sens zdobywania wyzszych stopni oraz bez sensowny poscig za nimi

Luszek: sprawdź, że napisałem "są egzaminatorzy, kluby i organizacje..." a nie "wszyscy egzaminatorzy, kluby i organizacje..."

"czy pasy maja sens?" - tekst: http://taekwondo-blog.blogspot.com/ 

Wg mnie nie ma idealnego systemu tych odznaczeń. Możnaby brać pod uwagę np ilość stoczonych walk, ale wiadomo - jeden rwie się na każde zawody, drugi nie, z różnych powodów. Walki wygrane? A jak myślicie, czy lepszy będzie koleś który pokonał 500 przedszkolaków, czy taki który dostał łomot od 500 mistrzów? Hmm więc może ranking? Tzn liczą się tylko wygrane walki z lepszymi "stopniem". Tylko teraz trzeba wymyślić haczyk, żeby ktokolwiek chciał walczyć z tymi którzy są niżej w "rankingu". Zresztą stąd już tylko krok do sytuacji w stylu "trzymaj kopertę, padnij w 3 rundzie". Wg mnie chyba najlepszą metodą byłoby coś takiego jak w BJJ - starasz się, ktoś widzi, i dostajesz wyróżnienie. Ale czekajcie tylko, niech będzie z 10 osób w Polsce miało prawo nadawać wysokie stopnie - nieźle się wzbogacą -.-.

Ale na pewno nie tak jak jest teraz ---> zapiszesz się, dasz kasę, kopniesz to, kopniesz tamto, zrobisz kilka pompek, odpowiesz na teleturniejowe pytania i witamy w nowym, lepszym świecie...

Jak mówi mój instruktor:Lepiej mieć mocny biały pas,niż słaby czarny.10 lat treningu Jiu Jitsu Combat i 10 kyu mamJak dostanę od kogoś w kły zawsze mogę powiedzieć,że mam dopiero biały pas i to dlatego

Zgadzam się z Gwiazdorem - stopnie mają sens przy dużej grupie uczniów i do tego jeszcze dużej organizacji. Jak widać z bloga dzieci też zwracają na to uwagę i traktują jako wyróżnienie i zachętę - wiec warto.
Natomiast jeśli ktoś poważnie myśli o treningu, nie jest początkującym czy dzieckiem, to głównym celem powinno być by jak najwiecej się nauczyć, a stopnie nie powinny mieć żadnego znaczenia, no chyba ze ktoś lubi ozdóbki

Prawda nie leży po środku. Prawda leży po trochu po stronie każdego, kto się wypowiada.
Prawdą jest, że dla niektórych pasy stanowią sens życia w dojo. Zdaje się wręcz, że zachowują się jakby zdobywali kolejny level w grze, a nie pokonywali jakiś stopień rozwoju. Wręcz czasem widać z każdym stopniem postępujące buractwo niektórych typów.
Prawdą jest, że niektóre organizacje stanowią sens swego istnienia na "robieniu pasów". Oczywiście poprzez system płatnych egzaminów.
Prawdą jest też, co pokazują różne przykłady zawodnicze, że kolor pasa nie stanowi "bariery potencjału" chroniącej przed KO.
Ale prawdą jest też, że aby trafić do młodego człowieka, trzeba mu postawić cel który będzie wyraźny, namacalny i osiągalny w sensownym przedziale czasu. Inaczej młodzieniec lub młódka zniechęcą się i wrócą do konsol i MMORPGów. To dal nich - IMHO - są pasy.
Ale rolą sensei (ładne słowo, po polsku oznacza przewodnika, a nie TurboDymoMistrza) jest w miarę rozwoju adepta uzmysłowić mu, że kolor pasa jest tylko pewnego rodzaju umową wewnątrzorganizacyjną, a umiejętności, czy inne wartości, które wynosi z treningów są jego dobrem obiektywnym. Że kolejny kolor tęczy na obi nie powinien być celem samym w sobie.

Reasumując: pasom należy przywrócić ich rolę "pomocy naukowej", a odebrać rolę celu kształcenia. I to jest zadanie każdego, kto jest instruktorem, trenerem, sempai, sensei, sifu, soke czy supermisiem (zależnie od praktykowanej SW) i z tego tytułu uczy innych.

No to sobie pomarudziłem, choć chyba niewiele wniosłem do rozmowy

Pozdrawiam!

Pasy - moja opinia jest prosta. Nie zdawałem nawet na biały w judo. W Bjj to samo. Nie zmienia to faktu ze zdarzało/zdarza mi się wygrywać z wieloma przeciwnikami (zwłaszcza w judo) którzy nosili/noszą kolorowe (czasem i czarne) pasy.

Jeden z trenerow zapytal mnie na poczatku moich treningow - chcesz zdawac na pasy? odpowiedzialem ze mnie interesuje jedynie skutecznosc...

I to chyba jest kwintesencja wszystkiego - ćwiczymy SW dla siebie i każdy ma swój CEL. Pasy nie znikną, bo zabraknie tych wszystkich którzy chcieliby moc się pochwalić "czarnym pasem" w danej sztuce walki, tak jak nie znikną zawody, bo zawsze są tacy którzy chcą być "mistrzami powiatu" czy czegoś tam.

I tu kłania się podstawa SW:

droga samodoskonalenia, którą wybierasz ty sam...

BAMF: SOG.

W organizacji w której byłem przez 5lat st,(pasy) się kupowało uczniowskie x 25euro każdy. St, mistrzowskie I, 200euro + 100euro ubranie II st, 500euro + ubranie, o kolejnych nikt nie mówił ale liczby były w tysiącach euro. Fakt, każdy co zapłacił zdawał bo dyplomy były już napisane. Pod tym względem pasy (stopnie) jest tylko podpięte pod zarobek.
Z drugiej stroni, SW to droga militarna porządek powinien bycz, na każdym etapie jest inna wiedza.
Jeżeli pas st, staje się celem, to jest kolekcjonerstwo.
SW powinna być pracą nad samym sobą.
Każdy ma swoje własne tempo, o ile nie szkodzi nikomu niech się rozwija, wedle własnego uznania.

Jeżeli pas st, staje się celem, to jest kolekcjonerstwo.