fitness są to najczęściej:
· zapalenie stawu barkowego- objawy bólowe w okolicach mięśni oraz ścięgien stawu barkowego. Ból może być stały lub ustępować na jakiś czas.
· zapalenie ścięgien Achillesa- ból jest większy w początkowym okresie ćwiczeń, zmniejsza się w trakcie trwania treningu i narasta zaraz po jego zakończeniu.
· skręcenie stawu skokowego- skręcenie tego stawu powoduje bardzo silny, ostry ból w obrębie kostki. Powstaje również obrzęk, który ogranicza ruchomość w tym stawie.
· skręcenie stawu kolanowego- pojawia się obrzęk w ciągu 6-24 godzin w okolicach stawu . Całkowite przerwanie więzadeł jest stosunkowo niebolesne.
· naciągnięcie tylnej części uda- ból w tylnej części uda i w okolicy podkolanowej. Nasila się przy skłonach tułowia.
· przeciążenia kręgosłupa- najczęściej dotyczą kręgosłupa szyjnego oraz lędźwiowego.
Przeciążenie stawu kolanowego przy nieodpowiednim jego ułożeniu skutkuje naciągnięciem, naderwaniem lub nawet zerwaniem torebki stawowej. Pojawia się obrzęk, krwiak i bólowe unieruchomienie stawu.
Przeciążenia występujące w kręgosłupie mogą spowodować naruszenie lub przerwanie otaczającego go pierścienia włóknistego. Objawami są silne bóle, a niekiedy niedowład kończyn i zaburzenia czucia. Przeważnie długość wymuszonej bólem przerwy w treningach zależy od odpowiednio prowadzonej rehabilitacji. Zwykle trwa to około jednego do dwóch tygodni. Jednak jeżeli uraz ten zostanie zlekceważony i zaniedbany, dolegliwości wynikające z niego mogą się ciągnąć miesiącami, a nawet latami. Dochodzi wtedy do częstych nawrotów dolegliwości bólowych i nie możliwe jest ciągłe trenowanie przez cały sezon. W końcowym rezultacie może dojść do poważnej degradacji chorego odcinka, co uniemożliwi uprawianie jakiejkolwiek rekreacji ruchowej.
Znacznie poważniejszymi kontuzjami są urazy, w wyniku których dochodzi do uszkodzenia krążka międzykręgowego, czyli dysku. Takie schorzenie nazywa się dyskopatią (Domowa Encyklopedia Med..). Dochodzi tu do przerwania powłoki dysku i do uwypuklenia, bądź do wypadnięcia jądra miażdżystego, które w normalnych warunkach stanowi jego wypełnienie. W takich okolicznościach w wyniku uwypuklenia zawartości dysku najczęściej dochodzi do uciskania lub drażnienia struktur mocno wrażliwych, takich jak opona rdzenia kręgowego lub korzeń nerwowy. W zależności od tego jak duże są to uciski, dochodzi do ostrych objawów bólowych w obrębie pleców, pośladków, tylnej lub przedniej części uda, mięśni podudzia i stopy. Funkcja krążka międzykręgowego to uelastycznienie i tłumienie drgań i obciążeń na jakie skazany jest kręgosłup. Najbardziej narażonym i najczęściej uszkadzanym jest dysk leżący pomiędzy piątym i ostatnim kręgiem lędźwiowym a kością krzyżową. To właśnie tu kumulują się największe siły działające podczas ruchów tułowia we wszystkich kierunkach. Do ćwiczeń obarczonych największym ryzykiem doznania urazu kręgosłupa, a zwłaszcza dyskopatii, według mnie są: martwy ciąg, wiosłowanie w pochyleniu, unoszenie barków stojąc ze sztangą ćwicząc mięśnie czworoboczne grzbietu w pozycji lekko pochylonej do przodu. Często do urazów dochodzi w momencie, gdy po skończonej serii zawodniczka odkłada sztangę w sposób niekontrolowany i niewłaściwy.
Często wykonywane treningi aerobowe w formie joggingu (na twardym podłożu) , a także gwałtowne przeciążenia ( w treningu siłowym) są częstą przyczyną zapalenia ścięgna Achillesa oraz mięśni piszczelowych. Zapalenie ścięgna Achillesa objawia się zaczerwienieniem skóry, zgrubieniem tuż nad nasadą Achillesa oraz silnym bólem przy chodzeniu i bieganiu (Dom.Encyklopedia Med..)
Na większą urazowość aparatu ruchu narażone są zawodniczki fitness gimnastycznego. Ich treningi bowiem obfitują w elementy gimnastyczno- akrobatyczne, zatem wielu tu nagłych, dynamicznych ruchów. Łatwo może dojść do skręcenia w stawach, zwłaszcza skokowym, kolanowym, barkowym, czy nadgarstkowym, jak również do zwichnięć. O skręceniu stawu mówi się, kiedy jest on wywichnięty lub wykręcony poza normalny zasięg swojej ruchomości, aż do zerwania części utrzymujących go więzadeł. Złe ustawienie stopy, bądź dłoni podczas wykonywania układu dowolnego może spowodować naciągnięcie, naderwanie lub całkowite zerwanie aparatu torebkowo-więzadłowego. Typowymi objawami skręcenia jest szybko pojawiający się obrzęk, krwiak i bólowe unieruchomienie skręconego stawu. Nie należy mylić skręcenia ze zwichnięciem, które polega na tym , że powierzchnie stawowe przemieszczają się i nie mają ze sobą kontaktu. Objawy są bardzo podobne: ból, szybko narastający obrzęk, zniekształcenie i niemożność wykonania ruchu w zwichniętym stawie. Zwichnięcie bywa także mylone ze skręceniem ze względu na podobne objawy. Jednak stłuczenie jest zdecydowanie mniej bolesne. Stłuczenie jest zamkniętym urazem tkanek miękkich, który powstaje pod wpływem działania czynników zewnętrznych
Zawodniczki fitness narażone są także na mikrourazy, pojawiające się wskutek często powtarzających się ruchów (Choroby stawów). W czasie intensywnego wysiłku dochodzi do znacznych naprężeń, które mogą przekroczyć wytrzymałość mięśnia. Wówczas pojawia się ryzyko rozerwania włókien mięśniowych, któremu towarzyszy nagły, ostry ból. W przypadku urazów często dochodzi do uszkodzenia ciągłości naczyń krwionośnych i wynaczynienia krwi, które objawia się obrzękiem, krwiakiem lub siniakiem.
Urazy sportowe mogą nie dawać bardzo silnych bodźców bólowych, dlatego często są przez nas lekceważone. Jednak nakładające się urazy mogą powodować trwałe zmiany w tkankach i późniejsze ich wyleczenie jest bardzo trudne.
Zmieniony przez - jabolcokk w dniu 2009-07-17 12:21:50
Uprawianie wyczynowo sportu zwiększa również ryzyko odnoszenia różnorodnych urazów i kontuzji.
KONTUZJA (łac. Contusio)- uszkodzenie tkanek lub narządów (wewnętrznych) wskutek doznania urazu
URAZ (łac.trauma)- uszkodzenie tkanki, narządu lub większego obszaru ciała przez działanie czynnika mechanicznego, bądź termicznego. Możemy podzielić urazy na : urazy ortopedyczne (związane z mięśniami i układem kostnym, np.. złamania i uszkodzenia więzadeł i tkanek miękkich), urazy głowy, termiczne (udar cieplny), urazy innych części ciała (uszkodzenie oka, śledziony, wątroby)
Zagrożenie istnieje zawsze, gdy ćwiczy się na granicach własnych możliwości. Trenując na siłowni, mając do czynienia z dużymi obciążeniami, zawodniczkom fitness zdarzają się nadwyrężenia, naderwania mięśni lub bóle w stawach. Najczęściej występują na skutek zbyt forsownych ćwiczeń lub braku przygotowania (rozgrzewki). Na wszelkiego rodzaju urazy narażony jest kręgosłup. Przyjęcie niewłaściwej postawy lub zbyt duże obciążenie bez asekuracji współpartnera jest niebezpieczne zarówno dla kręgosłupa, jak i stawów kolanowych.
Do najczęstszych przyczyn występowania objawów bólowych ze strony układu ruchu należą:
1. Naciągnięcie ścięgien,
2. Naderwanie włókien mięśniowych (w wyniku nadmiernego napięcia mięśni, np. po upadku, przy skręceniu)
3. Uszkodzenie więzadeł i torebek stawowych,
W treningu fitness są to najczęściej:
· zapalenie stawu barkowego- objawy bólowe w okolicach mięśni oraz ścięgien stawu barkowego. Ból może być stały lub ustępować na jakiś czas.
· zapalenie ścięgien Achillesa- ból jest większy w początkowym okresie ćwiczeń, zmniejsza się w trakcie trwania treningu i narasta zaraz po jego zakończeniu.
· skręcenie stawu skokowego- skręcenie tego stawu powoduje bardzo silny, ostry ból w obrębie kostki. Powstaje również obrzęk, który ogranicza ruchomość w tym stawie.
· skręcenie stawu kolanowego- pojawia się obrzęk w ciągu 6-24 godzin w okolicach stawu . Całkowite przerwanie więzadeł jest stosunkowo niebolesne.
· naciągnięcie tylnej części uda- ból w tylnej części uda i w okolicy podkolanowej. Nasila się przy skłonach tułowia.
· przeciążenia kręgosłupa- najczęściej dotyczą kręgosłupa szyjnego oraz lędźwiowego.
Przeciążenie stawu kolanowego przy nieodpowiednim jego ułożeniu skutkuje naciągnięciem, naderwaniem lub nawet zerwaniem torebki stawowej. Pojawia się obrzęk, krwiak i bólowe unieruchomienie stawu.
Przeciążenia występujące w kręgosłupie mogą spowodować naruszenie lub przerwanie otaczającego go pierścienia włóknistego. Objawami są silne bóle, a niekiedy niedowład kończyn i zaburzenia czucia. Przeważnie długość wymuszonej bólem przerwy w treningach zależy od odpowiednio prowadzonej rehabilitacji. Zwykle trwa to około jednego do dwóch tygodni. Jednak jeżeli uraz ten zostanie zlekceważony i zaniedbany, dolegliwości wynikające z niego mogą się ciągnąć miesiącami, a nawet latami. Dochodzi wtedy do częstych nawrotów dolegliwości bólowych i nie możliwe jest ciągłe trenowanie przez cały sezon. W końcowym rezultacie może dojść do poważnej degradacji chorego odcinka, co uniemożliwi uprawianie jakiejkolwiek rekreacji ruchowej.
Znacznie poważniejszymi kontuzjami są urazy, w wyniku których dochodzi do uszkodzenia krążka międzykręgowego, czyli dysku. Takie schorzenie nazywa się dyskopatią (Domowa Encyklopedia Med..). Dochodzi tu do przerwania powłoki dysku i do uwypuklenia, bądź do wypadnięcia jądra miażdżystego, które w normalnych warunkach stanowi jego wypełnienie. W takich okolicznościach w wyniku uwypuklenia zawartości dysku najczęściej dochodzi do uciskania lub drażnienia struktur mocno wrażliwych, takich jak opona rdzenia kręgowego lub korzeń nerwowy. W zależności od tego jak duże są to uciski, dochodzi do ostrych objawów bólowych w obrębie pleców, pośladków, tylnej lub przedniej części uda, mięśni podudzia i stopy. Funkcja krążka międzykręgowego to uelastycznienie i tłumienie drgań i obciążeń na jakie skazany jest kręgosłup. Najbardziej narażonym i najczęściej uszkadzanym jest dysk leżący pomiędzy piątym i ostatnim kręgiem lędźwiowym a kością krzyżową. To właśnie tu kumulują się największe siły działające podczas ruchów tułowia we wszystkich kierunkach. Do ćwiczeń obarczonych największym ryzykiem doznania urazu kręgosłupa, a zwłaszcza dyskopatii, według mnie są: martwy ciąg, wiosłowanie w pochyleniu, unoszenie barków stojąc ze sztangą ćwicząc mięśnie czworoboczne grzbietu w pozycji lekko pochylonej do przodu. Często do urazów dochodzi w momencie, gdy po skończonej serii zawodniczka odkłada sztangę w sposób niekontrolowany i niewłaściwy.
Często wykonywane treningi aerobowe w formie joggingu (na twardym podłożu) , a także gwałtowne przeciążenia ( w treningu siłowym) są częstą przyczyną zapalenia ścięgna Achillesa oraz mięśni piszczelowych. Zapalenie ścięgna Achillesa objawia się zaczerwienieniem skóry, zgrubieniem tuż nad nasadą Achillesa oraz silnym bólem przy chodzeniu i bieganiu (Dom.Encyklopedia Med..)
Na większą urazowość aparatu ruchu narażone są zawodniczki fitness gimnastycznego. Ich treningi bowiem obfitują w elementy gimnastyczno- akrobatyczne, zatem wielu tu nagłych, dynamicznych ruchów. Łatwo może dojść do skręcenia w stawach, zwłaszcza skokowym, kolanowym, barkowym, czy nadgarstkowym, jak również do zwichnięć. O skręceniu stawu mówi się, kiedy jest on wywichnięty lub wykręcony poza normalny zasięg swojej ruchomości, aż do zerwania części utrzymujących go więzadeł. Złe ustawienie stopy, bądź dłoni podczas wykonywania układu dowolnego może spowodować naciągnięcie, naderwanie lub całkowite zerwanie aparatu torebkowo-więzadłowego. Typowymi objawami skręcenia jest szybko pojawiający się obrzęk, krwiak i bólowe unieruchomienie skręconego stawu. Nie należy mylić skręcenia ze zwichnięciem, które polega na tym , że powierzchnie stawowe przemieszczają się i nie mają ze sobą kontaktu. Objawy są bardzo podobne: ból, szybko narastający obrzęk, zniekształcenie i niemożność wykonania ruchu w zwichniętym stawie. Zwichnięcie bywa także mylone ze skręceniem ze względu na podobne objawy. Jednak stłuczenie jest zdecydowanie mniej bolesne. Stłuczenie jest zamkniętym urazem tkanek miękkich, który powstaje pod wpływem działania czynników zewnętrznych
Zawodniczki fitness narażone są także na mikrourazy, pojawiające się wskutek często powtarzających się ruchów (Choroby stawów). W czasie intensywnego wysiłku dochodzi do znacznych naprężeń, które mogą przekroczyć wytrzymałość mięśnia. Wówczas pojawia się ryzyko rozerwania włókien mięśniowych, któremu towarzyszy nagły, ostry ból. W przypadku urazów często dochodzi do uszkodzenia ciągłości naczyń krwionośnych i wynaczynienia krwi, które objawia się obrzękiem, krwiakiem lub siniakiem.
Urazy sportowe mogą nie dawać bardzo silnych bodźców bólowych, dlatego często są przez nas lekceważone. Jednak nakładające się urazy mogą powodować trwałe zmiany w tkankach i późniejsze ich wyleczenie jest bardzo trudne.
Zmieniony przez - jabolcokk w dniu 2009-07-17 12:21:50
Krzysztof Piekarz
