Piotr Hallmann po dramatycznym boju w gorącym brazylijskim oktagonie poddał Francisco Trinaldo, rewelacyjnie zaczynając swoją przygodę z UFC. Kto będzie jego następny rywalem?
Minęły ledwie dwa dni od heroicznej walki Płetwala, ale już teraz możemy pokusić się o próbę wytypowania jego kolejnego rywala – nawet pomimo tego, że kandydatów w licznej dywizji lekkiej jest co nie miara. Mając jednak na uwadze kilka schematów, do których często odwołują się matchmakerzy UFC, Joe Silva (to on odpowiada za interesującą nas kategorię lekką) oraz Sean Shelby, spróbujmy wcielić się w rolę tego pierwszego i wytypować, kto znajdzie się na ustach całego polskiego MMA jako drugi w Lidze Mistrzów przeciwnik Piotra Hallmanna.
80 do wyboru
W tym momencie na oficjalnej stronie UFC w zestawieniu kategorii lekkiej widnieje 80 zawodników, choć lista ta nie jest aktualna – nadal widnieją tam m.in. zwolnieni już Tim Means, Reza Madadi czy też Sean Sherk, który zakończył już karierę. Nie zmienia to faktu, że dywizja do 155 lbs liczy dzisiaj ponad 70 zawodników, a jeden z nich będzie kolejnym rywalem Piotra. Który?
Top 10?
Spróbujmy to przewidzieć drogą eliminacji. Z ogromnym prawdopodobieństwem graniczącym z pewnością możemy wyeliminować pierwszą dziesiątkę dywizji według oficjalnego Rankingu UFC. Zawodnik z rekordem 1-0 w UFC nie otrzyma w kolejnym starciu szansy wejścia do oktagonu z czołówką. Tym razem zatem Hallmanna jeszcze unikną: Anthony Pettis, Benson Henderson, Gilbert Melendez, TJ Grant, Josh Thomson, Gray Maynard, Rafael dos Anjos, Nate Diaz, Jim Miller, Donald Cerrone, Pat Healy.
Z wyżej wymienionej czołówki część zawodników ma już zaplanowane kolejne starcia, a zatem przyjmujemy, że ichniejsi rywale również nie będą rozważani wśród tych, z którymi może w kolejnym starciu zmierzyć się Płetwal. Są to: Diego Sanchez (rywal Melendeza) oraz Khabib Nurmagomedov (rywal Healy’ego).
Przegrani?
W tym momencie nadal jednak mamy ponad 60 kandydatów do walki z Polakiem. Spróbujmy kolejno ich odsiewać. Po pierwsze – w UFC na niskich i średnich poziomach (przyjmijmy, że na tym drugim właśnie jest Piotr Hallmann w kategorii lekkiej aktualnie) na ogół zestawia się ze sobą zwycięzców bądź przegranych z poprzedniego starcia. Dotyczy to szczególnie debiutantów. Wobec tego z listy potencjalnych rywali Polaka wyeliminujemy wszystkich tych, którzy w ostatnich starciach przegrali jedną czy dwie walki (bez większego znaczenia). Są to: Yves Edwards, Spencer Fisher, Sam Stout, Joe Lauzon, Matt Wiman, Jamie Varner, Thiago Tavares, Mark Bocek, Mac Danzig, Evan Dunham, George Sotiropoulos, KJ Noons, Takanori Gomi, Rafaello Oliveira, Ramsey Nijem, Zhang Tiequan, Francisco Trinaldo, Tony Ferguson, Fabricio Camoes, Michael Chiesa, Abel Trujillo (ostatnio no contest, wcześniej porażka), Roger Bowling (ostatnio no contest, wcześniej dwie porażki), Cristiano Marcello, Joe Proctor, Mike Rio, Kazuki Tokudome, Ryan Couture, Yancy Medeiros, Michel dos Prazeres i Colton Smith, który zszedł do lekkiej. Łącznie 30 zawodników. Istnieje oczywiście szansa, że któryś z nich niebawem odniesie zwycięstwo i może stać się potencjalnym rywalem Hallmanna, ale na potrzeby tej analizy przyjmiemy, że są to zawodnicy, którzy z Piotrem w jego kolejnej walce mierzyć się nie będą.
Wygrani z zaplanowanymi walkami
Pozostało niespełna 40 fighterów, którzy teoretycznie mogą stanąć naprzeciwko Hallmanna – czyli są po co najmniej jednym zwycięstwie lub przed debiutem w UFC. Sprawdźmy, którzy z nich mają już zaplanowane starcia: Myles Jury, Mike Ricci, Khabib Nurmagomedov, John Makdessi, Renee Forte, Jesse Ronson, Rony Jason, Jeremy Stephens, Allan Patrick, Garett Whiteley, Paul Taylor, Anthony Njokuani, Norman Parke, Jon Tuck, Jorge Masvidal i Rustam Khabilov. Na czerwono zaznaczono dwóch debiutantów, którzy zmierzą się ze sobą na gali UFC Fight Night 29 9 października. Zestawienie zwycięzcy z Piotrem Hallmannem nie wydaje się jakoś szczególnie nieprawdopodobne, ale – dla potrzeb analizy – pomijamy ich w naszych rozważaniach.
Wygrani bez walk
Na tym etapie mamy już tylko potencjalnych rywali Piotrka, którzy nie spełniają żadnych z powyższych kryteriów eliminujących ich z kandydatury do potencjalnych kandydatów do wali z Polakiem. Innymi słowy, są to zawodnicy spoza pierwszej dziesiątki, którzy ostatnio zanotowali co najmniej jedno zwycięstwo w UFC oraz nie mają jeszcze zaplanowanej żadnej walki. Oto oni: Gleison Tibau (2 wygrane z rzędu), Danny Castillo (2), Michael Johnson (1), Edson Barboza (2), Daron Cruickshank (1), Justin Salas (1), Mitch Clarke (1), James Krause (1), Al Iaquinta (1), Bobby Green (1), Leonardo Santos (1), który zszedł do lekkiej, Isaac Vallie-Flagg (1) i James Vick (1). W sumie zatem mamy 13 mocnych kandydatów do walki z Piotrem Hallmannem. Przyjrzyjmy się im odrobinę bliżej, starając się wyeliminować tych, z którymi Piotr z tego czy innego powodu raczej nie zostanie zestawiony.
Eliminacje
W pierwszej kolejności odrzucamy Edsona Barbozę, który wygrał dwa ostatnie starcia, a jego rekord w UFC wynosi 4-1. Podobno odmówił on niedawno starcia z Rustamem Khabilovem, co rzekomo wynikało przede wszystkim z braku rozpoznawalności Rosjanina. Brazylijczyk postrzegany też jest jako wielki talent, sam wielokrotnie powtarzał, że chce walczyć z czołową piątką (!) dywizji, stąd szansa na to, że to akurat on stanie naprzeciwko Piotra Hallmanna, jest iluzoryczna.
Danny Castillo również zwyciężał w ostatnich dwóch walkach, a jego rekord w UFC wynosi 6-2. Zestawienie z Piotrem Hallmannem na dzisiaj byłoby dla niego krokiem wstecz – w kolejnej walce zmierzy się z rywalem lepszym rankingowo, a zatem wypada z kręgu naszych zainteresowań.
Gleison Tibau to prawdziwy weteran UFC. Zwyciężył w dwóch ostatnich starciach, a jego rekord w amerykańskiej organizacji wynosi 13-7. Ostatnio pokonał znacznie wyżej notowanego niż Piotr Hallmann i znacznie (choć to słowo nie oddaje w pełni różnicy) bardziej rozpoznawalnego Jamie Varnera. Nie zostanie zestawiony w kolejnym boju z Polakiem, nawet pomimo tego, że łączy ich to, iż obaj pokonali Francisco Trinaldo.
Top 10
Z 13 mocnych kandydatów wyeliminowaliśmy już 3 – została zatem dziesiątka. Pierwszy z niej do odstrzału idzie Michael Johnson. Uchodzący kiedyś za wielki talent Amerykanin po dwóch porażkach odbił się od dna w starciu z szalenie popularnym kolekcjonerem bonusów, Joe Lauzonem. Czy po tak doskonałym zwycięstwie dostanie zawodnika z rekordem w UFC 1-0, który nie ma jeszcze w zasadzie „nazwiska”? Nie dostanie. Odpada. Zostało 9 kandydatów.
Tutaj, niestety, robi się już wyjątkowo ciasno, bo w zasadzie każdy z pozostałej dziewiątki (Cruickshank, Salas, Clarke, Krause, Iaquinta, Green, Santos, Vallie-Flagg, Vick) może stać się kolejnym rywalem Piotra Hallmanna. Tym niemniej, spróbujmy jednak zawęzić to grono. Aby to zrobić, pod uwagę weźmiemy takie czynniki jak:
czy był/jest kontuzjowany,
kiedy toczył ostatnią walkę (im dawniej, tym mniejsza szansa, że zmierzy się z Hallmannem, który – przyjmijmy – powróci do oktagonu w ciągu 4-6 miesięcy),
jakie ma rekordy,
kogo pokonywał,
czy miał ostatnio zaplanowane pojedynki, które nie doszły do skutku (szansa, że zostaną ponownie zestawione wzrasta).
Naturalnie, matchmakerzy UFC biorą też, a może przede wszystkim, pod uwagę umiejętności zawodników, ich styl walki, miejsce, gdzie odbywać miałby się pojedynek, a także związane z zawodnikami długofalowe cele organizacji (przykładowo – Barboza nie walczył z dobrym zapaśnikiem). Dodatkowo, jeśli Joe Silva chce „opakować” ładnie Hallmanna przed ewentualną galą w Polsce, będzie starannie dobierał mu przeciwników pod względem stylistycznym.
Wracając jednak do ostatecznej dziewiątki, która nam pozostała. Usuwamy z niej.. weterana Strikeforce Bobby’ego Greena. Nie walczył on od 2 lutego. Miał zmierzyć się z Dannym Castillo 27 lipca, ale wyeliminowała go kontuzja ręki, której pewnie jeszcze nie zaleczył. Ponadto obstawię, że UFC będzie jednak chciało doprowadzić do tego wcześniej zaplanowanego pojedynku i Green nie będzie kolejnym rywalem, chociaż jego rekord w największej organizacji jest identyczny jak Polaka, 1-0.
Kolejnym, którego odrzucimy będzie zwycięzca brazylijskiego TUFa w kategorii półśredniej, który jednak teraz zszedł do lekkiej, Brazylijczyk Leonardo Santos. Swoją jedyną walkę stoczył 8 czerwca (zatem prawie 3 miesiące temu!) na UFC on Fuel TV 10, a zatem, biorąc pod uwagę, że nie jest kontuzjowany, wydaje się mało prawdopodobne, by kolejną walkę otrzymał dopiero za 4-6 miesięcy (przewidywany termin walki Hallmanna) – zawalczy wcześniej. Odpada. Zostało siedmiu kandydatów.
Mitch Clarke i James Krause na pewno mogą stanąć naprzeciw Hallmanna, ale obaj ostatnią walkę stoczyli 15 czerwca na gali UFC 161, a więc prawie 3 miesiące temu. Myślę, że dostaną kolejną szansę wcześniej niż za 4-6 miesięcy. Ponadto Krause pokonał w swoim debiutanckim starciu weterana UFC, Sama Stouta. Nie sądzę, żeby teraz dostał Piotra Hallmanna. Mitch Clarke natomiast ma rekord 1-2 w UFC i byłby to jednak wyraźny krok wstecz dla Polaka. Obaj zatem odpadają.
Top 5
Zostają zatem: Daron Cruickshank, Justin Salas, Al Iaquinta, Isaac Vallie-Flagg i James Vick. Z tego zestawienia będziemy eliminować kolejnych rywali już odrobinę na siłę, bo w zasadzie każdy z nich nadawałby się na rywala Hallmanna.
W każdym razie.. Z powyższej piątki odrzucamy Isaaca Vallie-Flagga, który miał walczyć 15 czerwca na UFC 161 z Samem Stoutem, ale wyeliminowała go kontuzja pleców. Przyjmijmy, że jeszcze się z niej nie wykaraskał i trochę czasu zajmie mu jej zaleczenie.
Kolejnym do odstrzału jest Al Iaquinta, którego niektóre zachodnie portale widziałyby jako następnego rywala Polaka. Walczył niedawno, wygrał ostatnią walkę, jego rekord w UFC to 1-1, ale.. Pokonał Ryana Couture’a. Kiepskie imię i wielkie nazwisko. Ponadto walczy efektownie i będąc na miejscu Joe Silvy, odrobinę wahałbym się przed zestawieniem go z Piotrem Hallmannem, który nie byłby bez szans, by zastopować ciekawie zapowiadającego się Amerykanina. Porażka Płetwala w kontekście gali w Polsce również nie nastrajałaby optymizmem. Iaquinta odpada.
Zostają Cruickshank, Salas i Vick. Z całej trójki James Vick to najmniej doświadczony fighter – ma na swoim koncie zaledwie 5 (wygranych) walk, z czego ostatnią w UFC z solidnym – wbrew pozorom – Ramsey’em Nijemem. Zestawiłbym go z jakimś debiutantem lub równie niedoświadczonym rywalem. Piotr Hallmann, który pokonał mogącego pochwalić się przed walką rekordem 3-1 w UFC Francisco Trinaldo to zła opcja. Vick nie zawalczy z Hallmannem w kolejnym boju.
Hallmann vs Cruickshank czy Hallmann vs Salas?
A zatem? Daron Cruickshank czy Justin Salas? Obaj stoczyli swoją ostatnią walkę relatywnie niedawno, bo 27 lipca na UFC on Fox 8. Cruickshank pokonał wówczas Yvesa Edwardsa, Salas – Aarona Riley’a. Mają podobne doświadczenie, ale to Cruickshank może pochwalić się lepszym rekordem w UFC – wygrał 3 walki, przegrał 1. Salas – 2 zwycięstwa, 1 porażka. Żaden z nich nie odniósł poważniejszej kontuzji po walce. Cruickshank jest zdecydowanie popularniejszym zawodnikiem – wystarczy choćby spojrzeć na Twittera – ma tam prawie 16 tysięcy obserwujących, podczas gdy Salas niespełna 2 tysiące. W tym miejscu można naprawdę wziąć ogrom kryteriów, którymi kierować może się Joe Silva przy wyborze rywala dla Hallmanna. Napiszę zatem tak – życzyłbym sobie, by to Justin Salas był rywalem i jeśli Silva poszuka „bezpiecznego” rywala dla Polaka, to właśnie on nim będzie. Druga strona medalu jest jednak następująca – Salas walczył dotychczas tylko w dolnych rejonach karty wstępnej, mierząc się ze słabymi rywalami. Hallmann debiutował na karcie głównej (gala nie była numerowana, ale zawsze), pokonując bardzo solidnego oponenta na obcej ziemi. Chciałbym ponownie zobaczyć Polaka na karcie głównej i wydaje mi się to wysoce prawdopodobne. Nie wydaje mi się natomiast prawdopodobne, bym zobaczył tam Justina Salasa – przeciętnego, średnio efektownego, nawet pomimo ostatniego starcia, zawodnika, który jest słabo rozpoznawalny.
Z tego powodu za najbardziej realną opcję uważam zwycięzcę naszej analizy – Darona Cruickshanka. Również walczył tylko na kartach wstępnych, ale ma lepszy rekord niż Salas, jest znacznie bardziej efektowny i wyraźnie popularniejszy. Czy Piotr może polec w walce z Amerykaninem? Jak najbardziej. Czy mocno skomplikuje to sprawy w UFC przed debiutem w Polsce? Raczej nie, dlatego że uważam, iż przed polską galą amerykański gigant zwerbuje w Polsce bardziej znane Kowalskim nazwisko czy nazwiska niż Piotr Hallmann czy
Daniel Omielańczuk (nie znaczy, że sportowo lepsze, rzecz jasna) – nawet jeśli ci dwaj zanotują do tej pory po 2 zwycięstwa za oceanem. A zatem być może Joe Silva będzie brał pod uwagę perspektywę polskiej gali przy doborze kolejnego rywala dla Piotra Hallmanna, ale aspekt ten nie będzie miał znaczenia pierwszorzędnego.
A zatem… Piotr Hallmann vs Daron Cruickshank – bo jeśli nie on, to kto?
Źródło: lowking.pl
Zmieniony przez - Sly-tech w dniu 2013-09-13 11:25:04 
Sly-tech
